Tomáš Vančura (ur. 10 września 1996 w Valašskim Meziříčí[1]) – czeski skoczek narciarski, do 2015 kombinator norweski, reprezentant klubu Dukla Liberec. Uczestnik mistrzostw świata (2017 i 2019) i mistrzostw świata w lotach narciarskich (2016). Medalista mistrzostw kraju w skokach narciarskich.
Począwszy od sezonu 2009/2010 startował w Alpen Cup w kombinacji norweskiej, zajmując miejsca w piątej i szóstej dziesiątce. W latach 2013–2015 trzykrotnie wystąpił w konkursach kombinacji norweskiej na mistrzostwach świata juniorów w narciarstwie klasycznym. Indywidualnie najlepszym jego wynikiem było 24. miejsce z 2014[2].
W sezonie 2014/2015 rozpoczął starty w oficjalnych zawodach międzynarodowych w skokach narciarskich. W swoim debiucie w FIS Cup w lutym 2015 w Hinterzarten zajął 40. i 37. miejsce[3].
W lipcu 2015 w Villach zajął 4. miejsce w konkursie FIS Cup, a 8 sierpnia w Wiśle swój debiutancki występ w zawodach Letniego Pucharu Kontynentalnego zakończył na 7. pozycji. We wrześniu 2015 wystąpił w Letnim Grand Prix w Czajkowskim, zajmując miejsca poza trzydziestką. 10 stycznia 2016 zajął 3. miejsce w konkursie Pucharu Kontynentalnego w Garmisch-Partenkirchen[4]. Po tych zawodach został zgłoszony do występu na Mistrzostwach Świata w Lotach Narciarskich 2016[5]. Zajął w nich 23. miejsce w konkursie indywidualnym oraz 6. w zawodach drużynowych. 30 stycznia 2016 w Sapporo zadebiutował w konkursie indywidualnym Pucharu Świata, zajmując 37. miejsce, zaś kolejnego dnia zdobył po raz pierwszy punkty do klasyfikacji cyklu, zajmując 28. lokatę[4].
11 września 2016 zajął 2. miejsce w konkursie Letniego Grand Prix w Czajkowskim. Trzy inne konkursy cyklu również kończył w najlepszej dziesiątce. W Pucharze Świata 2016/2017 punkty zdobywał głównie na skoczniach mamucich, najwyżej sklasyfikowanym będąc na 18. miejscu, w marcu w Planicy. Na Mistrzostwach Świata w Narciarstwie Klasycznym 2017 był 35. (skocznia normalna) i 42. (skocznia duża) indywidualnie oraz 7. w drużynie[6].
W styczniu 2019 zajął 2. pozycję w zawodach Pucharu Kontynentalnego w Sapporo. Punkty Pucharu Świata w sezonie 2018/2019 zdobył raz, dzięki zajęciu 28. miejsca na skoczni mamuciej w Oberstdorfie. Wystąpił na Mistrzostwach Świata w Narciarstwie Klasycznym 2019, gdzie zajął 49. miejsce indywidualnie na skoczni dużej i 8. w drużynie męskiej[7].
W oficjalnych zawodach międzynarodowych rozgrywanych pod egidą FIS po raz ostatni wystąpił w lipcu 2019 – w zawodach Letniego Grand Prix w Wiśle odpadł w kwalifikacjach do zmagań indywidualnych, a w konkursie drużynowym z czeską kadrą zajął 8. lokatę[8]. Na początku grudnia 2019 ogłosił zakończenie kariery sportowej ze względu na trapiące go od kilku lat problemy zdrowotne z plecami (wypadające dyski)[9].
Stawał na podium mistrzostw Czech w skokach narciarskich. W 2015[10] i w styczniu 2017[11] zdobył brązowy medal na skoczni normalnej, a we wrześniu 2017 wywalczył złoto na skoczni dużej[12].
