Przejdź do zawartości

Socket 771

Z Wikipedii, wolnej encyklopedii
Socket J/Socket 771
Ilustracja
Typ

LGA

Liczba pinów

771

FSB

667 MHz, 1066 MHz, 1333 MHz, 1600 MHz

Procesory

Intel Dual-Core Xeon 5xxx Intel Quad-Core Xeon E/X5xxx

Intel Core 2 Extreme QX9775

Socket J (znany też jako Socket 771 lub LGA 771) – gniazdo procesora wprowadzone przez firmę Intel w 2006 roku. Używany w serwerowych procesorach Intela, Dual-Core Xeon (nazwa kodowa „Dempsey” i „Woodcrest”) oraz Quad-Core Clovertown i Harpertown, jak również w nowej generacji procesorów Core 2 Extreme. Słowo „socket” teraz jest niewłaściwą nazwą, ponieważ płyta główna LGA771 nie ma żadnych otworów; zamiast tego, ma 771 wystających pinów, które dotykają styków na spodzie procesora. Następną jest LGA 1366 (i7 i Xeony serii 55)

Jak nazwa sugeruje, jest to gniazdo z 771 stykami. Litera „J” w „Socket J” odnosi się do anulowanego procesora o nazwie kodowej „Jayhawk”[1], który był planowany do zadebiutowania równocześnie z tym interfejsem. LGA 771 był planowany jako następca Socket 604 i przejął dużo z jego projektu.

Zobacz też

[edytuj | edytuj kod]

Przypisy

[edytuj | edytuj kod]
  1. Intel rezygnuje z Tejas i Jayhawk. :: PCLab.pl [online], pclab.pl [dostęp 2017-11-26] (pol.).