Václav Vacek
Data i miejsce urodzenia | |
---|---|
Data i miejsce śmierci | |
Burmistrz Pragi | |
Okres |
od 5 maja 1945 |
Przynależność polityczna | |
Poprzednik | |
Następca | |
Burmistrz Pragi | |
Okres |
od 24 lipca 1946 |
Przynależność polityczna |
Komunistyczna Partia Czechosłowacji |
Poprzednik |
Petr Zenkl |
Następca |
Václav Vacek (ur. 11 września 1877 w Libochovicach, zm. 18 stycznia 1960 w Pradze) – czeski prawnik, dziennikarz i polityk komunistyczny, burmistrz Pragi w 1945 oraz w latach 1946–1954.
Życiorys
[edytuj | edytuj kod]Był szóstym dzieckiem burmistrza Libochovic. Od 1889 uczęszczał do niemieckiego gimnazjum przy ulicy Štěpánská w Pradze, a później przeniósł się do czeskiego gimnazjum na Vinohradach, mimo przedwczesnej śmierci ojca i trudnej sytuacji finansowej otrzymał dobre wykształcenie, posługiwał się m.in. językami niemieckim, angielskim, francuskim, łacińskim, włoskim oraz językami słowiańskimi[1]. W 1902 ukończył studia na Wydziale Prawa Uniwersytetu Karola i rozpoczął praktykę prawniczą[1].
Następnie porzucił pracę jako prawnik, dołączył do Czeskiej Partii Socjaldemokratycznej i został dziennikarzem w wydawanej przez partię prasie[1]. W latach 1907–1911 pracował w Wiedniu jako korespondent gazet „Rovnost” i „Nová doba”, był także sekretarzem klubu socjaldemokratów w Radzie Państwa[1]. Od 1912 był redaktorem naczelnym czasopisma „Práva lidu”[1].
Od 1918 był sekretarzem w formującym się czechosłowackim parlamencie, a następnie pracował jako sekretarz ministra sprawiedliwości Františka Soukupa[1]. W 1921 dołączył do KSČ i został redaktorem dziennika „Rudé právo”[1]. W 1923 został wybrany do praskiej rady miejskiej, której radnym był do 1938. W wyborach parlamentarnych w 1935 uzyskał mandat senatora[1].
15 marca 1939 został prewencyjnie aresztowany przez Gestapo, lecz wkrótce potem został zwolniony[1]. Na początku 1942 został ponownie aresztowany i spędził kilka miesięcy w więzieniu Pankrác[1]. Od 1942 był na emeryturze i mieszkał w praskiej dzielnicy Lhotka, nawiązał również współpracę z czechosłowackim ruchem oporu. Po wybuchu powstania praskiego został mianowany nowym burmistrzem Pragi[1].
9 maja 1945 przywitał w mieście oddziały Armii Czerwonej, a 16 maja na Rynku Staromiejskim uroczyście przywitał prezydenta Edvarda Beneša[1]. Nadał również Iwanowi Koniewowi honorowe obywatelstwo miasta[1]. W sierpniu 1945 na stanowisku burmistrza zastąpił go Petr Zenkl[1].
W lipcu 1946 ponownie objął stanowisko burmistrza i na ramionach praskich robotników został wniesiony do ratusza staromiejskiego[1]. Vacek regularnie brał udział w akcjach sprzątania oraz odbudowy miasta. W 1948 poparł praski zamach stanu[1]. Jego pozycja zaczęła jednak podupadać i pracami magistratu faktycznie kierował wiceszef partii komunistycznej Josef Krosnář. W 1954 przeszedł na emeryturę[1].
Odznaczenia
[edytuj | edytuj kod]Otrzymał wiele odznaczeń wojennych oraz dwukrotnie Order Republiki[1].
Upamiętnienie
[edytuj | edytuj kod]Jego imieniem nazwano m.in. ulicę w Pradze, stację praskiego metra i stadion Slavii Praga[1]. W filmie Oswobodzenie Pragi zagrał go Vladimír Smeral[2].
Przypisy
[edytuj | edytuj kod]- Burmistrzowie Pragi
- Członkowie Komunistycznej Partii Czechosłowacji
- Politycy Czeskiej Partii Socjaldemokratycznej
- Czechosłowaccy senatorowie Zgromadzenia Narodowego
- Czescy dziennikarze
- Czescy prawnicy
- Absolwenci Wydziału Prawa Uniwersytetu Karola
- Członkowie czechosłowackiego ruchu oporu
- Odznaczeni czechosłowackimi odznaczeniami
- Więźniowie więzienia Pankrác
- Czescy redaktorzy naczelni
- Urodzeni w 1877
- Zmarli w 1960