Senga Sengana
Rodzaj | |
---|---|
Gatunek | |
Inne nazwy |
Fragaria ×ananassa 'Faworytka' |
Senga Sengana – odmiana uprawna (kultywar) truskawki (Fragaria ×ananassa 'Senga Sengana'), należąca do grupy odmian późnych. Odmiana została wyhodowana przez Reinholda von Sengbusch w miejscowości Wulfsdorf koło Hamburga (Niemcy) poprzez krzyżówkę odmian 'Markee' i 'Sieger'[1]. Do uprawy w RFN została wprowadzona w 1954 roku. W Polsce bardzo rozpowszechniona – jest najczęściej uprawianą odmianą z przeznaczeniem do przetwórstwa. Została wpisana na listę odmian zalecanych do uprawy, opracowywanej przez Centralny Ośrodek Badania Odmian Roślin Uprawnych w 1990, tj. od początku prowadzenia listy[2]. Udział tej odmiany w uprawie truskawek w Polsce w ostatnich latach maleje[3].
Charakterystyka
[edytuj | edytuj kod]- Pokrój
- Jest byliną o zwartym pokroju i silnym wzroście.
- Liście
- Średniej lub dużej wielkości, blaszki liściowe ciemnozielone, gładkie, lśniące, o brzegach szeroko podwójnie ząbkowanych. Ogonek liściowy jest długi i sztywny. Odmiana wyróżnia się bogatym ulistnieniem.
- Kwiaty
- Liczne na silnie rozgałęzionych, luźnych kwiatostanach. Łodygi kwiatostanowe tej samej długości co ogonki liściowe lub krótsze, silnie owłosione, pokładające się pod wpływem ciężaru owoców.
- Owoce
- Owoce zbiorowe, rzekome. Pierwsze dojrzewające są duże (średnio 7,5 g), potem średnie, a pod koniec owocowania drobne. Kształt jest szerokostożkowaty, sercowaty lub kulistonerkowaty. Barwa ciemnoczerwona, jednolita na całej powierzchni. Orzeszki żółte, osadzone w płytkich zagłębieniach. Miąższ ciemnoczerwony, zwarty, kwaskowaty, smaczny i bardzo aromatyczny. Kielich bardzo trudno oddziela się od owocu.
Rozwój
[edytuj | edytuj kod]Okres kwitnienia w porównaniu do innych truskawek jest dość późny, co pozwala często uniknąć uszkodzenia przez przymrozki. Odmiana ma ponadto dosyć długi okres kwitnienia.
Uprawa
[edytuj | edytuj kod]- Pielęgnacja
- Przy tej odmianie są ponoszone duże nakłady pracy na ochronę przed chorobami. Rośliny ze względu na podatność owoców na drobnienie powinny być podlewane lub nawadniane, szczególnie w latach o małej ilości opadów. Przed posadzeniem plantacji należy pole bardzo starannie przygotować, stosując odpowiednie przedplony i nawożenie[3]. W celu ograniczenia źródeł infekcji i zmniejszenia konkurencji chwastów plantacje w okresie poprzedzającym zbiór ściółkuje się słomą lub włókniną.
- Owocowanie
- W warunkach polskich dojrzałość zbiorczą osiąga po około 10–14 dniach po popularnej wczesnej odmianie 'Ananasowej z Grójca' (tj. około połowy czerwca). Okres owocowania jest długi i wynosi zwykle około 25 dni.
Zdrowotność
[edytuj | edytuj kod]Odmiana Senga Sengana należy do odmian bardzo wrażliwych na jedną z najpowszechniejszych chorób truskawek – szarą pleśń[3], powodowaną przez grzyb Botrytis cinerea. Ponadto łatwo ulega białej plamistości liści truskawek, a w latach o dużej ilości opadów także mączniakowi. W porównaniu do większości odmian wyróżnia się wysoką odpornością na mróz.
Zastosowanie
[edytuj | edytuj kod]Odmiana deserowa i przetwórcza, przydatna na wszelkie przetwory. Ceniona przez przemysł ze względu na wspaniały aromat[4]. Jest najczęściej eksportowaną polską truskawką[5]. Wartościowa dla plantacji towarowych i do ogródków przydomowych.
Przypisy
[edytuj | edytuj kod]- ↑ Flachowsky, Henryk, Springer-Verlag GmbH , Obstzüchtung und wissenschaftliche Grundlagen, ISBN 978-3-662-54084-8, OCLC 979562967 .
- ↑ Centralny Ośrodek Badania Odmian Roślin Uprawnych: Lista Odmian Roślin Sadowniczych wpisanych do Krajowego Rejestru w Polsce. [dostęp 2013-04-23]. [zarchiwizowane z tego adresu (2012-10-29)].
- ↑ a b c E. Żurawicz, A. Masny: Uprawa truskawek w polu. Hasło ogrodnicze. [dostęp 2009-11-23]. (pol.).
- ↑ Red. Tadeusz Hołubowicz: Sadownictwo w Wielkopolsce : praca zbiorowa. Poznań: Państwowe Wydawn. Rolnicze i Leśne, 1987. ISBN 83-09-01197-0.
- ↑ Piotr Gołasa: Postępowanie antydumpingowe w sprawie przywozu mrozonych truskawek z Chin. Stowarzyszenie ekonomistów rolnictwa i agrobiznesu. s. 46,tom IX, zeszyt 4. [dostęp 2009-11-29]. (pol.).
Bibliografia
[edytuj | edytuj kod]- Pomologia, Rejman A. (red.). Warszawa: Państ. Wydaw. Rolnicze i Leśne, 1994. ISBN 83-09-01612-3.