Rohan Bopanna
Państwo | |||||||||||||||||||
---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|
Data i miejsce urodzenia |
4 marca 1980 | ||||||||||||||||||
Wzrost |
193 cm | ||||||||||||||||||
Gra |
praworęczny, jednoręczny bekhend | ||||||||||||||||||
Status profesjonalny |
2003 | ||||||||||||||||||
Zakończenie kariery |
aktywny | ||||||||||||||||||
Trener |
Scott Davidoff | ||||||||||||||||||
Gra pojedyncza | |||||||||||||||||||
Wygrane turnieje |
0 | ||||||||||||||||||
Najwyżej w rankingu |
213 (23 lipca 2007) | ||||||||||||||||||
Australian Open |
2Q (2007, 2008) | ||||||||||||||||||
Wimbledon |
1Q (2007) | ||||||||||||||||||
US Open |
2Q (2007) | ||||||||||||||||||
Gra podwójna | |||||||||||||||||||
Wygrane turnieje |
25 | ||||||||||||||||||
Najwyżej w rankingu |
1 (29 stycznia 2024) | ||||||||||||||||||
Australian Open |
W (2024) | ||||||||||||||||||
Roland Garros |
SF (2022, 2024) | ||||||||||||||||||
Wimbledon |
SF (2013, 2015, 2023) | ||||||||||||||||||
US Open |
F (2010, 2023) | ||||||||||||||||||
Dorobek medalowy | |||||||||||||||||||
|
Rohan Bopanna (ur. 4 marca 1980 w Bengaluru) – hinduski tenisista, zwycięzca French Open 2017 w grze mieszanej, zwycięzca Australian Open 2024 w grze podwójnej, lider rankingu ATP deblistów, reprezentant w Pucharze Davisa i Pucharze Hopmana, olimpijczyk z Londynu (2012) i Rio de Janeiro (2016), medalista igrzysk azjatyckich oraz igrzysk afro-azjatyckich.
Kariera tenisowa
[edytuj | edytuj kod]Karierę zawodową rozpoczął w roku 2003. Wygrywał turnieje rangi ITF Men’s Circuit, jak i z serii ATP Challenger Tour. Pierwszy challengerowy tytuł wywalczył w Denver wspólnie z Aisamem-ul-Haq Qureshim. W roku 2006 osiągnął swój pierwszy finał rozgrywek ATP World Tour, w Ćennaju, będąc w parze z Prakashem Amritrajem (porażka z duetem Michal Mertiňák-Petr Pála). We wrześniu osiągnął swój drugi finał imprezy ATP World Tour, w Mumbaju, grając wspólnie z Mustafą Ghouse, gdzie w meczu o tytuł nie sprostali parze Mario Ančić-Mahesh Bhupathi.
W sezonie 2007, w sierpniu, doszedł do finału turnieju ATP World Tour w Mumbaju, grając z Qureshim. Kolejny finał rozgrywek ATP World Tour osiągnął w lipcu 2008 roku w Newport, na nawierzchni trawiastej (z Qureshim), a na początku sierpnia odniósł pierwsze zwycięstwo w rozgrywkach rangi ATP World Tour, w Los Angeles. W finale pokonali wspólnie z Erikiem Butorakiem parę Travis Parrott-Dušan Vemić 7:6(5), 7:6(5)[1].
We wrześniu 2008 roku awansował wraz z Maksem Mirnym do finału turnieju w Petersburgu. Na początku sezonu 2009 osiągnął razem z Jarkko Nieminenem finał rozgrywek w San Josè. Po drodze zdołali wyeliminować deblową parę nr 1. w rankingu światowym, Boba Bryana i Mike’a Bryana[2], lecz w spotkaniu finałowym przegrali z parą Tommy Haas-Radek Štěpánek 2:6, 3:6.
