Przejdź do zawartości

Tarnówka (gmina)

Z Wikipedii, wolnej encyklopedii
Tarnówka
gmina wiejska
Herb
Herb
Państwo

 Polska

Województwo

 wielkopolskie

Powiat

złotowski

TERC

3031062

Wójt

Jacek Mościcki (2019)

Powierzchnia

132,23 km²

Populacja (30.06.2016)
• liczba ludności


3 093[1]

• gęstość

23,4 os./km²

Nr kierunkowy

67

Tablice rejestracyjne

PZL

Adres urzędu:
ul. Zwycięstwa 2
77-416 Tarnówka
Szczegółowy podział administracyjny
Plan gminy Tarnówka
Liczba sołectw

11

Położenie na mapie Polski
Mapa konturowa Polski, u góry po lewej znajduje się punkt z opisem „Tarnówka”
Położenie na mapie województwa wielkopolskiego
Mapa konturowa województwa wielkopolskiego, u góry nieco na lewo znajduje się punkt z opisem „Tarnówka”
Ziemia53°20′N 16°51′E/53,340000 16,850278
Strona internetowa

Tarnówkagmina wiejska w województwie wielkopolskim, w powiecie złotowskim. W latach 1975–1976 i 1982–98 gmina położona była w województwie pilskim.

Siedziba gminy to Tarnówka.

Według danych z 30 czerwca 2004[2] gminę zamieszkiwało 3071 osób.

Historia

[edytuj | edytuj kod]

Gmina Tarnówka powstała po II wojnie światowej (1945) na terenie tzw. Ziem Odzyskanych (tzw. III okręg administracyjny – Pomorze Zachodnie). 25 września 1945 gmina – jako jednostka administracyjna powiatu złotowskiego – została powierzona administracji wojewody pomorskiego[3], po czym z dniem 28 czerwca 1946 została przyłączona do woj. szczecińskiego[4][5]. 6 lipca 1950 gmina wraz z całym powiatem złotowskim weszła w skład nowo utworzonego woj. koszalińskiego[6].

Według stanu z 1 lipca 1952 gmina składała się z 9 gromad: Błękwit, Górzna, Klukowo, Osówka, Piecewo, Sokolna, Tarnówka, Węgierce i Zalesie[7]. Gmina została zniesiona 29 września 1954 wraz z reformą wprowadzającą gromady w miejsce gmin[8].

Jednostkę reaktywowano 1 stycznia 1973 w tymże powiecie i województwie[9]. 1 czerwca 1975 gmina weszła w skład nowo utworzonego woj. pilskiego[10].

1 stycznia 1977 gmina została zniesiona, a jej obszar włączony do[11]:

  • gminy Krajenka (obszary sołectw: Plecemin, Sokolna, Tarnówka i Węgierce),
  • nowo utworzonej gminy Jastrowie (obszary sołectw: Osówka, Piecewo, Płytnica i Ptusza).

Gminę reaktywowano po raz trzeci 1 października 1982 w tym samych granicach co w latach 1973–1976[12].

Struktura powierzchni

[edytuj | edytuj kod]

Według danych z roku 2002[13] gmina Tarnówka ma obszar 132,23 km², w tym:

  • użytki rolne: 45% (5909ha)
  • użytki leśne: 48% (6427ha)

Gmina stanowi 7,96% powierzchni powiatu.

Demografia

[edytuj | edytuj kod]

Dane z 30 czerwca 2004[2]:

Opis Ogółem Kobiety Mężczyźni
jednostka osób % osób % osób %
populacja 3071 100 1501 48,9 1570 51,1
gęstość zaludnienia
(mieszk./km²)
23,2 11,4 11,9
  • Piramida wieku mieszkańców gminy Tarnówka w 2014 roku[1].


Sołectwa

[edytuj | edytuj kod]
Sołectwa
Bartoszkowo, Osówka, Piecewo, Plecemin, Płytnica, Ptusza, Sokolna, Tarnowiec, Tarnówka (2 sołectwa), Węgierce.
Miejscowości bez statusu sołectwa
Annopole, Pomiarki, Ptusza (osada leśna), Tarnowski Młyn, Tarnówka (osada).

Sąsiednie gminy

[edytuj | edytuj kod]

Jastrowie, Krajenka, Szydłowo, Złotów

Przypisy

[edytuj | edytuj kod]
  1. a b Gmina Tarnówka w liczbach [online], Polska w liczbach [dostęp 2016-03-17], liczba ludności na podstawie danych GUS.
  2. a b Baza Demograficzna – Tablice predefiniowane – Wyniki badań bieżących; Stan i struktura ludności; Ludność według płci i miast. GUS. [dostęp 2010-09-14]. (pol.).
  3. M.P. z 1945 r. nr 29, poz. 77.
  4. Dz.U. z 1946 r. nr 28, poz. 177.
  5. Na podstawie ustawy z dnia 11 września 1944 o organizacji i zakresie działania rad narodowych (Dz.U. z 1944 r. nr 5, poz. 22) oraz dekretu z 23 listopada 1944 o organizacji i zakresie działania samorządu terytorialnego (Dz.U. z 1944 r. nr 14, poz. 74).
  6. Dz.U. z 1950 r. nr 28, poz. 255.
  7. Wykaz Gromad Polskiej Rzeczypospolitej Ludowej według stanu z dnia 1.VII 1952 r., PRL, GUS, Warszawa.
  8. Dz.U. z 1954 r. nr 43, poz. 191.
  9. Dz.U. z 1972 r. nr 49, poz. 312.
  10. Dz.U. z 1975 r. nr 17, poz. 92.
  11. Dz.U. z 1976 r. nr 41, poz. 244.
  12. Dz.U. z 1982 r. nr 23, poz. 166.
  13. Portal Regionalny i Samorządowy REGIOset. regioset.pl. [dostęp 2010-09-14]. (pol.).