Przejdź do zawartości

Porządek kompozytowy

Z Wikipedii, wolnej encyklopedii
Porządek kompozytowy - głowica

Porządek kompozytowyporządek architektoniczny wykształcony w architekturze starożytnego Rzymu. Łączył elementy porządku jońskiego i korynckiego. Podstawowe cechy wyróżniające go, to:

  • ustawienie kolumny na piedestale
  • ukształtowanie głowicy: górna jej część uformowana jest z ustawionych na przekątnych wolut zaczerpniętych z porządku jońskiego, poniżej koszyk z liści akantu.

Całość potraktowana jest rzeźbiarsko, należy do wzorców porządku korynckiego.

Zobacz też

[edytuj | edytuj kod]