Wikipedysta:Michu1945/Charlotte York
| Postać z Seks w wielkim mieście | |
 Kristin Davis w 2011 roku | |
| Pierwsze wystąpienie |
„Seks w wielkim mieście (serial telewizyjny)”, |
|---|---|
| Ostatnie wystąpienie |
„Seks w wielkim mieście 2”, (27 maja 2010) |
| Twórca | |
| Grany przez | |
| Liczba odcinków |
94 + dwa filmy kinowe |
| Dane biograficzne | |
| Data urodzenia | |
| Rodzina |
Nathaniel Gorham (przodek)[4][5] |
| Inne informacje | |
| Wiek |
32 – 33 (sezon 1) |
| Zajęcie |
była marszand |
Charlotte York, później Charlotte York MacDougal po pierwszym mężu, następnie Charlotte York Goldenblatt po drugim mężu (ur. 1966[1][2][3]) – postać fikcyjna, jedna z głównych postaci serialu komediowego HBO Seks w wielkim mieście grana przez aktorkę Kristin Davis. Jest jedną z postaci wykreowanych przez Candace Bushnell, która opublikowała książkę Seks w wielkim mieście na podstawie własnej kolumny w New York Observer.
Charakterystyka
[edytuj | edytuj kod]Chcesz powiedzieć, że zrezygnowałaś z miłości? To chore!
Nie kupuje tych bzdur o kobietach traktujących seks jak faceci.
Charlotte traktowała małżeństwo jak bractwo do którego bardzo chciała wstąpić.
Szczęśliwy związek to szczerość i porozumienie.
Nie chodzi mi o seks, tylko o następną wielką miłość.
Historia postaci
[edytuj | edytuj kod]Przeszłość
[edytuj | edytuj kod]Charlotte urodziła się w 1966 roku[2][3]. Córka Sandry Whitehead „Muffin” York i Stephena Fostera York[4][5]. Miała jeszcze brata, Wesleya (Jack Mulcahy), żonatego z Lesley[6]. Marzeniem Charlotte było nazwać córkę „Shayla”, od 11. roku życia. Był też nim dom w mieście i domek letni w East Hampton oraz mieć Johna F. Kennedy'ego Jr. jako męża[13]. Zaczęła swą przygodę z randkowaniem w 1981 roku, gdy miała 15 lat[14]. Ukończyła Smith College, wydział sztuki[4], gdzie należała do siostrzeństwa Kappa Kappa Gamma[15]. Była potomkinią jednego z założycieli Stanów Zjednoczonych, Nathaniela Gorham[4][5]. Pod względem religijnym, należała do kościoła episkopalnego[16]. W 1989 roku poznała Mirandę a Samanthę gdy ta pracowała jako barmanka w CBGB. W 1986 roku poznała Carrie w metrze, gdy akurat ktoś spuścił spodnie[17]. Zaczęła zajmować sie sztuką w 1987 roku a swoja galerię zdobyła w 1994 roku[18].
Serial
[edytuj | edytuj kod]- Sezony 1 – 2
Charlotte jest przedstawiona w serialu jako konserwatystka z zahamowaniami, ale zdesperowana by znaleźć męża i się ustatkować.
Pomimo swego konserwatywnego image'u, wielokrotnie była w stanie zaskoczyć swoje przyjaciółki to skłonnościami do „świntuszenia” w łóżku[19] czy pod względem oralnego seksu[20], lub otwartości na anilingusa[21].
- Sezony 3 – 6
W swoich poszukiwaniach miłości i męża wszystko zmieniło się, gdy poznała Treya MacDougal i jego matkę Bunny. Zapowiadało się udane małżeństwo, ale wkrótce wszystko zmieniły problemy w łóżku z potencją Treya, odkryte przez nią tuż przed ślubem. Gdy już je przezwyciężyli, zaczęli się starać o dziecko, lecz tym razem biologia uniemożliwiła im poczęcie dziecka. To, oraz kontrola Bunny nad Treyem, doprowadziło do erozji małżeństwa. Ostatnim gestem dobrej woli Treya było zostawienie jej wielkiego mieszkania na 700 Park Avenue[22].
Kilka godzin po podpisaniu dokumentu rozwodowego, rozpoczęła związek ze swoim adwokatem rozwodowym, Harrym Goldenblatt. Ich historia była odwrotnością tej z Treyem: zaczęli od seksu do małżeństwa. Harry był tym bardziej atrakcyjniejszy, że nie posiadał matki, lecz pragnął mieć Żydówkę za żonę. Dlatego też Charlotte uległa i zmieniła wiarę na judaizm. Od tego momentu zaczęli starać się o dziecko. Charlotte poroniła, a by złagodzić ból, otrzymała psa, który wkrótce się oszczenił. Ostatecznie osiągnęła wszystko, o czym marzyła, gdyż agencja adopcyjna zgodziła się na adopcję małej Chinki.
- Przyjaciółki i przyjaciel
W tej drodze nieodzownym wsparciem okazał się stylista oraz organizator jej obydwu ślubów, Anthony Marantino oraz jej przyjaciółki. Z nimi nie zawsze układały się pomyślnie. Chociaż kilka razy walczyła z Samanthą o jej podejście do seksu i rozwodzącego się brata Wesleya (Jack Mulcahy), z którym Jones się przespała[6], albo o stosunek do samego seksu[15], zawsze udało im się przezwyciężyć różnice i pogodzić się. Innym zgrzytem, z którym musiała się zmierzyć, był stosunek Mirandy do swej ciąży, gdyż sama nie mogła w nią zajść, a Miranda swoje dziecko chciała usunąć, do czego ostatecznie nie doszło[1].
41-letnia Charlotte, była zachwycona tym, że John James i Carrie się zaręczyli. Big rozjuszył ją jednak w dniu kiedy miał być ślub, ponieważ znowu porzucił jej przyjaciółkę. Pojechała z nią do Meksyku i przez meksykańską wodę, którą przypadkowo połknęła w prysznicu, doznała biegunki przez co po raz pierwszy od rozstania pisarki, rozśmieszyła ją. Wkrótce oświadczyła Carrie, że jest w ciąży, ale bardzo się bała, ponieważ już raz poroniła. Przestała nawet biegać. Przyznała się do tego, ale zrobiła to ze strachu, że coś się stanie dziecku. Carrie dodała jednak, że to "straszne coś" już się wydarzyło w Meksyku. Przekonała ją też by wróciła do joggingu i prawdopodobnie jeszcze tego samego dnia, Charlotte zaczęła biegać z pieskami. Wraz z ostatnimi jesiennymi liśćmi, zniknął strach żony Harry'ego. Sama też zaczęła przekonywać Mirandę, by wybaczyła Steve'owi, ale Miranda zasłaniała się zdradą Biga wobec Carrie. Ta ostatnia urządziła baby shower dla Charlotte, gdy była w trzecim trymestrze ciąży. Goldenblatt spotkała Biga w restauracji, ale uciekła z niej, gdy go zobaczyła. John zdążył ją złapać, ale po tym jak na niego nakrzyczała na ulicy, odeszły jej wody płodowe. Big odwiózł ją do szpitala. Carrie przyszła na salę porodową, gdy już było po wszystkim i ujrzała Harry'ego i niemowlę, trzymane przez Charlotte. Nadali jej na imię Rose, po babci męża. Charlotte powiedziała jej o całej sytuacji jaka miała miejsce wcześniej. Big był przy Charlotte aż do porodu i prawdopodobnie liczył, że spotka Carrie.
