Przejdź do zawartości

Rohan Bopanna

Z Wikipedii, wolnej encyklopedii
Rohan Bopanna
Ilustracja
Państwo

 Indie

Data i miejsce urodzenia

4 marca 1980
Bengaluru

Wzrost

193 cm

Gra

praworęczny, jednoręczny bekhend

Status profesjonalny

2003

Zakończenie kariery

aktywny

Trener

Scott Davidoff

Gra pojedyncza
Wygrane turnieje

0

Najwyżej w rankingu

213 (23 lipca 2007)

Australian Open

2Q (2007, 2008)

Wimbledon

1Q (2007)

US Open

2Q (2007)

Gra podwójna
Wygrane turnieje

25

Najwyżej w rankingu

1 (29 stycznia 2024)

Australian Open

W (2024)

Roland Garros

SF (2022, 2024)

Wimbledon

SF (2013, 2015, 2023)

US Open

F (2010, 2023)

Dorobek medalowy
Reprezentacja  Indie
Igrzyska azjatyckie
złoto Palembang 2018 gra podwójna
Igrzyska afro-azjatyckie
złoto Hajdarabad 2003 gra podwójna
złoto Hajdarabad 2003 gra drużynowa

Rohan Bopanna (ur. 4 marca 1980 w Bengaluru) – hinduski tenisista, zwycięzca French Open 2017 w grze mieszanej, zwycięzca Australian Open 2024 w grze podwójnej, lider rankingu ATP deblistów, reprezentant w Pucharze Davisa i Pucharze Hopmana, olimpijczyk z Londynu (2012) i Rio de Janeiro (2016), medalista igrzysk azjatyckich oraz igrzysk afro-azjatyckich.

Kariera tenisowa

[edytuj | edytuj kod]

Karierę zawodową rozpoczął w roku 2003. Wygrywał turnieje rangi ITF Men’s Circuit, jak i z serii ATP Challenger Tour. Pierwszy challengerowy tytuł wywalczył w Denver wspólnie z Aisamem-ul-Haq Qureshim. W roku 2006 osiągnął swój pierwszy finał rozgrywek ATP World Tour, w Ćennaju, będąc w parze z Prakashem Amritrajem (porażka z duetem Michal Mertiňák-Petr Pála). We wrześniu osiągnął swój drugi finał imprezy ATP World Tour, w Mumbaju, grając wspólnie z Mustafą Ghouse, gdzie w meczu o tytuł nie sprostali parze Mario Ančić-Mahesh Bhupathi.

W sezonie 2007, w sierpniu, doszedł do finału turnieju ATP World Tour w Mumbaju, grając z Qureshim. Kolejny finał rozgrywek ATP World Tour osiągnął w lipcu 2008 roku w Newport, na nawierzchni trawiastej (z Qureshim), a na początku sierpnia odniósł pierwsze zwycięstwo w rozgrywkach rangi ATP World Tour, w Los Angeles. W finale pokonali wspólnie z Erikiem Butorakiem parę Travis Parrott-Dušan Vemić 7:6(5), 7:6(5)[1].

We wrześniu 2008 roku awansował wraz z Maksem Mirnym do finału turnieju w Petersburgu. Na początku sezonu 2009 osiągnął razem z Jarkko Nieminenem finał rozgrywek w San Josè. Po drodze zdołali wyeliminować deblową parę nr 1. w rankingu światowym, Boba Bryana i Mike’a Bryana[2], lecz w spotkaniu finałowym przegrali z parą Tommy Haas-Radek Štěpánek 2:6, 3:6.

