Przejdź do zawartości

Stolon (botanika)

Z Wikipedii, wolnej encyklopedii
Podziemne rozłogi (kłącza) jeżogłówki gałęzistej

Stolon (łac. stolo, stolonis – boczna gałąź[1]) – termin uznawany za synonim rozłogu[1], zwłaszcza w odniesieniu do rozłogów podziemnych[2]. Stolony ziemniaka są zmodyfikowanymi pędami podziemnymi, na końcu których tworzą się zgrubienia – bulwy. Stolony wyrastają z pąka pachwinowego w części łodygi znajdującej się pod ziemią[3].

Przypisy

[edytuj | edytuj kod]
  1. a b Alicja Szweykowska, Jerzy Szweykowski (red.): Słownik botaniczny. Wyd. II, zmienione i uzupełnione. Warszawa: Wiedza Powszechna, 2003, s. 846. ISBN 83-214-1305-6.
  2. Adam Pałczyński, Zbigniew Podbielskowski, Benon Polakowski: Botanika. Warszawa: Wydawnictwo Naukowe PWN, 1994, s. 140. ISBN 83-01097280-0.
  3. Szweykowska Alicja, Szweykowski Jerzy: Botanika t.1 Morfologia. Warszawa: Wydawnictwo Naukowe PWN, 2003, s. 215. ISBN 83-01-13953-6.