Wedell-Williams XP-34
 Wedell-Williams XP-34 | |
| Dane podstawowe | |
| Państwo | |
|---|---|
| Producent |
Wedell-Williams |
| Typ |
samolot myśliwski |
| Konstrukcja |
mieszana, metalowa częściowo kryta płótnem |
| Załoga |
1 |
| Historia | |
| Liczba egz. |
0 |
| Dane techniczne | |
| Napęd |
Pratt & Whitney XR-1830-C |
| Moc |
900 KM |
| Wymiary | |
| Rozpiętość |
8,43 m |
| Długość |
7,16 m |
| Wysokość |
3,27 m |
| Masa | |
| Własna |
1928 kg |
| Dane operacyjne | |
| Użytkownicy | |
| United States Army Air Corps | |
Wedell-Williams XP-34 – niezrealizowany projekt amerykańskiego samolotu myśliwskiego zamówionego przez United States Army Air Corps w Weddell-Williams Air Service. Samolot miał bazować na samolotach wyścigowych Weddella i być najszybszym samolotem pościgowym Armii.
Historia
[edytuj | edytuj kod]Na początku lat 30. XX wieku samoloty wyścigowe projektowane w Stanach Zjednoczonych były znacznie szybsze od używanych przez USAAC myśliwców i około 1932 rozpoczęto planowanie zaprojektowania myśliwca bazującego na samolocie wyścigowym[1].
Około 1935 wytwórnia Weddell-Williams Air Service zaproponowała USAAC zaprojektowanie myśliwca bazującego na jednym z samolotów wyścigowych tej firmy[2]. Według oceny Armii samoloty wyścigowe nie były zbudowane w sposób wystarczająco trwały i miały zbyt kruchą konstrukcję, aby móc służyć jako samoloty bojowe. Mimo to 6 maja 1935 przyjęto propozycję Weddella-Williamsa i 1 października firmie przyznano kontrakt na zaprojektowanie samolotu, który otrzymał oznaczenie XP-34[3].
Początkowo planowany samolot miał być napędzany 700-konnym silnikiem Pratt & Whitney R-1535[1], wyglądem bardzo przypominał powstały wcześniej samolot wyścigowy Wedell-Williams Model 44[2]. Cała maszyna była zbudowana wokół ciężkiego silnika i miała dużą masę własną wynosząca około 4250 funtów (1930 kg). Planowana prędkość maksymalna samolotu miała wynosić 286 mil na godzinę na wysokości 10.000 stóp (460 km na 3050 m)[2][3].
Samolot miał mieć konstrukcję mieszaną – kadłub miał mieć konstrukcję metalową, ale powierzchnie sterowe i tylna część kadłuba za kabiną pilota miały być kryte płótnem[2].
W ciągu czterech lat które upłynęły pomiędzy pierwszym pomysłem a zakupem planów, osiągi samolotów myśliwskich znacząco się poprawiły[1] i zbudowano już wówczas samoloty o osiągach podobnych i przekraczających planowane osiągi XP-34 (Consolidated P-30, Seversky P-35 czy Curtiss P-36 Hawk)[3]. W tej sytuacji zaproponowano zmianę silnika na 900-konny Pratt & Whitney XR-1830-C, co miało dać maszynie prędkość maksymalną wynoszącą 308 mil na godzinę (495 km/h)[2], ale i te osiągi nie różniły się znacząco od osiągów ówczesnych myśliwców[1][3]. Oceniono, że w planowanej postaci samolot nie byłby zdolny do przenoszenia wystarczającego uzbrojenia, a jego zasięg byłby bardzo ograniczony i ostatecznie projekt został anulowany przez rozpoczęciem konstrukcji prototypu[1][3].
Przypisy
[edytuj | edytuj kod]Bibliografia
[edytuj | edytuj kod]- Robert F. Dorr, David Donald: Fighters of the United States Air Force: From World War I Pursuits to the F-117. London: Temple Press Aerospace, 1990. ISBN 0-600-55094-X.
- Lloyd S. Jones: U.S. Fighters Army-Air Force 1925 to 1980s. Fallbrook: Aero Publishers, 1975. ISBN 978-0816892006.
- Enzo Angellucci, Peter Bowers: American Fighter: The Definitive Guide to American Fighter Aircraft from 1917 to the Present. Haynes Publishing Group, 1979. ISBN 0-85429-635-2.
