Przejdź do zawartości

Sancygniów (gmina)

Z Wikipedii, wolnej encyklopedii
Sancygniów
gmina wiejska
1919–1954[1]
Państwo

 Polska

Województwo

1919–39: kieleckie (II RP)
1945–54: kieleckie (PRL)

Powiat

pińczowski

Siedziba

Biedrzykowice

Populacja (1921)
• liczba ludności


4791[2]

Szczegółowy podział administracyjny (1952)
Liczba gromad

16

brak współrzędnych

Sancygniów (od 1973 Stępocice) – dawna gmina wiejska istniejąca do 1954 roku w woj. kieleckim. Nazwa gminy pochodzi od wsi Sancygniów, lecz siedzibą władz gminy były Biedrzykowice[3][4].

W okresie międzywojennym gmina Sancygniów należała do powiatu pińczowskiego w woj. kieleckim. Po wojnie gmina zachowała przynależność administracyjną. Według stanu z dnia 1 lipca 1952 roku gmina składała się z 16 gromad: Biedrzykowice, Dziewięczyce, Chmielów, Iżykowice, Lipówka, Łabędź, Niewiatrowice, Opatkowice, Podrózie, Sancygniów, Stępocice, Szczotkowice, Świerczyna, Teodorów, Wola i Zagórze[5].

Jednostka została zniesiona 29 września 1954 roku wraz z reformą wprowadzającą gromady w miejsce gmin[6]. Po reaktywowaniu gmin z dniem 1 stycznia 1973 roku gminy Sancygniów nie przywrócono[7], a jej dawny obszar wszedł głównie w skład nowej gminy Działoszyce w powiecie pińczowskim.

Przypisy

[edytuj | edytuj kod]
  1. Od 1919 jednostka administracyjna nowo utworzonego polskiego woj. kieleckiego; w czasie II wojny światowej przejściowo poza administracją polską.
  2. Skorowidz miejscowości Rzeczypospolitej Polskiej – Tom III – Województwo Kieleckie, Główny Urząd Statystyczny Rzeczypospolitej Polskiej, Warszawa 1925
  3. Główny Urząd Statystyczny w Warszawie: Województwa centralne i wschodnie Rzeczypospolitej Polskiej – podział na gminy według stanu z dnia 1.IV 1933 roku, Książnica-Atlas, Lwów 1933
  4. Informator adresowy miast i gmin wiejskich Rzeczypospolitej Polskiej. Warszawa: Instytut Wydawniczy Kolumna, 1948.
  5. Wykaz Gromad Polskiej Rzeczypospolitej Ludowej według stanu z dnia 1.VII 1952 r., PRL, GUS, Warszawa
  6. Dz.U. z 1954 r. nr 43, poz. 191
  7. Dz.U. z 1972 r. nr 49, poz. 312