I tak Carrie Bradshaw poślubiła Johna Jamesa Prestona w nie markowej kiecce. Nie było potem eleganckiego bankietu: zwykłe potrawy i przyjaciele. Może niektóre metki lepiej trzymać w szafie? Może etykietki państwo młodzi, mąż, żona, zamężna, singielka zasłaniają nam kryjących się za nimi ludzi? I tak, w tym samym mieście, w którym kiedyś się poznały, cztery mieszkanki Nowego Jorku rozpoczęły kolejną fazę życia, otulone od stóp do głów miłością. To jedyna marka, która nigdy nie wychodzi z mody.
Wieczorem przyjaciółki poszły na miasto. Jak za dawnych lat zaczęły znowu być ze sobą, przy drinku "cosmopolitan". Zamówiły też malutki tort dla zaskoczonej Samanthy, na jej 50. urodziny. Carrie wzniosła toast dla Samanthy: „przepięknej pięćdziesiątki” i Samantha, a potem wszystkie dziewczyny, zdmuchnęła świeczki. Wzniesiono drugi toast: „za nas i kolejną pięćdziesiątkę”.
Charlotte była nadal matką dwóch córek, z wychowaniem których sobie nie radziła. Ponadto podejrzewała, że jej mąż zdradzi ją z seksowną nianią, Erin (Alice Eve). Carrie, Miranda i Charlotte dołączyły do Samanthy, która służbowo udała się do Zjednoczonych Emiratach Arabskich by wypromować hotel szejka Khalida (Art Malik) w Abu Zabi. Charlotte była pod silnym wpływem dużej ilości alkoholu, a Miranda mówiła, by się nie przejmowała tak jak ona wcześniej przy zdradzie Steve’a. Carrie, Samantha, Miranda i Charlotte wróciły do Ameryki. Niania Charlotte okazała się lesbijką. Charlotte mogła więc odpocząć od problemów w starym mieszkaniu Carrie, spokojna zarówno o męża, jak i dzieci. Charlotte wykorzystywała też stare mieszkanie Carrie, by od czasu do czasu odpocząć od domowego ogniska.
W styczniu 2021 roku potwierdzono kontynuację serialu, pod tytułem „And Just Like That...” jako 10 odcinków po 30 minut, bez udziału Kim Cattrall[23][24][25][26][27][28][29].
Powiązane z postacią
[edytuj | edytuj kod]Anthony Marantino
[edytuj | edytuj kod]Charlotte była zachwycona. Anthony zachowywał się jak apodyktyczna włoska matka.
Anthony Marantino (Mario Cantone) to przyjaciel i stylista Samanthy, Charlotte i Carrie. Sycylijczyk z pochodzenia[30]. Ma heteroseksualnego brata Nicky'ego (Noah Mills)[17] i napięte stosunki z własną matką[30]. Jest „wiecznym kawalerem”[22].
- Sezon 3
Charlotte, dzięki Samancie, wynajęła stylistę Anthony’ego Marantino, który znalazł jej idealną suknię ślubną na uroczystość z Treyem MacDougal[31].
- Sezon 4
York, na prośbę Carrie, postanowiła zeswatać ze sobą Stanforda i Anthony’ego. Obydwoje nie przypadli sobie do gustu[30]. Charlotte w klubie dla gejów, poznała chłopaka Anthony’ego Marantino, Gordona (Chris Payne Gilbert). Był redaktorem w uwielbianym przez byłą marszandkę piśmie „Dom i Ogród”. Zaproponowano jej sesję w jej apartamencie i bardzo się ucieszyła. Gdy dowiedział się, że Trey nie przyjdzie, naciskał na Charlotte by i tak zrobili te sesję. Został zaskoczony, gdy Trey zjawił się jednak w domu[32].
- Sezon 5
Charlotte wróciła do panieńskiego nazwiska. Anthony gorąco zachęcał ją by podczas tygodnia marynarzy w Nowym Jorku, przespała się z jednym z nich by mogła nabrać wiatru w żagle i żyć dalej[33]. Samantha zatrudniła Anthony'ego by udekorował sale w której miało miejsce przyjęcie na rzecz wydania zbioru felietonów w formie książki Carrie Bradshaw. Pojawił się na przyjęciu z Charlotte, gdzie spotkali Stanforda Blatch z jego chłopakiem Marcusem Adant. Stanford przechwalał się im swoim chłopakiem, czego Anthony nie mógł zdzierżyć[34]. Charlotte formalnie rozwiodła się z Treyem. Dokumenty przekazał jej osobiście jej adwokat, Harry Goldenblatt. Później przespali się ze sobą o czym Charlotte powiedziała Anthony'emu. Ten był zachwycony i doradził jej jak ma spotykać się z nim tylko dla przyjemności, skoro sama tak chciała[22].
- Sezon 6
Charlotte rozstała się z Harrym a Anthony jeszcze raz ruszył na ratunek jej życiu seksualnemu, zachęcając ją w Central Parku by upolowała mężczyznę[35]. Gdy pogodzili się ze sobą, zrobili to już jako narzeczeni. Anthony zorganizował ich ślub i ponownie miał udział w wyborze sukni ślubnej swej przyjaciółki. Oboje wpadli w euforię, gdy New York Times zgodził się telefonicznie na wydruk ogłoszenia ślubnego, ale wpadła w panikę, gdy Harry zobaczył ją w sukni. Następnie brał udział w żydowskim ślubie i weselu, na którym wszystko poszło nie tak jak powinno[4]. Stanford i Marcus ponownie spotkali Anthony'ego i Charlotte. Sycylijczyk naigrywał się z niego a gdy odeszli, powiedział Charlotte, że Marcus był kiedyś prostytutką o imieniu „Paul”. Informacja o tym wkrótce dotarła do reszty dziewczyn i samego Stanforda, ale para przetrwała ten kryzys[36]. Po tym jak Charlotte poroniła, musiała porozmawiać o tym z Anthonym kiedy zacząć ponownie starać się o dziecko. Marantino uświadomił jej, że przegapiła nadejście jesieni i poparł ją w planach wolontariatu na rzecz niewidomych[37]. Nowy pies Charlotte rasy Cavalier king charles spaniel kilkakrotnie wzbudził zachwyt wśród nowojorczyków. Anthony poparł decyzję żony Harry'ego by suczka ponownie została wystawiona w konkursie, który to − mimo cieczki − wygrała[38]. Harry i Charlotte zdecydowali się na adopcje dziecka. Charlotte upewniła Anthony;ego, że nawet po adopcji, będzie w jej życiu miejsce dla niego. Adopcja od jednej pary nie doszła do skutku, ale parze przyznano dziecko z Chin, której nadali imię Lily (Alexandra Fong lub Frances Fong)[39].
