Przejdź do zawartości

Riccione Calcio 1926

Z Wikipedii, wolnej encyklopedii
Riccione Calcio 1926
A.S.D. Riccione Calcio 1926
Pełna nazwa

Associazione Sportiva Dilettantistica Riccione Calcio 1929

Przydomek

Perla Verde
(pol. Zielona Perła)

Barwy

       

Data założenia

1921

Data rozwiązania

2010, 2014

Data reaktywacji

2010, 2014

Liga

Prima Categoria

Państwo

 Włochy

Stadion

Campo Comunale Menaggio

Prezes

Giampaolo Pascucci

Trener

Gabriele Cardini

Stroje
domowe
Stroje
wyjazdowe

Riccione Calcio 1926 – włoski klub piłkarski z siedzibą w miejscowości Riccione w regionie Emilia-Romania.

Historia

[edytuj | edytuj kod]

Początki działalności i rozwój klubu

[edytuj | edytuj kod]

Klub założono 1921 roku z inicjatywy animatora sportu Luigiego Angeliniego jako US Riccionese[1][2]. Sekcja piłkarska początkowo występowała pod szyldem Sporting Club Biagio Nazzaro, nazwanym tak na cześć tragicznie zmarłego w 1922 roku kierowcy wyścigowego Biagio Nazzaro[2][3]. W sezonie 1926/27 Riccione po raz pierwszy wzięło udział w oficjalnych rozgrywkach, występując przez rok w Terza Divisione Emilia-Romagna. W 1931 roku podczas meczu ligowego przeciwko US Argentana doszło do bójki między zawodnikami, co spowodowało zamieszki wśród kibiców, podczas których pobito arbitra[2]. Na klub nałożono roczną dyskwalifikację i grzywnę pieniężną, po których ogłoszono zakończenie działalności[2]. W pomoc zaangażowało się Dopolavoro Sportivo del Fascio, które po spłaceniu długów przejęło zarządzanie nad stowarzyszeniem[2]. Klub w latach 30. XX wieku miał charakter rekreacyjny i nie brał udziału w rozgrywkach pod egidą FIGC, przez co pod koniec dekady jego działalność zanikła[2]. W 1940 roku reaktywowano stowarzyszenie pod nazwą Calcio Riccione i obrano obowiązujące do dziś barwy strojów: biel i błękit. W pierwszej połowie lat 40. XX wieku klub funkcjonował epizodycznie, zaliczając dwa niepełne sezony w Prima Divisione Emilia-Romagna[2]. W sezonie 1945/46 Calcio Riccione rozpoczęło rywalizację w Serie C, regularnie biorąc od tej pory udział w rozgrywkach ligowych[1]. W latach 1973-78, który to okres uznaje się za najlepszy w historii, Riccione nieprzerwanie występowało w Serie C[1]. W sezonie 1977/78 klub w wyniku przeprowadzonej reformy systemu ligowego został zdegradowany do Serie C2, zapoczątkowując trwający kilkadziesiąt lat regres sportowy[1].

Okres sponsoringu firmy Valleverde i rodziny Batanich

[edytuj | edytuj kod]

W latach 1993–2010 klub był sponsorowany przez firmę obuwniczą Valleverde, która widniała w jego nazwie[1]. W okresie tym zespół występował głównie na V szczeblu rozgrywkowym, spędziwszy również dwa lata w VI lidze (2007–2009). Po zakończeniu sezonu 2009/10, w wyniku konfliktu w zarządzie i niespłaconych wierzytelności, klub został rozwiązany[1]. Prezes Paolo Croatti, będący właścicielem licencji i tytułów sportowych, przeniósł zespół do Rimini i zarejestrował go pod nazwą Real Rimini FC, przystępując do rozgrywek Serie D[4][5]. Klub funkcjonował w latach 2010–2012, po czym został zlikwidowany[6]. Rodzina Batani, jedni z akcjonariuszy Valleverde Riccione FC, wykupiła przed sezonem 2010/11 licencję ASD Del Conca na grę w Eccellenzy i po fuzji z ASAR Riccione utworzyła ASD Riccione 1929[1][7]. Twór uzyskał akceptację kibiców i władz miasta Riccione, jako kontynuator tradycji US Riccionese i rozpoczął grę na poziomie Eccellenza Emilia-Romagna[1]. W 2011 roku ASD Riccione 1929 z pierwszego miejsca w grupie B uzyskało promocję do Serie D[1]. W sezonie 2011/12 klub rywalizował w grupie F[8], w której zmierzył się dwukrotnie z Realem Rimini FC (6:0 i 2:0)[9][10].

