Przejdź do zawartości

Tadeusz Nalepa

Z Wikipedii, wolnej encyklopedii
Tadeusz Nalepa
Ilustracja
Tadeusz Nalepa podczas koncertu w Mikołowie (1 lipca 2006)
Data i miejsce urodzenia

26 sierpnia 1943
Zgłobień

Data i miejsce śmierci

4 marca 2007
Warszawa

Instrumenty

gitara, harmonijka

Gatunki

blues, rock

Aktywność

1963–2007

Powiązania

Mira Kubasińska

Zespoły
Blackout, Breakout, Dżem
Odznaczenia
Krzyż Kawalerski Orderu Odrodzenia Polski Złoty Medal „Zasłużony Kulturze Gloria Artis”
Strona internetowa
Tadeusz Nalepa i Mira Kubasińska z synem

Tadeusz Nalepa (ur. 26 sierpnia 1943 w Zgłobniu[1], zm. 4 marca 2007 w Warszawie[2][3]) – polski kompozytor, gitarzysta, wokalista, harmonijkarz i autor tekstów.

Życiorys

[edytuj | edytuj kod]

Ukończył szkołę muzyczną w Rzeszowie w klasach skrzypiec, klarnetu i kontrabasu. Dostał wyróżnienie w kategorii duetów na II „Festiwalu Młodych Talentów” w Szczecinie w 1963 wraz z Mirą Kubasińską, jego późniejszą żoną. 9 stycznia 1964 pobrali się w Urzędzie Stanu Cywilnego w Wałbrzychu.

W 1965 założył grupę Blackout. Początkowo wraz z zespołem wykonywał standardy z repertuaru The Beatles i The Rolling Stones, a z czasem zaczął komponować muzykę do tekstów poety Bogdana Loebla. Pierwszy koncert zespołu odbył się 3 września 1965 w rzeszowskim klubie „Łącznościowiec”. Tadeusz Nalepa nagrał z tym zespołem płytę długogrającą Blackout oraz sześć mniejszych wydawnictw. Zespół istniał do końca 1967.

W 1968 założył grupę Breakout, z którym przez 13 lat istnienia nagrał 10 płyt. W 1982 zadebiutował jako solista w Hali „Gwardii” w Warszawie w koncercie „Rock-Blok”. W 1982 nagrał płytę z Izabelą Trojanowską. W 1983 podczas koncertów towarzyszyli mu: Ryszard Olesiński (gitara), Andrzej Nowak (gitara), Bogdan Kowalewski (gitara basowa), Marek Surzyn (perkusja). Punktem zwrotnym w jego solowej karierze było widowisko Breakout wraca do domu (25 maja 1985). W drugiej połowie lat 80. regularnie koncertował, najczęściej z zespołem w składzie: Andrzej Nowak (gitara), Bogdan Kowalewski (gitara basowa), Jarosław Szlagowski (perkusja). Z muzykami tymi nagrał płytę Live 1986 (na instrumentach klawiszowych towarzyszył im Rafał Rękosiewicz) oraz album Sen szaleńca (również z udziałem Rafała Rękosiewicza i Tomasza Szukalskiego- na saksofonie)

Grób Tadeusza Nalepy na cmentarzu Powązkowskim w Warszawie

W 1986 czasopismo muzyczne „Jazz Forum” (ankieta) przyznało mu tytuł najlepszego: muzyka, kompozytora i gitarzysty. Wraz z innymi laureatami tego plebiscytu wziął udział w koncertach Blues/Rock Top '86. Nawiązał owocną współpracę z zespołem Dżem, z którym nagrał płytę Numero Uno.

W 1988 po jego występach za granicą wydał podwójny album To mój blues, zawierający nagrania z lat 1982–1988. Wydając w 1993 płytę Jesteś w piekle, użył nazwy Nalepa-Breakout, jednak przy jej reedycji pozostawił już tylko swoje nazwisko. W tym samym roku został laureatem nagrody im. Marii Jurkowskiej przyznawanej przez Program III Polskiego Radia.

Kolejne płyty – jako Tadeusz Nalepa – nagrywał z różnymi składami. Ostatnią jest płyta DVD z 2006 roku Rzeka Dzieciństwa – 60 urodziny z zapisem koncertu, który odbył się 22 listopada 2003 w Hali Podpromie w Rzeszowie. Ostatnim wydawnictwem, które ukazało się za życia artysty był wydany 2 października 2006 box pt. Tadeusz Nalepa 1992-2002, który składa się z reedycji 13 albumów z całego okresu kariery muzyka. Dwie z tych płyt mają faktycznie charakter premierowy. Są to: Śmierć Dziecioroba (muzyka do filmu o takim samym tytule, za którą Nalepa otrzymał w 1991 Nagrodę Specjalną Jury na XVI Festiwal Polskich Filmów Fabularnych) oraz Poznań-Giełda-Live (zawarte na tej płycie nagrania po raz pierwszy ukazały się w roku 1985 na kasecie magnetofonowej zatytułowanej Tadeusz Nalepa). Do boxu została dodana obszerna książeczka zawierająca opowieść o życiu muzyka spisana przez Tomasza Paulukiewicza.

