Przejdź do zawartości

Wielbłąd syryjski

Z Wikipedii, wolnej encyklopedii

Wielbłąd syryjski[1] – gatunek prehistorycznego, jednogarbnego wielbłąda, odkryty w El Kowm (Syria), największy, jaki kiedykolwiek żył na ziemi. Zamieszkiwał plejstoceńską Azję ok. 100 tysięcy lat temu. Mierzący 4 metry wysokości, przewyższał dzisiejsze wielbłądy dwukrotnie, był większy również od słonia afrykańskiego. Wraz z jego szczątkami odkryto kości ludzi polujących na niego oraz innych mniejszych wielbłądów, zamieszkujących ten obszar 1 mln lat temu. Przed tym odkryciem nie wiedziano, że wielbłądy zamieszkiwały te obszary tak dawno, gdyż najstarsze znalezione skamieniałości dromedarów liczyły sobie 10 tysięcy lat.

Odkrywcy – syryjscy i szwajcarscy archeologowie – nazwali zwierzę wielbłądem syryjskim[2].

Pierwsze szczątki odkryto w 2003 na terenie El Kowm, w środkowej Syrii. Jednak identyfikacja gatunku nie była możliwa, dopóki nie znaleziono większych skamielin[3].

W latach 20052006 odkopano ponad 40 fragmentów kości wielbłąda[4].

Przypisy

[edytuj | edytuj kod]
  1. Tłumaczenie z ang. syrian camel, polska nazwa zwyczajowa jeszcze nie ustalona.
  2. National Geographic: Znaleziono kolejne kości olbrzymiego wielbłąda. [dostęp 2008-03-15]. (ang.).
  3. National Geographic: Wymarły wielbłąd wielkości słonia znaleziony w Syrii. [dostęp 2008-03-15]. (ang.).
  4. UK BBC News: Skamieliny olbrzymiego wielbłąda odkryte w Syrii. [dostęp 2008-03-15]. (ang.).

Linki zewnętrzne

[edytuj | edytuj kod]