Przejdź do zawartości

Sokołów (powiat gostyniński)

Z Wikipedii, wolnej encyklopedii
Sokołów
wieś
Ilustracja
Kościół św. Stanisława Biskupa i św. Anny
Państwo

 Polska

Województwo

 mazowieckie

Powiat

gostyniński

Gmina

Gostynin

Liczba ludności (2023)

300[2]

Strefa numeracyjna

24

Kod pocztowy

09-500[3]

Tablice rejestracyjne

WGS

SIMC

0564866[4]

Położenie na mapie gminy wiejskiej Gostynin
Mapa konturowa gminy wiejskiej Gostynin, na dole po lewej znajduje się punkt z opisem „Sokołów”
Położenie na mapie Polski
Mapa konturowa Polski, w centrum znajduje się punkt z opisem „Sokołów”
Położenie na mapie województwa mazowieckiego
Mapa konturowa województwa mazowieckiego, blisko lewej krawiędzi znajduje się punkt z opisem „Sokołów”
Położenie na mapie powiatu gostynińskiego
Mapa konturowa powiatu gostynińskiego, po lewej znajduje się punkt z opisem „Sokołów”
Ziemia52°23′02″N 19°20′23″E/52,383889 19,339722[1]

Sokołów (dawniej Sokołowo) – wieś sołecka[5] w Polsce położona w województwie mazowieckim, w powiecie gostynińskim, w gminie Gostynin[4][6].

Graniczy z miejscowościami: Belno, Pomarzanki, Jastrzębia, Stanisławów, Zaborów Nowy i Zaborów Stary.

W Sokołowie znajduje się kościół drewniany pw. św. Anny, ośrodek zdrowia, gospodarstwo rolne oraz Szkoła Podstawowa im. Marii Kownackiej.

Historia

[edytuj | edytuj kod]
Fragment zabudowy wsi

Sokołowo przed 1398 rokiem było wsią rycerską. 9 września 1398 r. dobra sokołowskie nabył Stanisław Grot, a Siemowit IV potwierdził tę transakcję. W 1400 dziedzic Stanisław Grot ufundował we wsi drewniany kościół parafialny[7]. W 1441 r. majątek dziedziczy syn Stanisława Grada – Stanisław. Następnie majątek przeszedł w ręce Mikołaja z Sokołowa, a później Stanisława Sokołowskiego. W XVI wieku miejscowość notowana jest jako wieś kościelna, leżąca w diecezji płockiej. Wzmiankuje ją Liber beneficiorum archidiecezji gnieźnieńskiej spis majętności kościelnych spisany z polecenia Jana Łaskiego[7]. Wieś szlachecka Sokołowo położona była w drugiej połowie XVI wieku w powiecie gostynińskim ziemi gostynińskiej województwa rawskiego[8].

Po rozbiorach Polski miejscowość znalazła się w zaborze rosyjskim i leżała w Królestwie Polskim. W XIX-wiecznym Słowniku geograficznym Królestwa Polskiego wymieniona jest jako wieś i folwark leżące w powiecie gostyńskim w gminie Rataje i parafii Sokołów. W 1827 w miejscowości znajdowało się 21 domów zamieszkiwanych przez 141 mieszkańców. W 1889 miejscowy folwark liczył 927 mórg powierzchni w tym 541 gruntów ornych i ogrodów, 60 mórg łąk, 94 morgi pastwisk, 191 mórg lasu, nieużytków mórg 40. Stało w nim 14. murowanych budynków oraz 9. drewnianych. W uprawie ziemi stosowany był płodozmian oraz 11 polówka. Na obszarze 100 mórg należących do wsi znajdowały się również złoża torfu grubości dwóch łokci[7].

W latach 1975–1998 miejscowość należała administracyjnie do województwa płockiego.

Urodzeni w miejscowości

[edytuj | edytuj kod]

Urodził się tu Kazimierz Nowakowski (ur. 23 sierpnia 1898, zm. 1 czerwca 1977 w Sanoku) – podoficer Korpusu Ochrony Pogranicza, kawaler Orderu Virtuti Militari.

Zobacz też

[edytuj | edytuj kod]

Przypisy

[edytuj | edytuj kod]
  1. Państwowy Rejestr Nazw Geograficznych – miejscowości – format XLSX, Dane z państwowego rejestru nazw geograficznych – PRNG, Główny Urząd Geodezji i Kartografii, 5 listopada 2023, identyfikator PRNG: 126311
  2. Raport o stanie gminy Gostunin w 2023. Liczba mieszkańców w dn. 31.12.2023 s. 10
  3. Oficjalny Spis Pocztowych Numerów Adresowych, Poczta Polska S.A., październik 2013, s. 1173 [zarchiwizowane z adresu 2014-02-22].
  4. a b GUS. Wyszukiwarka TERYT
  5. Strona gminy, sołectwa
  6. Rozporządzenie w sprawie wykazu urzędowych nazw miejscowości i ich części (Dz.U. z 2013 r. poz. 200)
  7. a b c Słownik geograficzny Królestwa Polskiego i innych krajów słowiańskich t. XI, hasło "Sokołów". nakł. Filipa Sulimierskiego i Władysława Walewskiego, 1890. s. 28. [dostęp 2019-10-13].
  8. Corona Regni Poloniae. Mapa w skali 1:250 000, Instytut Historii im. Tadeusza Manteuffla Polskiej Akademii Nauk i Pracownia Geoinformacji Historycznej Katolickiego Uniwersytetu Lubelskiego

Linki zewnętrzne

[edytuj | edytuj kod]