Sezon 2010 Bopanna rozpoczął od turnieju w Ćennaju, ale odpadł w początkowej fazie rywalizacji, wspólnie z Bhupathim. W dniach 1–7 lutego wziął udział w turnieju SA Tennis Open rozgrywanym w Johannesburgu. W parze z Aisamem-ul-Haq Qureshim wygrał swój drugi turniej ATP World Tour. W drodze po tytuł pokonali m.in. parę nr 2. turnieju Johan Brunström-Jean-Julien Rojer, duet nr 3. rozgrywek Eric Butorac-Rajeev Ram, a w finale wynikiem 2:6, 6:3, 10-5 debel Karol Beck-Harel Lewi. Na początku kwietnia osiągnął wspólnie z Qureshim finał turnieju na kortach ziemnych w Casablance, jednak mecz finałowy przegrali z deblem Robert Lindstedt-Horia Tecău 2:6, 6:3, 7-10. Swój kolejny finał rozgrywek ATP World Tour Hindus rozegrał wspólnie z Qureshim w Nicei. Pojedynek finałowy zakończył się porażką Bopanny z deblem nr 3. turnieju Marcelo Melo i Bruno Soaresem. Pod koniec lipca Hindus wspólnie z Belgiem Kristofem Vliegenem dotarli do finału zawodów w Atlancie. Decydujący o tytule pojedynek para przegrała jednak z Amerykanami Scottem Lipskym i Rajeevem Ramem. Pod koniec sierpnia Bopanna razem z Qureshim awansowali do finału imprezy w New Haven, eliminując pod drodze m.in. debel grający z nr 2. Mahesh Bhupathi-Maks Mirny. W finale jednak przegrali po raz kolejny w sezonie z duetem Lindstedt-Tecău. Na początku września awansował z Qureshim do finału wielkoszlemowego US Open. Po drodze pokonał duet nr 2. w turnieju Daniel Nestor-Nenad Zimonjić, jednak w finale azjatycki debel przegrał 6:7(5), 6:7(4) z braćmi Bobem i Mike Bryanami. Pod koniec października Hindus wraz z Qureshim zagrał w Petersburgu, gdzie Bopanna osiągnął tam siódmy finał w sezonie, jednak w finale musiał uznać wyższość Włochów Daniele Braccialiego i Potito Starace.

W czerwcu 2011 roku, w parze z Qureshim wygrali zawody w niemieckim Halle, pokonując w finale duet Robin Haase-Milos Raonic. W połowie października azjatycki debel triumfował w Sztokholmie, gdzie w finale byli lepsi od pary Marcelo Melo-Bruno Soares. Miesiąc później Azjaci zwyciężyli po raz pierwszy w karierze w zawodach kategorii ATP World Tour Masters 1000, w Paryżu[3]. W drodze po tytuł pokonali m.in. parę Michaël Llodra-Nenad Zimonjić, a w finale Francuzów Juliena Benneteau i Nicolasa Mahuta.

W marcu 2012 roku, w parze z Maheshem Bhupathim, Bopanna wygrał zawody w Dubaju. W finale hinduski debel odniósł zwycięstwo nad polską parą FyrstenbergMatkowski 6:4, 3:6, 10-5[4]. W sierpniu osiągnął finał rozgrywek w Cincinnati, gdzie występował razem z Bhupathim, a w październiku w Szanghaju. Drugi tytuł w sezonie Hindusi wywalczyli na początku listopada w Paryżu w ramach rozgrywek ATP World Tour Masters 1000. Finał wygrali 7:6(6), 6:3 z Aisamem-ul-Haq Qureshim i Jeanem-Julienem Rojerem. W listopadzie para z Indii osiągnęła finał turnieju ATP World Tour Finals rozgrywanego w Londynie. Debel w finale uległ Marcelowi Granollersowi i Markowi Lópezowi 5:7, 6:3, 3-10.

Pierwszy finał w 2013 roku Bopanna osiągnął pod koniec lutego w Marsylii, w parze z Colinem Flemingiem. W decydującym spotkaniu pokonali 6:4, 7:6(3) debel Aisam-ul-Haq Qureshi i Jean-Julien Rojer. Do kolejnego finału w roku Bopanna awansował z Maheshem Bhupathim, w Rzymie, zawodach z serii ATP World Tour Masters 1000. Hinduska para w finale nie sprostała Bobowi i Mike’owi Bryanom. Drugi turniej w sezonie Hindus wygrał w październiku, w Tokio. Tworzył wówczas parę deblową z Édouardem Rogerem-Vasselinem w finale pokonując Jamiego Murraya i Johna Peersa.

