Rudolf Gundlach (inżynier)

Rudolf Gundlach

major broni pancernych
Data i miejsce urodzenia	28 marca 1892 Wiskitki
Data i miejsce śmierci	4 lipca 1957 Colombes
Przebieg służby
Siły zbrojne	Wojsko Polskie Polskie Siły Zbrojne
Główne wojny i bitwy	II wojna światowa: kampania wrześniowa
Odznaczenia

Schemat peryskopu odwracalnego z amerykańskiego patentu Grundlacha z roku 1936.

Rudolf Gundlach (ur. 28 marca 1892 w Wiskitkach k. Żyrardowa, zm. 4 lipca 1957 w Colombes k. Paryża) – major broni pancernych Wojska Polskiego, inżynier, konstruktor broni pancernej, wynalazca.

Życiorys

Urodził się w rodzinie pastora Rudolfa Gundlacha i Wandy Pauliny z Manitiusów. Absolwent Politechniki Ryskiej, gdzie należał do polskiej korporacji akademickiej Welecja. W styczniu 1925 roku, po „ukończeniu odkomenderowania na studia powrócił do oddziału macierzystego” – 4 Dywizjonu Samochodowego w Łodzi, z jednoczesnym odkomenderowaniem do Wydziału Samochodowego Departamentu VI Wojsk Technicznych Ministerstwa Spraw Wojskowych.

18 lutego 1930 awansował na kapitana ze starszeństwem z 1 stycznia 1930 i 1. lokatą w korpusie oficerów samochodowych. W 1932 pełnił służbę w Wojskowym Instytucie Badań Inżynieryjnych w Warszawie. Na stopień majora awansował ze starszeństwem z 19 marca 1937 i 11. lokatą w korpusie oficerów broni pancernych.

W marcu 1939 pełnił służbę w Biura Badań Technicznych Broni Pancernych w Warszawie na stanowisku kierownika Wydziału Projektów i Konstrukcji. W 1929 był głównym projektantem samochodu pancernego wz.29, następnie nadzorował także prace nad innymi pojazdami, w tym czołgiem 7TP i prototypem czołgu 10TP. W latach 1938–1939 był też członkiem Komitetu Redakcyjnego „Przeglądu Wojsk Pancernych”.

Jego najbardziej znanym wynalazkiem był czołgowy peryskop odwracalny z 1934, znany także jako peryskop odwracalny Gundlacha.

Po klęsce wrześniowej w 1939 roku przedostał się przez Rumunię do Francji – tam pozostał przez cały czas wojny. Po wojnie i długim procesie sądowym, w roku 1947 uzyskał z tytułu sprzedaży patentu wysokie wynagrodzenie, co pozwoliło na kupno fermy we Francji pod Paryżem, gdzie pozostał do końca życia.

Ordery i odznaczenia

• Srebrny Krzyż Zasługi – 30 listopada 1929 „za zasługi na polu rozwoju przemysłu wojennego”
• Odznaka „Znak Pancerny” – honorowo 11 listopada 1933

Bibliografia

• Dziennik Personalny Ministerstwa Spraw Wojskowych. [dostęp 2022-01-19].
• Spis oficerów służących czynnie w dniu 1.6.1921 r.. Ministerstwo Spraw Wojskowych, 1921.
• Lista starszeństwa oficerów zawodowych. Warszawa: Ministerstwo Spraw Wojskowych, 1922.
• Rocznik Oficerski 1923. Warszawa: Ministerstwo Spraw Wojskowych, 1923.
• Rocznik Oficerski 1924. Warszawa: Ministerstwo Spraw Wojskowych, 1924.
• Rocznik Oficerski 1928. Warszawa: Ministerstwo Spraw Wojskowych, 1928.
• Rocznik Oficerski 1932. Warszawa: Ministerstwo Spraw Wojskowych, 1932.
• Grzegorz Łukomski and Rafał E. Stolarski, Nie tylko Enigma... Mjr Rudolf Gundlach (1892–1957) i jego wynalazek (Not Only Enigma... Major Rudolf Gundlach (1892–1957) and His Invention), Warsaw-London, 1999.
• Ryszard Rybka, Kamil Stepan: Rocznik oficerski 1939. Stan na dzień 23 marca 1939. Kraków: Fundacja CDCN, 2006. ISBN 978-83-7188-899-1.
• Ryszard Rybka, Kamil Stepan: Awanse oficerskie w Wojsku Polskim 1935–1939. Wyd. 2 poszerzone. Warszawa: Wydawnictwo Tetragon Sp. z o.o., 2021. ISBN 978-83-66687-09-7.