Remont (koń)

Remont – młody koń dla wojska.

Zakupy remontów były prowadzone przez służbę remontu, która była instytucją administracji wojskowej II Rzeczypospolitej. Remonty były uzupełnieniem pogłowia koni wojskowych nowymi zwierzętami zakupywanymi komisyjnie w czasie pokoju lub mobilizowanymi w czasie wojny od ludności według uprzednio wydanych kart mobilizacyjnych. Zakupione konie kierowano do oddziałów wojskowych zgodnie z zapotrzebowaniem, a najlepsze egzemplarze trafiały do Zapasu Młodych Koni. Remonty następnie były ujeżdżane lub przyuczane do pracy pociągowej. Z zasady zwierzęta kupowano z pominięciem pośredników, bezpośrednio od hodowców^[1].

W przedwojennej Polsce istniało duże zróżnicowanie ras i typów koni spowodowane innymi zaleceniami hodowlanymi w państwach zaborczych oraz uwarunkowaniami historycznymi związanymi z przemarszami obcych armii. Tak zróżnicowane pogłowie zwiększało możliwość wyboru koni do stajni remontowych poszczególnych formacji konnych Wojska Polskiego: kawalerii, artylerii konnej czy taborów wojskowych.

Hodowle prywatne, oparte w większości na mierzynach z czasem starały się powiększyć hodowlany asortyment. Konie remontowe dla wojska decydowały o większej opłacalności, a wyższe ceny za te zwierzęta umożliwiały specjalizację hodowli. Hodowla koni na potrzeby kawalerii opierała się na koniu małopolskim. Dla artylerii zaczęto opierać hodowlę na koniach zimnokrwistych sprowadzanych ze Szwecji i Francji^[2].

Przypisy

↑ L. Kukawski, Rola konia w formacjach zbrojnych w dziejach Polski, [w:] Żywią i bronią. Wieś i chłopi w obronie ojczyzny, red. Gmitruk, P. Matusak, Warszawa 2009, s. 309.
↑ L. Maciąg, Hodowla koni na przełomie XIX i XX wieku i jej wpływ na hodowlę terenową, [w:] Dziedzictwo duchowe i materialne szlachty podlaskiej od XIX wieku do III Rzeczypospolitej, Siedlce 2006, s. 104-105.

Bibliografia

R. Roguski, Hodowla koni na potrzeby wojska w rejonie dyslokacji 9. Dywizji Piechoty 1918-1939. Uniwersytet Przyrodniczy w Siedlcach. [dostęp 2022-04-22]. [zarchiwizowane z tego adresu (2020-08-18)].

[1] L. Kukawski, Rola konia w formacjach zbrojnych w dziejach Polski, [w:] Żywią i bronią. Wieś i chłopi w obronie ojczyzny, red. Gmitruk, P. Matusak, Warszawa 2009, s. 309.

[2] L. Maciąg, Hodowla koni na przełomie XIX i XX wieku i jej wpływ na hodowlę terenową, [w:] Dziedzictwo duchowe i materialne szlachty podlaskiej od XIX wieku do III Rzeczypospolitej, Siedlce 2006, s. 104-105.

[1]

[2]