Stopień wielomianu
Stopień jednomianu – suma wszystkich wykładników potęg przy zmiennych niezerowego jednomianu[1], np. jednomian jest stopnia drugiego.
Stopień wielomianu jest to najwyższy ze stopni jego składników (jednomianów) o niezerowych współczynnikach[1]. Dla wielomianu jednej zmiennej jest to największa potęga zmiennej, która występuje jawnie w wielomianie.
Stopień wielomianu oznacza się – skrót od ang. degree[potrzebny przypis].
Niekiedy zakłada się, że jeśli wówczas
Przykłady
[edytuj | edytuj kod]- – wielomian stopnia 3,
- – wielomian stopnia 5,
- – wielomian stopnia 1,
- – wielomian stopnia 0,
- – wielomian zerowy (najczęściej dla tego wielomianu nie definiuje się stopnia).
Własności
[edytuj | edytuj kod]- Stopień sumy i różnicy wielomianów jest nie większy niż większy z ich stopni:
- Stopień iloczynu wielomianów jest równy sumie ich stopni w pierścieniu bez dzielników zera:
Rozszerzenie pojęcia
[edytuj | edytuj kod]Stopień wielomianu można także zdefiniować metodami analitycznymi:
Definicję tę można zastosować dla każdej funkcji ciągłej, która od pewnego miejsca nie zmienia znaku i dla której powyższa granica istnieje. Np.:
Jeśli obliczanie granicy prowadzi do wyrażenia nieoznaczonego to dla funkcji różniczkowalnej można skorzystać z reguły de l’Hospitala. Wówczas
Jeśli istnieją, to łatwo sprawdzić, że istnieje oraz Faktycznie
Przypisy
[edytuj | edytuj kod]- ↑ a b wielomian, [w:] Encyklopedia PWN [online], Wydawnictwo Naukowe PWN [dostęp 2024-05-23] .
Linki zewnętrzne
[edytuj | edytuj kod]- Michał Niedźwiedź, Stopień wielomianu, Zintegrowana Platforma Edukacyjna, zpe.gov.pl [dostęp 2024-05-23].
- Eric W. Weisstein , Polynomial Degree, [w:] MathWorld, Wolfram Research (ang.). [dostęp 2024-05-23].