W 2014 roku Bopanna ponownie zaczął startować z Aisamem-ul-Haq Qureshim. Debliści wspólnie, w styczniu, awansowali do finału w Sydney, w którym ponieśli porażkę z Danielem Nestorem i Nenadem Zimonjiciem. W lutym azjatycki debel zwyciężył podczas rywalizacji w Dubaju, po finale z Danielem Nestorem i Nenadem Zimonjiciem. W maju Azjaci zanotowali finał w Nicei, w którym ulegli parze Martin KližanPhilipp Oswald.

W sezonie 2015 pierwszy tytuł Bopanna wygrał w styczniu podczas turnieju w Sydney, startując w parze z Danielem Nestorem. Kolejne zwycięstwo debel odniósł w Dubaju, pokonując w finale Qureshiego i Zimonjicia. W Casablance razem z Florinem Mergeą przegrali w meczu mistrzowskim z parą Rameez JunaidAdil Shamasdin. Na początku maja Bopanna z Mergeą zostali mistrzami ATP World Tour Masters 1000 w Madrycie, po zwycięskiej rundzie finałowej z Marcinem Matkowskim i Nenadem Zimonjiciem. W czerwcu Hindus został mistrzem zawodów w Stuttgarcie razem z Mergeą. W finale debel ten był lepszy od Alexandra Peii i Bruna Soaresa. Tydzień później w Halle przegrali w ostatnim meczu z parą Raven KlaasenRajeev Ram. Na koniec sezonu dotarli do finału turnieju ATP World Tour Finals w Londynie, lecz ulegli w nim duetowi Jean-Julien Rojer–Horia Tecău.

Sezon 2016 Hindus zaczął od awansu do finału turnieju w Sydney wspólnie z Mergeą, jednakże ulegli w nim Jamiemu Murrayowi oraz Bruno Soaresowi. Drugi w sezonie finał Hindus osiągnął na początku maja w zawodach ATP World Tour Masters 1000 w Madrycie ponosząc porażkę z Jeanem-Julienem Rojerem i Horią Tecău. W sierpniu zajął 4. miejsce w turnieju gry mieszanej na igrzyskach olimpijskich w Rio de Janeiro partnerując Sanii Mirzie.

W sezonie 2017 Bopanna został mistrzem French Open w konkurencji gry mieszanej, partnerując Gabrieli Dabrowskiej. W finale pokonali 2:6, 6:2, 12–10 Annę-Lenę Grönefeld i Roberta Faraha broniąc w super tie-breaku dwóch piłek meczowych[5]. Bopanna wygrał również trzy turnieje w grze podwójnej, z różnymi partnerami. Odniósł sukces najpierw w Ćennaju, potem w zawodach ATP World Tour Masters 1000 w Monte Carlo i w Wiedniu. W stolicy Austrii Bopanna wygrał finał 7:6(7), 6:7(4), 11–9 wspólnie z Pablem Cuevasem przeciwko Marcelo Demolinerowi i Samowi Querreyowi w drugim secie broniąc dwa meczbole[6]. Ponadto Hindus zagrał w trzech przegranych finałach.

Rohan Bopanna reprezentuje swój kraj w rozgrywkach międzynarodowych. W Pucharze Davisa zadebiutował w roku 2002 przeciwko Australii. W 2003 roku jego zespół był bliski awansu do grupy światowej, gdzie gra 16. najlepszych męskich reprezentacji na świecie. W play-offach o wejście do czołówki Indie przegrały z Holandią 0:5. Również w 2005 roku i 2009 odpadł z rywalizacji w play-offach, natomiast w 2010 roku awansował z zespołem do najwyższej klasy, eliminując Brazylię, z którą Hindus zdobył decydujący punkt, po wygranej nad Ricardo Mello.

Ponadto brał udział w nieoficjalnych mistrzostwach drużyn mieszanych, Pucharze Hopmana, najczęściej partnerując Sanii Mirzie.

Najwyżej sklasyfikowany w rankingu singlistów był w lipcu 2007 roku na 213. miejscu, a w klasyfikacji deblistów 29 stycznia 2024 został liderem rankingu.