Miejsce
|
Dzień
|
Rok
|
Miejscowość
|
Skocznia
|
Punkt K
|
HS
|
Konkurs
|
Skok 1
|
Skok 2
|
Nota
|
Strata
|
Zwycięzca
|
35.
|
25 lutego
|
2017
|
Lahti
|
Salpausselkä
|
K-90
|
HS-100
|
indywid.
|
87,0 m
|
—
|
107,5 pkt
|
163,3 pkt
|
Stefan Kraft
|
42.
|
2 marca
|
2017
|
Lahti
|
Salpausselkä
|
K-116
|
HS-130
|
indywid.
|
104,5 m
|
—
|
91,7 pkt
|
187,6 pkt
|
Stefan Kraft
|
7.
|
4 marca
|
2017
|
Lahti
|
Salpausselkä
|
K-116
|
HS-130
|
druż.[a]
|
114,5 m
|
109,0 m
|
922,7 pkt (207,1 pkt)
|
181,5 pkt
|
Polska
|
49.
|
23 lutego
|
2019
|
Innsbruck
|
Bergisel
|
K-120
|
HS-130
|
indywid.
|
100,0 m
|
—
|
69,8 pkt
|
209,6 pkt
|
Markus Eisenbichler
|
8.
|
24 lutego
|
2019
|
Innsbruck
|
Bergisel
|
K-120
|
HS-130
|
druż.[b]
|
118,0 m
|
106,0 m
|
818,4 pkt (180,9 pkt)
|
169,1 pkt
|
Niemcy
|
Starty T. Vančury na mistrzostwach świata w lotach – szczegółowo
[edytuj | edytuj kod]
Miejsce
|
Dzień
|
Rok
|
Miejscowość
|
Skocznia
|
Punkt K
|
HS
|
Konkurs
|
Skok 1
|
Skok 2
|
Skok 3
|
Skok 4
|
Nota
|
Strata
|
Zwycięzca
|
23.
|
15-16 stycznia
|
2016
|
Tauplitz
|
Kulm
|
K-200
|
HS-225
|
indywid.
|
210,5 m
|
166,5 m
|
160,0 m
|
—[d]
|
409,7 pkt
|
230,4 pkt
|
Peter Prevc
|
6.
|
17 stycznia
|
2016
|
Tauplitz
|
Kulm
|
K-200
|
HS-225
|
druż.[c]
|
169,0 m
|
202,5 m
|
1018,4 pkt (290,5 pkt)
|
449,3 pkt
|
Norwegia
|
Starty T. Vančury na mistrzostwach świata juniorów – szczegółowo
[edytuj | edytuj kod]
Miejsce
|
Dzień
|
Rok
|
Miejscowość
|
Skocznia
|
Punkt K
|
HS
|
Konkurs
|
Skok 1
|
Skok 2
|
Nota
|
Strata
|
Zwycięzca
|
7.
|
23 lutego
|
2016
|
Râșnov
|
Trambulina Valea Cărbunării
|
K-90
|
HS-100
|
indywid.
|
88,5 m
|
92,0 m
|
226,1 pkt
|
22,9 pkt
|
David Siegel
|
5.
|
24 lutego
|
2016
|
Râșnov
|
Trambulina Valea Cărbunării
|
K-90
|
HS-100
|
druż. mix.[f]
|
91,5 m
|
96,0 m
|
808,8 pkt (225,5 pkt)
|
74,0 pkt
|
Słowenia
|
6.
|
24 lutego
|
2016
|
Râșnov
|
Trambulina Valea Cărbunării
|
K-90
|
HS-100
|
druż.[e]
|
92,5 m
|
90,5 m
|
789,6 pkt (227,7 pkt)
|
77,1 pkt
|
Niemcy
|
Opracowano na podstawie materiału źródłowego:[14]
Nr
|
Dzień
|
Rok
|
Miejscowość
|
Skocznia
|
Punkt K
|
HS
|
Skok 1
|
Skok 2
|
Nota
|
Miejsce
|
Strata
|
Zwycięzca
|
1.
|
11 września
|
2016
|
Czajkowskij
|
Snieżynka
|
K-125
|
HS-140
|
138,0 m
|
133,0 m
|
263,6 pkt
|
2.
