René Jacquot
| Data i miejsce urodzenia |
28 lipca 1961 |
|---|---|
| Obywatelstwo | |
| Styl walki |
praworęczny |
| Kategoria wagowa |
lekkośrednia |
| Bilans walk zawodowych | |
| Liczba walk |
39 |
| Zwycięstwa |
26 (KO 12) |
| Porażki |
12 |
| Remisy |
1 |
René Jacquot (ur. 28 lipca 1961 r. w Toul) – francuski bokser, były mistrz świata WBC oraz Europy EBU w kategorii lekkośredniej.
Kariera zawodowa
[edytuj | edytuj kod]10 kwietnia 1987 r., Jacquot zmierzył się z Yvonem Segorem w pojedynku o mistrzostwo Francji w kategorii lekkośredniej. Jacquot zwyciężył przez techniczny nokaut w 7. rundzie, zdobywając pierwsze trofeum w zawodowej karierze[1]. 19 stycznia 1988 r., Francuz stanął przed wielką szansą na zdobycie mistrzostwa Europy w kategorii lekkośredniej, mając za rywala Luigiego Minchillo, który w pierwszej połowie lat 80. był posiadaczem tego tytułu. Jacquot zwyciężył przez techniczny nokaut już w 4. starciu, zdobywając pas[2]. Jacquot obronił tytuł trzykrotnie w 1988 r., pokonując kolejno Erica Tatona[3], Erwina Heibera[4] oraz byłego olimpijczyka Romolo Casamonicę[5].
Do wielkiej szansy Francuza by zostać pierwszym w historii francuskim mistrzem w kategorii lekkośredniej doszło 11 lutego 1989 r. Jacquot zmierzył się we francuskim Palais des Sports z obrońcą tytułu Donaldem Currym. Francuz sprawił ogromną niespodziankę, pokonując jednogłośnie na punkty Amerykanina i zabierając mu pas. Najbardziej prestiżowy magazyn bokserski The Ring uznał porażkę Curry'ego za największą wpadkę w 1989 r., przyznając mu tytuł "Upset of the Year 1989"[6]. Jacquot stracił tytuł już w pierwszej obronie, przegrywając 8 lipca 1989 r. z Johnem Mugabim. Walka zakończyła się pechowo dla Francuza, który przegrał już w pierwszej rundzie przez kontuzję kostki, której nabawił się podczas poślizgnięcia na ringu[7].
Po dwóch wygranych, Jacquot 13 lipca 1990 r. zmierzył się z Terrym Norrisem w walce o mistrzostwo świata WBC w kategorii lekkośredniej. Francuz przegrał bardzo wyraźnie na punkty, będąc liczonym aż trzykrotnie w tym pojedynku[8]. Porażką zakończyła się też kolejna próba Jacquota, ale o pas IBF. 30 listopada 1990 pokonał go Włoch Gianfranco Rosi[9].
Przypisy
[edytuj | edytuj kod]- ↑ Friday 10 April 1987 Echirolles, Isère, France. boxrec.com. [dostęp 2014-12-30]. (ang.).
- ↑ Friday 29 January 1988 Rimini, Emilia Romagna, Italy. boxrec.com. [dostęp 2014-12-30]. (ang.).
- ↑ Saturday 9 April 1988 Echirolles, Isère, France. boxrec.com. [dostęp 2014-12-30]. (ang.).
- ↑ Wednesday 29 June 1988 Sporthalle, Wandsbek, Hamburg, Germany. boxrec.com. [dostęp 2014-12-30]. (ang.).
- ↑ Saturday 8 October 1988 Roma, Lazio, Italy. boxrec.com. [dostęp 2014-12-30]. (ang.).
- ↑ Donald Curry vs. René Jacquot. boxrec.com. [dostęp 2014-12-30]. (ang.).
- ↑ John Mugabi vs. René Jacquot. boxrec.com. [dostęp 2014-12-30]. (ang.).
- ↑ Terry Norris vs. René Jacquot. boxrec.com. [dostęp 2014-12-30]. (ang.).
- ↑ Gianfranco Rosi vs. René Jacquot. boxrec.com. [dostęp 2014-12-30]. (ang.).