Ostatnie trzy lata życia grał ze szczecińską grupą Free Blues Band Andrzeja Malcherka, w tym składzie zagrali ostatni koncert w życiu artysty: 12 sierpnia 2006 w Trzyńcu w Czechach[4].

W ostatnich latach życia poważnie chorował. Ze względu na niewydolność nerek był dializowany, a w 1992 miał przeszczepioną nerkę[5]. Zmarł 4 marca 2007 w wyniku ciężkiej choroby nerek. Został pochowany dnia 12 marca 2007 na cmentarzu Powązkowskim (kwatera 23 wprost-1-5)[6]. W pogrzebie artysty uczestniczyła rodzina, licznie przybyli fani i przyjaciele, m.in. Dariusz Kozakiewicz, Józef Skrzek, Bogdan Kowalewski, Marek Gaszyński, Grzegorz Markowski, Izabela Trojanowska, Janusz Panasewicz, Robert Chojnacki, Ireneusz Dudek, Jerzy Styczyński, Marek Sierocki, Sławomir Wierzcholski i Mariusz Wilczyński.

Jego synem z małżeństwa z Mirą Kubasińską jest gitarzysta Piotr Nalepa. Drugą żoną Nalepy od 1989 była Grażyna Dramowicz, występująca wspólnie z nim w jego projektach solowych od 1993.

Upamiętnienie

[edytuj | edytuj kod]
Pomnik Tadeusza Nalepy na ul. 3 Maja w Rzeszowie
Tablica upamiętniająca na Starym Cmentarzu w Rzeszowie
Tabliczka upamiętniająca Tadeusza Nalepę w Alei Gwiazd Bluesa w Białymstoku
Gwiazda upamiętniająca Tadeusza Nalepę w Alei Gwiazd w Sławie
Mural z podobizną Tadeusza Nalepy w Rzeszowie autorstwa Arkadiusza Andrejkowa

19 czerwca 2007 odbył się w Rzeszowie Breakout Festiwal poświęcony pamięci Miry Kubasińskiej i Tadeusza Nalepy z udziałem m.in. Dżemu, Perfectu, Macieja Maleńczuka, Pawła Kukiza, Ewy Bem, Artura Gadowskiego, Kasi Kowalskiej, Józefa Skrzeka, Adama Assanowa i syna artystów – Piotra Nalepy. Efektem tego telewizyjnego widowiska były płyty CD i DVD.

Od 2014 odbywa się tam festiwal Breakout Days[7]. Ma na celu upamiętniać twórczość oraz osobę Tadeusza Nalepy, promować ją wśród mieszkańców Rzeszowa, angażując młodych twórców inspirujących się zespołem Breakout. Nalepa mieszkał w Józefowie, gdzie organizowany jest festiwal „Lep na Bluesa”[8].

W 2007 wydano zapis koncertu z festiwalu Rawa Blues 1987 zarejestrowanego 19 września 1987. Na płycie znalazły się także dwa utwory zarejestrowane podczas koncertu w Katowicach 29 lipca 1995. W obydwu koncertach Tadeuszowi Nalepie towarzyszył zespół Dżem.

W 2008 wydana została płyta W hołdzie Tadeuszowi Nalepie, zawierająca 13 utworów. Autorem projektu jest Jan Borysewicz, razem z którym wystąpili m.in. Piotr Nalepa z zespołem Nie-bo, Paweł Kukiz, Leszek Cichoński, Jerzy Styczyński, Andrzej Nowak, Maciej Balcar, Dariusz Kozakiewicz, Marek Raduli, Maciej Silski, Piotr Cugowski, Marek „Georgia” Pieczara.

We wrześniu 2023 roku przy ulicy Hetmańskiej 43 w Rzeszowie – na ścianie bloku, w którym w latach 1945–1955 mieszkał Tadeusz Nalepa, został odsłonięty (16 września 2023) mural poświęcony jego osobie. Pojekt muralu stworzył plakacista Maciej „Święty” Święcicki”, na ścianę z kolei przeniósł Michał Czerko[9].