Carrie i jej wybranek John James „Big” Preston postanowili się pobrać. Charlotte dała przyjaciółce w prezencie ślubnym Anthony'ego. Był w szoku gdy przyszła panna młoda pokazała mu prostą suknię, podobną do marynarki, nie mającą metki znanego projektanta. Carrie, dzięki Enid i jej pomysłowi z sesją Vogue, otrzymała suknie od Vivienne Wastwood. W niej tez udała się na swój pierwszy ślub, gdzie Anthony jej towarzyszył. Nie doszło do niego, bo Big stchórzył Carrie natomiast chwilowo się załamała. Rok później, był obecny na skromnym weselu w lokalnej restauracji. Ślub Carrie z Johnem odbył się w urzędzie stanu cywilnego, gdzie byli tylko oni. W międzyczasie, w Sylwestra, pocałował się z dokuczającym mu innym gejem, Stanfordem Blatch.
Dwa lata później nastąpiło coś nieoczekiwanego. Stanford i Anthony Marantino pobrali się w Hamptons. Po weselu Samantha poszła do łóżka z bratem Anthony'ego, Nickiem. Ślubu udzielała im sama Liza Minelli.
Bunny MacDougal
[edytuj | edytuj kod]Charlotte poznała wreszcie serce i głowę rodziny Treya, jego matkę, Bunny MacDougal.
Poślubiając MacDougala, poślubiacie historię.
Bunny MacDougal (Frances Sternhagen) to matka Treya, pierwszego męża Charlotte oraz Charlesa, jego brata (Scott Geyer) oraz teściowa dla żony Charlesa, Patty (Allison Daugherty Smith)[8] i wdowa po panu MacDougal, który zmarł na serce[7]. Uszczęśczała do college'u[40]. Wżeniła się w jeden z najstarszych rodów w Szkocji[41]. Nie rozumiała szkockiej mowy swego krewnego, Caleba (Ritchie Coster)[9]. Natomiast Treya wychowywała niania[42].
- Sezon 3
Charlotte poznała matkę Treya w eleganckiej restauracji i usłyszała, że podoba się jej, gdyż gra w tenisa. Zauważyła, że gdy położyła rękę na jego przedramieniu, zyskała zmianę jego decyzji odnośnie wyboru alkoholu, czy zmiany restauracji. Sama wykorzystała to gdy poprosiła go o rękę a on odrzekł „wporząsiu” (ang. „alrighty”)[43]. Trey, na polecenie matki, przedstawił Charlotte umowę przedmałżeńską. Była wyceniana na 500 000 dolarów. Na przyjęciu zaręczynowym poznała Carrie, Mirandę oraz Samanthę a Charlotte, szantażując Bunny w prywatnej rozmowie anulacją zaręczyn, wynegocjowała swoją cenę do 1 miliona dolarów[40]. Bunny była obecna na próbnej kolacji i na ślubie syna[9]. Dwa miesiące później Charlotte przyjechała z mężem do posiadłości MacDougalów. Była sfrustrowana, gdyż jej maż skapitulował po kilku nieudanych próbach zaspokojenia seksualnego żony. Ta zaczęła mieć fantazje o ogrodniku rodziny (Steve Richard Harris) z którym w końcu się pocałowała. Szwagierka Charlotte, Patty, widziała to i powiedziała o tym teściowej, co ta tylko wyśmiała i skwitowała uwagą, że „jest teraz prawdziwą panią MacDougal”[8].
- Sezon 4
Skoro Trey stał się w sypialni Twardy, Charlotte stoczyła bitwę z teściową Bunny o nowe łóżko i wystrój wnętrza. Trey zobowiązał się przeciwstawić matce, ale nazajutrz zachorował. Bunny zajęła się synem na co Charlotte wpadła w furię. Marszand pozbyła się teściowej, gdy ta przyłapała Treya i synową na uprawianiu seksu w nowym łóżku. Od tego czasu Bunny nawiedzała ich dom tylko gdy była zaproszona[44]. Charlotte ujrzała orchidee swej teściowej, która to podarowała synowej jeden z kwiatów. W zamian Bunny oczekiwała wnuka. Żona Treya musiała przestrzegać dni, w których miała owulację. Jeśli chciała zajść w ciążę, to wtedy musieli uprawiać seks. Była wstrząśnięta, gdy Bunny rozmawiała z kąpiącym się synem w wannie przy nim. Trey wyjawił, że wychowała go niania i następnie razem kochali się w szklarni Bunny. Zniszczyli przy tym kilka jej kwiatów[42]. Charlotte dostawała zastrzyki hormonalne. Brała pod uwagę zapłodnienie in vitro, a gdy Trey był sceptyczny wobec tego, nawet adopcję dziecka z Chin. Na corocznym zjeździe Szkotów, usłyszała od teściowej, że zaakceptuje tylko biologicznego wnuka[41]. Bunny z Treyem odwiedziła galerie sztuki. Charlotte ukryła się przed nimi i dlatego zgodziła się umówić z Eric'em (Terry Maratos), którego chwilę wcześniej odrzuciła[45].
- Sezon 5
Charlotte przespała się z Justinem Andersonem III (Peter Giles) i pozwoliła mu zostać na noc, ale nie powiedziała, że jest jeszcze mężatką w separacji. Zamiast śniadania do łóżka, na Charlotte spadła niespodzianka. Bunny weszła do środka własnymi kluczami. Podkreśliła, że mieszkanie należy do rodziny a ona już nie. Charlotte zrozumiała, że przyszły narzeczony plus była teściowa równa się katastrofa. Charlotte zamówiła ślusarza i wymieniła zamki[34]. Żona Treya zatrudniła adwokata, Harry'ego Goldenblatt by reprezentował ją przed Bunny. Ten stawał na rzęsach by adwokat Bunny (Edwin McDonough) oddał im mieszkanie. Stali na straconej pozycji, ale Trey przysłał telegram ze Szkocji. Wyraźnie w nim napisał, że nie żartuje i matka ma oddać apartament, a Charlotte była wspaniałą żoną. Pomimo zwycięstwa, Charlotte chciała pogodzić się z eks – teściową, ale zostało to odrzucone przez Bunny[46].
