Piercing
Piercing [wym. pir-sing][1] (ang. pierce [pɪəs], starofr. percier, łac. pertundere, pertusus – „przebijać”, „przekłuwać”) – forma modyfikacji ciała polegająca na nakłuwaniu lub przecinaniu części ciała człowieka w celu stworzenia otworu, w którym można nosić biżuterię (zazwyczaj kolczyk) lub implant[1][2][3].
Zabieg
[edytuj | edytuj kod]Przekłuwanie ciała trwa z reguły około dwóch minut (przy czym samo przekłucie skóry – kilka sekund). Do wykonania zabiegu używa się specjalnych szczypiec do podtrzymywania fałd skórnych (z reguły wcześniej wysterylizowanych w autoklawie), oraz igły wenflonowej, bądź specjalnej igły iniekcyjnej. Kiedy piercer ustali z klientem, które dokładnie miejsce ma zostać przekłute, chwyta je szczypcami, następnie przebija je igłą, w którą (lub w jej plastikową obwódkę w przypadku wenflonu) po przebiciu wkłada bezpośrednio kolczyk.
Nie należy używać pistoletu. Z powodu plastikowych części nie jest możliwa jego sterylizacja, a kolczyki używane do przekłuwania są wykonywane ze stali chirurgicznej mogącej uczulać. Ponadto nie są ostro zakończone, więc podczas przebicia rozrywają tkankę.
Stosunek Kościoła katolickiego do kolczykowania ciała
[edytuj | edytuj kod]W XIII wieku Kościół Katolicki zabronił kolczykowania ciała, w związku z dogmatem, według którego człowiek jest stworzony na obraz Boga i w związku z tym nikt nie ma prawa ingerować w ten obraz. Po wprowadzeniu powszechnego zakazu uszy (oraz inne części ciała) kolczykowali sobie tylko piraci, złodzieje oraz przedstawiciele niższych klas społecznych[4].
Rodzaje piercingu
[edytuj | edytuj kod]Pępek (navel)
[edytuj | edytuj kod]Piercing ten zwykle nie przechodzi dokładnie przez pępek, lecz przez płat skóry znajdujący się nad lub pod nim.[5] Piercing bezpośrednio przez pępek jest możliwy wyłącznie, jeżeli osoba ma pępek wystający, tzw. outie[6]. Piercing ten rozpowszechnił się szczególnie wśród młodych kobiet.
Jest jednym z najwolniej gojących się przekłuć, czasem zajmuje to nawet rok[5]. Powodem tego jest małe ukrwienie tego obszaru ciała. Biżuterią zazwyczaj stosowaną są bananki.
Sutki (nipple)
[edytuj | edytuj kod]Piercing sutków może odbywać się zarówno u mężczyzn, jak i kobiet. Przebicie jest zwykle wykonywane poziomo lub pionowo. Czas gojenia wynosi zwykle od 2 do 4 miesięcy. Biżuterią zwykle stosowaną w tych piercingach to najczęściej kółka, podkowy, sztangi oraz tzw. Nipple shield. Piercing ten oprócz walorów estetycznych może mieć także walory funkcjonalne, gdyż sutki należą do stref erogennych. Osoby z tym piercingiem twierdzą, że zwiększa to ich czułość[7].
Piercing ten nie przeszkadza w karmieniu piersią, lecz nie zaleca się aby karmić z włożoną biżuterią[7].
-
Biżuteria do sutków
Narządy płciowe (genitals)
[edytuj | edytuj kod]-
Piercing: a – kobiecy, b – męski
-
Piercing kobiecych narządów płciowych (1)
-
Piercing kobiecych narządów płciowych (2)
Piercing powierzchniowy
[edytuj | edytuj kod]Piercing powierzchniowy odbywa się w dowolnym miejscu na skórze, nie przebijając żadnych konkretnych utworów. Nie spełnia on żadnej innej roli prócz estetycznej. Większość piercingów na skórze jest odrzucanych przez organizm w szybkim tempie, toteż większość przebić nigdy się nie goi. Z tego względu piercing powierzchniowy jest w większości tymczasowy[8]. Jest jednak terminologia dotycząca niektórych szczególnych miejsc często przebijanych:
- Hip – w miejscu gdzie widoczne są kości miednicy
- Madison – pod szyją, nad dekoltem
- Nape – z tyłu szyi
- Neck – na bokach szyi
- Wrist – na nadgarstku
- Sternum – pomiędzy piersiami
-
Nape piercing
-
Hip piercing
Corset
[edytuj | edytuj kod]Jest to podtyp piercingu powierzchniowego. Ta modyfikacja charakteryzuje się kolczykami umieszczonymi parami wzdłuż kręgosłupa połączonymi wstążką, swoim wyglądem przypominając gorset. Silnie powiązany z BDSM. Ze względu na bardzo duże prawdopodobieństwo zahaczania ubraniem o kolczyki, co prowadzi do migracji, jest to modyfikacja tymczasowa.
