Stare Oleszyce
Na mapach: 
50°10′10″N 23°00′03″E/50,169444 23,000833
50°10′10″N 23°00′03″E/50,169444 23,000833| wieś | |
 Kościół parafialny (dawna cerkiew z 1787) | |
| Państwo | |
|---|---|
| Województwo | |
| Powiat | |
| Gmina | |
| Liczba ludności (2021) |
910[2] |
| Strefa numeracyjna |
16 |
| Kod pocztowy |
37-630[3] |
| Tablice rejestracyjne |
RLU |
| SIMC |
0607216[4] |
Położenie na mapie Polski  | |
Położenie na mapie województwa podkarpackiego  | |
Położenie na mapie powiatu lubaczowskiego  | |
Położenie na mapie gminy Oleszyce  | |
| 50°10′10″N 23°00′03″E/50,169444 23,000833[1]
| |
Stare Oleszyce – wieś w Polsce położona w województwie podkarpackim, w powiecie lubaczowskim, w gminie Oleszyce[4][5].
W II Rzeczypospolitej wieś w powiecie lubaczowskim województwa lwowskiego. W latach 1942–1946 nacjonaliści ukraińscy z OUN-UPA zamordowali tutaj 23 Polaków[6].
W latach 1945–1954 istniała gmina Oleszyce Stare. W latach 1975–1998 miejscowość administracyjnie należała do województwa przemyskiego.
| SIMC | Nazwa | Rodzaj |
|---|---|---|
| 0607222 | Uszkowce | przysiółek |
| 0607239 | Zabiała | przysiółek |
Wieś jest siedzibą rzymskokatolickiej parafii Najświętszego Serca Pana Jezusa w Starych Oleszycach[7]. Jednak część mieszkańców (nr 1–103) należy do parafii Narodzenia Najświętszej Maryi Panny w Oleszycach[8].
Zabytki
[edytuj | edytuj kod]- Dawna drewniana cerkiew greckokatolicka pw. Opieki Bogurodzicy, wzniesiona w 1787. Przebudowana w latach 1876–1877 i w latach 20. XX wieku. Po 1947 przejęta na Skarb Państwa. W 1971 odzyskała funkcje sakralne jako parafialny kościół rzymskokatolicki parafii pw. Najświętszego Serca Jezusowego. W latach 1978–1981 remontowana i przebudowana[9]. Świątynia leży na szlaku architektury drewnianej województwa podkarpackiego.
- Cerkiew pw. Opieki Matki Bożej, murowana, zbudowana w 1913. Obecnie cerkiew jest opuszczona i zdewastowana, wymaga opieki i remontu[10].
Kościoły i Związki Wyznaniowe
[edytuj | edytuj kod]- Parafia Najświętszego Serca Pana Jezusa w Starych Oleszycach
- Zrzeszenie Wolnych Badaczy Pisma Świętego - zbór w Starych Oleszycach
- Świecki Ruch Misyjny „Epifania” – zbór w Starych Oleszycach
Przypisy
[edytuj | edytuj kod]- ↑ Państwowy Rejestr Nazw Geograficznych – miejscowości – format XLSX, Dane z państwowego rejestru nazw geograficznych – PRNG, Główny Urząd Geodezji i Kartografii, 5 listopada 2023, identyfikator PRNG: 129248
- ↑ Wieś Stare Oleszyce w liczbach [online], Polska w liczbach [dostęp 2023-01-21], liczba ludności na podstawie danych GUS.
- ↑ Oficjalny Spis Pocztowych Numerów Adresowych, Poczta Polska S.A., październik 2013, s. 1196 [zarchiwizowane z adresu 2014-02-22].
- ↑ a b c GUS. Wyszukiwarka TERYT
- ↑ a b Rozporządzenie w sprawie wykazu urzędowych nazw miejscowości i ich części (Dz.U. z 2013 r. poz. 200)
- ↑ Szczepan Siekierka, Henryk Komański, Krzysztof Bulzacki, Ludobójstwo dokonane przez nacjonalistów ukraińskich na Polakach w województwie lwowskim 1939–1947, Wrocław: Stowarzyszenie Upamiętnienia Ofiar Zbrodni Ukraińskich Nacjonalistów, 2006, s. 494-495, ISBN 83-85865-17-9, OCLC 77512897.
- ↑ Opis parafii na stronie diecezji
- ↑ Opis parafii na stronie diecezji
- ↑ Parafia na stronie diecezji
- ↑ https://web.archive.org/web/20151006210807/http://www.oleszyce.pl/pl/50958/0/Cerkwie.html [dostęp 2016-04-24]
Linki zewnętrzne
[edytuj | edytuj kod]- Oleszyce (2) ''O.Stare'', [w:] Słownik geograficzny Królestwa Polskiego, t. VII: Netrebka – Perepiat, Warszawa 1886, s. 477.
- Mapa katastralna wsi Stare Oleszyce z 1854
| Miasto | |
|---|---|
| Wsie | |
| Osady | |
| Części wsi |
|
| Przysiółki wsi |
|
