Przejdź do zawartości

Stanisław Trzciński (kulturoznawca)

Dodaj linki
Z Wikipedii, wolnej encyklopedii
Stanisław Trzciński
Portret biznesowy Stanisława Trzcińskiego
Stanisław Trzciński (2023)
Imię i nazwisko

Stanisław Wojciech Trzciński

Data i miejsce urodzenia

27 grudnia 1972
Warszawa

Aktywność

od 1992

Powiązania

STX Music Solutions, Uniwersytet SWPS, PrzestrzenMuzyki.pl, STX Jamboree, Nagroda Muzyczna „Fryderyk”, Universal Music Polska, Radiospacja, Radio PiN, Żoliborz

Stanisław Wojciech Trzciński (ur. 27 grudnia 1972 w Warszawie) – polski kulturoznawca i ekonomista, doktor nauk o kulturze i religii, nauczyciel akademicki, menedżer kultury, organizator koncertów, przedsiębiorca, wydawca muzyczny i dziennikarz muzyczny. Autor książki „Zarażeni dźwiękiem. Rynek muzyczny w czasach sztucznej inteligencji”[1][2].

Wykładowca[3][4] oraz członek zespołu Centrum Badań nad Gospodarką Kreatywną[5] Uniwersytetu Humanistycznospołecznego SWPS w Warszawie. Gościnnie wykłada w Collegium Civitas w Warszawie[6][7]. Bada polski rynek muzyczny i współczesnych odbiorców muzyki[8][9]. Opisuje również sytuację prawną oraz materialną twórców w dobie rewolucji technologicznej w świecie cyfrowym[10][11]. Laureat Nagrody Specjalnej ZAiKS-u w 2022 roku[12] za wieloletni wkład w rozwój polskiej kultury[13]

Właściciel i prezes zarządu agencji STX Music Solutions[14], wcześniej znanej jako STX Records[15], współzałożyciel agencji eventowej STX Jamboree[16], pomysłodawca[17] i właściciel[18] portalu internetowego i aplikacji mobilnych PrzestrzenMuzyki.pl[19].

Ekspert w dziedzinie marketingu muzycznego[20][21]. Uczestnik, mówca motywacyjny i gospodarz licznych paneli dyskusyjnych, konferencji, seminariów, sympozjów naukowych, warsztatów i targów dotyczących kultury, muzyki, zarządzania czy marketingu[16].

Działalność muzyczna

[edytuj | edytuj kod]

W latach 1992–1994 współwłaściciel i promotor warszawskiego klubu Filtry[22][23][24].

Dyrektor artystyczno-repertuarowy A&R w Universal Music Polska od 1995 do 2000 roku[25].

W latach 1997–2011 autor i wydawca serii 35 albumów muzycznych. Kompilacje Pozytywne Wibracje[26], które zostały nagrodzone w 2005 roku złotą płytą[27] oraz dwukrotnie nagrodzone złotą płytą (w 2007 i 2008 roku[28][16]) Pieprz i Wanilia[16], zyskały największą rozpoznawalności i popularność w Polsce. W 2014 roku był współwydawcą nagrodzonego platynową płytą albumu koncertowego CD i DVD Night in Calisia Live w wykonaniu laureatów Grammy Awards Włodka Pawlika i Randy Breckera wraz z Filharmonikami Kaliskimi pod dyr. Adama Klocka[29].

Menedżer gwiazd, w latach 1997–1999 Anny Marii Jopek, 1999–2002 Renaty Gabryjelskiej i w 2004 Natalii Lesz[4].

Z ojcem Wojciechem Trzcińskim od 2003 roku współtworzył Centrum Artystycznego Fabryka Trzciny[30]. Od 2006 do 2010 roku kompilował i wydawał serię płyt Sygnowano Fabryka Trzciny[31][16][32][33].