Era Paolo Croattiego i Lauro Gialliego

[edytuj | edytuj kod]

Na przełomie 2011 i 2012 roku rodzina Batani zaczęła stopniowo rezygnować ze sponsorowania zespołu[11][12]. Było to wynikiem sporu na tle organizacyjnym z prezesem Lauro Gallim oraz brakiem zadowalających wyników sportowych[11][13]. Ich miejsce w zarządzie zajął Paolo Croatti, co spowodowało cofnięcie gwarancji finansowych pozostawionych przez Batanich i pogłębiło chaos organizacyjny[11][14]. 2 września 2012 na inaugurujący sezon Serie D mecz przeciwko AC Tuttocuoio 1957 stawiły się dwie drużyny - jedna reprezentowana przez Croattiego, kolejna przez Galliego[11][15]. Spotkanie odwołano i zweryfikowano jako walkower 3:0 dla AC Tuttocuoio 1957, ponadto ukarano ASD Riccione grzywną i jednym punktem ujemnym[15][14]. Działania zarządu spotkały się z dezaprobatą władz Riccione, ze względu na narażenie na szwank wizerunku miasta[4]. Organ zarządzający rozgrywkami, po rozpatrzeniu sprawy, przyznał prawo do kierowania spółką Paolo Croattiemu[15]. W sezonie 2012/13 klub przegrał 9 pierwszych spotkań, w tym 0:12 przeciwko ASD Mezzolara i utrzymał się w lidze po zwycięstwie w fazie play-out[16].

Drugie bankructwo klubu

[edytuj | edytuj kod]

W sezonie 2013/14 Riccione otrzymało kary w łącznej wysokości 10 ujemnych punktów i przegrało 28 z 34 rozegranych spotkań, ośmiokrotnie tracąc co najmniej 8 bramek[17]. Prezes Paolo Croatti wraz z Lauro Gallim zostali zawieszeni przez FIGC w działalności piłkarskiej za nieprawidłowości w zarządzaniu spółką[18]. Ze względu na złą kondycję finansową brakowało funduszy na opłacenie zgrupowań, dojazdów na mecze i wynajmu Stadio Italo Nicoletti, co wymusiło oddanie trzech spotkań walkowerem[19][20]. Przez pewien okres piłkarze Riccione zmuszeni byli występować w strojach wypożyczonych od AC Bellaria Igea Marina[19][20]. Z nadejściem 2014 roku z zespołu odeszła większość graczy, co spowodowało problemy ze skompletowaniem składu[19][20]. Rozgrywki zakończyły się zajęciem ostatniego miejsca w grupie D i spadkiem z Serie D, po którym ogłoszono upadłość[4][21]. Za sprawą stowarzyszenia kibicowskiego La Mia Calcio Riccione klub reaktywował się jako UC Riccione i przystąpił do rozgrywek Terza Categoria Rimini 2014/15[21][22]. UC Riccione z powodu wysokich kosztów użytkowania opuściło dotychczasowy obiekt Stadio Italo Nicoletti i przeniosło się na Campo Comunale Menaggio.

Chronologia nazw

[edytuj | edytuj kod]
  • 1921–1940: Unione Sportiva Riccionese
  • 1940–1962: Calcio Riccione
  • 1962–1987: Associazione Calcio Riccione
  • 1987–1992: Calcio Riccione
  • 1992–1993: Football Club Riccione Vacanze
  • 1993–2000: Valleverde Riccione Football Club
  • 2000–2005: Associazione Calcio Valleverde Riccione
  • 2005–2010: Valleverde Riccione Football Club
  • 2010–2012: Associazione Sportiva Dilettantistica Riccione 1929
  • 2012–2014: Società Sportiva Dilettantistica Riccione Calcio 1929
  • 2014–2017: Associazione Sportiva Dilettantistica Unione Calcio Riccione
  • od 2017: Associazione Sportiva Dilettantistica Riccione Calcio 1929

Barwy

[edytuj | edytuj kod]

Barwami ASD Riccione 1929 są kolory biały i błękitny.