W roku 2018 został laureatem nagrody Arjuna Award[7].

Finały w turniejach ATP Tour

[edytuj | edytuj kod]
Legenda
Wielki Szlem
Igrzyska olimpijskie
Tennis Masters Cup /
ATP Finals
ATP Masters Series /
ATP Tour Masters 1000
ATP International Series Gold /
ATP Tour 500
ATP International Series /
ATP Tour 250

Gra podwójna (25–37)

[edytuj | edytuj kod]
Końcowy wynik Nr Data Turniej Nawierzchnia Partner Przeciwnicy Wynik finału
Finalista 1. 9 stycznia 2006 Ćennaj Twarda Indie Prakash Amritraj Słowacja Michal Mertiňák
Czechy Petr Pála
2:6, 5:7
Finalista 2. 2 października 2006 Mumbaj Twarda Indie Mustafa Ghouse Chorwacja Mario Ančić
Indie Mahesh Bhupathi
4:6, 7:6(6), 8–10
Finalista 3. 30 września 2007 Mumbaj Twarda Pakistan Aisam-ul-Haq Qureshi Szwecja Robert Lindstedt
Finlandia Jarkko Nieminen
6:7(3), 6:7(5)
Finalista 4. 13 lipca 2008 Newport Trawiasta Pakistan Aisam-ul-Haq Qureshi Stany Zjednoczone Mardy Fish
Stany Zjednoczone John Isner
4:6, 6:7(1)
Zwycięzca 1. 11 sierpnia 2008 Los Angeles Twarda Stany Zjednoczone Eric Butorac Stany Zjednoczone Travis Parrott
Serbia Dušan Vemić
7:6(5), 7:6(5)
Finalista 5. 27 października 2008 Petersburg Twarda (hala) Białoruś Maks Mirny Stany Zjednoczone Travis Parrott
Słowacja Filip Polášek
6:3, 6:7(4), 8–10
Finalista 6. 15 lutego 2009 San José Twarda (hala) Finlandia Jarkko Nieminen Niemcy Tommy Haas
Czechy Radek Štěpánek
2:6, 3:6
Zwycięzca 2. 7 lutego 2010 Johannesburg Twarda Pakistan Aisam-ul-Haq Qureshi Słowacja Karol Beck
Izrael Harel Lewi
2:6, 6:3, 10–5
Finalista 7. 11 kwietnia 2010 Casablanca Ceglana Pakistan Aisam-ul-Haq Qureshi Szwecja Robert Lindstedt
Rumunia Horia Tecău
2:6, 6:3, 7–10
Finalista 8. 22 maja 2010 Nicea Ceglana Pakistan Aisam-ul-Haq Qureshi Brazylia Marcelo Melo
Brazylia Bruno Soares
6:1, 3:6, 5–10
Finalista 9. 25 lipca 2010 Atlanta Twarda Belgia Kristof Vliegen Stany Zjednoczone Scott Lipsky
Stany Zjednoczone Rajeev Ram
3:6, 7:6(4), 10–12
Finalista 10. 29 sierpnia 2010 New Haven Twarda Pakistan Aisam-ul-Haq Qureshi Szwecja Robert Lindstedt
Rumunia Horia Tecău
4:6, 5:7
Finalista 11. 11 września 2010 US Open, Nowy Jork Twarda Pakistan Aisam-ul-Haq Qureshi Stany Zjednoczone Bob Bryan
Stany Zjednoczone Mike Bryan
6:7(5), 6:7(4)
Finalista 12. 1 listopada 2010 Petersburg Twarda (hala) Pakistan Aisam-ul-Haq Qureshi Włochy Daniele Bracciali
Włochy Potito Starace
6:7(6), 6:7(5)
Zwycięzca 3. 12 czerwca 2011 Halle Trawiasta Pakistan Aisam-ul-Haq Qureshi Holandia Robin Haase
Kanada Milos Raonic
7:6(8), 3:6, 11–9
Zwycięzca 4. 23 października 2011 Sztokholm Twarda (hala) Pakistan Aisam-ul-Haq Qureshi Brazylia Marcelo Melo
Brazylia Bruno Soares
6:1, 6:3
Zwycięzca 5. 13 listopada 2011 Paryż Twarda (hala) Pakistan Aisam-ul-Haq Qureshi Francja Julien Benneteau
Francja Nicolas Mahut
6:2, 6:4
Zwycięzca 6. 3 marca 2012 Dubaj Twarda Indie Mahesh Bhupathi Polska Mariusz Fyrstenberg
Polska Marcin Matkowski
6:4, 3:6, 10–5
Finalista 13. 19 sierpnia 2012 Cincinnati Twarda Indie Mahesh Bhupathi Szwecja Robert Lindstedt