Od 2004 roku ze swoim wspólnikiem Pawłem Marią Kwiatkowskim[34] zrealizował w Polsce i Wielkiej Brytanii ponad 150 koncertów artystów polskich i zagranicznych, m.in. Macy Gray, Seal, Grace Jones, Kylie Minogue, Kool & The Gang, Gregory Porter, Woody Allen & His New Orleans Jazz Band, Al Di Meola, Scorpions, ZAZ, Take 6, Raphael Saadiq, Benjamin Clementine, The Brand New Heavies, Heather Small & M People, Incognito, Giulia Y Los Tellarini czy Goran Bregovic[16][35].

Jako współproducent i współscenarzysta, zorganizował od 2007 do 2018 roku na zlecenie ZPAV dwanaście gal wręczenia Nagród Muzycznych Fryderyk transmitowanych w Telewizji Polskiej, współpracując przy tym z wieloma polskimi artystami, m.in. Tomaszem Stańko, Krzysztofem Pendereckim, Wojciechem Młynarskim, Zbigniewem Wodeckim, Jerzym Dudusiem Matuszkiewiczem, Dawidem Podsiadło, Katarzyną Nosowską, Kubą Badachem czy Brodką[36][37].

Organizator i producent wydarzeń artystycznych, imprez masowych i festiwali muzycznych, m.in. festiwalu PKO BP London Live w Wembley Arena w 2008 roku[38][39], koncertu Zaczęło Się w Polsce z udziałem m.in. Lecha Wałęsy (happening tzw. efekt domina[40]) w ramach obchodów 20. rocznicy odzyskania wolności w 1989 roku w Stoczni Gdańskiej dla 100 000 ludzi w 2009 roku[41][42]. Pozytywne Wibracje Festival w latach 2010–2012 w Białymstoku (jako dyrektor artystyczny)[43][44][45][46], spektaklu - oratorium Kolęda-Nocka 30 lat później (także jako współscenarzysta) w ramach 30 rocznicy wprowadzenia stanu wojennego w Polsce w 2011 roku w Studiu ATM w Warszawie[47][48], a także transmitowanego w Telewizji Polskiej: jubileuszowego Koncertu 100-lecia ZAiKS-u w Teatrze Wielkim - Operze Narodowej w Warszawie w 2018 roku (także jako współreżyser i współscenarzysta) z udziałem ponad 300 polskich twórców i artystów[49][50][51].

Działalność medialna

[edytuj | edytuj kod]

Felietonista i stały współpracownik polskiej edycji miesięcznika Playboy od 1993 do 1995 roku. Wspólnie z Krzysztofem Mroziewiczem przeprowadził w 1993 roku wywiad z ukrywającym się w Tunisie Jasirem Arafatem. Materiał został przetłumaczony na wiele języków i opublikowany m.in. w niemieckiej edycji magazynu Playboy[52].

Od 2004 roku do 2008 roku dyrektor programowy i muzyczny śląskiej rozgłośni NRJ FM (Nowe Radio Jazz)[53]. Od 2004 do 2012 roku związany z Radiem PiN, gdzie był autorem cotygodniowych audycji[54] i serii płytowej Pinacolada[55]. Od 2020 roku autor cotygodniowej audycji Pinacolada 2.0 w rozgłośni Radiospacja[56].

W 2008 roku był szefem działu kultury dwutygodnika Gala[57], w 2011 roku felietonistą tygodnika Przekrój[58].

Działalność społeczna

[edytuj | edytuj kod]

W latach 1988–1990 wszedł w skład prezydium Międzyszkolnego Komitetu Solidarności[59] i redakcji Międzyszkolnego Serwisu Informacyjnego Wydarzenia[60]. W 1989 roku jeden z bliskich współpracowników Jacka Kuronia w sztabie wyborczym Komitetu Obywatelskiego Solidarność na warszawskim Żoliborzu[61][62][63][64][65].

Lokalny społecznik i redaktor naczelny portalu Żoliborz Oficerski[66]. Od 2017 roku wiceprezes Stowarzyszenia Nie dla Mostu i Trasy Krasińskiego[67][68].

Od 2018 roku fundator i prezes zarządu Fundacji Niespodzianka[69], działającej na rzecz upowszechniania wiedzy o przemianach ustrojowych w Polsce i Europie Centralnej w 1989 roku[70].

Członek Stowarzyszenia Autorów ZAiKS[71] i Akademii Fonograficznej ZPAV[72].