Sezon 2010 Bopanna rozpoczął od turnieju w Ćennaju, ale odpadł w początkowej fazie rywalizacji, wspólnie z Bhupathim. W dniach 1–7 lutego wziął udział w turnieju SA Tennis Open rozgrywanym w Johannesburgu. W parze z Aisamem-ul-Haq Qureshim wygrał swój drugi turniej ATP World Tour. W drodze po tytuł pokonali m.in. parę nr 2. turnieju Johan Brunström-Jean-Julien Rojer, duet nr 3. rozgrywek Eric Butorac-Rajeev Ram, a w finale wynikiem 2:6, 6:3, 10-5 debel Karol Beck-Harel Lewi. Na początku kwietnia osiągnął wspólnie z Qureshim finał turnieju na kortach ziemnych w Casablance, jednak mecz finałowy przegrali z deblem Robert Lindstedt-Horia Tecău 2:6, 6:3, 7-10. Swój kolejny finał rozgrywek ATP World Tour Hindus rozegrał wspólnie z Qureshim w Nicei. Pojedynek finałowy zakończył się porażką Bopanny z deblem nr 3. turnieju Marcelo Melo i Bruno Soaresem. Pod koniec lipca Hindus wspólnie z Belgiem Kristofem Vliegenem dotarli do finału zawodów w Atlancie. Decydujący o tytule pojedynek para przegrała jednak z Amerykanami Scottem Lipskym i Rajeevem Ramem. Pod koniec sierpnia Bopanna razem z Qureshim awansowali do finału imprezy w New Haven, eliminując pod drodze m.in. debel grający z nr 2. Mahesh Bhupathi-Maks Mirny. W finale jednak przegrali po raz kolejny w sezonie z duetem Lindstedt-Tecău. Na początku września awansował z Qureshim do finału wielkoszlemowego US Open. Po drodze pokonał duet nr 2. w turnieju Daniel Nestor-Nenad Zimonjić, jednak w finale azjatycki debel przegrał 6:7(5), 6:7(4) z braćmi Bobem i Mike Bryanami. Pod koniec października Hindus wraz z Qureshim zagrał w Petersburgu, gdzie Bopanna osiągnął tam siódmy finał w sezonie, jednak w finale musiał uznać wyższość Włochów Daniele Braccialiego i Potito Starace.
W czerwcu 2011 roku, w parze z Qureshim wygrali zawody w niemieckim Halle, pokonując w finale duet Robin Haase-Milos Raonic. W połowie października azjatycki debel triumfował w Sztokholmie, gdzie w finale byli lepsi od pary Marcelo Melo-Bruno Soares. Miesiąc później Azjaci zwyciężyli po raz pierwszy w karierze w zawodach kategorii ATP World Tour Masters 1000, w Paryżu[3]. W drodze po tytuł pokonali m.in. parę Michaël Llodra-Nenad Zimonjić, a w finale Francuzów Juliena Benneteau i Nicolasa Mahuta.
W marcu 2012 roku, w parze z Maheshem Bhupathim, Bopanna wygrał zawody w Dubaju. W finale hinduski debel odniósł zwycięstwo nad polską parą Fyrstenberg–Matkowski 6:4, 3:6, 10-5[4]. W sierpniu osiągnął finał rozgrywek w Cincinnati, gdzie występował razem z Bhupathim, a w październiku w Szanghaju. Drugi tytuł w sezonie Hindusi wywalczyli na początku listopada w Paryżu w ramach rozgrywek ATP World Tour Masters 1000. Finał wygrali 7:6(6), 6:3 z Aisamem-ul-Haq Qureshim i Jeanem-Julienem Rojerem. W listopadzie para z Indii osiągnęła finał turnieju ATP World Tour Finals rozgrywanego w Londynie. Debel w finale uległ Marcelowi Granollersowi i Markowi Lópezowi 5:7, 6:3, 3-10.
Pierwszy finał w 2013 roku Bopanna osiągnął pod koniec lutego w Marsylii, w parze z Colinem Flemingiem. W decydującym spotkaniu pokonali 6:4, 7:6(3) debel Aisam-ul-Haq Qureshi i Jean-Julien Rojer. Do kolejnego finału w roku Bopanna awansował z Maheshem Bhupathim, w Rzymie, zawodach z serii ATP World Tour Masters 1000. Hinduska para w finale nie sprostała Bobowi i Mike’owi Bryanom. Drugi turniej w sezonie Hindus wygrał w październiku, w Tokio. Tworzył wówczas parę deblową z Édouardem Rogerem-Vasselinem w finale pokonując Jamiego Murraya i Johna Peersa.
