Pocisk
Pocisk – przedmiot miotany na odległość (lub odpalany na dystans) przeznaczony najczęściej do rażenia określonego celu lub wykonywania innych zadań (np. zadymienia czy oświetlenia).
Charakterystyka
[edytuj | edytuj kod]Rażenie celu przez pocisk może następować poprzez jego energię kinetyczną lub przez zamierzony efekt wywoływany umieszczonym w nim ładunkiem bojowym (np. eksplozją materiału wybuchowego, rażeniem odłamków, podpaleniem, rozpyleniem gazu bojowego itp.). Innym rodzajem zadań bojowych pocisku może być np. oświetlenie terenu, podpalenie obiektu czy postawienie zasłony dymnej[1][2]
Miotanie pocisków odbywa się w zróżnicowany sposób i może być wykonywane zarówno ręcznie (np. granat ręczny) lub za pomocą broni miotającej: np. neurobalistycznej i barobalistycznej (strzały, bełty), palnej (pociski strzeleckie, artyleryjskie), wyrzutni (torpedy, pociski granatników ppanc.). Od II połowy XX w. na bardzo szeroką skalę wykorzystuje się także pociski z własnym napędem, zwłaszcza pociski odrzutowe[1][2][3].
Podział
[edytuj | edytuj kod]W zależności od wykorzystywanej broni i własności samych pocisków wyróżnia się:[1][2]
Inną klasyfikację można stworzyć w zależności od przeznaczenia pocisku:[4]
- zasadniczego przeznaczenia – służą do rażenia celu – np. pocisk burzący, pocisk chemiczny, pocisk przeciwpancerny
- specjalnego przeznaczenia – np. pocisk dymny, pocisk agitacyjny
- pomocniczego przeznaczenia – np. pocisk ćwiczebny
Innym istotnym podziałem jest klasyfikacja na pociski kierowane i niekierowane.
-
Obrobiony kamień przeznaczony do miotania z procy, jeden z pierwszych prymitywnych pocisków
-
Kula armatnia, żeliwny pocisk do XVII w. armaty rażący energią kinetyczną
-
Granat ręczny miotany siłą ludzkich mięśni
-
Nabój z wyjętym pociskiem strzeleckim
-
Torpeda, podwodny pocisk z własnym napędem silnikowym
-
Pocisk artyleryjski w momencie wystrzelenia z haubicy
Zobacz też
[edytuj | edytuj kod]Przypisy
[edytuj | edytuj kod]- ↑ a b c Pocisk. W: Mała Encyklopedia Wojskowa. T. I. Warszawa: Wydawnictwo Ministerstwa Obrony Narodowe, 1970, s. 636.
- ↑ a b c Stanisław Klus: Pocisk. W: Encyklopedia techniki wojskowej. Wydawnictwo MON, 1978, s. 494.
- ↑ Stanisław Torecki: 1000 słów o broni i balistyce. Warszawa: Wydawnictwo Ministerstwa Obrony Narodowej, 1982, s. 159. ISBN 83-11-06699-X.
- ↑ Encyklopedia techniki wojskowej. Wydawnictwo MON, 1978, s. 495.