Hand web
[edytuj | edytuj kod]Piercing ten przebija błoniastą skórę pomiędzy kciukiem a palcem wskazującym. Goi się powolnie, od 6 miesięcy do roku. W tym czasie należy zachować higienę okolicy. Piercing ten jest trudny do utrzymania ze względu na położenie.
Piercing a zdrowie
[edytuj | edytuj kod]Z medycznego punktu widzenia kolczykowanie ciała jest równoznaczne jego okaleczaniu. Przekłucie, w którym umieszczono kolczyk, stanowi otwartą ranę, której gojenie jest długotrwałe. Z tego powodu w piercingu nie używa się biżuterii wykonanej ze srebra lub złota, jako metali niekorzystnie wpływających na proces gojenia. Do świeżych przekłuć używa się tytanu G23, bioplastu i PTFE. Są to materiały hipoalergiczne, pozbawione niklu (który najczęściej jest przyczyną uczuleń) oraz są biozgodne. Przekłucie powinno być wykonane w warunkach sterylnych przez osobę wykwalifikowaną (nazywaną piercerem), aby zminimalizować ryzyko zakażenia np. gronkowcem lub wirusem zapalenia wątroby typu C, wirusem zapalenia wątroby typu B, wirusem HIV.
Piercing wykonywany w jamie ustnej zwiększa ryzyko urazów w uzębieniu, a także licznych ubytków próchnicowych[potrzebny przypis].
Gojenie
[edytuj | edytuj kod]Czas gojenia jest zależny od miejsca przekłucia oraz indywidualnych cech organizmu. W pierwszej fazie gojenia normalne jest odczuwanie dyskomfortu, lekkiego bólu, swędzenia i pieczenia. Często też wydziela się płyn zawierający limfę, który zasychając tworzy suche strupki na biżuterii. Czas gojenia najczęściej przekłuwanych części ciała:
- ucho:
- Standard Lobe – od 1 do 2 miesięcy
- Tragus – od 1,5 do 3 miesięcy
- Vertical Tragus – od 1,5 do 3 miesięcy
- Anti Tragus – od 1 do 3 miesięcy
- Conch – od 1,5 do 2 miesięcy
- Industrial – od 5 do 9 miesięcy
- Forward Helix – od 2 do 3 miesięcy
- Helix – od 3 do 6 miesięcy
- Horizontal Lobe – od 6 do 9 tygodni
- Daith – od 2 do 3 miesięcy
- Rook – 1,5 do 2 miesięcy
- łuk brwiowy:
- Standard Eyebrow – od 1,5 do 3 miesięcy
- Horizontal Eyebrow – od 1,5 do 2 miesięcy
- Anti Eyebrow – od 1,5 do 2 miesięcy
- nos:
- Standard Nostril – od 1 do 2 miesięcy
- Septum – od 1,5 do 3 miesięcy
- Bridge – od 1 do 3 miesięcy
- Vertical Bridge – od 1,5 do 3 miesięcy
- Nasallang – od 1,5 do 3 miesięcy
- warga:
- Standard Labret – od 1,5 do 2 miesięcy
- Lip Ring – od 1,5 do 2 miesięcy
- Madonna/Monroe – od 1,5 do 2 miesięcy
- Horizontal Lips – od 1,5 do 2 miesięcy
- Lowbrets – od 1 do 2 miesięcy
- język:
- Standard Tongue – od 1 do 3 tygodni
- Double Tongue – od 2 do 3 tygodni
- Horizontal Tongue – od 2 do 3 tygodni
- Tongue Web – od 2 do 3 tygodni
- Venom – od 2 do 3 tygodni
- sutki: od 2 do 4 miesięcy
- pępek – od 1 do 6 miesięcy
- genitalia
- Męskie
- Ampallang – ok. 3-6 miesięcy
- Apadravya – 4-6 miesięcy
- Dydoe – 4-6 miesięcy
- Hafada (moszna) – 3-9 miesięcy
- Frenum – 3 do 5 tygodni