Rumunia Horia Tecău
4:6, 4:6
Finalista 14. 14 października 2012 Szanghaj Twarda Indie Mahesh Bhupathi Czechy Radek Štěpánek
Indie Leander Paes
7:6(7), 3:6, 5–10
Zwycięzca 7. 4 listopada 2012 Paryż Twarda (hala) Indie Mahesh Bhupathi Pakistan Aisam-ul-Haq Qureshi
Holandia Jean-Julien Rojer
7:6(6), 6:3
Finalista 15. 12 listopada 2012 Londyn Twarda (hala) Indie Mahesh Bhupathi Hiszpania Marcel Granollers
Hiszpania Marc López
5:7, 6:3, 3–10
Zwycięzca 8. 24 lutego 2013 Marsylia Twarda (hala) Wielka Brytania Colin Fleming Pakistan Aisam-ul-Haq Qureshi
Holandia Jean-Julien Rojer
6:4, 7:6(3)
Finalista 16. 19 maja 2013 Rzym Ceglana Indie Mahesh Bhupathi Stany Zjednoczone Bob Bryan
Stany Zjednoczone Mike Bryan
2:6, 3:6
Zwycięzca 9. 6 października 2013 Tokio Twarda Francja Édouard Roger-Vasselin Wielka Brytania Jamie Murray
Australia John Peers
7:6(5), 6:4
Finalista 17. 11 stycznia 2014 Sydney Twarda Pakistan Aisam-ul-Haq Qureshi Kanada Daniel Nestor
Serbia Nenad Zimonjić
6:7(3), 6:7(3)
Zwycięzca 10. 1 marca 2014 Dubaj Twarda Pakistan Aisam-ul-Haq Qureshi Kanada Daniel Nestor
Serbia Nenad Zimonjić
6:4, 6:3
Finalista 18. 24 maja 2014 Nicea Ceglana Pakistan Aisam-ul-Haq Qureshi Słowacja Martin Kližan
Austria Philipp Oswald
2:6, 0:6
Zwycięzca 11. 17 stycznia 2015 Sydney Twarda Kanada Daniel Nestor Holandia Jean-Julien Rojer
Rumunia Horia Tecău
6:4, 7:6(5)
Zwycięzca 12. 28 lutego 2015 Dubaj Twarda Kanada Daniel Nestor Pakistan Aisam-ul-Haq Qureshi
Serbia Nenad Zimonjić
6:4, 6:1
Finalista 19. 11 kwietnia 2015 Casablanca Ceglana Rumunia Florin Mergea Australia Rameez Junaid
Kanada Adil Shamasdin
6:3, 2:6, 7–10
Zwycięzca 13. 10 maja 2015 Madryt Ceglana Rumunia Florin Mergea Polska Marcin Matkowski
Serbia Nenad Zimonjić
6:2, 6:7(5), 11–9
Zwycięzca 14. 14 czerwca 2015 Stuttgart Trawiasta Rumunia Florin Mergea Austria Alexander Peya
Brazylia Bruno Soares
5:7, 6:2, 10–7
Finalista 20. 21 czerwca 2015 Halle Trawiasta Rumunia Florin Mergea Południowa Afryka Raven Klaasen
Stany Zjednoczone Rajeev Ram
6:7(5), 2:6
Finalista 21. 22 listopada 2015 Londyn Twarda (hala) Rumunia Florin Mergea Holandia Jean-Julien Rojer
Rumunia Horia Tecău
4:6, 3:6
Finalista 22. 16 stycznia 2016 Sydney Twarda Rumunia Florin Mergea Wielka Brytania Jamie Murray
Brazylia Bruno Soares
3:6, 6:7(7)
Finalista 23. 8 maja 2016 Madryt Ceglana Rumunia Florin Mergea Holandia Jean-Julien Rojer
Rumunia Horia Tecău
4:6, 6:7(5)
Zwycięzca 15. 8 stycznia 2017 Ćennaj Twarda Indie Jeevan Nedunchezhiyan Indie Purav Raja
Indie Divij Sharan
6:3, 6:4
Finalista 24. 4 marca 2017 Dubaj Twarda Polska Marcin Matkowski Holandia Jean-Julien Rojer
Rumunia Horia Tecău
6:4, 3:6, 3–10
Zwycięzca 16. 23 kwietnia 2017 Monte Carlo Ceglana Urugwaj Pablo Cuevas Hiszpania Feliciano López
Hiszpania Marc López
6:3, 3:6, 10–4
Finalista 25. 1 lipca 2017 Eastbourne Trawiasta Brazylia André Sá Stany Zjednoczone Bob Bryan
Stany Zjednoczone Mike Bryan