|
7,6 pkt
|
Anže Semenič
|
Opracowano na podstawie materiału źródłowego:[14]
Zwycięstwa w konkursach indywidualnych Pucharu Kontynentalnego chronologicznie
[edytuj | edytuj kod]
Miejsca na podium w konkursach indywidualnych Pucharu Kontynentalnego chronologicznie
[edytuj | edytuj kod]
Lp.
|
Dzień
|
Rok
|
Miejscowość
|
Skocznia
|
Punkt K
|
HS
|
Skok 1
|
Skok 2
|
Nota
|
Lok.
|
Strata
|
Zwycięzca
|
1.
|
10 stycznia
|
2016
|
Garmisch-Partenkirchen
|
Große Olympiaschanze
|
K-125
|
HS-140
|
134,0 m
|
132,0 m
|
260,4 pkt
|
3.
|
5,0 pkt
|
Thomas Hofer
|
2.
|
22 stycznia
|
2016
|
Sapporo
|
Miyanomori
|
K-90
|
HS-100
|
95,0 m
|
94,0 m
|
246,0 pkt
|
1.
|
—
|
3.
|
28 stycznia
|
2017
|
Bischofshofen
|
Paul-Ausserleitner-Schanze
|
K-125
|
HS-140
|
137,0 m
|
137,5 m
|
287,8 pkt
|
2.
|
8,7 pkt
|
Clemens Aigner
|
4.
|
29 stycznia
|
2017
|
Bischofshofen
|
Paul-Ausserleitner-Schanze
|
K-125
|
HS-140
|
135,0 m
|
137,0 m
|
261,6 pkt
|
1.
|
—
|
5.
|
19 stycznia
|
2019
|
Sapporo
|
Ōkurayama
|
K-123
|
HS-137
|
131,0 m
|
135,5 m
|
247,2 pkt
|
2.
|
2,2 pkt
|
Clemens Aigner
|
Opracowano na podstawie materiału źródłowego:[14]
Miejsca na podium w konkursach indywidualnych Letniego Pucharu Kontynentalnego chronologicznie
[edytuj | edytuj kod]
Opracowano na podstawie materiału źródłowego:[14]
Opracowano na podstawie materiału źródłowego:[14]
Miejsce
|
Dzień
|
Rok
|
Miejscowość
|
Konkurencja
|
Wynik zwycięzcy
|
Strata
|
Zwycięzca
|
53.
|
25 stycznia
|
2013
|
Liberec
|
Sprint HS100/5 km
|
11:49,4
|
+4:00,2
|
Manuel Faißt
|
42.
|
30 stycznia
|
2014
|
Val di Fiemme
|
Gundersen HS106/10 km
|
29:47,1
|
+5:35,2
|
Philipp Orter
|
24.
|
1 lutego
|
2014
|
Val di Fiemme
|
Gundersen HS106/5 km
|
13:44,2
|
+2:07,7
|
Philipp Orter
|
DNF
|
4 lutego
|
2015
|
Ałmaty
|
Gundersen HS100/10 km
|
25:54,2
|
-
|
Jarl Magnus Riiber
|
45.
|
6 lutego
|
2015
|
Ałmaty
|
Gundersen HS100/5 km
|
12:21,8
|
+4:38,7
|
Jarl Magnus Riiber
|
8.
|
7 lutego
|
2015
|
Ałmaty
|
Sztafeta HS100/4x5 km[g]
|
48:41,4
|
+3:00,8
|
Austria
|
Miejsca w poszczególnych konkursach Pucharu Kontynentalnego
[edytuj | edytuj kod]
- ↑ a b Skład zespołu: Viktor Polášek, Tomáš Vančura, Jakub Janda, Roman Koudelka
- ↑ a b Skład zespołu: Viktor Polášek, Tomáš Vančura, Čestmír Kožíšek, Roman Koudelka
- ↑ a b Skład zespołu: Tomáš Vančura, Jan Matura, Lukáš Hlava, Roman Koudelka
- ↑ Seria konkursowa została odwołana.