W 2014 roku Bopanna ponownie zaczął startować z Aisamem-ul-Haq Qureshim. Debliści wspólnie, w styczniu, awansowali do finału w Sydney, w którym ponieśli porażkę z Danielem Nestorem i Nenadem Zimonjiciem. W lutym azjatycki debel zwyciężył podczas rywalizacji w Dubaju, po finale z Danielem Nestorem i Nenadem Zimonjiciem. W maju Azjaci zanotowali finał w Nicei, w którym ulegli parze Martin Kližan–Philipp Oswald.
W sezonie 2015 pierwszy tytuł Bopanna wygrał w styczniu podczas turnieju w Sydney, startując w parze z Danielem Nestorem. Kolejne zwycięstwo debel odniósł w Dubaju, pokonując w finale Qureshiego i Zimonjicia. W Casablance razem z Florinem Mergeą przegrali w meczu mistrzowskim z parą Rameez Junaid–Adil Shamasdin. Na początku maja Bopanna z Mergeą zostali mistrzami ATP World Tour Masters 1000 w Madrycie, po zwycięskiej rundzie finałowej z Marcinem Matkowskim i Nenadem Zimonjiciem. W czerwcu Hindus został mistrzem zawodów w Stuttgarcie razem z Mergeą. W finale debel ten był lepszy od Alexandra Peii i Bruna Soaresa. Tydzień później w Halle przegrali w ostatnim meczu z parą Raven Klaasen–Rajeev Ram. Na koniec sezonu dotarli do finału turnieju ATP World Tour Finals w Londynie, lecz ulegli w nim duetowi Jean-Julien Rojer–Horia Tecău.
Sezon 2016 Hindus zaczął od awansu do finału turnieju w Sydney wspólnie z Mergeą, jednakże ulegli w nim Jamiemu Murrayowi oraz Bruno Soaresowi. Drugi w sezonie finał Hindus osiągnął na początku maja w zawodach ATP World Tour Masters 1000 w Madrycie ponosząc porażkę z Jeanem-Julienem Rojerem i Horią Tecău. W sierpniu zajął 4. miejsce w turnieju gry mieszanej na igrzyskach olimpijskich w Rio de Janeiro partnerując Sanii Mirzie.
W sezonie 2017 Bopanna został mistrzem French Open w konkurencji gry mieszanej, partnerując Gabrieli Dabrowskiej. W finale pokonali 2:6, 6:2, 12–10 Annę-Lenę Grönefeld i Roberta Faraha broniąc w super tie-breaku dwóch piłek meczowych[5]. Bopanna wygrał również trzy turnieje w grze podwójnej, z różnymi partnerami. Odniósł sukces najpierw w Ćennaju, potem w zawodach ATP World Tour Masters 1000 w Monte Carlo i w Wiedniu. W stolicy Austrii Bopanna wygrał finał 7:6(7), 6:7(4), 11–9 wspólnie z Pablem Cuevasem przeciwko Marcelo Demolinerowi i Samowi Querreyowi w drugim secie broniąc dwa meczbole[6]. Ponadto Hindus zagrał w trzech przegranych finałach.
Rohan Bopanna reprezentuje swój kraj w rozgrywkach międzynarodowych. W Pucharze Davisa zadebiutował w roku 2002 przeciwko Australii. W 2003 roku jego zespół był bliski awansu do grupy światowej, gdzie gra 16. najlepszych męskich reprezentacji na świecie. W play-offach o wejście do czołówki Indie przegrały z Holandią 0:5. Również w 2005 roku i 2009 odpadł z rywalizacji w play-offach, natomiast w 2010 roku awansował z zespołem do najwyższej klasy, eliminując Brazylię, z którą Hindus zdobył decydujący punkt, po wygranej nad Ricardo Mello.
Ponadto brał udział w nieoficjalnych mistrzostwach drużyn mieszanych, Pucharze Hopmana, najczęściej partnerując Sanii Mirzie.