7:6(4), 4:6, 3–10
Finalista 26. 13 sierpnia 2017 Montreal Twarda Chorwacja Ivan Dodig Francja Pierre-Hugues Herbert
Francja Nicolas Mahut
4:6, 6:3, 6–10
Zwycięzca 17. 29 października 2017 Wiedeń Twarda (hala) Urugwaj Pablo Cuevas Brazylia Marcelo Demoliner
Stany Zjednoczone Sam Querrey
7:6(7), 6:7(4), 11–9
Zwycięzca 18. 5 stycznia 2019 Pune Twarda Indie Divij Sharan Wielka Brytania Luke Bambridge
Wielka Brytania Jonny O’Mara
6:3, 6:4
Finalista 27. 16 czerwca 2019 Stuttgart Trawiasta Kanada Denis Shapovalov Australia John Peers
Brazylia Bruno Soares
5:7, 3:6
Zwycięzca 19. 10 stycznia 2020 Doha Twarda Holandia Wesley Koolhof Wielka Brytania Luke Bambridge
Meksyk Santiago González
3:6, 6:2, 10–6
Finalista 28. 25 października 2020 Antwerpia Twarda (hala) Holandia Matwé Middelkoop Australia John Peers
Nowa Zelandia Michael Venus
3:6, 4:6
Zwycięzca 20. 9 stycznia 2022 Adelaide Twarda Indie Ramkumar Ramanathan Chorwacja Ivan Dodig
Brazylia Marcelo Melo
7:6(6), 6:1
Zwycięzca 21. 6 lutego 2022 Pune Twarda Indie Ramkumar Ramanathan Australia Luke Saville
Australia John-Patrick Smith
6:7(10), 6:3, 10–6
Finalista 29. 18 lutego 2022 Doha Twarda Kanada Denis Shapovalov Holandia Wesley Koolhof
Wielka Brytania Neal Skupski
6:7(4), 1:6
Finalista 30. 24 lipca 2022 Hamburg Ceglana Holandia Matwé Middelkoop Wielka Brytania Lloyd Glasspool
Finlandia Harri Heliövaara
2:6, 4:6
Zwycięzca 22. 2 października 2022 Tel Awiw-Jafa Twarda (hala) Holandia Matwé Middelkoop Meksyk Santiago González
Argentyna Andrés Molteni
6:2, 6:4
Finalista 31. 23 października 2022 Antwerpia Twarda (hala) Holandia Matwé Middelkoop Holandia Tallon Griekspoor
Holandia Botic van de Zandschulp
6:3, 3:6, 5–10
Finalista 32. 19 lutego 2023 Rotterdam Twarda (hala) Australia Matthew Ebden Stany Zjednoczone Austin Krajicek
Chorwacja Ivan Dodig
6:7(5), 6:2, 10–12
Zwycięzca 23. 24 lutego 2023 Doha Twarda Australia Matthew Ebden Francja Constant Lestienne
Holandia Botic van de Zandschulp
6:7(5), 6:4, 10–6
Zwycięzca 24. 19 marca 2023 Indian Wells Twarda Australia Matthew Ebden Holandia Wesley Koolhof
Wielka Brytania Neal Skupski
6:3, 2:6, 10–8
Finalista 33. 6 maja 2023 Madryt Ceglana Australia Matthew Ebden Karen Chaczanow
Andriej Rublow
3:6, 6:3, 3–10
Finalista 34. 8 września 2023 US Open, Nowy Jork Twarda Australia Matthew Ebden Stany Zjednoczone Rajeev Ram
Wielka Brytania Joe Salisbury
6:2, 3:6, 4:6
Finalista 35. 15 października 2023 Szanghaj Twarda Australia Matthew Ebden Hiszpania Marcel Granollers
Argentyna Horacio Zeballos
7:5, 2:6, 7–10
Finalista 36. 5 listopada 2023 Paryż Twarda (hala) Australia Matthew Ebden Meksyk Santiago González
Francja Édouard Roger-Vasselin
2:6, 7:5, 7–10
Finalista 37. 13 stycznia 2024 Adelaide Twarda Australia Matthew Ebden Stany Zjednoczone Rajeev Ram
Wielka Brytania Joe Salisbury
5:7, 7:5, 9–11
Zwycięzca 25. 27 stycznia 2024 Australian Open, Melbourne Twarda Australia Matthew Ebden Włochy Simone Bolelli
Włochy Andrea Vavassori
7:6(0), 7:5

