Przejdź do zawartości

Robert Henley (1. hrabia Northington)

Z Wikipedii, wolnej encyklopedii
Robert Henley (1. hrabia Northington)
Ilustracja
Data urodzenia

1708

Data śmierci

14 stycznia 1772

Lord kanclerz
Okres

od 1757
do 1766

Następca

Charles Pratt

Robert Henley, 1. hrabia Northington (ur. 1708, zm. 14 stycznia 1772) – brytyjski prawnik i polityk, Lord Kanclerz w latach 17571766.

Był drugim synem Anthony’ego Henleya, pisarza i deputowanego z ramienia partii wigów. Robert kształcił się w Westminster School oraz w St John’s College na Uniwersytecie Oksfordzkim. Po uzyskaniu członkostwa w All Souls College został w 1732 r. powołany do korporacji prawniczej. W 1747 r. został wybrany do Izby Gmin jako reprezentant okręgu Bath.

W 1756 r. otrzymał stanowisko prokuratora generalnego Anglii i Walii. W 1757 r. został Lordem Strażnikiem Wielkiej Pieczęci (od 1761 r. urząd nosił nazwę Lorda Kanclerza). Mimo iż wciąż zasiadał w Izbie Gmin, z racji sprawowanego stanowiska Henley przewodniczył obradom Izby Lordów. Dopiero w 1760 r. otrzymał tytuł 1. barona Henley i zasiadł w izbie wyższej. W 1764 r. otrzymał tytuły hrabiego Northington i wicehrabiego Henley. Jako Lord Wielki Stewart dwukrotnie przewodził sądowi parów – w 1760 r. skazał na śmierć lorda Ferrersa za zabicie służącego, a w 1765 r. uznał za winnego lorda Byrona, który zabił w pojedynku Williama Chawortha.

Jako stronnik króla Jerzego III przyczynił się w 1766 r. do upadku gabinetu lorda Rockinghama i postawienia na czele rządu lorda Chathama. W nowym gabinecie Northington objął stanowisko Lorda Przewodniczącego Rady, ale zrezygnował z niego w 1767 r. i opuścił gabinet.

Zmarł w 1772 r. w swojej rezydencji w hrabstwie Hampshire. Od 1743 r. był żonaty z Jane Huband, córką sir Johna Hubanda. Miał z nią trzech synów i pięć córek. Tytuł parowski odziedziczył jego najstarszy syn, Robert.

Linki zewnętrzne

[edytuj | edytuj kod]