Najwyżej sklasyfikowany w rankingu singlistów był w lipcu 2007 roku na 213. miejscu, a w klasyfikacji deblistów 29 stycznia 2024 został liderem rankingu.
W roku 2018 został laureatem nagrody Arjuna Award[7].
Finały w turniejach ATP Tour
[edytuj | edytuj kod]Legenda |
---|
Wielki Szlem |
Igrzyska olimpijskie |
Tennis Masters Cup / ATP Finals |
ATP Masters Series / ATP Tour Masters 1000 |
ATP International Series Gold / ATP Tour 500 |
ATP International Series / ATP Tour 250 |
Gra podwójna (25–37)
[edytuj | edytuj kod]Końcowy wynik | Nr | Data | Turniej | Nawierzchnia | Partner | Przeciwnicy | Wynik finału |
---|---|---|---|---|---|---|---|
Finalista | 1. | 9 stycznia 2006 | Ćennaj | Twarda | Prakash Amritraj | Michal Mertiňák Petr Pála |
2:6, 5:7 |
Finalista | 2. | 2 października 2006 | Mumbaj | Twarda | Mustafa Ghouse | Mario Ančić Mahesh Bhupathi |
4:6, 7:6(6), 8–10 |
Finalista | 3. | 30 września 2007 | Mumbaj | Twarda | Aisam-ul-Haq Qureshi | Robert Lindstedt Jarkko Nieminen |
6:7(3), 6:7(5) |
Finalista | 4. | 13 lipca 2008 | Newport | Trawiasta | Aisam-ul-Haq Qureshi | Mardy Fish John Isner |
4:6, 6:7(1) |
Zwycięzca | 1. | 11 sierpnia 2008 | Los Angeles | Twarda | Eric Butorac | Travis Parrott Dušan Vemić |
7:6(5), 7:6(5) |
Finalista | 5. | 27 października 2008 | Petersburg | Twarda (hala) | Maks Mirny | Travis Parrott Filip Polášek |
6:3, 6:7(4), 8–10 |
Finalista | 6. | 15 lutego 2009 | San José | Twarda (hala) | Jarkko Nieminen | Tommy Haas Radek Štěpánek |
2:6, 3:6 |
Zwycięzca | 2. | 7 lutego 2010 | Johannesburg | Twarda | Aisam-ul-Haq Qureshi | Karol Beck Harel Lewi |
2:6, 6:3, 10–5 |
Finalista | 7. | 11 kwietnia 2010 | Casablanca | Ceglana | Aisam-ul-Haq Qureshi | Robert Lindstedt Horia Tecău |
2:6, 6:3, 7–10 |
Finalista | 8. | 22 maja 2010 | Nicea | Ceglana | Aisam-ul-Haq Qureshi | Marcelo Melo Bruno Soares |
6:1, 3:6, 5–10 |
Finalista | 9. | 25 lipca 2010 | Atlanta | Twarda | Kristof Vliegen | Scott Lipsky Rajeev Ram |
3:6, 7:6(4), 10–12 |
Finalista | 10. | 29 sierpnia 2010 | New Haven | Twarda | Aisam-ul-Haq Qureshi | Robert Lindstedt Horia Tecău |
4:6, 5:7 |
Finalista | 11. | 11 września 2010 | US Open, Nowy Jork | Twarda | Aisam-ul-Haq Qureshi | Bob Bryan Mike Bryan |
6:7(5), 6:7(4) |
Finalista | 12. | 1 listopada 2010 | Petersburg | Twarda (hala) | Aisam-ul-Haq Qureshi | Daniele Bracciali Potito Starace |
6:7(6), 6:7(5) |
Zwycięzca | 3. | 12 czerwca 2011 | Halle | Trawiasta | Aisam-ul-Haq Qureshi | Robin Haase Milos Raonic |
7:6(8), 3:6, 11–9 |
Zwycięzca | 4. | 23 października 2011 | Sztokholm | Twarda (hala) | Aisam-ul-Haq Qureshi | Marcelo Melo Bruno Soares |
6:1, 6:3 |