Gra mieszana (1–2)

[edytuj | edytuj kod]
Końcowy wynik Nr Data Turniej Nawierzchnia Partnerka Przeciwnicy Wynik finału
Zwycięzca 1. 8 czerwca 2017 French Open, Paryż Ceglana Kanada Gabriela Dabrowski Niemcy Anna-Lena Grönefeld
Kolumbia Robert Farah
2:6, 6:2, 12–10
Finalista 1. 28 stycznia 2018 Australian Open, Melbourne Twarda Węgry Tímea Babos Kanada Gabriela Dabrowski
Chorwacja Mate Pavić
6:2, 4:6, 9–11
Finalista 2. 27 stycznia 2023 Australian Open, Melbourne Twarda Indie Sania Mirza Brazylia Luisa Stefani
Brazylia Rafael Matos
6:7(2), 2:6

Przypisy

[edytuj | edytuj kod]
  1. Maiden ATP doubles crown for Rohan Bopanna. worldofindiantennis.blogspot.com. [dostęp 2009-12-28]. (ang.).
  2. Bopanna-Nieminen shock Bryan brothers. thaindian.com. [dostęp 2009-12-28]. (ang.).
  3. Bopanna-Qureshi Capture First ATP World Tour Masters 1000 Title. atpworldtour.com. [dostęp 2011-11-14]. (ang.).
  4. ATP Staff: Bhupathi/Bopanna Capture First Title. [w:] ATP WORLD TOUR 2012 – WEEK 9 [on-line]. atpworldtour.com, 2012-03-03. [dostęp 2012-03-03]. (ang.).
  5. Wirtualna Polska Media, Roland Garros: Rohan Bopanna i Gabriela Dabrowski wygrali dramatyczny finał miksta – WP SportoweFakty, „sportowefakty.wp.pl”, 8 czerwca 2017 [dostęp 2017-11-12] (pol.).
  6. Wirtualna Polska Media, ATP Wiedeń: Lucas Pouille z rewanżem za Marsylię. Jo-Wilfried Tsonga zastopowany w finale – WP SportoweFakty, „sportowefakty.wp.pl”, 29 października 2017 [dostęp 2017-11-12] (pol.).
  7. LIST OF ARJUNA AWARDEES. yas.nic.in. [dostęp 2023-01-06]. (ang.).

Bibliografia

[edytuj | edytuj kod]