Przejdź do zawartości

Trześń (gmina w powiecie tarnobrzeskim)

Z Wikipedii, wolnej encyklopedii
Trześń
gmina wiejska
1934–1954[1]
Ilustracja
Państwo

 Polska

Województwo

1934–39: lwowskie
1945–54: rzeszowskie

Powiat

1934–39: tarnobrzeski
1945–54: tarnobrzeski

Siedziba

Trześń

Szczegółowy podział administracyjny (1952)
Liczba gromad

9

brak współrzędnych

Trześń (od 1973 Gorzyce) – dawna gmina wiejska istniejąca w latach 19341954[2] w woj. lwowskim i rzeszowskim (dzisiejsze woj. podkarpackie). Siedzibą władz gminy była Trześń.

Gminę Trześń utworzono 1 sierpnia 1934 roku w województwie lwowskim, w powiecie tarnobrzeskim, z dotychczasowych drobnych gmin wiejskich: Furmany, Gorzyce, Koćmierzów, Motycze Poduchowne, Nadbrzezie, Ostrówek, Sokolniki, Trześń, Wielowieś, Wrzawy (główna część), Zalesie Gorzyckie i Zarzekowice[3].

1 kwietnia 1938 zniesiono gromadę Ostrówek, włączając ją do Nadbrzezia[4]. 7 listopada 1938 od gminy Trześń odłączono Nadbrzezie z Ostrówkiem, Zarzekowice i część Trześni, i włączono je do Sandomierza w powiecie sandomierskim w woj. kieleckim, gdzie stały się prawobrzeżnymi dzielnicami miasta[5].

Po wojnie gmina Trześń weszła w skład woj. rzeszowskiego (nadal w powiecie tarnobrzeskim). Według stanu z dnia 1 lipca 1952 roku gmina składała się z 9 gromad: Furmany, Gorzyce, Koćmierzów, Motycze Poduchowne, Sokolniki, Trześń, Wielowieś, Wrzawy i Zalesie Gorzyckie[6].

Gmina Trześń została zniesiona 29 września 1954 roku wraz z reformą wprowadzającą gromady w miejsce gmin[7]. Jednostki nie przywrócono 1 stycznia 1973 roku po reaktywowaniu gmin, utworzono natomiast jej terytorialny odpowiednik, gminę Gorzyce[8].

Przypisy

[edytuj | edytuj kod]
  1. W czasie II wojny światowej przejściowo poza administracją polską.
  2. Od 1 sierpnia 1934 do 28 września 1954
  3. Dz.U. z 1934 r. nr 64, poz. 555
  4. Lwowski Dziennik Wojewódzki. 1937, nr 24, poz. 178
  5. Dz.U. z 1938 r. nr 85, poz. 573
  6. Wykaz Gromad Polskiej Rzeczypospolitej Ludowej według stanu z dnia 1.VII 1952 r., PRL, GUS, Warszawa
  7. Dz.U. z 1954 r. nr 43, poz. 191
  8. Dz.U. z 1972 r. nr 49, poz. 312