WPT Mors

Wóz pogotowia technicznego WPT MORS

Mors II
Dane podstawowe
Państwo	Polska
Producent	Huta Stalowa Wola
Typ pojazdu	wóz zabezpieczenia technicznego
Trakcja	gąsienicowa
Załoga	3
Historia
Produkcja	1983–1991
Dane techniczne
Silnik	8 cylindrowy silnik wysokoprężny JAMZ 238W o mocy 176,5 kW (240 KM) przy 2100 obr./min.
Długość	7378 mm
Szerokość	3030 mm
Wysokość	2305 mm
Prześwit	400 mm
Masa	12 700 kg
Osiągi
Prędkość	60 km/h w wodzie: 6-8 km/h
Zasięg pojazdu	650 km (450 km – w terenie)
Pokonywanie przeszkód
Ściany (wys.)	0,6 m
Kąt podjazdu	35°
Dane operacyjne
Uzbrojenie
7,62 mm km PKT (Mors) lub 12,7 mm wkm NSW (Mors II)
Użytkownicy
Polska

WPT Mors – polski wojskowy wóz pogotowia technicznego powstały na bazie radzieckiego transportera opancerzonego MTLB, produkowany w dwóch wersjach rozwojowych od lat 80. XX wieku. Przeznaczony do ewakuacji z pola walki innych pojazdów wojskowych o masie całkowitej do 14 ton (między innymi BWP-1).

Mors dzięki swojemu wyposażeniu umożliwia również wykonywanie nieskomplikowanych prac naprawczo-remontowych na miejscu bez potrzeby odholowywania do jednostek remontowych. Pojazd może również pełnić funkcję wozu ewakuacji medycznej.

Historia

Wóz pogotowia technicznego został opracowany w Polsce na bazie produkowanego na licencji przez Hutę Stalowa Wola (HSW), lecz nie używanego przez Wojsko Polskie transportera opancerzonego MTLB. Prace nad wozem pogotowia technicznego były prowadzone od 1978 roku w Ośrodku Badawczo-Rozwojowym Maszyn Ziemnych i Transportowych (OBRMZiT) przy HSW. Pojazd miał wyciągarkę o udźwigu 18 ton i lemiesz, a uzbrojenie stanowił karabin maszynowy PKT kalibru 7,62 mm w wieżyczce. Pojazd pływał w wodzie, podobnie jak standardowy MTLB, przy pomocy przewijania gąsienic. Na początku lat 80. powstał prototyp, a w 1982 roku zdecydowano przyjąć go na uzbrojenie jako WPT Mors. Od 1983 roku wyprodukowano 45 sztuk dla Wojska Polskiego.

OBRMZiT opracował ulepszony wóz pogotowia technicznego na bazie podwozia SPG-2 (szybkobieżne podwozie gąsienicowe) o polepszonej pływalności w stosunku do MTLB, posiadającego przebudowany kadłub i dwie śruby do napędzania w wodzie. Pojazd otrzymał także bogatsze wyposażenie, w tym składany dźwig o udźwigu 1,5 tony, oraz wzmocnione uzbrojenie w postaci wielkokalibrowego karabinu maszynowego NSW kalibru 12,7 mm. Przyjęto go na uzbrojenie Wojska Polskiego pod nazwą Mors II i produkowano w latach 1986-1991.

Konstrukcja

Konstrukcja pojazdu oparta jest na pływającym transporterze opancerzonym MTLB. Kadłub pojazdu spawany jest z blachy stalowej o grubości od 7 do 14 mm. Układ jezdny składa się z 6 par pojedynczych kół nośnych z bandażami gumowymi, mocowanych na wałkach skrętnych oraz 2 kół napędowych (z przodu) i 2 napinających (z tyłu). Załogę pojazdu tworzą trzy osoby: dowódca, który zajmuje miejsce z przodu pojazdu po prawej stronie, kierowca, po lewej stronie dowódcy i mechanik. Nad miejscem dowódcy umieszczona jest wieża z 12,7 mm karabinem maszynowym NSW z zapasem amunicji 500 sztuk. W skład wyposażenia specjalistycznego pojazdu wchodzi:

• urządzenie holujące z dwustronnym mechanizmem amortyzującym
• wciągarka główna o sile 60 kN
• żuraw hydrauliczny o udźwigu 15 kNm
• komplet narzędzi remontowych i urządzenia do spawania elektrycznego i gazowego
• lemiesz okopowy

Bibliografia

• Opis WPT-MORS na stronie Ministerstwa Obrony Narodowej
• Jerzy Kajetanowicz. Prace nad rozwojem sprzętu pancernego w Polsce - przegląd lat 1955-1990. „Poligon”. 5(22)/2010, wrzesień-październik 2010. Warszawa: Magnum-X. ISSN 1895-3344.