Roman Piętka
| archimandryta | ||
 Portret Romana Piętki autor Zbigniew Kresowaty | ||
| ||
| Kraj działania | ||
|---|---|---|
| Data i miejsce urodzenia | ||
| Data i miejsce śmierci | ||
| Miejsce pochówku | ||
| Proboszcz parafii św. Nikity Męczennika w Kostomłotach | ||
| Okres sprawowania |
1969–2007 | |
| Wyznanie | ||
| Kościół | ||
| Inkardynacja | ||
| Śluby zakonne |
15 sierpnia 1960 | |
| Prezbiterat |
21 czerwca 1964 | |
| Odznaczenia | ||
| Ecclesiae Populoque servitium praestanti | ||
Roman Piętka MIC właśc. Ryszard Piętka (ur. 7 listopada 1937 w Nowej Ostrołęce, zm. 26 marca 2011 w Lublinie) – polski duchowny katolicki, archimandryta, marianin, proboszcz parafii św. Nikity Męczennika w Kostomłotach w latach 1969–2007.
Życiorys
[edytuj | edytuj kod]Pochodził z rodziny rolniczej z Mazowsza. Syn Stanisława Piętki i Stanisławy z domu Łuczak. Kształcił się w Liceum Ogólnokształcącym w Górze Kalwarii. W 1953 roku przerwał edukację w szkole średniej i wstąpił do zgromadzenia księży marianów. Podczas nowicjatu zdał egzamin maturalny. Po złożeniu ślubów zakonnych rozpoczął studia filozoficzne i teologiczne w klasztorze w Gietrzwałdzie oraz w seminarium duchownym we Włocławku. W 1964 roku przyjął święcenia kapłańskie z rąk biskupa Kazimierza Majdańskiego.
W latach 1965–1970 studiował filologię klasyczną na Wydziale Humanistycznym Katolickiego Uniwersytetu Lubelskiego. W latach 1982–1995 był wykładowcą języka łacińskiego i greki w Wyższym Seminarium Duchownym Marianów w Lublinie oraz na Wydziale Teologicznym KUL.
Od lat 60. XX wieku jego zainteresowania skupione były na katolickich obrządkach wschodnich. W 1966 roku otrzymał zgodę przełożonego generalnego zakonu marianów, biskupa Czesława Sipowicza na odprawianie liturgii bizantyjskiej i przeszedł na obrządek bizantyjsko-słowiański. Od 1968 roku był wikariuszem, a od 1969 roku proboszczem jedynej w Polsce parafii neounickiej obrządku bizantyjsko-słowiańskiego.
W czasie swego wieloletniego pobytu w Kostomłotach przeprowadził gruntowną renowację zabytkowej greckokatolickiej cerkwi. Przetłumaczył również z języka cerkiewnosłowiańskiego na polski najważniejsze bizantyjskie teksty liturgiczne, z których Boska Liturgia św. Jana Złotoustego została przezeń wydana drukiem.
W 1998 roku został podniesiony przez Watykańską Kongregację Kościołów Wschodnich do godności archimandryty. W latach 1998–2007 był przełożonym klasztoru marianów w Kostomłotach oraz opiekunem Sanktuarium Unitów Podlaskich. W 1998 roku został odznaczony przez kardynała Józefa Glempa złotym medalem Ecclesiae Populoque servitium praestanti.
We wrześniu 2007 roku przeszedł na emeryturę ze względu na wiek i stan zdrowia[1]. Kostomłocka parafia przeszła pod jurysdykcję biskupa Zbigniewa Kiernikowskiego, a jej proboszczem został ksiądz Zbigniew Nikoniuk.
Będąc na emeryturze mieszkał w Mariańskim Domu Studiów pw. Świętych Cyryla i Metodego w Lublinie. Zmarł 26 marca 2011 r. w Centrum Onkologii Ziemi Lubelskiej.
Publikacje
[edytuj | edytuj kod]- Roman Piętka: Żywot Świętego Męczennika Nikity "Nicetas". 1985.
- Roman Piętka: Menologion. Kostomłoty: 2007. ISBN 978-83-7502-038-0.
Zobacz też
[edytuj | edytuj kod]Przypisy
[edytuj | edytuj kod]- ↑ ks. diakon Piotr Siwicki: Parafia neounicka Kostomłoty - nowa jurysdykcja, nowy proboszcz. 2007-09-02. [dostęp 2009-11-06].
Bibliografia
[edytuj | edytuj kod]- Zbigniew Nikoniuk: Kostomłoty droga ku jedności. s. 68-69.