Harry Goldenblatt
[edytuj | edytuj kod]| Postać z Seks w wielkim mieście | |
 Evan Handler w 2009 roku | |
| Pierwsze wystąpienie |
„Seks w wielkim mieście (serial telewizyjny)”, |
|---|---|
| Ostatnie wystąpienie |
„Seks w wielkim mieście 2”, (27 maja 2010) |
| Twórca | |
| Grany przez | |
| Liczba odcinków |
18 + dwa filmy kinowe |
| Dane biograficzne | |
| Rodzina |
Rose Goldenblatt (babcia)[10] |
| Inne informacje | |
| Zajęcie |
prawnik |
Czy można mieć udany seks z kimś w nie swoim typie? Serio. Nawet nie wiem jak to się stało. Z własnym adwokatem, wcale mi się nie podoba. Pokazywał mi mieszkanie. Była skóra i muzyka. Nagle zaczęliśmy się całować i [pieprzyć?! - słowa tłumacza z Comedy Central] Nie do opisania. Nie! To nie jest dobrze. Nie chce się z nim umawiać. Nie jest atrakcyjny, spocony i namolny. Nie będę sie z nim spotykać. Chyba, że dla seksu.
Harry Goldenblatt (Evan Handler) to drugi mąż Charlotte. Prawnik[22] żydowskiego pochodzenia[47]. Syn Judith i Harolda Goldenblatt[4]. Zanim jego matka zmarła, obiecał jej, że ożeni się tylko z Żydówką[12]. Był już raz rozwiedziony[22].
- Sezon 5
Charlotte wybrała adwokata Matthew Blooma (Victor Browne) ze spółki „Bloom & Goldenblatt”. Razem mieli walczyć o uznanie darowizny apartamentu od wkrótce−byłego męża przez jego matkę, Bunny. Okazał się też przystojny, co zdekoncentrowało Charlotte. Gdy zobaczyła brzydszego wspólnika Matthew, Harry’ego Goldenblatta, został jej adwokatem. Razem walczyli tylko o mieszkanie i już stali na straconej pozycji, ale Trey przysłał telegram ze Szkocji. Wyraźnie w nim napisał, że nie żartuje i matka ma oddać apartament, a Charlotte była wspaniałą żoną. Pomimo zwycięstwa, Charlotte chciała pogodzić się z przyszłą eks – teściową, ale zostało to odrzucone przez Bunny[46]. Spocony Harry przyszedł do Charllote z formalnymi dokumentami rozwodowymi. Podpisała je a kropla z jego czoła spadła na nie co odrzucało ją od niego. Zaproponował też kawalerskie mieszkanie, pełne skóry, z barkiem w sypialni i skórze oraz dźwiękiem surround. Tam zdołał ją uwieźć i poszła z nim do łóżka. Pocwaliła się tym Anthony'emu a ten doradził jej jak spotykać się z nim tylko dla seksu. Harry przystał na to podczas kolejnego spotkania[22]. Charlotte ujawniła się przyjaciółkom z tego, że jest w związku z Harrym i on pociąga ją. Goldenblatt, w zamian za zgolenie pleców, zaprosił Charlotte na wesele Bobby Fine’a (Nathan Lane) z bogatą Bitsy von Muffling (Julie Halston), która kiedyś też była jego klientką. Niestety jego plecy były całe czerwone po zgoleniu owłosionych pleców. Podczas potańcówki, odkryła, że zadurzyła się w Żydzie, który był zdecydowany ożenić się tylko z Żydówką[47].
- Sezon 6
Zamawiasz wieprzowinę, ale przeszkadza Ci, że nie jestem Żydówką?
Charlotte wciąż przeszkadzało to, że Harry chce mieć za żonę tylko Żydówkę. Podczas seksu Harry, spytany przez York, powiedział, że judaizm nie jest ważny. Nazajutrz ze wszystkiego się wycofał, bo obiecał to matce zanim zmarła. Kobieta przeczytała biografie Elizabeth Taylor i z niej dowiedziała się, że aktorka dla ukochanego przeszła na judaizm. Wieczorem wyjawiła Harry’emu, że może nie dać dziecka Harry’emu, bo jej płodność jest na niskim poziomie. On natomiast odrzekł jej, że będą mogli zaadoptować dziecko. Tym przekonał ja do konwersji[12].
Kochan Harry'ego a on kocha mnie. Jutro spotkam się z rabinem. Nie chciałam się zakochać w Harrym, ale stało się. Jest dowcipny i szczery a przy nim mogę być sobą oraz z nikim nie było mi tak dobrze w łóżku.