Działalność naukowa i wykształcenie

[edytuj | edytuj kod]

Od 2022 roku doktor w dyscyplinie nauk o kulturze i religii Uniwersytetu Humanistycznospołecznego SWPS w Warszawie na Wydziale Nauk Humanistycznych. Wyróżniona rozprawa doktorska napisana pod kier. prof. dr hab. Doroty Ilczuk[73]: „W poszukiwaniu typologii odbiorców muzyki w dobie cyfryzacji"[74][35].

Autor wydanej nakładem Wydawnictwa Naukowego PWN monografii „Zarażeni dźwiękiem. Rynek muzyczny w czasach sztucznej inteligencji”, będącej pierwszym w Europie Centralnej podręcznikiem akademickim o rynku muzycznym[2][75]. Publikacja dwa tygodnie po swojej premierze została uznana przez PWN za najlepiej sprzedającą się książkę września „Bestseller Top 1” w 2023 roku[76].

Autor licznych publikacji popularnonaukowych[77] oraz opublikowanego przez Uniwersytet Mikołaja Kopernika w Toruniu w kwartalniku „Acta Universitatis Nicolai Copernici". Zarządzanie artykułu naukowego „Marketing muzyczny na przykładzie sojuszu marek” na temat współpracy gestora marki wina przeznaczonego dla masowego odbiorcy z niezależnym ośrodkiem sztuki[16].

Magister Wydziału Ekonomii i absolwent Prywatnej Wyższej Szkoły Businessu i Administracji w Warszawie na katedrze Marketing i Zarządzanie w 1995 roku[16]. Student socjologii na Wydziale Filozofii i Socjologii Uniwersytetu Warszawskiego w roku akademickim 1991/1992[16]. Absolwent LX Liceum Ogólnokształcącego im. Wojciecha Górskiego w Warszawie w 1991 roku[16].

Życie prywatne

[edytuj | edytuj kod]

Jego ojcem jest kompozytor Wojciech Trzciński[30][78]. Do 2002 roku był związany z Renatą Gabryjelską[79]. Do 2020 roku był partnerem Jagny Ambroziak[80], z którą od 2010 roku ma syna Jana[11].

