Stara Bystrzyca
wieś | |
Dom nr 48 w Starej Bystrzycy | |
Państwo | |
---|---|
Województwo | |
Powiat | |
Gmina | |
Wysokość |
360-380[2] m n.p.m. |
Liczba ludności (V 2022) |
470[3] |
Strefa numeracyjna |
74 |
Kod pocztowy |
57-516[4] |
Tablice rejestracyjne |
DKL |
SIMC |
0851583 |
Położenie na mapie gminy Bystrzyca Kłodzka | |
Położenie na mapie Polski | |
Położenie na mapie województwa dolnośląskiego | |
Położenie na mapie powiatu kłodzkiego | |
50°18′18″N 16°36′37″E/50,305000 16,610278[1] |
Stara Bystrzyca (niem. Alt Weistritz[5]) – wieś w Polsce, położona w województwie dolnośląskim, w powiecie kłodzkim, w gminie Bystrzyca Kłodzka, nad rzeką Bystrzycą Łomnicką. Zabudowa miejscowości ma charakter łańcuchówki.
Położenie
[edytuj | edytuj kod]Stara Bystrzyca to wieś łańcuchowa o długości około 3 km, leżąca pomiędzy Bystrzycą Kłodzką na wschodzie i Nową Bystrzycą na zachodzie, na wysokości 360–380 m n.p.m.[2]
Podział administracyjny
[edytuj | edytuj kod]W latach 1945–1954 Stara Bystrzyca była siedzibą gminy Stara Bystrzyca. W latach 1975–1998 miejscowość należała administracyjnie do województwa wałbrzyskiego.
Nazwa
[edytuj | edytuj kod]W średniowieczu miejscowość nazywała się Alden Wystricz, a wiekach późniejszych Alt Weistritz. 12 listopada 1946 nadano miejscowości polską nazwę Stara Bystrzyca[5].
Historia
[edytuj | edytuj kod]Najstarsze znane wzmianki o miejscowości o nazwie Weistritz pochodzą z 1316 roku. W XIV wieku Stara Bystrzyca należała do rodziny Glaubitzów[6]. W 1381 roku znajdował się w miejscowości młyn, sprzedany przez Glaubitzów szpitalowi bystrzyckiemu. W XV wieku miejscowość stała się własnością królewską, a następnie została kupiona przez magistrat Bystrzycy[6]. W 1765 roku powstało tu wolne sołectwo. W roku 1840 we wsi było 136 domów, w tym: szkoła katolicka, dwa młyny wodne, tartak, gorzelnia, bielnik i kilka warsztatów tkackich[2]. Pod koniec XIX wieku Kłodzkie Towarzystwo Górskie wytyczyło w okolicy szlaki turystyczne, a na Przełęczy Spalona powstała gospoda, co przyczyniło się do turystycznego znaczenia miejscowości[6]. W 1910 roku miejscowość miała 1030 mieszkańców.
Gospodarka
[edytuj | edytuj kod]W Starej Bystrzycy znajdują się m.in.: piekarnia, należąca do Gminnej Spółdzielni „Samopomoc Chłopska” w Bystrzycy Kłodzkiej, 2 sklepy spożywcze, nieczynny kamieniołom (kopalnia odkrywkowa kamienia nieopodal piekarni) i kilka przedsiębiorstw usługowych, służących głównie społeczności lokalnej.
Zabytki
[edytuj | edytuj kod]W miejscowości jest sporo starych domów z XVII i XIX wieku, a przy budynku nr 22 stoi kapliczka słupowa[6].
Szlaki turystyczne
[edytuj | edytuj kod]- droga Szklary-Samborowice – Jagielno – Przeworno – Gromnik – Biały Kościół – Żelowice – Ostra Góra – Niemcza – Gilów – Piława Dolna – Góra Parkowa – Bielawa – Kalenica – Nowa Ruda – Sarny – Tłumaczów – Radków – Skalne Wrota – Pasterka – Karłów – Lisia Przełęcz – Białe Skały – Skalne Grzyby – Batorówek – Batorów – Skała Józefa – Duszniki-Zdrój – Schronisko PTTK „Pod Muflonem” – Szczytna – Zamek Leśna – Polanica-Zdrój – Przełęcz Sokołowska – Łomnicka Równia – Huta – Zalesie – Stara Bystrzyca – Bystrzyca Kłodzka – Pławnica – Szklary – Igliczna – Międzygórze – Jawor – Przełęcz Puchacza[7]
Zobacz też
[edytuj | edytuj kod]Przypisy
[edytuj | edytuj kod]- ↑ Państwowy Rejestr Nazw Geograficznych – miejscowości – format XLSX, Dane z państwowego rejestru nazw geograficznych – PRNG, Główny Urząd Geodezji i Kartografii, 5 listopada 2023, identyfikator PRNG: 128058
- ↑ a b c Słownik geografii turystycznej Sudetów. redakcja Marek Staffa. T. 15: Kotlina Kłodzka i Rów Górnej Nysy. Wrocław: I-BiS, 1993, s. 399-402. ISBN 83-85773-06-1.
- ↑ GUS: Ludność - struktura według ekonomicznych grup wieku. Stan w dniu 31.03.2011 r.
- ↑ Oficjalny Spis Pocztowych Numerów Adresowych, Poczta Polska S.A., październik 2022, s. 1208 [zarchiwizowane 2022-10-26] .
- ↑ a b Rozporządzenie Ministrów: Administracji Publicznej i Ziem Odzyskanych z dnia 12 listopada 1946 r. o przywróceniu i ustaleniu urzędowych nazw miejscowości (M.P. z 1946 r. nr 142, poz. 262).
- ↑ a b c d Waldemar Brygier, Tomasz Dudziak: Ziemia Kłodzka. Pruszków: Oficyna Wydawnicza „Rewasz”, 2010, s. 440. ISBN 978-83-89188-95-3.
- ↑ Informacje zawarte na stronie PTTK Strzelin; dostęp: 3.08.2015
Bibliografia
[edytuj | edytuj kod]- Słownik geografii turystycznej Sudetów. Marek Staffa (redakcja). T. 15: Kotlina Kłodzka i Rów Górnej Nysy. Wrocław: I-BiS, 1994, ISBN 83-85773-06-1
- Waldemar Brygier, Tomasz Dudziak , Iwona Chomiak , Ziemia Kłodzka, Pruszków: Oficyna Wydawnicza "Rewasz", 2010, ISBN 978-83-89188-95-3, OCLC 751422625 .