Zwycięzca | 5. | 13 listopada 2011 | Paryż | Twarda (hala) | Aisam-ul-Haq Qureshi | Julien Benneteau Nicolas Mahut |
6:2, 6:4 |
Zwycięzca | 6. | 3 marca 2012 | Dubaj | Twarda | Mahesh Bhupathi | Mariusz Fyrstenberg Marcin Matkowski |
6:4, 3:6, 10–5 |
Finalista | 13. | 19 sierpnia 2012 | Cincinnati | Twarda | Mahesh Bhupathi | Robert Lindstedt Horia Tecău |
4:6, 4:6 |
Finalista | 14. | 14 października 2012 | Szanghaj | Twarda | Mahesh Bhupathi | Radek Štěpánek Leander Paes |
7:6(7), 3:6, 5–10 |
Zwycięzca | 7. | 4 listopada 2012 | Paryż | Twarda (hala) | Mahesh Bhupathi | Aisam-ul-Haq Qureshi Jean-Julien Rojer |
7:6(6), 6:3 |
Finalista | 15. | 12 listopada 2012 | Londyn | Twarda (hala) | Mahesh Bhupathi | Marcel Granollers Marc López |
5:7, 6:3, 3–10 |
Zwycięzca | 8. | 24 lutego 2013 | Marsylia | Twarda (hala) | Colin Fleming | Aisam-ul-Haq Qureshi Jean-Julien Rojer |
6:4, 7:6(3) |
Finalista | 16. | 19 maja 2013 | Rzym | Ceglana | Mahesh Bhupathi | Bob Bryan Mike Bryan |
2:6, 3:6 |
Zwycięzca | 9. | 6 października 2013 | Tokio | Twarda | Édouard Roger-Vasselin | Jamie Murray John Peers |
7:6(5), 6:4 |
Finalista | 17. | 11 stycznia 2014 | Sydney | Twarda | Aisam-ul-Haq Qureshi | Daniel Nestor Nenad Zimonjić |
6:7(3), 6:7(3) |
Zwycięzca | 10. | 1 marca 2014 | Dubaj | Twarda | Aisam-ul-Haq Qureshi | Daniel Nestor Nenad Zimonjić |
6:4, 6:3 |
Finalista | 18. | 24 maja 2014 | Nicea | Ceglana | Aisam-ul-Haq Qureshi | Martin Kližan Philipp Oswald |
2:6, 0:6 |
Zwycięzca | 11. | 17 stycznia 2015 | Sydney | Twarda | Daniel Nestor | Jean-Julien Rojer Horia Tecău |
6:4, 7:6(5) |
Zwycięzca | 12. | 28 lutego 2015 | Dubaj | Twarda | Daniel Nestor | Aisam-ul-Haq Qureshi Nenad Zimonjić |
6:4, 6:1 |
Finalista | 19. | 11 kwietnia 2015 | Casablanca | Ceglana | Florin Mergea | Rameez Junaid Adil Shamasdin |
6:3, 2:6, 7–10 |
Zwycięzca | 13. | 10 maja 2015 | Madryt | Ceglana | Florin Mergea | Marcin Matkowski Nenad Zimonjić |
6:2, 6:7(5), 11–9 |
Zwycięzca | 14. | 14 czerwca 2015 | Stuttgart | Trawiasta | Florin Mergea | Alexander Peya Bruno Soares |
5:7, 6:2, 10–7 |
Finalista | 20. | 21 czerwca 2015 | Halle | Trawiasta | Florin Mergea | Raven Klaasen Rajeev Ram |
6:7(5), 2:6 |
Finalista | 21. | 22 listopada 2015 | Londyn | Twarda (hala) | Florin Mergea | Jean-Julien Rojer Horia Tecău |
4:6, 3:6 |
Finalista | 22. | 16 stycznia 2016 | Sydney | Twarda | Florin Mergea | Jamie Murray Bruno Soares |
3:6, 6:7(7) |
Finalista | 23. | 8 maja 2016 | Madryt | Ceglana | Florin Mergea | Jean-Julien Rojer Horia Tecău |
4:6, 6:7(5) |
Zwycięzca | 15. | 8 stycznia 2017 | Ćennaj | Twarda | Jeevan Nedunchezhiyan | Purav Raja Divij Sharan |