Przypisy

[edytuj | edytuj kod]
  1. ↑ Strona książki Zarażeni Dźwiękiem, zarazenidzwiekiem.pl [online], Zarażeni Dźwiękiem [dostęp 2024-01-05] (pol.).
  2. ↑ a b Książka Zarażeni dźwiękiem na stronie PWN ksiegarnia.pwn.pl [online], Księgarnia Internetowa PWN [dostęp 2024-01-05] (pol.).
  3. ↑ Menedżer, agent, producent [online], swps.pl [dostęp 2022-09-13] (pol.).
  4. ↑ a b Stanisław Trzciński [online], swps.pl [dostęp 2022-09-13] (pol.).
  5. ↑ Centrum Badań nad Gospodarką Kreatywną [online], swps.pl [dostęp 2022-09-13] (pol.).
  6. ↑ Kadra studiów podyplomowych: Komercjalizacja projektów w kulturze [online], Collegium Civitas, 14 kwietnia 2021 [dostęp 2022-09-13] (pol.).
  7. ↑ Kadra studiów podyplomowych: Muzyka i media [online], Collegium Civitas, 14 kwietnia 2021 [dostęp 2022-09-13] (pol.).
  8. ↑ Staszek Trzciński – radiospacja [online] [dostęp 2022-09-13] (pol.).
  9. ↑ Stanisław Trzciński - kulturoznawca dla wielu będący żywą legendą - Herra On Air [online], iHeart [dostęp 2022-09-13] (ang.).
  10. ↑ Stanisław Trzciński, Autor w serwisie oko.press [online], oko.press [dostęp 2022-09-13].
  11. ↑ a b Muzyka - przekleństwo i przeznaczenie. Wywiad ze Stanisławem Trzcińskim | meakultura.pl [online], meakultura.pl [dostęp 2022-09-14].
  12. ↑ Nagroda Specjalna Stanisław Trzciński zaiks.org.pl [online], zaiks.org.pl [dostęp 2024-01-05].
  13. ↑ Nagrodzeni przez ZAiKS w 2022 roku pap.pl [online], www.pap.pl [dostęp 2024-01-05].
  14. ↑ STX MUSIC SOLUTIONS | Rejestr.io [online], rejestr.io [dostęp 2022-09-20].
  15. ↑ Co brzmi w Trzcinie? [online], Onet Kultura, 5 września 2008 [dostęp 2022-09-13] (pol.).
  16. ↑ a b c d e f g h i j Stanisław Trzciński, MARKETING MUZYCZNY NA PRZYKŁADZIE SOJUSZU MAREK, „Acta Universitatis Nicolai Copernici. Zarządzanie”, 44 (2), 2017, s. 31–48, DOI: 10.12775/AUNC_ZARZ.2017.017, ISSN 2450-7040 [dostęp 2022-09-13] (pol.).
  17. ↑ Playlisty Dawida Podsiadło, Ralpha Kamińskiego, Igora Herbuta i innych w Przestrzeni Muzyki - CGM.pl [online], CGM, 30 października 2020 [dostęp 2022-09-13] (pol.).
  18. ↑ Mateusz Ryman, Wystartował nowy serwis muzyczny inspirowany kompilacjami sygnowanymi przez Stanisława Trzcińskiego [online], JazzSoul.pl, 13 maja 2013 [dostęp 2022-09-20] (pol.).
  19. ↑ Serwis PrzestrzenMuzyki.pl – autorskie playlisty muzyczne [online], Serwis PrzestrzenMuzyki.pl [dostęp 2022-09-13] (pol.).
  20. ↑ Dlaczego muzyka z reklam ciągle siedzi nam w głowach? Ten człowiek wie o tym wszystko [online], naTemat.pl [dostęp 2022-09-13] (pol.).
  21. ↑ Muzyka mózgu | Stanisław Trzciński | TEDxLazarskiUniversity. [dostęp 2022-09-13].
  22. ↑ Bartek Chaciński, 20 lat klubu „Filtry” [online], www.polityka.pl, 2012 [dostęp 2022-09-13] (pol.).
  23. ↑ Klub Filtry - urwana legenda [online], Onet Kultura, 20 września 2012 [dostęp 2022-09-13] (pol.).
  24. ↑ Tam bawiła się dzisiejsza elita. Filtry, legendarny warszawski klub, o którym pamięta się do dzisiaj [online], naTemat.pl [dostęp 2022-09-13] (pol.).
  25. ↑ Stanisław Trzciński [online], Discogs [dostęp 2022-09-13] (ros.).
  26. ↑ "Pozytywne Wibracje" po raz dziewiąty [online], Onet Wiadomości, 16 listopada 2007 [dostęp 2022-09-13] (pol.).