- Napletek
- Prince Albert – 2 do 4 tygodni
- Guiche
- Żeńskie
- Christina – 3-4 miesięcy
- Fourchette
- Isabella – 2-3 miesięcy
- Łechtaczka – 4 do 6 tygodni
- Napletek łechtaczki – 2-3 miesięcy
- Nefretiti
- Triangle – 3-4 mięsięcy
- Wargi sromowe – 2-3 miesięcy
- Męskie
Niekorzystne efekty noszenia kolczyków w świetle badań naukowych
[edytuj | edytuj kod]Do najczęstszych powikłań związanych z noszeniem kolczyków zalicza się[9]:
- stan zapalny
- bliznowce
- utratę tkanki pod wpływem zerwania
- rozczłonkowanie płatków uszu
Wśród dzisiejszego społeczeństwa tradycyjne kolczyki są codziennym elementem u ludzi, którzy przekłuli sobie wcześniej płatki uszu. Niemniej przekłute uszy stanowią pewne ryzyko zdrowotne, w miejscu przekłucia może bowiem dojść do infekcji lub rozerwania płatka ucha w razie nieumyślnego zaczepienia kolczyka o inny przedmiot.
(ang. Pierced earrings are commonplace in today’s society for people who have pierced ears. Pierced ears, however, present some health hazards including infection and tearing of the earlobe if the earring should be accidentally snagged.)
Zarejestrowano zależność pomiędzy wczesnym przekłuwaniem uszu u dziewczynek, a występującym później rozwojem alergii[11][12][13].
Według prof. Ewy Czarnobilskiej (kierowniczka zespołu prowadzącego badania) główną przyczyną występowania odczynu alergicznego wymienianą przez alergologów jest obecność niklu jako składnika stopów do produkcji kolczyków – przy czym nieistotny jest deklarowany przez producenta rodzaj metalu, z jakiego wykonana jest biżuteria, gdyż nikiel jest standardowym składnikiem[a][12][13].
Objawy alergii widoczne są w postaci wyprysków skórnych. Objaw ten jest często tłumaczony alergią pokarmową (np. na mleko), tymczasem przyczyna leży w kontakcie kolczyka (jonów niklu) z układem immunologicznym[12][13].
Ciekawym jest fakt, iż zaprzestanie noszenia kolczyków przez dziecko nie skutkuje zniknięciem objawów alergii. Układ immunologiczny zapamiętuje obecność jonów niklowych, które przez pewien okres życia występowały we krwi i limfie człowieka. Mimo zaprzestania noszenia kolczyków u dziecka może występować reakcja alergiczna na[12][13]:
- metalowe części garderoby
- aparaty ortodontyczne
- protezy dentystyczne
- płytki ortopedyczne
- potrawy gotowane w garnkach z dodatkiem niklu
- margarynę (nikiel jest katalizatorem uwodorniającym tłuszcze nienasycone)
- monety (w szczególności jednozłotowe)
- czekoladę
- orzechy
- warzywa strączkowe
- wino
- piwo.
W świetle badań alergologicznych na próbie 428 uczniów w wieku 7–8 i 16–17 lat stwierdzono, że[12][13]:
- u 30% badanych wystąpiła alergia na nikiel
- alergia występowała częściej u dziewcząt, które miały założone kolczyki we wczesnym dzieciństwie.
Innymi objawami alergii na nikiel są[12][13]:
- nawracające infekcje
- ataki astmy
- przewlekłe zapalenie krtani.