Charlotte ogłosiła przyjaciółkom, że przejdzie na judaizm i porzuci kościół episkopalny. Rabin (Pierre Epstein) dwukrotnie ją odrzucił, ale po wyjaśnieniu Harry’ego, że to tylko gra sprawdzająca cierpliwość, ponownie się z nim spotkała. Dzięki temu mogła obserwować rytuał szabasu[3]. Charlotte była najlepsza na naukach judaizmu. Zmartwiła się, gdy rabin powiedział jej o konieczności całkowitego rozstania się ze starymi świętami. Po raz ostatni ubrała choinkę a Harry kazał zachować jej ulubioną bombkę od babci York. Następnie przeszła mekwę, czyli żydowski proces zanurzenia w wodzie i odrodzenia jako Żydówka[48]. Charlotte przygotowywała się na piątek, na swój pierwszy szabas. Oboje się jednak pokłócili i ze sobą zerwali[49]. Charlotte zaczęła udzielać się w synagodze. Inne żydowskie matki zaczęły umawiać ją na randki z własnymi synami, ale były one katastrofą. Na wieczorze samotnych serc spotkała Harry’ego. Podeszła do niego i wzruszona, powiedziała mu, że tęskni, bardzo go kocha i chce z nim być, nawet bez ślubu, bo przy nim będzie szczęśliwa. Harry odparł, że to nie wystarczy po czym ukląkł i spytał się, czy zostanie jego żoną. Z radością się zgodziła[50]. Charlotte i Harry byli pochłonięci przygotowaniami do ślubu. Wydrukowano ich zdjęcie do „The Times” z informacjami o rodzicach oraz zdjęciem Charlotte, gdzie rozmazany tusz dodał jej wąsik a’la Adolf Hitler. Sama uroczystość oraz wesele okazały się małymi katastrofami, lecz Bradshaw i Harry przekonali ją, że to oznaka udanego małżeństwa[4]. Charlotte ciężko było przystosować się do życia z Harrym, ponieważ wszędzie zostawiał torebki od herbaty a później chodził nago po mieszkaniu. Wynegocjowała z nim by zakładał szorty[51]. Charlotte zaszła w ciążę, lecz poroniła po trzech tygodniach. Harry zadzwonił do Carrie by do niej przyszła. Gdy została sama, zobaczyła dokument o Elizabeth Taylor jak ona walczyła o życie w szpitalu. Wzięła się w garść i dołączyła do Harry'ego na przyjęcie urodzinowe syna Mirandy, Brady’ego[52]. Charlotte opowiedziała mężowi na jakie romantyczne gesty zdobył się nowy chłopak Carrie, Aleksandr Petrovsky i Harry zabrał ją do francuskiej restauracji na kolację. Niestety skończyła się biegunką dla obojga Goldenblatt'ów. Gdy wrócili do zdrowia, wzięli udział w ślubie Mirandy ze Stevem Brady[53]. Rodzice Brady'ego udali się w podróz poślubną za namową Charlotte, która to z Carrie podzieliła się opieką nad jej synem. Wieczorem mały Brady widział jak Charlotte i Harry kochali się w łóżku[54]. Charlotte przeżyła rozczarowanie. Wyjawiła Harry'emu, że doktor zadzwonił i stwierdził iż komórki obumarły. Zdecydowali, że spróbują metody in-vitro. Otrzymała od Trudy Stork (Dana Ivey) psa rasy Cavalier king charles spaniel, który stał się substytutem ich dziecka[55]. Charlotte odkryła, że „Elizabeth”, bo takie imię nadała swemu psu, ma potencjał do wygrywania psich konkursów. Jej suczka rzeczywiście wygrała, lecz później, co rozbawiło Harry'ego, wzięła udział w pisej orgii[38]Harry i Charlotte zostali zaproszeni na kolację z Petrovskym, gdzie usłyszeli, że przeprowadzi się do Paryża. Tymczasem, pies „Elizabeth” przytyła, ale okazało się, że będzie miała szczeniaki. Charlotte była zła bo sama nie była w ciąźy. Szczeniaki obudziły w niej i Harrym instynkty rodzicielskie[56]. Charlotte i Harry zdecydowali się na adopcję dziecka[57]. Charlotte i Harry spotkali się z rodzicami (Alicia Goranson oraz Randy Ryan), którzy początkowo byli skłonni oddać swe dziecko, ale zmienili zdanie. Ostatecznie małżeństwu Goldenblatt otrzymało zgodę na adopcję malutkiej Azjatki, prosto z Chin, którą mieli otrzymać za 6 miesięcy[39].
41-letnia Charlotte, była zachwycona tym, że John James „Big” Preston i Carrie się zaręczyli. Do ślubu nie doszło jednak. Tymczasem Charlotte zaszła w ciążę i narosło w niej pełno obaw. Wraz z ostatnimi jesiennymi liśćmi, zniknął strach żony Harry'ego. Carrie urządziła baby shower dla Charlotte, gdy była w trzecim trymestrze ciąży. Goldenblatt spotkała „Biga” w restauracji, ale uciekła z niej, gdy go zobaczyła. John zdążył ją złapać, ale po tym jak na niego nakrzyczała na ulicy, odeszły jej wody płodowe. „Big” odwiózł ją do szpitala. Carrie przyszła na salę porodową, gdy już było po wszystkim i ujrzała Harry'ego i niemowlę, trzymane przez Charlotte. Nadali jej na imię Rose, po babci męża. Charlotte powiedziała jej o całej sytuacji jaka miała miejsce wcześniej. Big był przy Charlotte aż do porodu i prawdopodobnie liczył, że spotka Carrie. Harry przekazał Carrie wiadomość, że „Big” pisał maile do niej, co utorowało drogę do pogodzenia się i ślubu pisarki z jej „Bigiem”.
Charlotte była nadal matką dwóch córek, z wychowaniem których sobie nie radziła. Ponadto podejrzewała, że jej mąż zdradzi ją z seksowną nianią, Erin (Alice Eve). Carrie, Miranda i Charlotte dołączyły do Samanthy, która służbowo udała się do Zjednoczonych Emiratach Arabskich a po powrocie, okazało się, że niania Goldenblatt'ów okazała się lesbijką.
Trey MacDougal
[edytuj | edytuj kod]| Postać z Seks w wielkim mieście | |
 Kyle MacLachlan w 2009 | |
| Pierwsze wystąpienie |
„Seks w wielkim mieście (serial telewizyjny)”, |
|---|---|
| Ostatnie wystąpienie |
„Seks w wielkim mieście (serial telewizyjny)”, |
| Twórca | |
| Grany przez | |
| Liczba odcinków |
23 |
| Dane biograficzne | |
| Data urodzenia |
1958[41] |
| Rodzina |
Bunny MacDougal (matka) |
| Inne informacje | |
| Wiek |
42 - 43 (sezon 3) |
| Zajęcie |
chirurg |
Trey MacDougal (Kyle MacLachlan) to urodzony w 1958 roku[41], szanowany lekarz i pierwszy były mąż Charlotte York. Syn Bunny MacDougal, urodzony w 1958 roku[41]. Brat Charlesa (Scott Geyer). Szwagier dla jego żony, Patty (Allison Daugherty Smith)[8]. Był dziedzicem jednego z najstarszych rodów w Szkocji[41].