- ↑ a b Skład zespołu: Viktor Polášek, František Holík, Jan Michálek, Tomáš Vančura
- ↑ a b Skład zespołu: Zdena Pešatová, Viktor Polášek, Barbora Blažková, Tomáš Vančura
- ↑ Skład zespołu: Tomáš Portyk, Martin Dufek, Lukáš Daněk, Tomáš Vančura
- ↑ a b Agnieszka Pająk: Tomas VANCURA - sylwetka. skijumping.pl, 2019-04-01. [dostęp 2019-04-17].
- ↑ VANCURA Tomas - Athlete Information. fis-ski.com. [dostęp 2019-04-17]. (ang.).
- ↑ VANCURA Tomas - Athlete Information; Season 2015. fis-ski.com. [dostęp 2019-04-17]. (ang.).
- ↑ a b VANCURA Tomas - Athlete Information; Season 2016. fis-ski.com. [dostęp 2019-04-17]. (ang.).
- ↑ Adam Bucholz: Składy zagranicznych reprezentacji na MŚ w lotach narciarskich (aktualizacja). skijumping.pl, 2016-01-12. [dostęp 2019-08-06].
- ↑ VANCURA Tomas - Athlete Information; Season 2017. fis-ski.com. [dostęp 2019-04-17]. (ang.).
- ↑ VANCURA Tomas - Athlete Information; Season 2019. fis-ski.com. [dostęp 2019-04-17]. (ang.).
- ↑ VANCURA Tomas - Athlete Information; Season 2020. fis-ski.com. [dostęp 2019-04-17]. (ang.).
- ↑ Pavel Petr: Došlo mi, že nestíhám, říká závodník liberecké Dukly Tomáš Vančura o konci aktivní kariéry. liberec.rozhlas.cz, 2019-12-05. [dostęp 2019-12-05]. (cz.).
- ↑ Martyna Szydłowska: Hlava mistrzem Czech. skokinarciarskie.pl, 2015-07-19. [dostęp 2016-01-10].
- ↑ Adrian Dworakowski: Roman Koudelka wygrywa mistrzostwa Czech w Harrachovie. skijumping.pl, 2017-01-18. [dostęp 2018-04-16].
- ↑ Adam Bucholz, Dominik Formela: Vancura i Mrakotova mistrzami Czech. skijumping.pl, 2017-09-29. [dostęp 2019-08-06].
- ↑ a b c d e VANCURA Tomas - Athlete Information - World Cup Standings. fis-ski.com. [dostęp 2022-12-08]. (ang.).
- ↑ a b c d e Adam Kwieciński: VANCURA Tomas II. [dostęp 2022-12-08].
- ↑ Season 2018/2019 - PLANICA Seven. fis-ski.com, 2019-03-24. [dostęp 2022-12-08]. [zarchiwizowane z tego adresu (2021-10-30)]. (ang.).
- ↑ VANCURA Tomas - Athlete Information - Grand Prix Standings. fis-ski.com. [dostęp 2022-12-08]. (ang.).
- ↑ VANCURA Tomas - Athlete Information - Continental Cup Standings. fis-ski.com. [dostęp 2022-12-08]. (ang.).
- ↑ FIS Continental Cup Ski Jumping - Cup Standings 2015. fis-ski.com, 2015-10-04. [dostęp 2022-12-08]. [zarchiwizowane z tego adresu (2021-04-25)]. (ang.).
- ↑ FIS Continental Cup Ski Jumping - Cup Standings 2016. fis-ski.com, 2016-10-01. [dostęp 2022-12-08]. [zarchiwizowane z tego adresu (2021-04-25)]. (ang.).
- ↑ FIS Continental Cup Ski Jumping - Cup Standings 2017. fis-ski.com, 2017-10-01. [dostęp 2022-12-08]. [zarchiwizowane z tego adresu (2021-04-25)]. (ang.).
- ↑ VANCURA Tomas - Athlete Information - FIS Cup Standings. fis-ski.com. [dostęp 2022-12-08]. (ang.).