6:3, 6:4 |
Finalista | 24. | 4 marca 2017 | Dubaj | Twarda | Marcin Matkowski | Jean-Julien Rojer Horia Tecău |
6:4, 3:6, 3–10 |
Zwycięzca | 16. | 23 kwietnia 2017 | Monte Carlo | Ceglana | Pablo Cuevas | Feliciano López Marc López |
6:3, 3:6, 10–4 |
Finalista | 25. | 1 lipca 2017 | Eastbourne | Trawiasta | André Sá | Bob Bryan Mike Bryan |
7:6(4), 4:6, 3–10 |
Finalista | 26. | 13 sierpnia 2017 | Montreal | Twarda | Ivan Dodig | Pierre-Hugues Herbert Nicolas Mahut |
4:6, 6:3, 6–10 |
Zwycięzca | 17. | 29 października 2017 | Wiedeń | Twarda (hala) | Pablo Cuevas | Marcelo Demoliner Sam Querrey |
7:6(7), 6:7(4), 11–9 |
Zwycięzca | 18. | 5 stycznia 2019 | Pune | Twarda | Divij Sharan | Luke Bambridge Jonny O’Mara |
6:3, 6:4 |
Finalista | 27. | 16 czerwca 2019 | Stuttgart | Trawiasta | Denis Shapovalov | John Peers Bruno Soares |
5:7, 3:6 |
Zwycięzca | 19. | 10 stycznia 2020 | Doha | Twarda | Wesley Koolhof | Luke Bambridge Santiago González |
3:6, 6:2, 10–6 |
Finalista | 28. | 25 października 2020 | Antwerpia | Twarda (hala) | Matwé Middelkoop | John Peers Michael Venus |
3:6, 4:6 |
Zwycięzca | 20. | 9 stycznia 2022 | Adelaide | Twarda | Ramkumar Ramanathan | Ivan Dodig Marcelo Melo |
7:6(6), 6:1 |
Zwycięzca | 21. | 6 lutego 2022 | Pune | Twarda | Ramkumar Ramanathan | Luke Saville John-Patrick Smith |
6:7(10), 6:3, 10–6 |
Finalista | 29. | 18 lutego 2022 | Doha | Twarda | Denis Shapovalov | Wesley Koolhof Neal Skupski |
6:7(4), 1:6 |
Finalista | 30. | 24 lipca 2022 | Hamburg | Ceglana | Matwé Middelkoop | Lloyd Glasspool Harri Heliövaara |
2:6, 4:6 |
Zwycięzca | 22. | 2 października 2022 | Tel Awiw-Jafa | Twarda (hala) | Matwé Middelkoop | Santiago González Andrés Molteni |
6:2, 6:4 |
Finalista | 31. | 23 października 2022 | Antwerpia | Twarda (hala) | Matwé Middelkoop | Tallon Griekspoor Botic van de Zandschulp |
6:3, 3:6, 5–10 |
Finalista | 32. | 19 lutego 2023 | Rotterdam | Twarda (hala) | Matthew Ebden | Austin Krajicek Ivan Dodig |
6:7(5), 6:2, 10–12 |
Zwycięzca | 23. | 24 lutego 2023 | Doha | Twarda | Matthew Ebden | Constant Lestienne Botic van de Zandschulp |
6:7(5), 6:4, 10–6 |
Zwycięzca | 24. | 19 marca 2023 | Indian Wells | Twarda | Matthew Ebden | Wesley Koolhof Neal Skupski |
6:3, 2:6, 10–8 |
Finalista | 33. | 6 maja 2023 | Madryt | Ceglana | Matthew Ebden | Karen Chaczanow Andriej Rublow |
3:6, 6:3, 3–10 |
Finalista | 34. | 8 września 2023 | US Open, Nowy Jork | Twarda | Matthew Ebden | Rajeev Ram Joe Salisbury |
6:2, 3:6, 4:6 |
Finalista | 35. | 15 października 2023 | Szanghaj | Twarda | Matthew Ebden | Marcel Granollers Horacio Zeballos |
7:5, 2:6, 7–10 |