Dyskografia

[edytuj | edytuj kod]
Albumy studyjne
Albumy kompilacyjne
  • 1968 Blackout / No To Co
  • 1970 Zaśpiewaj z nami – IV Krajowy Zjazd ZMW
  • 1991 Złote lata polskiego beatu 1966 vol. 1
  • 1991 Złote lata polskiego beatu 1966 vol. 2
  • 1991 Stan Borys: The best of Stan Borys
  • 1994 Blackout 2
  • 1997 Blackout, Breakout i Mira Kubasińska – Gold
  • 2003 Studnia bez wody
Albumy studyjne
Albumy kompilacyjne
  • 1991 Bluesbreakout 1971–72 (jako Tadeusz Nalepa)
  • 1995 Ballady
  • 1996 Breakout 69/70
  • 1997 Blackout, Breakout i Mira Kubasińska – Gold
  • 1997 Mira / Ogień
  • 1998 Złote przeboje
  • 1999 Największe przeboje 2CD – Na drugim brzegi tęczy, Blues, Karate (seria Złote lata sześćdziesiąte), Fraza Records
  • 2000 Breakout vol. 1 – Blues / Ogień
  • 2000 Breakout vol. 2 – Karate / Na drugim brzegu tęczy
  • 2000 Poszłabym za tobą
  • 2001 Oni zaraz przyjdą tu
  • 2011 Poszłabym za tobą

Pod własnym nazwiskiem

[edytuj | edytuj kod]
Albumy studyjne
Albumy koncertowe
  • 1985 Tadeusz Nalepa (w boksie 1982–2002 jako Poznań – Giełda Live)
  • 1985 Tadeusz Nalepa promotion After Blues
  • 1986 Live 1986
  • 2006 60 urodziny
Albumy kompilacyjne
  • 1989 To mój blues
  • 1991 To mój blues vol. 1 1979–1985
  • 1991 To mój blues vol. 2 1987–1988
  • 2001 Dbaj o miłość
Wideografia
Box
  • 2006 1982–2002 (boks 13 CD: Poznań – Giełda Live, Live 1986, Sen szaleńca, Numero Uno, To mój blues (1) i (2), Śmierć dziecioroba, Absolutnie, Jesteś w piekle, Najstarszy zawód świata, Flamenco i blues, Zerwany film, Sumienie)

Gościnnie

[edytuj | edytuj kod]

Muzyka filmowa

[edytuj | edytuj kod]

Filmografia

[edytuj | edytuj kod]

Odznaczenia i nagrody

[edytuj | edytuj kod]

Przypisy

[edytuj | edytuj kod]
  1. Leszek Gnoiński, Jan Skaradziński, Encyklopedia Polskiego Rocka, Warszawa: Świat Książki, 1997, s. 301, ISBN 83-7129-570-7, OCLC 43868642.
  2. Tadeusz Nalepa zmarł dwa lata temu. bluesonline.pl. [dostęp 2009-10-20]. (pol.).
  3. Tadeusz Nalepa nie żyje. wiadomosci.gazeta.pl. [dostęp 2009-10-20]. (pol.).
  4. Free Blues Band Koncert Hall. freebluesclub.pl. [dostęp 2018-05-30]. [zarchiwizowane z tego adresu (10 stycznia 2019)]. (pol.).
  5. Modlitwa Tadeusza Nalepy [online], www.rzeczpospolita.pl [dostęp 2017-11-27] [zarchiwizowane z adresu 2007-03-15] (pol.).
  6. Cmentarz Stare Powązki: TADEUSZ NALEPA, [w:] Warszawskie Zabytkowe Pomniki Nagrobne [dostęp 2019-12-19].
  7. BREAKOUTDAYS | festiwal dla fanów muzyki rockowej [online] [dostęp 2019-08-24] (pol.).
  8. Blues in Poland · Blues.pl Magazine » Polska » Józefów pamięta o Nalepie [online], blues.pl [dostęp 2017-11-27] (pol.).
  9. Mural T. Nalepy w Rzeszowie. rzeszow-news.pl. [dostęp 2023-09-20].
  10. Dżem – List do R. na 12 głosów, vol.2. www.archiwumrocka.art.pl. [dostęp 2009-10-28]. [zarchiwizowane z tego adresu (2018-08-20)]. (pol.).

Bibliografia

[edytuj | edytuj kod]
  • Jan Kawecki, Janusz Sadłowski, Marek Ćwikła, Wojciech Zając: Encyklopedia Polskiej Muzyki Rockowej. Rock 'n' roll 1959–1973. Kraków: Wydawnictwo „Rock-serwis”, 1995. ISBN 83-85335-25-0.
  • Wiesław Królikowski: Tadeusz Nalepa. Breakout absolutnie. Wydawnictwo Iskry, 2008.

Linki zewnętrzne

[edytuj | edytuj kod]