Wartość (filozofia)
Wygląd
Wartościami w sensie filozoficznym zajmuje się aksjologia (filozofia wartości), która bada naczelne wartości moralne, estetyczne, religijne, kulturowe, poznawcze itd.
Definicja
[edytuj | edytuj kod]Filozoficznie rozumiana wartość nie jest pojęciem jednoznacznym i obejmuje przede wszystkim następujące znaczenia[1]:
- Wartość jako cecha obiektywnie przysługująca danej rzeczy.
- Wartość jako cecha subiektywnie przypisana danej rzeczy przez podmiot – dowolnie albo zgodnie z przyjętymi w danej kulturze normami.
- Wartość w sensie metafizycznym (tomizm) to aspekt dobra jako transcendentalnej własności bytu mające swe racje zarówno w naturze bytu wartościowanego, jak i w naturze bytu wartościującego.
- W nowożytnej ontologii (Rudolf H. Lotze, Max Scheler, Nicolai Hartmann) wartości takie jak prawda, dobro, piękno, świętość są traktowane w oderwaniu od bytu na wzór idei platońskich.
- Wartość estetyczna jest dana w przeżyciu estetycznym jako to, co nas fascynuje, na przykład piękno, wzniosłość, tragizm, komizm itd.
- Wartość logiczna to prawdziwość lub fałszywość sądu.
Historia pojęcia
[edytuj | edytuj kod]W filozofii termin „wartość” został przejęty z ekonomii (wartość ekonomiczna).
Pojęcie wartości zostało wprowadzone do filozofii w XIX wieku przez Rudolfa H. Lotzego i rozwinięte przez neokantowską szkołę badeńską[2].
Rodzaje wartości
[edytuj | edytuj kod]Wartość może być pozytywna (dodatnia) lub negatywna (ujemna).
Wartość może być absolutna (bezwzględna) lub względna.
Zobacz też
[edytuj | edytuj kod]Przypisy
[edytuj | edytuj kod]- ↑ Antoni Podsiad , Słownik terminów i pojęć filozoficznych, wyd. 1, Warszawa: Instytut Wydawniczy Pax, 2000, s. 920–921, ISBN 83-211-1305-2, OCLC 48273215 [dostęp 2019-06-21] .
- ↑ Tomasz Kubalica , Prymat rozumu praktycznego w logice. Teoria prawdy neokantowskiej szkoły badeńskiej., Katowice: Wyd. Uniw. Śląskiego, 2009, ISBN 978-83-226-1889-9, OCLC 634330772 [dostęp 2019-06-21] .