Szopik
Bassariscus[a] | |||
Coues, 1887[1] | |||
Szopik pręgoogonowy (B. astutus) | |||
Systematyka | |||
Domena | |||
---|---|---|---|
Królestwo | |||
Typ | |||
Podtyp | |||
Gromada | |||
Podgromada | |||
Infragromada | |||
Rząd | |||
Podrząd | |||
Infrarząd | |||
Nadrodzina | |||
Rodzina | |||
Rodzaj |
szopik | ||
Typ nomenklatoryczny | |||
Bassariscus astutus Lichtenstein, 1830 | |||
Synonimy | |||
| |||
Gatunki | |||
|
Szopik[5] (Bassariscus) – rodzaj ssaków z rodziny szopowatych (Procyonidae).
Zasięg występowania
[edytuj | edytuj kod]Rodzaj obejmuje gatunki występujące w Ameryce Północnej i Środkowej[6][7][8].
Morfologia
[edytuj | edytuj kod]Długość ciała 30–50 cm, ogona 31–55; masa ciała 0,7–1,2 kg[7][9].
Systematyka
[edytuj | edytuj kod]Rodzaj zdefiniował w 1830 roku niemiecki lekarz, podróżnik, botanik i zoolog Martin Lichtenstein w artykule poświęconym nowemu rodzajowi szopowatych opublikowanym na łamach Isis von Oken[2]. Gatunkiem typowym jest (oznaczenie monotypowe) szopik pręgoogonowy (B. astutus). Jednak nazwa którą utworzył Lichtenstein – Bassaris – okazałą się młodszym homonimem rodzaju motyli opisanego w 1821 roku, dlatego w 1887 roku amerykański chirurg, historyk, ornitolog i pisarz Elliott Coues nadał rodzajowi ssaków nową nazwę – Bassariscus[1].
Etymologia
[edytuj | edytuj kod]- Bassaris: gr. βασσαρις bassaris, βασσαριδος bassaridos ‘lis’[10].
- Bassariscus: gr. βασσαρις bassaris, βασσαριδος bassaridos ‘lis’; łac. przyrostek zdrabniający -iscus[10].
- Mambassaris i Mambassariscus: modyfikacja zaproponowana przez meksykańskiego przyrodnika Alfonso Luisa Herrerę w 1899 roku polegająca na dodaniu do nazwy rodzaju przedrostka Mam (od Mammalia)[11].
Podział systematyczny
[edytuj | edytuj kod]Do rodzaju należą następujące występujące współcześnie gatunki[12][9][6]:
Grafika | Gatunek | Autor i rok opisu | Nazwa zwyczajowa[5] | Podgatunki[7][6][9] | Rozmieszczenie geograficzne[7][6][9] | Podstawowe wymiary[7][9][c] | Status IUCN[13] |
---|---|---|---|---|---|---|---|
Bassariscus astutus | (H. Lichtenstein, 1830) | szopik pręgoogonowy | 14 podgatunków | południowo-zachodnie Stany Zjednoczone (na południe od Oregonu, południowe Wyoming i Kansas) do Meksyku (Oaxaca) oraz wyspy Zatoki Kalifornijskiej | DC: 30–37 cm DO: 31–44 cm MC: 0,8–1,1 kg |
LC | |
Bassariscus sumichrasti | (Saussure, 1860) | szopik dżunglowy | 5 podgatunków | południowy Meksyk (na południe od Veracruz i Guerrero), Belize i Gwatemala do Panamy | DC: 38–50 cm DO: 39–55 cm MC: 0,7–1,2 kg |
LC |
Kategorie IUCN: LC – gatunek najmniejszej troski.
Opisano również gatunki wymarłe z Ameryki Północnej[14]:
- Bassariscus antiquus Matthew & Cook, 1909[15] (miocen)
- Bassariscus casei Hibbard, 1952[16] (pliocen)
- Bassariscus lycopotamicus (Cope, 1879)[17] (?)
- Bassariscus minimus Baskin, 2004[18] (miocen)
- Bassariscus ogallalae Hibbard, 1933[19] (pliocen)
- Bassariscus parvus Hall, 1927[20] (miocen)
- Bassariscus rexroadensis Hibbard, 1950[21] (pliocen)
Uwagi
[edytuj | edytuj kod]Przypisy
[edytuj | edytuj kod]- ↑ a b E. Coues. Bassariscus, a new generic name in mammalogy. „Science”. 9, s. 516, 1887. (ang.).
- ↑ a b M. Lichtenstein. Genus Bassaris Liechtens. Katzenfrett (Genus novum). „Isis von Oken”. 24, s. kol. 512, 1831. (niem.).
