Teodor Sykeota
biskup święty mnich | |
Fresk z 1547 roku na Świętej Górze Atos. | |
Data i miejsce urodzenia |
ok. 550 |
---|---|
Data i miejsce śmierci |
ok. 613 |
Czczony przez | |
Wspomnienie |
22 kwietnia (kat.), |
Patron |
pojednania nieszczęśliwych małżeństw |
Teodor Sykeota, również Teodor z Sykeonu, biskup Anastasiopolis (gr. Θεόδωρος Συκεώτης; ur. w połowie VI wieku w Sykeonie k. Ancyry w Galacji, zm. ok. 613 tamże) – pustelnik i asceta, mnich, biskup Anastasiopolis[a] (sufragania Ancyry, dzisiejsze Beypazarı w Turcji), cudotwórca, święty Kościoła katolickiego i prawosławnego.
Życie
[edytuj | edytuj kod]- Dzieciństwo
Matka Teodora była właścicielką gospody i domu publicznego w Sykeonie w Galacji (pomiędzy Juliopolis/Çayırha a Anastasiopolis/Beypazarı), a ojciec Kosma akrobatą w cyrku. Gdy chłopiec miał 6 lat, do gospody jego matki przybył utalentowany kucharz imieniem Stefan. Doskonałe jedzenie, które przyrządzał, przyciągało tak wielu klientów, że matka Teodora, babcia Helpidia i ciotka Dyspenia mogły skończyć z prostytucją. Stefan był nie tylko wspaniałym kucharzem, ale również gorliwym chrześcijaninem. Udało mu się nawrócić chłopca na chrześcijaństwo. Teodor miał również młodszą siostrę Blattę.
- Działalność
Teodora wyświęcono na kapłana w wieku 18 lat i niedługo po tym wydarzeniu wyruszył na pielgrzymkę do Jerozolimy. Po powrocie z Ziemi Świętej osiedlił się jako pustelnik niedaleko rodzinnego Sykeonu. Nakładał na siebie umartwienia w postaci zakuwania w kajdany i zamykania w klatce nad jaskinią na zboczu góry.
Już za życia uważano go za świętego. Sława Teodora jako cudotwórcy i uzdrowiciela ściągała do jego pustelni coraz większą liczbę zwolenników, dla których święty wybudował klasztor. Był również konsultantem władców Murycjusza, Fokasa i Herakliusza.
Około roku 590 został nominowany na biskupa Anastasiopolis przez Pawła, metropolitę z Ancyry (dzisiejsza Ankara). Z pełnienia tego urzędu zrezygnował ok. roku 600, przebywając jakiś czas w Jerozolimie ukrywając swoją tożsamość, by powrócić do Anastopolis. Od godności biskupa uwolnił go dopiero patriarcha Konstantynopola Cyriak i Teodor powrócił do swojej pustelni w Sykeonie), gdzie zmarł w opinii świętości ok. roku 613 na początku panowania Herakliusza. W międzyczasie odwiedził jeszcze Konstantynopol. Do tego właśnie miasta zostały przeniesione jego relikwie. Żywot świętego spisał w połowie VII wieku jeden z jego uczniów.
- Cuda
Teodorowi przypisuje się następujące cuda:
- uzdrowienie syna cesarza ze słoniowacizny
- odwrócenie plag szarańczy, pszczół i myszy
- godzenie nieszczęśliwych małżeństw
Kult
[edytuj | edytuj kod]Relikwie świętego przeniesiono z Galacji do Konstantynopola najpóźniej w IX wieku. W 1200 roku widział je w monasterze św. Jerzego ruski pielgrzym Antoni.
Święty Teodor Sykeota jest patronem pojednania nieszczęśliwych małżeństw.
Jego wspomnienie liturgiczne w Kościele katolickim obchodzone jest 22 kwietnia. Sam święty popierał kult św. Jerzego Zwycięzcy z którym losy związał przez sen matki.
Kościół prawosławny już za życia czcił św. Teodora. Wspomnienie świętego mnicha (prepodobnyj) obchodzone jest w Cerkwi dwukrotnie:
- 22 kwietnia/5 maja[b], tj. 5 maja według kalendarza gregoriańskiego (rocznica śmierci),
- 15/28 czerwca, tj. 28 czerwca (rocznica przeniesienia relikwii).
Zobacz też
[edytuj | edytuj kod]- kult świętych
- modlitwa za wstawiennictwem świętego
- święci i błogosławieni Kościoła katolickiego
- święci prawosławni
Uwagi
[edytuj | edytuj kod]- ↑ Nie należy mylić z innymi miastami o tym samym brzmieniu: Anastasiopolis – dzisiejsze Fethiye w Turcji, dawn. Telmessos lub Makri; Anastasiopo(u)lis w Mezopotamii, dzisiejsze Dara w Turcji; Anastasiopolis – sufragania Laodycei we Frygii.
- ↑ Podwójne datowanie.
Bibliografia
[edytuj | edytuj kod]- Hallam E., Święci w naszym życiu. Patroni spraw trudnych, radosnych i zwyczajnych., wyd. KDC, Warszawa 2005.
- św. Teodor z Sykeonu, biskup Anastasiopolis na cerkiew.pl (opr. Jarosław Charkiewicz, Tomasz Sulima)
Linki zewnętrzne
[edytuj | edytuj kod]- St Theodore the Sykeote the Bishop of Anastasiopolis na stronie OCA (ang.)