- Sezon 3
Charlotte powzięła plan, poznania nieżonatego mężczyzny spośród znajomych zaprzyjaźnionego małżeństwa. Wpadła w furię i uciekła, gdy mąż (Ethan Sandler) jej koleżanki (Amy Redford), nie przedstawił jej przyjacielowi – kawalerowi. Gdy wpadła przed taksówkę, poznała przystojnego Treya McDougala[58]. Charlotte spędzała cały czas z Treyem, lekarzem z zamożnej rodziny. Tym razem nie szła z nim do łóżka. Wiedziała, że to „ten jedyny”[59]. York poznała też matke swego wybranka i sama zaręczyła się, prosząc Treya o rękę. Nie była zadowolona z formy, ale przestała się zadręczać, gdy Trey zaproponował jej wybór odpowiedniego pierścionka u Tiffany’ego[43]. Wkrótce stoczyła bitwę o swoja wartość z przyszłą teściową[40]. Charlotte kazała przyjaciółkom, by zostały jej druhnami. Na panieńskim wieczorze, upiła się i pojechała do Treya, by się z nim przespać. Niestety, jego penis nie stanął na wysokości zadania, co zmartwiło Charlotte. W dniu ślubu powiedziała o tym Carrie, ale zakazała przekazywać Samancie i Mirandzie. Stała się też żoną Treya[9]. Charlotte przyjechała z 10-dniowej podróży poślubnej na Bermudach. Niestety jej małżeństwo nie zostało skonsumowane przez ten czas. Nie pojechała z przyjaciółkami. Irytowało ją, że jej związek sakramentalny nie był taki, jak chciała. Na podstawie prostego testu, podsuniętego przez Carrie, dowiedziała się, że problem jej męża nie leżał po stronie emocjonalnej. Trey miał poranne wzwody[60]. Charlotte zasugerowała viagrę, ale Trey odmówił, ze względu na rodzinną historię. W Los Angeles, przyznała się do tego jak wygląda jej małżeństwo[7]. Charlotte i Trey poszli do terapeuty (Ron McLarty), po tym jak Trey odrzucił pomysł sztucznego pobudzenia penisa. Ich zadaniem domowym było opowiadać o swych fantazjach seksualnych bez dotykania się. Trey nie mógł tego zrobić, ale w nocy został przyłapany jak onanizował się nad czasopismem pornograficznym „cyce”. Zszokowało to Charlotte. Za radą terapeuty, na niektórych twarzach kobiet w gazecie, nakleiła swoje twarze ze zdjęć ślubnych. Tak włączyła siebie do jego seksualnego życia[61]. Ciągłe próby odbycia stosunku zawodziły. Dopiero gdy Charlotte pokłóciła się z Samantha o podejście do seksu i sama odkryła, że na tle starych przyjaciółek (Sherri Parker Lee, Abigail Rose Solomon i Rebecca Wisocky) jest „nową Samanthą”, pokazała się naga mężowi. Ten podołał zadaniu i zaspokajał Charlotte przez całe 90 sekund, z czego Samantha była dumna[15]. Charlotte przygnębiało to, że Trey poddał się w walce o erekcję. Zaczęła mieć fantazje erotyczne o przystojnym ogrodniku (Steve Richard Harris) rodziny MacDougal. W końcu oboje się pocałowali, o czym Trey dowiedział się od swej szwagierki, Patty (Allison Daugherty Smith). Charlotte i Trey zdecydowali się na separację. Kobieta wróciła do swego starego mieszkania[8]. Charlotte po wyprowadzce od 3 – miesięcznego męża, wpadła w zły nastrój. Trey nieoczekiwanie odwiedził żonę w jej mieszkaniu i razem udało im się odbyć pełny stosunek. Lekarz wyznał, że miał problemy, bo w ogóle nie chciał się wiązać. Poślubił Charlotte, bo wiedział, że cudowniejszej kobiety już nie znajdzie[62].
- Sezon 4
Charlotte próbowała się uporać z separacją. Chciała przedyskutować to z mężem, ale randkę przerwała przedwczesna ejakulacja podnieconego Treya[63]. Charlotte i Trey, na przyjęciu u doktorostwa Young, poszli do łóżka w ich sypialni. Zrobili to też w wielu innych miejscach, nie licząc ich wspólnego łóżka. Gdy Samantha pochwaliła ich związek jako zdrowy, Charlotte uznała, że coś musi być nie tak. Po tym jak Trey chciał się kochać w taksówce, powiedziała dość. Osiągnęła swój cel, ponieważ Trey zaproponował jej uprawianie miłości w łóżku, w ich mieszkaniu[20]. Charlotte i Trey odbyli wreszcie pełny, satysfakcjonujący i wspaniały stosunek płciowy w ich mieszkaniu, w ich łóżku. Charlotte oczekiwała, że mąż zaproponuje, że się ponownie do niego wprowadzi, ale nie usłyszała tego nurtującego pytania. Gdy Trey spytał Charlotte, by zmierzyła jego penisa, wybuchła. Wykrzyczała, że nie jest żoną członka tylko jego. Wybiegła od niego do swojego mieszkania. Trey zawitał tam i zaproponował, by do niego wróciła, a swoje mieszkanie sprzedała[64]. Pozbyła się też nieoczekiwanie teściowej ze swego życia i przy okazji, przedekorowała mieszkanie[65]. Charlotte zrobiła remont mieszkania i razem z Treyem zdecydowała, że postarają się o dziecko. Zaprosiła też małżeństwo z trójką dzieci, Cliffa (Russ Anderson) i Tricię Watson (Laura Stepp). Ich kolacja okazała się katastrofą. Dlatego też MacDougalowie, dotychczas intensywnie starający się o dziecko, dali sobie spokój na kilka dni. Trey obiecał żonie, że ich dzieci będą inne[21]. Żona Treya musiała przestrzegać dni, w których miała owulację. Jeśli chciała zajść w ciążę, to wtedy musieli uprawiać seks. Była wstrząśnięta, gdy Bunny rozmawiała z kąpiącym się synem. Trey wyjawił, że wychowała go niania i następnie razem kochali się w szklarni Bunny[42]. Charlotte przekonała Treya, by zbadał swoją spermę. Było to jego emocjonalnym polem minowym. Obawiał się kolejnej porażki w tym obszarze, Charlotte pomogła mu zdobyć to co potrzebowali. Okazało się, że jego szkocka sperma była w najlepszym gatunku[66]. Charlotte zrobiła test na swoja płodność. Okazało się, że jej ciało produkowało wrogie plemnikom antyciało co dawało tylko 15% szans na zapłodnienie. Doradzono im użycie in-vitro[1]. Charlotte dostawała zastrzyki hormonalne. Brała pod uwagę zapłodnienie in vitro, a gdy Trey był sceptyczny wobec tego, nawet adopcję dziecka z Chin. Na corocznym zjeździe Szkotów, usłyszała od teściowej Bunny, że ona nie zaakceptuje nie biologicznego wnuka. Nakrzyczała na Treya w obecności gości, że na nią spada cała odpowiedzialność. Mąż eks – marszandki zrezygnował z posiadania dzieci[41]. Charlotte musiała się uporać z rezygnacją Treya z potomka. Jej mąż, by rozweselić żonę, podarował jej dziecko wycięte z kartonu. Według niego miał to być żart, ale Charlotte wyszła tylko wściekła do innego pokoju. Atmosfera między małżonkami była tak gęsta, że wybuchła podczas babskiego wieczoru Charlotte w ich mieszkaniu. Tuż po tym jak Trey opowiedział całą historię, której był sprawcą. Trey z kartonowym dzieckiem zamieszkał w pokoju gościnnym[67]. Trey wiedział, że żona się gniewa na niego i gdy usłyszał, że ona nie zrezygnuje z marzeń o dziecku, zostawił jej wspólny apartament. Sam przeniósł się do domu matki. Nie mniej pojawił się podczas sesji zdjęciowej dla pisma „Dom i Ogród”, na czym bardzo jej zależało[32]. Ostatni raz pojawił się z matką w galerii[45].