Finalista | 36. | 5 listopada 2023 | Paryż | Twarda (hala) | Matthew Ebden | Santiago González Édouard Roger-Vasselin |
2:6, 7:5, 7–10 |
Finalista | 37. | 13 stycznia 2024 | Adelaide | Twarda | Matthew Ebden | Rajeev Ram Joe Salisbury |
5:7, 7:5, 9–11 |
Zwycięzca | 25. | 27 stycznia 2024 | Australian Open, Melbourne | Twarda | Matthew Ebden | Simone Bolelli Andrea Vavassori |
7:6(0), 7:5 |
Gra mieszana (1–2)
[edytuj | edytuj kod]Końcowy wynik | Nr | Data | Turniej | Nawierzchnia | Partnerka | Przeciwnicy | Wynik finału |
---|---|---|---|---|---|---|---|
Zwycięzca | 1. | 8 czerwca 2017 | French Open, Paryż | Ceglana | Gabriela Dabrowski | Anna-Lena Grönefeld Robert Farah |
2:6, 6:2, 12–10 |
Finalista | 1. | 28 stycznia 2018 | Australian Open, Melbourne | Twarda | Tímea Babos | Gabriela Dabrowski Mate Pavić |
6:2, 4:6, 9–11 |
Finalista | 2. | 27 stycznia 2023 | Australian Open, Melbourne | Twarda | Sania Mirza | Luisa Stefani Rafael Matos |
6:7(2), 2:6 |
Przypisy
[edytuj | edytuj kod]- ↑ Maiden ATP doubles crown for Rohan Bopanna. worldofindiantennis.blogspot.com. [dostęp 2009-12-28]. (ang.).
- ↑ Bopanna-Nieminen shock Bryan brothers. thaindian.com. [dostęp 2009-12-28]. (ang.).
- ↑ Bopanna-Qureshi Capture First ATP World Tour Masters 1000 Title. atpworldtour.com. [dostęp 2011-11-14]. (ang.).
- ↑ ATP Staff: Bhupathi/Bopanna Capture First Title. [w:] ATP WORLD TOUR 2012 – WEEK 9 [on-line]. atpworldtour.com, 2012-03-03. [dostęp 2012-03-03]. (ang.).
- ↑ Wirtualna Polska Media , Roland Garros: Rohan Bopanna i Gabriela Dabrowski wygrali dramatyczny finał miksta – WP SportoweFakty, „sportowefakty.wp.pl”, 8 czerwca 2017 [dostęp 2017-11-12] (pol.).
- ↑ Wirtualna Polska Media , ATP Wiedeń: Lucas Pouille z rewanżem za Marsylię. Jo-Wilfried Tsonga zastopowany w finale – WP SportoweFakty, „sportowefakty.wp.pl”, 29 października 2017 [dostęp 2017-11-12] (pol.).
- ↑ LIST OF ARJUNA AWARDEES. yas.nic.in. [dostęp 2023-01-06]. (ang.).
Bibliografia
[edytuj | edytuj kod]- Profil na stronie ATP [online], Association of Tennis Professionals [dostęp 2013-08-30] (ang.).
- Profil na stronie ITF [online], International Tennis Federation [dostęp 2013-08-30] (ang.).
- Profil na stronie Pucharu Davisa [online], Davis Cup [dostęp 2013-08-30] (ang.).
- Indyjscy olimpijczycy
- Indyjscy tenisiści
- Laureaci Arjuna Award
- Liderzy rankingu deblowego ATP
- Ludzie urodzeni w Bengaluru
- Medaliści Igrzysk Azjatyckich 2018
- Tenisiści ziemni na Letnich Igrzyskach Olimpijskich 2016
- Triumfatorzy Australian Open
- Triumfatorzy French Open
- Uczestnicy Letnich Igrzysk Olimpijskich 2012
- Urodzeni w 1980
- Tenisiści ziemni na Letnich Igrzyskach Olimpijskich 2024