Przejdź do zawartości

Pyton obrączkowy

Z Wikipedii, wolnej encyklopedii
Pyton obrączkowy
Bothrochilus boa[1]
(Schlegel, 1837)
Ilustracja
Systematyka
Domena

eukarionty

Królestwo

zwierzęta

Typ

strunowce

Podtyp

kręgowce

Gromada

zauropsydy

Podgromada

diapsydy

Rząd

łuskonośne

Podrząd

węże

Infrarząd

Alethinophidia

Rodzina

pytony

Rodzaj

Bothrochilus
Fitzinger, 1843

Gatunek

pyton obrączkowy

Synonimy
  • Tortrix boa Schlegel, 1837[2]
  • Nardoa Schlegelii Gray, 1842[2]
  • Nardoa boa (Schlegel, 1837)[2]
  • Nardoana boaHediger, 1934[2]
  • Morelia boaUnderwood & Stimson, 1990[2]
  • Liasis boaRauh, 2004[2]
Kategoria zagrożenia (CKGZ)[3]

Pyton obrączkowy, nardoana, naradoa (Bothrochilus boa) – gatunek węża z rodziny pytonów (Pythonidae), jedyny przedstawiciel rodzaju Bothrochilus (choć postulowane przez Rawlings i współpracowników (2008) uznanie rodzaju Leiopython za młodszy synonim rodzaju Bothrochilus doprowadziłoby do zaliczenia do tego rodzaju jeszcze co najmniej jednego[4], a prawdopodobnie kilku dodatkowych gatunków[5]).

Występowanie

[edytuj | edytuj kod]

Nowa Gwinea, Archipelag Bismarcka, Umboi, Nowa Brytania, Wyspy Tokelau, Duke of York Islands, Mioko, Nowa Irlandia, Gasmata, Nowy Hanower, Nissan, Tatau i Wyspa Bougainville’a[2].

Wygląd

[edytuj | edytuj kod]
Odmiana ciemna

Długość do 1,5 m. Barwa ciała zwykle brązowa z czarnymi obrączkami lub plamami, czasem czarna z pomarańczowymi lub brązowymi obrączkami. Mała szpiczasta głowa.

Tryb życia

[edytuj | edytuj kod]

Prowadzi nocny, naziemny tryb życia. Często spotykany w pobliżu ludzkich domostw, gdzie poluje na myszy.

Przypisy

[edytuj | edytuj kod]
  1. Bothrochilus boa, [w:] Integrated Taxonomic Information System (ang.).
  2. a b c d e f g P. Uetz & J. Hallermann, Bothrochilus boa, [w:] The Reptile Database [online] [dostęp 2024-01-15] (ang.).
  3. Bothrochilus boa, [w:] The IUCN Red List of Threatened Species (ang.).
  4. Lesley H. Rawlings, Daniel L. Rabosky, Stephen C. Donnellan, Mark N. Hutchinson. Python phylogenetics: inference from morphology and mitochondrial DNA. „Biological Journal of the Linnean Society”. 93 (3), s. 603–619, 2008. DOI: 10.1111/j.1095-8312.2007.00904.x. (ang.). 
  5. Wulf D. Schleip i Mark O’Shea. Annotated checklist of the recent and extinct pythons (Serpentes, Pythonidae), with notes on nomenclature, taxonomy, and distribution. „ZooKeys”. 66, s. 39–79, 2010. DOI: 10.3897/zookeys.66.683. (ang.).