- Sezon 5
Trey przysłał telegram ze Szkocji. Wyraźnie w nim napisał, że nie żartuje i matka ma oddać apartament, a Charlotte była wspaniałą żoną. To zakończyło jego małżeństwo z Charlotte[46].
Przypisy
[edytuj | edytuj kod]- ↑ a b c d e Sezon 4 odcinek 11, „Coulda, Woulda, Shoulda”, reżyseria: Michael Engler, scenariusz: Jenny Bicks, [premiera:] 5 sierpnia 2001.
- ↑ a b c d Sezon 5 odcinek 3, „Luck Be an Old Lady”, reżyseria: John David Coles, scenariusz: Julie Rottenberg & Elisa Zuritsky, premiera: 4 sierpnia 2002.
- ↑ a b c d e Sezon 6 odcinek 2, „Great Sexpectations”, reżyseria: Michael Patrick King, scenariusz: Cindy Chupack, premiera: 29 czerwca 2003.
- ↑ a b c d e f g h i j k l m n o Sezon 6 odcinek 8, „The Catch”, reżyseria: Alan Taylor, scenariusz: Cindy Chupack, [premiera:] 10 sierpnia 2003.
- ↑ a b c d e f g h i Imię w gazecie, na ogłoszeniu małżeńskim Charlotte i Harry'ego w s06e08
- ↑ a b c d e f g h i Sezon 2 odcinek 15, „Shortcomings”, reżyseria: Dan Algrant, scenariusz: Terri Minsky, [premiera:] 12 września 1999.
- ↑ a b c d Sezon 3 odcinek 14, „Sex and Another City”, reżyseria: John David Coles, scenariusz: Jenny Bicks, [premiera:] 17 września 2000.
- ↑ a b c d e f g h Sezon 3 odcinek 17, „What Goes Around Comes Around”, reżyseria: Allen Coulter, scenariusz: Darren Star, [premiera:] 8 października 2000.
- ↑ a b c d e Sezon 3 odcinek 12, „Don’t Ask, Don’t Tell”, reżyseria: Dan Algrant, scenariusz: Cindy Chupack, [premiera:] 27 sierpnia 2000.
- ↑ a b Film „Seks w wielkim mieście”, reżyseria: Michael Patrick King, scenariusz: Michael Patrick King, [premiera:] 28 maja 2008.
- ↑ a b ‘Sex and the City’: How Much Do You Know About Charlotte York’s Family?, cheatsheet.com, [dsostęp:] 27 grudnia 2020
- ↑ a b c d Sezon 6 odcinek 1, „To Market, to Market”, reżyseria i scenariusz: Michael Patrick King, [premiera:] 22 czerwca 2003.
- ↑ Sezon 1 odcinek 10, „The Baby Shower”, reżyseria: Susan Seidelman, scenariusz: Terri Minsky, [premiera:] 9 sierpnia 1998.
- ↑ Sezon 3 odcinek 1, „Where There’s Smoke...”, reżyseria i scenariusz: Michael Patrick King, [premiera:] 4 czerwca 2000.
- ↑ a b c Sezon 3 odcinek 16, „Frenemies”, reżyseria: Michael Spiller, scenariusz: Jenny Bicks, [premiera:] 1 października 2000.
- ↑ Sezon 1 odcinek 6, „Secret Sex”, reżyseria: Michael Fields, scenariusz: Darren Star, [premiera:] 12 lipca
- ↑ a b Film „Seks w wielkim mieście 2”, reżyseria: Michael Patrick King, scenariusz: Michael Patrick King, [premiera:] 27 maja 2010
- ↑ Sezon 2 odcinek 6, „The Cheating Curve”, reżyseria: John David Coles, scenariusz: Darren Star, [premiera:] 11 lipca 1999.
- ↑ Sezon 2 odcinek 2, „The Awful Truth”, reżyseria: Allen Coulter, scenariusz: Darren Star, [premiera:] 13 czerwca 1999.
- ↑ a b Sezon 4 odcinek 3, „Defining Moments”, reżyseria: Allen Coulter, scenariusz: Jenny Bicks, [premiera:] 10 czerwca 2001.
- ↑ a b Sezon 4 odcinek 6, „Baby, Talk Is Cheap”, reżyseria: Michael Spiller, scenariusz: Cindy Chupack, [premiera:] 1 lipca 2001.
- ↑ a b c d e f g Sezon 5 odcinek 7, „The Big Journey”, reżyseria: Michael Engler, scenariusz: Michael Patrick King, [premiera:] 1 września 2002.
- ↑ Carrie Bradshaw powraca. Potwierdzono kontynuację „Seksu w wielkim mieście”, wprost.pl, [dostęp:] 11 stycznia 2021
- ↑ „Seks w wielkim mieście” doczekał się kontynuacji!, glamour.pl, [dostęp:] 11 stycznia 2021
- ↑ Będzie kontynuacja „Seksu w wielkim mieście”, vogue.pl, [dostęp:] 11 stycznia 2021
- ↑ "Seks w wielkim mieście" powróci, ale bez Samanthy? HBO Max myśli o kontynuacji kultowego serialu, serialowa.pl, [dostęp:] 11 stycznia 2021
- ↑ ‘Sex And The City’ Revival Officially Set At HBO Max; Sarah Jessica Parker, Kristin Davis & Cynthia Nixon To Return Without Kim Cattrall; Michael Patrick King To EP, deadline.com, [dostęp:] 11 stycznia 2021
- ↑ ‘Sex And The City’ Limited Series Reboot Eyed At HBO Max, deadline.com, [dostęp:] 11 stycznia 2021
- ↑ Kim Cattrall Opens Up About Not Returning to Sex and the City amid Reboot Rumors, people.com, [dostęp:] 11 stycznia 2021
- ↑ a b c Sezon 4 odcinek 2, „The Real Me”, reżyseria i scenariusz: Michael Patrick King, [premiera:] 3 czerwca 2001.
- ↑ Sezon 3 odcinek 11, „Running With Scissors”, reżyseria: Dennis Erdman, scenariusz: Michael Patrick King, [premiera:] 20 sierpnia 2000.
- ↑ a b Sezon 4 odcinek 14, „All That Glitters...”, reżyseria: Charles McDougall, scenariusz: Cindy Chupack, [premiera:] 13 stycznia 2002.
- ↑ Sezon 5 odcinek 1, „Anchors Away”, reżyseria: Charles McDougall, scenariusz: Michael Patrick King, [premiera:] 21 lipca 2002.
- ↑ a b Sezon 5 odcinek 5, „Plus One Is the Loneliest Number”, reżyseria: Michael Patrick King, scenariusz: Cindy Chupack, [premiera:] 18 sierpnia 2002.