  27. ↑ Złote płyty za „Pozytywne wibracje” [online], 28 stycznia 2005.
  28. ↑ Złote płyty za "Pieprz i wanilię" [online], Onet Kultura, 29 lipca 2008 [dostęp 2022-09-13] (pol.).
  29. ↑ ZPAV :: Bestsellery i wyróżnienia - Wyróżnienia - Platynowe płyty DVD - Archiwum [online], bestsellery.zpav.pl [dostęp 2022-09-14].
  30. ↑ a b W końcu wybrałem muzykę i showbiznes - Stanisław Trzciński [online], www.empik.com [dostęp 2022-09-13] (pol.).
  31. ↑ STX Music:Solutions™ | Własne wydawnictwa muzyczne [online], www.stxmusic.pl [dostęp 2022-09-13] (ang.).
  32. ↑ Wirtualna Polska Media S.A, „Sygnowano Fabryka Trzciny” na czwarte urodziny Fabryki Trzciny [online], wiadomosci.wp.pl, 12 listopada 2007 [dostęp 2022-09-13] (pol.).
  33. ↑ „Sygnowano Fabryka Trzciny” vol.5 - Muzyka - Polki.pl [online], polki.pl [dostęp 2022-09-13].
  34. ↑ STX JAMBOREE | Rejestr.io [online], rejestr.io [dostęp 2022-09-20].
  35. ↑ a b STX Music:Solutions™ Stanisław Trzciński | BIO [online], www.stxmusic.pl [dostęp 2022-09-13] (ang.).
  36. ↑ Stanisław Trzciński: Fryderyki są potrzebne [online], Onet Kultura, 16 kwietnia 2014 [dostęp 2022-09-13] (pol.).
  37. ↑ FRYDERYKI 2018 | CAŁOŚĆ | Teatr Polski w Warszawie | 24 kwietnia 2018. [dostęp 2022-09-13].
  38. ↑ Największy festiwal dla Polaków w UK - "PKO BP London Live" - Wembley Arena w 2008 roku - Koncerty - PrzestrzenMuzyki.pl [online], Serwis PrzestrzenMuzyki.pl [dostęp 2022-09-13] (pol.).
  39. ↑ Największe polskie gwiazdy zagrają w Londynie [online], media.pkobp.pl [dostęp 2022-09-20] (pol.).
  40. ↑ Gdańsk: Happening z udziałem Lecha Wałęsy [online], wydarzenia.interia.pl [dostęp 2022-09-13] (pol.).
  41. ↑ Koncert "Zaczęło się w Polsce" w Stoczni Gdańskiej 4 czerwca 2009 roku - Koncerty - PrzestrzenMuzyki.pl [online], Serwis PrzestrzenMuzyki.pl [dostęp 2022-09-13] (pol.).
  42. ↑ Making of "Zaczęło się w Polsce" (long). Koncert w Stoczni Gdańskiej: Kylie, Scorpions i inni.. [dostęp 2022-09-13].
  43. ↑ Zakończył się Białystok Pozytywne Wibracje Festival [online], wydarzenia.interia.pl [dostęp 2022-09-13] (pol.).
  44. ↑ Bialystok Pozytywne Wibracje Festival 2012 (Poland) - MAKING OF - long ver | YouTube. [dostęp 2022-09-13].
  45. ↑ Making of Pozytywne Wibracje Festival 2011 (long ver.) | YouTube. [dostęp 2022-09-13].
  46. ↑ Making of Pozytywne Wibracje Festival 2010 | YouTube. [dostęp 2022-09-13].
  47. ↑ "Kolęda-Nocka. 30 lat później" [online], Culture.pl [dostęp 2022-09-13] (pol.).
  48. ↑ Kolęda - Nocka 30 lat później. Kulisy powstawania spektaklu (dokument) | YouTube. [dostęp 2022-09-13].
  49. ↑ Jubileuszowy Koncert 100-lecia ZAiKS-u | Teatr Wielki - Opera Narodowa | 19 marca 2018 | CAŁOŚĆ | YouTube. [dostęp 2022-09-13].
  50. ↑ Jubileuszowy Koncert 100-lecia ZAiKS-u w Teatrze Wielkim – Operze Narodowej w 2018 roku - Koncerty - PrzestrzenMuzyki.pl [online], Serwis PrzestrzenMuzyki.pl [dostęp 2022-09-13] (pol.).
  51. ↑ Jubileuszowy Koncert 100-lecia ZAiKS-u | Teatr Wielki - Opera Narodowa | 19 marca 2018 [online], zaiks.org.pl [dostęp 2022-09-20].
  52. ↑ Playboy Nr.12 / Dezember 1993 - Erika Eleniak [online], AlteZeitschriften.de [dostęp 2022-09-13] (niem.).
  53. ↑ Wielkomiejska radiowa sieć jazzowa [online], www.wirtualnemedia.pl [dostęp 2022-09-13] (pol.).
