Przejdź do zawartości

STS-82

Z Wikipedii, wolnej encyklopedii
STS-82
Emblemat STS-82
Dane misji
Indeks COSPAR

1997-004A

Zaangażowani

Stany Zjednoczone NASA

Oznaczenie kodowe

STS-82

Pojazd
Wahadłowiec

Discovery

Załoga
Zdjęcie STS-82
Siedzą od lewej: Kenneth Bowersox, Steven Hawley, Scott Horowitz. Stoją od lewej: Joseph Tanner, Gregory Harbaugh, Mark C. Lee, Steven Smith
Dowódca

Kenneth Bowersox

Start
Miejsce startu

Stany Zjednoczone, KSC, LC39-A

Początek misji

11 lutego 1997 08:55:17 UTC[1]

Orbita okołoziemska
Apogeum

574 km

Perygeum

475 km

Okres orbitalny

95,2 min

Inklinacja orbity

28,47°

Lądowanie
Miejsce lądowania

KSC, Pas startowy 15[1]

Lądowanie

21 lutego 1997 08:32:26 UTC[1]

Czas trwania misji

9 dni, 23 godz., 37 min, 9 sek[1]

Przebyta odległość

10,5 mln km

Liczba okrążeń Ziemi

149

Program lotów wahadłowców
Odcumowanie teleskopu Hubble’a od wahadłowca za pomocą ramienia robotycznego

STS-82 – druga (SM2) misja serwisowa promu Discovery do Kosmicznego Teleskopu Hubble’a, która trwała 9 dni i 23 godziny. Start odbył się z przylądka Canaveral 11 lutego 1997 roku. Była to dwudziesta druga misja wahadłowca Discovery i osiemdziesiąta druga programu lotów wahadłowców[2].

Załoga

[edytuj | edytuj kod]
źródło[2]
*(liczba w nawiasie oznacza liczbę lotów odbytych przez każdego z astronautów)

Parametry misji

[edytuj | edytuj kod]

Cel misji

[edytuj | edytuj kod]

Drugi lot serwisowy do Kosmicznego Teleskopu Hubble’a, umieszczonego na orbicie w kwietniu 1990 roku (Discovery STS-31)[2]. Zadaniem misji SM2 (Servicing Mission 2) była instalacja dwóch nowych instrumentów, które rozszerzyły zakres długości fal rejestrowany przez teleskop o bliską podczerwień, zarówno w obrazowaniu, jak i spektroskopii. Astronauci dokonali również niezbędnych napraw, głównie systemów teleskopu. Nowymi instrumentami zainstalowanymi były: Spektrometr Obrazujący Teleskopu Kosmicznego (STIS), który zastąpił Spektrograf Wysokich Rozdzielczości Goddarda (GHRS), oraz Kamera Bliskiej Podczerwieni i Spektrometr Multiobiektowy (NICMOS) zainstalowany w miejsce Spektrografu Obiektów Słabych (FOS)[3].

Spacery kosmiczne

[edytuj | edytuj kod]
źródło[2]
  • M. Lee i S. Smith – EVA 1
    • Start EVA 1: 14 lutego 1997 - 04:34 UTC
    • Koniec EVA 1: 14 lutego - 11:16 UTC
    • Łączny czas trwania: 6 godz, 42 min
  • G. Harbaugh i J. Tanner – EVA 2
    • Start EVA 2: 15 lutego 1997 - 03:25 UTC
    • Koniec EVA 2: 15 lutego - 10:52 UTC
    • Łączny czas trwania: 7 godz, 28 min
  • M. Lee i S. Smith – EVA 3
    • Start EVA 3: 16 lutego 1997 - 02:53 UTC
    • Koniec EVA 3: 16 lutego - 10:04 UTC
    • Łączny czas trwania: 7 godz, 11 min
  • G. Harbaugh i J. Tanner – EVA 4
    • Start EVA 4: 17 lutego 1997 - 03:45 UTC
    • Koniec EVA 4: 17 lutego - 10:19 UTC
    • Łączny czas trwania: 6 godz, 34 min
  • M. Lee i S. Smith – EVA 5
    • Start EVA 5: 18 lutego 1997 - 03:15 UTC
    • Koniec EVA 5: 18 lutego - 18:32 UTC
    • Łączny czas trwania: 5 godz, 17 min

Zobacz też

[edytuj | edytuj kod]

Przypisy

[edytuj | edytuj kod]
  1. a b c d e Mark Wade: STS-82. [w:] Encyclopedia Astronautica [on-line]. [dostęp 2017-07-25]. (ang.).
  2. a b c d Tomáš Přibyl: Dzień, w którym nie wróciła COLUMBIA. Bielsko-Biała: Wydawnictwo >DEBIT<, s. 172. ISBN 83-7167-224-1.
  3. Steve Whitfield: Hubble. Kosmiczny teleskop. Warszawa: Prószyński Media Sp. z o.o., s. 18-19, seria: Historia podboju Kosmosu. ISBN 978-83-7648-999-5.

Linki zewnętrzne

[edytuj | edytuj kod]