Stadion

[edytuj | edytuj kod]

Klub rozgrywa swoje mecze na Campo Comunale Menaggio, zlokalizowanym przy Via Brunate 11 w zachodniej części Riccione.

Przypisy

[edytuj | edytuj kod]
  1. ↑ a b c d e f g h i Guida al tifoso: Il punto sul Riccione, avversario dell’Atletico. piacenza24.eu. [dostęp 2021-02-22]. (wł.).
  2. ↑ a b c d e f g Storia. calcioriccione.com. [dostęp 2021-02-22]. (wł.).
  3. ↑ Storia: Ma chi era Biagio Nazzaro?. biagionazzaro.it. [dostęp 2021-02-22]. (wł.).
  4. ↑ a b c Riccione Calcio, fango sulla Perla Verde. ilrestodelcarlino.it. [dostęp 2021-02-22]. (wł.).
  5. ↑ Real Rimini, con Iacobelli da incognita a realtà. rivieraoggi.it. [dostęp 2021-02-22]. (wł.).
  6. ↑ Calcio: Il Real Rimini si ritira dal campionato di Eccellenza. altarimini.it. [dostęp 2021-02-22]. (wł.).
  7. ↑ Del Conca, non vendita ma fusione. lapiazzarimini.it. [dostęp 2021-02-21]. (wł.).
  8. ↑ Calcio, Serie D: Riccione e Real Rimini nello stesso girone. libertas.sm. [dostęp 2021-02-22]. (wł.).
  9. ↑ Calcio Serie D: Riccione-Real Rimini 6-0. newsrimini.it. [dostęp 2021-02-21]. (wł.).
  10. ↑ Real Rimini-Riccione 0-2. newsrimini.it. [dostęp 2021-02-22]. (wł.).
  11. ↑ a b c d Riccione: due squadre e il rischio radiazione. gazzetta.it. [dostęp 2021-02-22]. (wł.).
  12. ↑ La famiglia Batani chiarisce la decisione di lasciare il Riccione Calcio. newsrimini.it. [dostęp 2021-02-22]. (wł.).
  13. ↑ Calcio, Serie D: Batani lascerà il Riccione a fine stagione. libertas.sm. [dostęp 2021-02-22]. (wł.).
  14. ↑ a b Succede anche questo: due Riccione in campo, l'arbitro manda tutti a casa! Oggi le sanzioni, amaro il vicepresidente di serie D: "Brutta pagina per il calcio". goal.com. [dostęp 2021-02-22]. (wł.).
  15. ↑ a b c Il "vero" Riccione è quello di Croatti. romagnanoi.it. [dostęp 2021-02-20]. (wł.).
  16. ↑ Calcio Serie D: Riccione umiliato, perde 12 a 0 con il Mezzolara. altarimini.it. [dostęp 2021-02-22]. (wł.).
  17. ↑ Calendario Serie D 2013/14: Girone D. romagnasport.com. [dostęp 2021-02-22]. (wł.).
  18. ↑ Riccione: Altri 5 punti di penalizzazione. sanmarinortv.sm. [dostęp 2021-02-22]. (wł.).
  19. ↑ a b c Niente soldi per pullman e ristorante. Salta la trasferta del Riccione. romagnanoi.it. [dostęp 2021-02-22]. (wł.).
  20. ↑ a b c Riccione senza soldi, nel mirino delle “Iene”. corriereromagna.it. [dostęp 2021-02-22]. (wł.).
  21. ↑ a b Il Riccione finisce in fuorigioco: Salta l’iscrizione al campionato e finisce in Eccellenza. giornalesm.com. [dostęp 2021-02-20]. (wł.).
  22. ↑ Parte l'azionariato pololare della Calcio Riccione. newsrimini.it. [dostęp 2021-02-22]. (wł.).

Linki zewnętrzne

[edytuj | edytuj kod]
Źródło: „https://pl.wikipedia.org/w/index.php?title=Riccione_Calcio_1926&oldid=74383367”