- ↑ Herrera 1899 ↓, s. 6.
- ↑ Herrera 1899 ↓, s. 26.
- ↑ a b Nazwy zwyczajowe za: W. Cichocki, A. Ważna, J. Cichocki, E. Rajska-Jurgiel, A. Jasiński & W. Bogdanowicz: Polskie nazewnictwo ssaków świata. Warszawa: Muzeum i Instytut Zoologii PAN, 2015, s. 163-164. ISBN 978-83-88147-15-9. (pol. • ang.).
- ↑ a b c d C.J. Burgin, D.E. Wilson, R.A. Mittermeier, A.B. Rylands, T.E. Lacher & W. Sechrest: Illustrated Checklist of the Mammals of the World. Cz. 2: Eulipotyphla to Carnivora. Barcelona: Lynx Edicions, 2020, s. 464. ISBN 978-84-16728-35-0. (ang.).
- ↑ a b c d e R. Kays: Family Procyonidae (Raccoons). W: D.E. Wilson & R.A. Mittermeier (redaktorzy): Handbook of the Mammals of the World. Cz. 1: Carnivores. Barcelona: Lynx Edicions, 2009, s. 525–526. ISBN 978-84-96553-49-1. (ang.).
- ↑ D.E. Wilson & D.M. Reeder (redaktorzy): Genus Bassariscus. [w:] Mammal Species of the World. A Taxonomic and Geographic Reference (Wyd. 3) [on-line]. Johns Hopkins University Press, 2005. [dostęp 2021-05-25].
- ↑ a b c d e Class Mammalia. W: Lynx Nature Books: All the Mammals of the World. Barcelona: Lynx Edicions, 2023, s. 693. ISBN 978-84-16728-66-4. (ang.).
- ↑ a b Palmer 1904 ↓, s. 133.
- ↑ Palmer 1904 ↓, s. 25.
- ↑ N. Upham, C. Burgin, J. Widness, M. Becker, C. Parker, S. Liphardt, I. Rochon & D. Huckaby: Treeview of Mammalian Taxonomy Hierarchy. [w:] ASM Mammal Diversity Database (Version 1.11) [on-line]. American Society of Mammalogists. [dostęp 2023-12-22]. (ang.).
- ↑ Home. The IUCN Red List of Threatened Species. [dostęp 2024-07-12]. (ang.).
- ↑ J.S. Zijlstra , Bassariscus Coues, 1887, Hesperomys project (Version 23.8.1), DOI: 10.5281/zenodo.7654755 [dostęp 2023-12-22] (ang.).
- ↑ W.D. Matthew & H.J. Cook. A Pliocene fauna from western Nebraska. „Bulletin of the American Museum of Natural History”. 26 (27), s. 377, 1909. (ang.).
- ↑ C.W. Hibbard. A new Bassariscus from the Upper Pliocene of Kansas. „Journal of Mammalogy”. 33 (3), s. 379, 1952. DOI: 10.2307/1375775. (ang.).
- ↑ E.D. Cope. Observations on the faunæ of the Miocene Tertiaries of Oregon. „Bulletin of the United States Geological and Geographical Survey of the Territories”. 5 (1), s. 67, 1879. (ang.).
- ↑ J.A. Baskin. Bassariscus and Probassariscus (Mammalia, Carnivora, Procyonidae) from the Early Barstovian (Middle Miocene). „Journal of Vertebrate Paleontology”. 24 (3), s. 714, 2004. DOI: 10.1671/0272-4634(2004)024[0709:BAPMCP]2.0.CO;2. (ang.).
- ↑ C.W. Hibbard. A new Bassariscus from the Lower Pliocene of Nebraska. „University of Kansas science bulletin”. 21, s. 274, 1933. (ang.).
- ↑ E.R. Hall. Species of the mammalian subfamily Bassariscinae. „University of California Publications, Bulletin of the Department of Geological Sciences”. 16 (11), s. 440, 1927. (ang.).
- ↑ C.W. Hibbard. Mammals of the Rexroad Formation from Fox Canyon, Kansas. „Contributions from the Museum of Paleontology, University of Michigan”. 8 (6), s. 161, 1950. (ang.).
Bibliografia
[edytuj | edytuj kod]- A.L. Herrera: Sinonimia vulgar y cientifica de los principales vertebrados mexicanos. Mexico: Officina Tipografica de la Secretan'a de Foment, 1899, s. 1–31. (hiszp.).
- T.S. Palmer. Index Generum Mammalium: a List of the Genera and Families of Mammals. „North American Fauna”. 23, s. 1–984, 1904. (ang.).