Przejdź do zawartości

Walter Lewin

Z Wikipedii, wolnej encyklopedii
Walter Lewin
Walter Hendrik Gustaw Lewin
Ilustracja
Data i miejsce urodzenia

29 stycznia 1936
Haga

Zawód, zajęcie

astrofizyk, fizyk

Narodowość

holenderska

Alma Mater

Uniwersytet Techniczny w Delfcie

Multimedia w Wikimedia Commons

Walter Hendrik Gustaw Lewin (ur. 29 stycznia 1936 w Hadze) – holendersko-amerykański astrofizyk pochodzenia żydowskiego, wpływowy dydaktyk; wieloletni pracownik Massachusetts Institute of Technology (MIT). Laureat nagród naukowych i dydaktycznych, m.in. od samego MIT i od Fundacji Humboldta.

Lewin zajmował się astronomią rentgenowską w badaniach gwiazd neutronowych, m.in. układu podwójnego Scorpius X-1[1] i mikrokwazaru KS 1731-260, nazywanego „zmrożoną gwiazdą”[2]. Jest znany ze swoich wykładów na temat fizyki i ich publikacji online za pośrednictwem YouTube, edX i MIT OpenCourseWare[3].

W grudniu 2014 roku MIT odebrało mu tytuł profesor emeritus. Powodem było przeprowadzone przez uczelnię dochodzenie – stwierdzono w nim molestowanie seksualne uczestniczki internetowego kursu MITx, który prowadził jesienią 2013 roku[4][5].

Życiorys

[edytuj | edytuj kod]

Wczesne życie

[edytuj | edytuj kod]

Lewin urodził się jako syn Waltera Simona Lewina i Pieternelli Johanny van der Tang w 1936 roku w Hadze w Holandii. Był dzieckiem, gdy nazistowskie Niemcy okupowały Holandię podczas II wojny światowej[3]. Jego dziadkowie ze strony ojca, Gustaw i Emma Lewin, którzy byli Żydami, zostali zamordowani w Auschwitz w 1942 roku. Aby chronić rodzinę, ojciec Lewina wyjechał, zostawiając matkę, by wychowała dzieci[3]. Młody Walter Hendrik Gustaw studiował na Uniwersytecie Technicznym w Delfcie, gdzie w 1965 roku uzyskał doktorat z fizyki. W 1966 roku wyjechał do Ameryki, gdzie został adiunktem na Massachusetts Institute of Technology. W 1968 roku awansował na profesora nadzwyczajnego fizyki, a w 1974 roku uzyskał tytuł profesora[5]. Na MIT służył łącznie przez 43 lata – od 1966 roku do przejścia na emeryturę w 2009 roku[6].

Kariera

[edytuj | edytuj kod]
Walter Lewin, 2011

Wstąpił do grupy astronomii rentgenowskiej na MIT i prowadził wraz z George’em W. Clarkiem przeglądy całego nieba za pomocą detektorów promieni X umieszczanych w balonach[7]. Pod koniec lat siedemdziesiątych odbyło się około dwudziestu udanych lotów balonem. Te badania balonowe doprowadziły do odkrycia pięciu nowych źródeł promieniowania rentgenowskiego, które podwoiły liczbę wówczas znanych[7]. Ponadto stwierdzono, że źródła tego promieniowania są bardzo zróżnicowane i zmienne. Niektóre są rozbłyskami rentgenowskimi, których odkrycie nie było możliwe z użyciem urządzeń zainstalowanych w rakietach, ze względu na zbyt krótki czas obserwacji. Badania z użyciem balonów doprowadziły również do odkrycia gwiazdy podwójnej GX 1 + 4, która była pierwszym wolno obracającym się pulsarem rentgenowskim[7][8]. W kolejnych latach uczestniczył m.in. w badaniach wykonywanych z użyciem kosmicznego obserwatorium Exosat, teleskopów Ginga[9], Chandra[10] i in. W 2012 roku opublikowano artykuł na temat powstawania rentgenowskich układów podwójnych w gromadach kulistych (Walter Lewin i współautorzy, Dynamical Formation of Close Binary Systems in Globular Clusters, Astrophysical Journal 2003)[11].