- ↑ Sezon 6 odcinek 5, „Lights, Camera, Relationship”, reżyseria: Michael Engler, scenariusz: Michael Patrick King, [premiera:] 20 lipca 2003.
- ↑ Sezon 6 odcinek 10, „Boy, Interrupted”, reżyseria: Tim Van Patten, scenariusz: Cindy Chupack, [premiera:] 24 sierpnia 2003.
- ↑ Sezon 6 odcinek 13, „Let There Be Light”, reżyseria i scenariusz: Michael Patrick King, [premiera:] 4 stycznia 2004.
- ↑ a b Sezon 6 odcinek 17, „The Cold War”, reżyseria: Julian Farino, scenariusz: Aury Wallington, [premiera:] 1 lutego 2004.
- ↑ a b Sezon 6 odcinek 20, „An American Girl in Paris, Part Deux”, reżyseria: Tim Van Patten, scenariusz: Michael Patrick King, [premiera:] 22 lutego 2004.
- ↑ a b c Sezon 3 odcinek 10, „All or Nothing”, reżyseria: Charles McDougall, scenariusz: Jenny Bicks, [premiera:] 13 sierpnia 2000.
- ↑ a b c d e f g h Sezon 4 odcinek 12, „Just Say Yes”, reżyseria: Michael Engler, scenariusz: Cindy Chupack, [premiera:] 11 sierpnia 2001.
- ↑ a b c Sezon 4 odcinek 9, „Sex and the Country”, reżyseria: Michael Spiller, scenariusz: Allan Heinberg, [premiera:] 22 lipca 2001.
- ↑ a b Sezon 3 odcinek 9, „Easy Come, Easy Go”, reżyseria: Charles McDougall, scenariusz: Michael Patrick King, [premiera:] 6 sierpnia 2000.
- ↑ Sezon 4 odcinek 5, „Ghost Town”, reżyseria: Michael Spiller, scenariusz: Allan Heinberg, [premiera:] 24 czerwca 2001.
- ↑ a b Sezon 4 odcinek 18, „I Heart NY”, reżyseria: Martha Coolidge, scenariusz: Michael Patrick King, [premiera:] 10 lutego 2002.
- ↑ a b c Sezon 5 odcinek 6, „Critical Condition”, reżyseria: Michael Patrick King, scenariusz: Alexa Junge, [premiera:] 25 sierpnia 2002.
- ↑ a b Sezon 5 odcinek 8, „I Love a Charade”, reżyseria: Michael Engler, scenariusz: Cindy Chupack i Michael Patrick King, [premiera:] 8 września 2002.
- ↑ Sezon 6 odcinek 3, „The Perfect Present”, reżyseria: David Frankel, scenariusz: Jenny Bicks, [premiera:] 6 lipca 2003.
- ↑ Sezon 6 odcinek 4, „Pick – A – Little, Talk – A – Little”, reżyseria: David Frankel, scenariusz: Julie Rottenberg i Elisa Zuritsky, [premiera:] 13 lipca 2003.
- ↑ Sezon 6 odcinek 6, „Hop, Skip and a Week”, reżyseria: Michael Engler, scenariusz: Amy B. Harris, [premiera:] 27 lipca 2003.
- ↑ Sezon 6 odcinek 9, „A Woman’s Right to Shoes”, reżyseria: Tim Van Patten, scenariusz: Jenny Bicks, [premiera:] 17 sierpnia 2003.
- ↑ Sezon 6 odcinek 12, „One”, reżyseria: David Frankel, scenariusz: Michael Patrick King, [premiera:] 14 września 2003.
- ↑ Sezon 6 odcinek 14, „The Ick Factor”, reżyseria: Wendey Stanzler, scenariusz: Julie Rottenberg & Elisa Zuritsky, [premiera:] 11 stycznia 2004.
- ↑ Sezon 6 odcinek 15, „Catch – 38”, reżyseria: Michael Engler, scenariusz: Cindy Chupack, [premiera:] 18 stycznia 2004.
- ↑ Sezon 6 odcinek 16, „Out of the Frying Pan”, reżyseria: Michael Engler, scenariusz: Jenny Bicks, [premiera:] 25 stycznia 2004.
- ↑ Sezon 6 odcinek 18, „Splat!”, reżyseria: Julian Farino, scenariusz: Jenny Bicks i Cindy Chupack, [premiera:] 8 lutego 2004.
- ↑ Sezon 6 odcinek 19, „An American Girl in Paris, Part Une”, reżyseria: Tim Van Patten, scenariusz: Michael Patrick King, [premiera:] 15 lutego 2004.
- ↑ Sezon 3 odcinek 7, „Drama Queens”, reżyseria: Allison Anders, scenariusz: Darren Star, [premiera:] 23 lipca 2000.
- ↑ Sezon 3 odcinek 8, „The Big Time”, reżyseria: Allison Anders, scenariusz: Jenny Bicks, [premiera:] 30 lipca 2000.
- ↑ Sezon 3 odcinek 13, „Escape From New York”, reżyseria: John David Coles, scenariusz: Becky Hartman Edwards i Michael Patrick King, [premiera:] 10 września 2000.
- ↑ Sezon 3 odcinek 15, „Hot Child In the City”, reżyseria: Michael Spiller, scenariusz: Allan Heinberg, [premiera:] 24 września 2000.
- ↑ Sezon 3 odcinek 18, „Cock – a – Doodle – Do”, reżyseria: Allen Coulter, scenariusz: Michael Patrick King, [premiera:] 15 października 2000.
- ↑ Sezon 4 odcinek 1, „The Agony and the ‘Ex’ – tacy”, reżyseria i scenariusz: Michael Patrick King, [premiera:] 3 czerwca 2001.
- ↑ Sezon 4 odcinek 4, „What’s Sex Got to Do with It?”, reżyseria: Allen Coulter, scenariusz: Nicole Avril, [premiera:] 17 czerwca 2001.
- ↑ Sezon 4 odcinek 15, „Change of a Dress”, reżyseria: Alan Taylor, scenariusz: Julie Rottenberg & Elisa Zuritsky, [premiera:] 20 stycznia 2002.
- ↑ Sezon 4 odcinek 10, „Belles of the Balls”, reżyseria: Michael Engler, scenariusz: Michael Patrick King, [premiera:] 29 lipca 2001.
- ↑ Sezon 4 odcinek 13, „The Good Fight”, reżyseria: Charles McDougall, scenariusz: Michael Patrick King, [premiera:] 6 stycznia 2002.
Kategoria:Postacie z serialu Seks w wielkim mieście
Kategoria:Postacie z amerykańskich seriali telewizyjnych