Przejdź do zawartości

Węglowiec

Z Wikipedii, wolnej encyklopedii
USS „Langley” (CV-1) – pierwszy amerykański lotniskowiec, zbudowany na bazie węglowca USS „Jupiter”
SS Robur III w Gdyni

Węglowiec (ang. collier) – rodzaj masowca przystosowanego do przewozu węgla[1]. Charakterystyczne dla tego typu jednostek były duże luki ładunkowe.

Był to typ statków, które do wybuchu II wojny światowej najczęściej zawijały do portu w Gdyni. Najbardziej znanymi polskimi węglowcami były „Francuzy” towarzystwa Żegluga Polska (Katowice, Kraków, Toruń, Poznań i Wilno)[2] i „Robury” towarzystwa Polskarob[3].

Węglowcami (lub bunkrowcami) nazywano też jednostki pomocnicze flot wojennych, które na przełomie XIX i XX wieku zaopatrywały okręty w wodę i węgiel niezbędny do opalania kotłów.

Zobacz też

[edytuj | edytuj kod]

Przypisy

[edytuj | edytuj kod]
  1. węglowiec, [w:] Encyklopedia PWN [online], Wydawnictwo Naukowe PWN [dostęp 2023-12-06].
  2. Piwowoński 1989 ↓, s. 17–21.
  3. Piwowoński 1989 ↓, s. 35–41.

Bibliografia

[edytuj | edytuj kod]
  • Lesław Furmaga, Józef Wójcicki: Mały słownik morski. Gdynia: Mitel International Ltd, 1993. ISBN 83-85413-73-1.
  • Jan Piwowoński: Flota spod biało-czerwonej. Warszawa: Nasza Księgarnia, 1989. ISBN 83-10-08902-3.