Wikipedysta:Parzniesia/brudnopis
 Gmach poczty w Zabrzu | |
| Państwo | |
|---|---|
| Miejscowość | |
| Adres |
przy Placu Dworcowym 1 |
| Styl architektoniczny |
neogotycki |
| Rozpoczęcie budowy |
14 czerwca 1909 |
| Ukończenie budowy |
19 marca 1911 |
Gmach Poczty w Zabrzu – budynek Poczty Głównej przy Placu Dworcowym 1 w Zabrzu (powiat śląski), dawny gmach poczty cesarskiej zniesiony w latach 1909-1911. Monumentalny, murowany, zdobiony szczytami o falistej linii w stylu neogotyckim.
Początki: 1845-1911
[edytuj | edytuj kod]Historia poczty zabrzańskiej sięga roku 1845, kiedy uruchomiono wagon pocztowy obsługujący wszystkie miejscowości na trasie Wrocław–Gliwice–Mysłowice. Od 1 lipca 1851 roku utworzono w Zabrzu dworcową ekspedycję pocztową, która mieściła się przy obecnej ulicy 3 Maja 10. Z czasem budynek okazał się zbyt ciasny, dlatego władze pocztowe zdecydowały o budowie nowej siedziby poczty, naprzeciwko dworca kolejowego[1].
Prace nad nową siedzibą rozpoczęto 14 czerwca 1909 roku od wyburzenia starych budynków. Koszty budowy wyniosły 280.000 marek i jeszcze 500.000 marek za wyposażenie. Gmach poczty oddano do użytku dnia 18 marca 1911 roku. Uroczyste rozpoczęcie działalności cesarskiej poczty w Zabrzu odbyło się 29 marca 1911r. W głównej sali było osiem okienek i automaty ze znaczkami i kartkami. Do dyspozycji było 110 skrytek pocztowych. Pierwszym zarządzającym pocztą w Zabrzu został dyrektor Thieberg. Na parterze mieściła się sala główna oraz skrytki pocztowe, na piętrze umieszczono centralę telefoniczną[1].
Po I Wojnie Światowej
[edytuj | edytuj kod]W dniu 16 października 1921r. w budynku poczty przy Bahnhofplatz (Plac Dworcowy) została odsłonięta tablica poświęconą 9 pracownikom poczty, którzy zginęli w czasie I wojny światowej[1].
Po II Wojnie Światowej
[edytuj | edytuj kod]W trakcie walk o Zabrze w styczniu 1945r budynek poczty został poważnie uszkodzony. Spłonął dach i zniszczone zostały okna, a wnętrze zdemolowano i wykradziono wszystko, co cenne. Poczta przerwała na jakiś czas swą działalność. Pierwszym naczelnikiem tymczasowej poczty w Zabrzu został Jan Plusz, który wraz z 10-ma przyjętymi do pracy osobami działalność rozpoczął od remontu dachu i budynku. Dział odbioru i nadawania przesyłek otwarto 1.04.1945r kiedy to poczta wznowiła swą działalność w Zabrzu, z wizytacją budynku przyjechał ówczesny Minister Poczt i Telegrafów inżynier Kapeliński. Po stwierdzeniu, że obiekt wciąż nadaje się do działalności pocztowej w dniu 12.04.1945r. uruchomiono automatyczną centralę telefoniczną Zabrze 1. Cała ta początkowa działalność odbywała się bardzo prowizorycznie. Nie było jeszcze nowych ustaw czy zarządzeń. Wykonywano po prostu ustne polecenia zarządzających[1].
We wrześniu 1995 roku w trakcie czyszczenia podziemnego zbiornika na wodę znaleziono arsenał broni, granatów i amunicji, porzucony przez uciekający przed Rosjanami „Postschutz” (niemiecką straż pocztową)[1].
100-lecie istnienia
[edytuj | edytuj kod]29 marca 2011 roku odbyło się stulecie istnienia urzędu pocztowego w Zabrzu. Udział w obchodach wzięli prezydent Zabrza Małgorzata Mańka-Szulik, dyrektor Oddziału Rejonowego Poczty Polskiej w Zabrzu Klaudiusz Hercig oraz filatelista Wilhelm Kowolik. Otworzyli oni wystawę filatelistyczną pt. „Historia Poczty w Zabrzu”. Ponadto Poczta wraz z Oddziałem Rejonowym Polskiego Związku filatelistów w Zabrzu zorganizowała „Miejską Pocztę Samochodową” – przewóz przesyłek zabytkowym samochodem pocztowym fiat 500, który 29 marca można było podziwiać przed Urzędem Pocztowym. Można było nabyć kartki, znaczki z budynkiem poczty oraz koperty z lakiem. Dla najmłodszych zorganizowano „dzień otwarty”, podczas którego uczniowie Szkoły Podstawowej nr 14 mogli zwiedzić zaplecze urzędu oraz poznać drogę przesyłki pocztowej[2]
Przypisy
[edytuj | edytuj kod]- ↑ a b c d e Poczta Główna w Zabrzu. [dostęp 2014-01-16]. (pol.).
- ↑ 100 lat budynku Poczty Głównej w Zabrzu. Wydział Kontaktów Społecznych. [dostęp 2014-01-18].
Kategoria:Budynki pocztowe w Polsce Kategoria:Architektura Zabrza