Zobacz też
[edytuj | edytuj kod]Uwagi
[edytuj | edytuj kod]- ↑ Opisane powyżej zjawisko można zobrazować w warunkach domowych prostym doświadczeniem, gdzie żelazny gwóźdź wbija się w bloczek z żelatyny lub innego biopolimeru. Pod wpływem wilgoci gwóźdź rdzewieje, a ceglasty osad stopniowo dyfunduje do warstw okalających ciało obce. Kolczyk jest takim właśnie gwoździem, choć zamiast z żelaza zrobiony jest z niklu. Nikiel dyfunduje do żywych tkanek – m.in. do tkanki tłuszczowej oraz krwi z porozrywanych naczyń włosowatych. Jest to dyfuzja w skali mikro. Dyfuzja w skali makro zachodzi dzięki mikrokrążeniu – krew nieustannie krążąca w nieuszkodzonych naczyniach włosowatych nasyca się atomami niklu, które rozchodzą się za sprawą krążenia ogólnego po całym ciele. Wydawać by się mogło, iż nikiel jako metal mniej reaktywny od żelaza nie stanowi istotnego zagrożenia, lecz krew otaczająca kolczyk powoduje jego korozję. W kontakcie z H2O powstaje trujący wodorotlenek niklu (II) Ni(OH)2; w kontakcie z jonami wodorowęglanowymi HCO3− i karbaminohemoglobiną HbCO2 powstają trujące: węglan niklu (II) NiCO3 oraz węglan niklu (III) Ni2(CO3)3; zaś w kontakcie z oksyhemoglobiną HbO2 powstają trujące: tlenek niklu (II) NiO, tlenek niklu (III) Ni2O3, tlenek niklu (II,III) Ni3O4 oraz tlenek niklu(IV) NiO2. Do osocza przedostają się również jony Ni2+ oraz Ni3+. Wszystkie te substancje powstają w wyższych stężeniach od stężenia wolnych atomów niklu. Wskutek rozprzestrzenienia się związków niklu może dojść m.in. do wysypki na odległych częściach ciała.
Przypisy
[edytuj | edytuj kod]- ↑ a b Piercing [online], Słownik języka polskiego PWN [dostęp 2024-09-18] (pol.).
- ↑ Piercing noun, [w:] University of Oxford , Oxford Advanced Learner’s Dictionary [dostęp 2024-09-18] (ang.).
- ↑ James Myers , NONMAINSTREAM BODY MODIFICATION: Genital Piercing, Branding, Burning, and Cutting, „Journal of Contemporary Ethnography”, 21 (3), 1992, s. 267–306, DOI: 10.1177/089124192021003001, ISSN 0891-2416 [dostęp 2024-09-18] (ang.).
- ↑ The history of earrings. jewellerypassion.net. [dostęp 2015-07-18]. [zarchiwizowane z tego adresu (2015-07-22)]. (ang.).
- ↑ a b Bmezine Wiki – Navel piercing. 2010-12-03. [dostęp 2011-06-29]. [zarchiwizowane z tego adresu (2011-10-03)]. (ang.).
- ↑ Bmezine Wiki – True navel piercing. 2010-12-03. [dostęp 2011-06-29]. [zarchiwizowane z tego adresu (2011-10-02)]. (ang.).
- ↑ a b tattoo.about.com – nipple piercings. 2010-12-03. (ang.).
- ↑ Bmezine Wiki – Surface piercing. 2010-12-03. [dostęp 2011-06-29]. [zarchiwizowane z tego adresu (2011-08-05)]. (ang.).
- ↑ Deborah Watson , Torn earlobe repair, „Otolaryngologic Clinics of North America”, 35 (1), San Diego, California: University of California San Diego School of Medicine, luty 2012, s. 187 .
- ↑ Darlyne J. Bradford: Lobe-pinching earring which simulates piercing earring (US 4538429 A). Urząd Patentowy USA, 1985-09-03. [dostęp 2015-07-27]. (ang.).
- ↑ Szkodliwe kolczyki. fizjoinformator.pl. [dostęp 2015-04-01].
- ↑ a b c d e f Polscy naukowcy ostrzegają: kolczyki szkodzą dzieciom. tvn24.pl. [dostęp 2015-04-01].
- ↑ a b c d e f Czarnobilska E., Oblutowicz K., Dyga W., Wsołek-Wnek K., Śpiewak R. Contact hypersensitivity and allergic contact dermatitis among school children and teenagers with eczema. „Contact Dermatitis”. 60 (5), s. 264–269, 2009-05. Kraków: John Wiley & Sons A/S.