Stanisław Małachowski (zm. 1699)

Stanisław Małachowski
	; Nałęcz
Data śmierci	1699
Ojciec	Franciszek Małachowski
Matka	Barbara Grabska
Żona	Konstancja Lubomirska
Dzieci	Jan Małachowski

Stanisław Małachowski herbu Nałęcz (zm. w 1699 roku) – hrabia na Końskich i Białczewie^[1], wojewoda poznański od 1698, wojewoda kaliski od 1692, kasztelan sieradzki od 1690, podczaszy sieradzki, starosta opoczyński od 1686, łukowski od 1693^[2], halicki oraz krzeczowski, porucznik husarii armii koronnej w wyprawie mołdawskiej 1686 roku^[3].

Ambasador Rzeczypospolitej w Imperium Osmańskim w latach 1698–1699, podpisał pokój w Karłowicach^[4].

Życiorys

Poseł na sejm 1683 z województwa sieradzkiego^[2]. W tym samym roku był dowódcą chorągwi husarskiej koronnej biskupa krakowskiego Jana Małachowskiego^[5], ranny pod Parkanami. Poseł sieradzki na sejm 1688^[2]. Poseł sejmiku sieradzkiego na sejm nadzwyczajny 1688/1689 roku, poseł na sejm 1690 roku^[6].

Po zerwanym sejmie konwokacyjnym 1696 roku przystąpił 28 września 1696 roku do konfederacji generalnej^[7]. Był elektorem Augusta II Mocnego w 1697 roku^[8]. W 1698 został wysłany jako poseł na rozmowy pokojowe zakończone pokojem w Karłowicach. Przed rozmowami pokojowymi został mu nadany przez sejm tytuł hrabiego, aby „nie był pomniejszy wśród innych”, a po zakończaniu poselstwa pozwolono mu zatrzymać tytuł^[1]^[9]. Zmarł w czasie prowadzenia kolejnych rozmów pokojowych z Portą w Stambule przez poselstwo Rafała Leszczyńskiego, w którym Małachowski udziału nie wziął^[2].

Syn Franciszka i Barbary z Grabskich, był dwukrotnie żonaty: z Aleksandrą z Żelęckich od 1687, a następnie z Anną Konstancją z Lubomirskich od 1697^[2], z którą miał syna Jana i córkę Karolinę, jego wnukami byli: Mikołaj Małachowski, Antoni Małachowski, Stanisław Małachowski i Jacek Małachowski^[10].

Przypisy

↑ ^a ^b Edmund Machalski: Stanisław Małachowski. Marszałek Sejmu Czteroletniego. Poznań: 1936, s. 2, seria: Życiorysy zasłużonych Polaków XVIII i XIX w..
↑ ^a ^b ^c ^d ^e Włodzimierz Dworzaczek: Małachowski Stanisław h. Nałęcz (ok. 1659–1699), Polski Słownik Biograficzny tom XIX/1974
↑ Zbigniew Hundert, Porucznicy husarii koronnej w kampanii mołdawskiej 1686 roku. w: Acta Universitatis Lodziensis. Folia Historica, (104), s. 64.
↑ Rocznik Służby Zagranicznej Rzeczypospolitej Polskiej według stanu na 1 kwietnia 1938, Warszawa 1938, s. 140.
↑ Jan Wimmer: Wiedeń 1683, Warszawa 1983, s. 220.
↑ Robert Kołodziej, Ostatni wolności naszej klejnot. Sejm Rzeczypospolitej za panowania Jana III Sobieskiego, Poznań 2014, s. 618.
↑ Konfederacya Generalna Ordinvm Regni & Magni Dvcatus Lithvaniæ Po niedoszłey Konwokacyey głowney Warszawskiey umowiona Roku Pańskiego 1696. dnia 29 Miesiąca Sierpnia, [1696], [b.n.s.]
↑ Volumina Legum, t. V, Petersburg 1860, s. 427.
↑ Seweryn Uruski: Rodzina. Herbarz Szlachty Polskiej. T. X, s. 174
↑ Marek Minakowski: Stanisław Małachowski h. Nałęcz, www.sejm-wielki.pl

[em-1] Edmund Machalski: Stanisław Małachowski. Marszałek Sejmu Czteroletniego. Poznań: 1936, s. 2, seria: Życiorysy zasłużonych Polaków XVIII i XIX w..

[psb-2] Włodzimierz Dworzaczek: Małachowski Stanisław h. Nałęcz (ok. 1659–1699), Polski Słownik Biograficzny tom XIX/1974

[3] Zbigniew Hundert, Porucznicy husarii koronnej w kampanii mołdawskiej 1686 roku. w: Acta Universitatis Lodziensis. Folia Historica, (104), s. 64.

[4] Rocznik Służby Zagranicznej Rzeczypospolitej Polskiej według stanu na 1 kwietnia 1938, Warszawa 1938, s. 140.

[5] Jan Wimmer: Wiedeń 1683, Warszawa 1983, s. 220.

[6] Robert Kołodziej, Ostatni wolności naszej klejnot. Sejm Rzeczypospolitej za panowania Jana III Sobieskiego, Poznań 2014, s. 618.