  54. ↑ Stanisław Trzciński i jego "Pinacolada" znikają z Radia PiN [online], Press.pl [dostęp 2022-09-13] (pol.).
  55. ↑ Stanisław Trzciński | Radia PIN | "Pinacolada" [online], naTemat.pl [dostęp 2022-09-13] (pol.).
  56. ↑ Stanisław Trzciński wraca z audycją "Pinacolada" w RadioSpacja.pl [online], Onet Kultura, 14 kwietnia 2020 [dostęp 2022-09-13] (pol.).
  57. ↑ Stanisław Trzciński [online], Superstarsi.pl [dostęp 2022-09-13].
  58. ↑ Stanisław Trzciński – Blisko Polski [online] [dostęp 2022-09-13] (pol.).
  59. ↑ Międzyszkolny Komitet Solidarności [online], www.facebook.com [dostęp 2022-09-13] (pol.).
  60. ↑ IPNtv Konferencje: Życie na przekór - Panel dyskusyjny | YouTube. [dostęp 2022-09-15].
  61. ↑ "Siedzieliśmy u Jacka, pijąc zagraniczne whisky. I knuliśmy" [online], TVN24.pl [dostęp 2022-09-13] (pol.).
  62. ↑ Pięciu licealistów w 1989 r. pomagało Kuroniowi. Spotkali się 30 lat później. Co teraz robią i co myślą o Polsce? | Wyborcza [online], warszawa.wyborcza.pl [dostęp 2022-09-13].
  63. ↑ Kulisy wyborów w 1989 r. "Siedzieliśmy z Kuroniem i piliśmy whisky" [online], polityka.se.pl [dostęp 2022-09-13].
  64. ↑ Dawid Krupski, „Nabrałem niepodważalnego zaufania do Jacka, gdy zorientowałem się, że ma otwarty dom” - Gazeta Żoliborza [online], 4 czerwca 2019 [dostęp 2022-09-13] (pol.).
  65. ↑ Debata: Dwadzieścia lat Pokolenia ‘89. [online], Liberté!, 30 sierpnia 2009 [dostęp 2022-09-13] (pol.).
  66. ↑ Stanisław Trzciński: “Połączmy Żoliborz z Bielanami” | Gazeta Żoliborza [online] [dostęp 2022-09-15].
  67. ↑ NIE dla Mostu i Trasy Krasińskiego [online], www.facebook.com [dostęp 2022-09-14] (pol.).
  68. ↑ NIE DLA MOSTU I TRASY KRASIŃSKIEGO | Rejestr.io [online], rejestr.io [dostęp 2022-09-14].
  69. ↑ Fundacja Niespodzianka | KRS [online] [dostęp 2022-09-15].
  70. ↑ Fundacja Niespodzianka [online], www.facebook.com [dostęp 2022-09-14] (pol.).
  71. ↑ Stanisław Trzciński [online], zaiks.org.pl [dostęp 2022-09-14].
  72. ↑ Członkowie Akademii [online] [dostęp 2022-09-14] (pol.).
  73. ↑ Szacowanie liczebności artystów, twórców i wykonawców w Polsce I [online], swps.pl [dostęp 2022-09-13] (pol.).
  74. ↑ Postępowania awansowe | SWPS Instytut Nauk Humanistycznych [online], swps.pl [dostęp 2022-12-09] (pol.).
  75. ↑ Książka Zarażeni dźwiękiem na stronie LubimyCzytac.pl lubimyczytac.pl [online], Lubimyczytać.pl [dostęp 2024-01-05] (pol.).
  76. ↑ Bestsellery września 2023 – PWN Moc Wiedzy facebook.com [online], www.facebook.com [dostęp 2024-01-05].
  77. ↑ STX Music:Solutions™ | Badania naukowe [online], www.stxmusic.pl [dostęp 2022-09-16] (ang.).
  78. ↑ Twarze Muzyki | Wojciech i Staszek Trzcińscy | Facebook [online], www.facebook.com [dostęp 2022-09-14].
  79. ↑ Ależ to był skandal! Aktorka uciekła sprzed ołtarza playboyowi [online], swiatseriali.interia.pl [dostęp 2022-09-14] (pol.).
  80. ↑ Stanisław Trzciński, Jagna Ambroziak - Bal Dziennikarzy - Fotorelacja z Balu Dziennikarzy 2011 - Newsy - Zdjęcie 29 - Polki.pl [online], polki.pl [dostęp 2022-09-14].

Linki zewnętrzne

[edytuj | edytuj kod]
Źródło: „https://pl.wikipedia.org/w/index.php?title=Stanisław_Trzciński_(kulturoznawca)&oldid=74878620”