Stegna
54°19′35″N 19°06′43″E/54,326389 19,111944
| wieś | |
 Kościół Najświętszego Serca Pana Jezusa | |
| Państwo | |
|---|---|
| Województwo | |
| Powiat | |
| Gmina | |
| Liczba ludności (2011) |
2337[2] |
| Strefa numeracyjna |
55 |
| Kod pocztowy |
82-103[3] |
| Tablice rejestracyjne |
GND |
| SIMC |
0157871 |
Położenie na mapie gminy Stegna  | |
Położenie na mapie Polski  | |
Położenie na mapie województwa pomorskiego  | |
Położenie na mapie powiatu nowodworskiego  | |
| 54°19′35″N 19°06′43″E/54,326389 19,111944[1]
| |
Stegna (niem. Steegen lub Kobbelgrube) – wieś w północnej Polsce, położona w województwie pomorskim, w powiecie nowodworskim, w gminie Stegna[4][5], na Żuławach Wiślanych, nad Zatoką Gdańską, w rejonie Mierzei Wiślanej. Wieś z przystanią morską dla rybaków (pas plaży), kąpieliskiem morskim i lokalnym węzłem drogowym (skrzyżowanie dróg wojewódzkich: nr 501 i nr 502).
Miejscowość jest siedzibą gminy Stegna.
Według danych z 2007 r. sołectwo Stegna zamieszkiwało 2321 osób[6]. Sołectwo obejmuje tylko Stegnę[7] i obszar o powierzchni 1644 ha[6].
Wieś należąca do Mierzei Wiślanej terytorium miasta Gdańska położona była w drugiej połowie XVI wieku w województwie pomorskim[8]. W latach 1975–1998 miejscowość położona była w województwie elbląskim.
W 2013 oddano do użytku prywatne lądowisko wielofunkcyjne Stegna.
Historia
[edytuj | edytuj kod]Pod koniec wojny trzynastoletniej, w 1465 r. przebywały tu delegacje: polska (w jej składzie zasiadał m.in. Jan Długosz) oraz krzyżacka, omawiające warunki II pokoju toruńskiego[9]. Po I rozbiorze Polski Stegna została zaanektowana przez Prusy. W latach 1773–1918 Stegna podlegała administracji zaboru pruskiego, w 1919 r. znalazła się na terenie Wolnego Miasta Gdańska. 1 września 1939 r. została włączona do niemieckiej III Rzeszy. Wiosną 1945 r. Stegna znalazła się ponownie w Polsce.
Zabytki
[edytuj | edytuj kod]- Kościół parafialny pod wezwaniem Najświętszego Serca Pana Jezusa zbudowany w latach 1681–1683 na fundamentach jeszcze starszego, gotyckiego kościoła. Kościół z prezbiterium ceglanym i nawą konstrukcji szachulcowej znajduje się w centrum miejscowości. Na wieży znajduje się gałka z chorągiewką wietrzną, na której widnieje data 1683. We wnętrzu znajdują się unikatowe podwieszone do stropu malowidła na płótnie oraz zabytkowe organy.
- plebania z 1. poł. XIX wieku, ul. Gdańska 1
- dom z 2 poł. XIX wieku, ul. Gdańska 66
- zabudowa zagrody z 1801 roku, ul. Cisewo 6
Turystyka
[edytuj | edytuj kod]Co roku w zabytkowym kościele odbywa się Międzynarodowy Festiwal Organowy organizowany przez Filharmonię Bałtycką im. Fryderyka Chopina w Gdańsku.
Stegna jest także punktem węzłowym turystycznej kolei wąskotorowej. Ze Stegny można dojechać w odkrytych wagonach Żuławskiej Kolei Dojazdowej do Nowego Dworu Gdańskiego, Sztutowa lub Mikoszewa.
Wspólnoty wyznaniowe
[edytuj | edytuj kod]Ludzie związani ze Stegną
[edytuj | edytuj kod]
Zobacz też
[edytuj | edytuj kod]Przypisy
[edytuj | edytuj kod]- ↑ Państwowy Rejestr Nazw Geograficznych – miejscowości – format XLSX, Dane z państwowego rejestru nazw geograficznych – PRNG, Główny Urząd Geodezji i Kartografii, 5 listopada 2023, identyfikator PRNG: 131021
- ↑ GUS: Ludność - struktura według ekonomicznych grup wieku. Stan w dniu 31.03.2011 r..
- ↑ Oficjalny Spis Pocztowych Numerów Adresowych, Poczta Polska S.A., październik 2013, s. 1207 [zarchiwizowane z adresu 2014-02-22].
- ↑ Rozporządzenie Ministra Administracji i Cyfryzacji z dnia 13 grudnia 2012 r. w sprawie wykazu urzędowych nazw miejscowości i ich części (Dz.U. z 2013 r. poz. 200)
- ↑ GUS. Rejestr TERYT
- ↑ a b Strategia rozwoju społeczno-gospodarczego gminy Stegna na lata 2007-2020. pomorskie.eu. [zarchiwizowane z tego adresu (2012-11-13)].. Stegna 2007-12, s. 9 (Uchwała Nr XIV/131/08 Rady Gminy Stegna z dnia 17 marca 2008 r.).
- ↑ Załącznik Nr 1 do Uchwały Nr XXII/224/09 Rady Gminy Stegna z dnia 30 stycznia 2009 r. (Dz. Urz. Woj. Pomorskiego z 2009 r. Nr 50 poz. 989).
- ↑ Mapy województwa pomorskiego w drugiej połowie XVI w.: rozmieszczenie własności ziemskiej, sieć parafialna / Marian Biskup, Andrzej Tomczak. Toruń 1955, s. 129.
- ↑ Piotr Skurzyński, Pomorze, Warszawa: Wyd. Muza S.A., 2007, s. 332-333, ISBN 978-83-7495-133-3.
Linki zewnętrzne
[edytuj | edytuj kod]| Wsie | |
|---|---|
| Osady |
