Philippe Mestre
| |
| Data i miejsce urodzenia |
23 sierpnia 1927 |
|---|---|
| Data i miejsce śmierci |
25 kwietnia 2017 |
| Zawód, zajęcie |
polityk, urzędnik państwowy |
| Odznaczenia | |
 
| |
Philippe Mestre (ur. 23 sierpnia 1927 w Talmont, zm. 25 kwietnia 2017[1] w Talmont-Saint-Hilaire) – francuski polityk i urzędnik państwowy, parlamentarzysta, w latach 1993–1995 minister.
Życiorys
[edytuj | edytuj kod]Ukończył Lycée Claude-Debussy oraz studia prawnicze na Uniwersytecie Paryskim. Następnie został absolwentem École nationale de la France d’Outre-Mer, kształcącej kadry urzędnicze na potrzeby administracji kolonialnej. Pracował w Kongu Francuskim i w Algierii. Później był m.in. prefektem w kilku departamentach i regionach[2]. Zaangażował się w działalność polityczną w ramach Unii na rzecz Demokracji Francuskiej[3]. Był m.in. doradcą premiera w okresie, gdy urząd ten sprawowali Pierre Messmer i Jacques Chaban-Delmas. W 1978 premier Raymond Barre powołał go na dyrektora swojego gabinetu, funkcję tę pełnił do 1981[2]. W 1988 prowadził jego kampanię prezydencką. Od 1981 do 1993 zajmował stanowisko dyrektora zarządzającego firmy wydającej regionalną gazetę „Presse-Océan”[3].
W 1981 po raz pierwszy został wybrany na posła do Zgromadzenia Narodowego. Z powodzeniem ubiegał się o reelekcję w wyborach w 1986, 1988 i 1993[1]. Od marca 1993 do maja 1995 sprawował urząd ministra weteranów i ofiar wojen w rządzie Édouarda Balladura[4]. W 2002 dołączył do Unii na rzecz Ruchu Ludowego[3].
Odznaczony Legią Honorową III klasy oraz Orderem Narodowym Zasługi IV klasy[3].
Przypisy
[edytuj | edytuj kod]- ↑ a b Philippe Mestre. assemblee-nationale.fr. [dostęp 2017-07-24]. (fr.).
- ↑ a b Philippe Mestre. whoswho.fr. [dostęp 2017-07-24]. (fr.).
- ↑ a b c d Vendée. Le décès de Philippe Mestre, ancien ministre. ouest-france.fr, 26 kwietnia 2017. [dostęp 2017-07-24]. (fr.).
- ↑ Présidents de la République et Gouvernements sous la Ve République. assemblee-nationale.fr. [dostęp 2024-08-17]. (fr.).