[7] Konfederacya Generalna Ordinvm Regni & Magni Dvcatus Lithvaniæ Po niedoszłey Konwokacyey głowney Warszawskiey umowiona Roku Pańskiego 1696. dnia 29 Miesiąca Sierpnia, [1696], [b.n.s.]

[8] Volumina Legum, t. V, Petersburg 1860, s. 427.

[9] Seweryn Uruski: Rodzina. Herbarz Szlachty Polskiej. T. X, s. 174

[10] Marek Minakowski: Stanisław Małachowski h. Nałęcz, www.sejm-wielki.pl

[1]

[2]

[3]

[4]

[5]

[6]

[7]

[8]

[9]

[10]

Za panowania Piastów	Dzierżykraj z Człopy (1020–?) Jakub z Bnina (1120–?) Dobrogost z Szamotuł (1216–1226) Dionizy z Goździkowa (1226–1234) Bogumił Dzierżykraj (1234–1242) Mościc z Wielkiego Koźmina (1242–1252) Przedpełk (1252–1253) Hertobald (1253–1255) Mikołaj z Grzymisławia (1255–1260) Beniamin z Grabowy (1260–1264) Janko z Czarnkowa (1264–1270) Przedpełk (1270–1277) Jakub z Bnina (1277–1281) Tomisław z Szamotuł (1281–1286) Beniamin Zaremba (1286–1287) Tomisław z Szamotuł (1288–1293) Beniamin Zaremba (1293–1297) Piotrko? (1297–1299) Sędziwój z Jarocina (1299–1306) Kiełcz z Brudzewa (1306–1308) Dobrogost z Dzwonowa (1308–1320) Przybysław (1326–1328) Wincenty z Szamotuł (1328–1332) Mikołaj z Biechowa (1332–1340) Jarosław z Iwna (1340–1343) Maciej Borkowic (1343–1358) Pasek z Wolicy (1358–1371)
Za panowania Andegawenów i Jagiellonów	Wincenty z Krępy (1371–1386) Bartosz Wezenborg (1387–1393) Jędrzej z Szamotuł (1393–1400) Mścisław Bardzki (1400–1406) Sędziwój Ostroróg (1406–1441) Jan z Bnina (1441–1449) Łukasz I Górka (1449–1475) Stanisław Ostroróg (1475–1477) Maciej z Bnina Opaliński (1477–1493) Mikołaj z Kutna (1493–1495) Jan Starszy Świdwa Szamotulski (1495–1496) (Jan) Sędziwój Czarnkowski (1496–1499) Jan Ostroróg (1500–1501) Andrzej Szamotulski (1501–1511) Mikołaj Lubrański (1511–1519) Stanisław Kościelecki (1519–1535) Łukasz II Górka (1535–1538) Janusz Latalski (1539–1557) Marcin Zborowski (1557–1561) Andrzej Kościelecki (1561–1565) Łukasz III Górka (1565–1573)
Za monarchii elekcyjnej	Stanisław Górka (1573–1592) Hieronim Gostomski (1592–1609) Jan Ostroróg (1610–1622) Piotr Opaliński (1622–1624) Stanisław Przyjemski (1624–1628) Jan Opaliński (1628–1637) Krzysztof Opaliński (1637–1655) Jan Leszczyński (1655–1661) Andrzej Karol Grudziński (1661–1678) Krzysztof Grzymułtowski (1679–1687) Rafał Leszczyński (1687–1692) Wojciech Konstanty Breza (1692–1698) Stanisław Małachowski (1698–1699) Stanisław Leszczyński (1699–1709) Franciszek Zygmunt Gałecki (1709–1711) Andrzej Aleksander Radomicki (1711–1726) Maciej Radomicki (1726–1728) Władysław Radomicki (1728–1737) Michał Raczyński (1737) Antoni Józef Poniński (1738–1742) Ludwik Bartłomiej Szołdrski (1742–1753) Stefan Garczyński (1753–1754) Stanisław Potocki (1754–1760) Florian Łubieński (1760–1765) Antoni Barnaba Jabłonowski (1765–1778) August książę ordynat Sułkowski (1778–1786) Józef Klemens Mielżyński (1786–1793)
Prezesi Wielkiego Księstwa Poznańskiego i Prowincji Poznańskiej	Joseph von Zerboni di Sposetti (1815–1824) Johann Friedrich Theodor von Baumann (1825–1830) Eduard Heinrich Flottwell (1830–1840) Adolf von Arnim-Boitzenburg (1840–1842) Carl Moritz von Beurmann (1843–1850) Gustav Carl Gisbert Heinrich Wilhelm Gebhard von Bonin (1850–1851) Eugen von Puttkamer (1851–1860) Gustav Carl Gisbert Heinrich Wilhelm Gebhard von Bonin (1860–1862) Karl Wilhelm von Horn (1862–1869) Otto von Königsmarck (1869–1873) William Barstow von Guenther (1873–1886) Robert von Zedtlitz-Trützschler (1886–1890) Hugo von Wilamowitz-Moellendorff (1890–1899) Karl Julius Rudolf von Bitter (1899–1903) Wilhelm von Waldow (1903–1911) Philipp Schwartzkopf (1911–1914) Johan Karl Friedrich Moritz Ferdinand von Eisenhart-Rothe (1914–1918)