Stanisław Dworzański

Stanisław Dworzański
	porucznik
Data i miejsce urodzenia	25 października 1897 ; Limanowa
Data i miejsce śmierci	7 września 1919 ; Drahuny
	Przebieg służby
Siły zbrojne	Armia Austro-Węgier; Wojsko Polskie
Formacja	Legiony Polskie
Jednostki	2 pp i 5 pp (LP); 5 pp Leg.
Główne wojny i bitwy	I wojna światowa; wojna polsko-bolszewicka
	Odznaczenia

Stanisław Franciszek Ksawery Dworzański (ur. 25 października 1897 w Limanowej, zm. 7 września 1919 w Drahunach) – porucznik Wojska Polskiego II Rzeczypospolitej, pośmiertnie awansowany na kapitana. Kawaler orderu Virtuti Militari.

Życiorys

Urodził się w Limanowej, w rodzinie Jana i Antoniny z Hofmannów^[1]. W 1912 wstąpił do Polskich Drużynach Strzeleckich. W 1914, będąc jeszcze uczniem VIII klasy gimnazjum w Nowym Targu, wstąpił do kompanii nowotarskiej Legionów Polskich. Walcząc w składzie 2 pułku piechoty został ranny pod Łowczówkiem i pod Kostiuchnówką. W styczniu 1915 został awansowany na kaprala, a w lutym uzyskał świadectwo dojrzałości. 15 października 1916 awansowany na sierżanta i przeniesiony do 5 pułku piechoty^[1]. Po kryzysie przysięgowym wcielony do austriackiego 6 pułku strzelców konnych. W czasie urlopu zdrowotnego wstąpił na Wydział Prawa Uniwersytetu Jagiellońskiego.

Od listopada 1918 brał udział w walkach o Lwów. Już jako podporucznik 5 pułku piechoty Legionów walczył w wojnie polsko-bolszewickiej. Brał udział w wyprawie wileńskiej. W bitwie nad Dzisną i nad Dryssą został kilkakrotnie ranny. Pozostał jednak na polu walki i dowodził nadal kompanią^[1]. Zmarł w wyniku ran 7 września 1919 w miejscowości Drahuny^[2]. Pośmiertnie awansowany na stopień kapitana.

Jego ciało początkowo złożone zostało w grobowcu zasłużonych w Nowym Targu, a potem przeniesione do grobowca rodzinnego^[3].