Nagrody

[edytuj | edytuj kod]
Wykład Waltera Lewina
  • 1978: NASA Award for Exceptional Scientific Achievement[12]
  • 1984: Nagroda Humboldta[12]
  • 1984: Guggenheim Fellowship[13]
  • 1984: MIT Science Council Prize za Excellence in Undergraduate Teaching[13]
  • 1988: MIT Department of Physics W. Buechner Teaching Prize[13]
  • 1991: Nagroda Humboldta[12]
  • 1997: NASA Group Achievement Award za Discovery of the Bursting Pulsar[13]
  • 2003: MIT Everett Moore Baker Memorial Award za Excellence in Undergraduate Teaching[13]
  • 2011: OpenCourseWare Consortium’s Leadership ACE Awards[14]

Przypisy

[edytuj | edytuj kod]
  1. ↑ Lewin, W.H.G., McClintock, J.E., Ryckman, S.G., Glass, I.S., Smith, W.B.. Continual Variations in the High-Energy Flux of X-Rays from Scorpius X-1. „Astrophysical Journal”. 162 (2), s. L109-L113, November 1970. (ang.). 
  2. ↑ Anna Marszałek: Czy zmrożona gwiazda zagraża teorii?. [w:] AstroNET [on-line]. Klub Astronomiczny Almukantarat, 5 września 2001. [dostęp 2019-06-07].
  3. ↑ a b c Jennifer Chu: A labor of love. MIT News. [dostęp 2019-06-03]. (ang.).
  4. ↑ Juan Esteban Cajigas Jimenez: MIT removes online lectures of popular retired professor after sexual harassment charge. Boston Globe. [dostęp 2019-06-03]. (ang.).
  5. ↑ a b Leon Lin: MIT cuts ties with Walter Lewin after online harassment probe. The Tech. [dostęp 2019-06-03]. (ang.).
  6. ↑ Jennifer Chu: The Professor Who Brings Physics to Life. MIT Technology Review. [dostęp 2019-06-03]. (ang.).
  7. ↑ a b c Walter H. G. Lewin. Academicroom.com. [dostęp 2019-06-03]. (ang.).
  8. ↑ Lewin, W.H.G., Ricker, G.R., & McClintock, J.E.. X-Rays from a New Variable Source GX 1+4. „Astrophysical Journal”. 169, s. L17-L21, Oct 1971. (ang.). 
  9. ↑ Lewin, Walter H. G.; van Paradijs, J.; van der Klis, M.. Quasi-periodic oscillations in low-mass X ray binaries. „NAS-NRC, High-Energy Astrophysics. American and Soviet Perspectives”, s. 251-260, 1991. (ang.). 
  10. ↑ Teleskop Kosmiczny Chandra – przegląd misji. [w:] portal o astronautyce, przemyśle kosmicznym i badaniach przestrzeni kosmiczne [on-line]. kosmonauta.net. [dostęp 2019-08-09]. [zarchiwizowane z tego adresu (2019-06-07)].
  11. ↑ Walter Lewin; Professor of Physics, Emeritus. [w:] Strona internetowa MIT Department of Physics [on-line]. Massachusetts Institute of Technology. [dostęp 2019-06-08]. (ang.).
  12. ↑ a b c Walter Lewin. Helix. [dostęp 2019-06-03]. [zarchiwizowane z tego adresu (2019-03-27)]. (ang.).
  13. ↑ a b c d e New MITx course by Walter Lewin has potential to be the largest MOOC ever. Open Education Consortium. [dostęp 2019-06-03]. (ang.).
  14. ↑ Meena Hwang: OCW Consortium Announces Inaugural Winners Of Awards For OCW Excellence. Open Education Consortium. [dostęp 2019-06-03]. (ang.).
Źródło: „https://pl.wikipedia.org/w/index.php?title=Walter_Lewin&oldid=71791450”