Przejdź do zawartości

Wikipedystka:Loraine/brudnopis4

Z Wikipedii, wolnej encyklopedii

Działania UPA wymierzone w Kościół rzymskokatolicki na Wołyniu

Ataki ukraińskich nacjonalistów na kościoły i osoby duchowne miały na Wołyniu podwójne znaczenie. Z jednej strony organizatorom antypolskiej akcji zależało na jak największej liczbie ofiar i odstraszeniu innych Polaków. Z drugiej - działania przeciwko rzymskokatolickim placówkom duszpasterskim wpisywały się w ogólnie wrogi stosunek do tego kościoła, kojarzonego z polskością. Miały na to wpływ wydarzenia z czasów II Rzeczypospolitej, głównie akcja rewindykacji cerkwi prawosławnych i inne działania władz polskich oraz samych hierarchów kościelnych, dążących do rozszerzania wpływów Kościoła rzymskokatolickiego kosztem prawosławia i Cerkwi greckokatolickiej[1]. Niszczenie kościołów i zabójstwa na osobach duchownych wpisywały się w ogólny plan oczyszczenia obszarów uznawanych za ukraińskie terytorium etniczne ze śladów polskości[2]. 9 lutego 1944 trwająca już wcześniej akcja została formalnie potwierdzona rozkazem dla prowidnyków kuszczowych, nakazując im "zniszczyć wszystkie ściany kościołów i innych polskich budynków kultowych"[3]. Katolicyzm obrządku łacińskiego był bowiem wyznaniem zdecydowanej większości zamieszkujących Wołyń Polaków, ich religijność oceniana była jako "żywa i ofiarna", funkcjonowała Akcja Katolicka, wiele nowych kościołów i kaplic powstawało z inicjatywy oddolnej, także w związku z akcją rewindykacyjną cerkwi prawosławnych i w celu umacniania na tym obszarze obrządku łacińskiego[4].

Pierwsza seria ataków na kościoły miała miejsce już 11 lipca 1943, kiedy zostały dokonane napady na kościół w Kisielinie (powiat horochowski), kościoły w Porycku, Chrynowie i Zabłoćcach (powiat włodzimierski) oraz kaplicę w Krymnie (powiat kowelski). We wszystkich tych miejscach doszło do masowego morderstwa, a przebieg wydarzeń był bardzo zbliżony: oddział UPA otaczał kościół kordonem, uniemożliwiając wyjście zgromadzonym we wnętrzu osobom, po czym ostrzeliwano wnętrze świątyni z karabinów maszynowych lub granatów[5]. W tym samym miesiącu dokonano napaści na kościoły w Wyszogródku, Sokolu oraz na cerkiew unicką w Żabczach[6] . Napad był również zaplanowany na kościół w Stężarzycach, jednak polscy mieszkańcy zostali ostrzeżeni przez Ukrainkę i do napaści nie doszło[7]. Jak podaje Ewa Siemaszko, do końca lipca 1943 ukraińscy nacjonaliści zniszczyli również kościoły w Łysinie, Złoczówce (powiat dubieński), Hucie Stepańskiej, Wyrce (powiat kostopolski), Domanince, Szumbarze (powiat krzemieniecki), Hłuboczku (powiat rówieński) oraz kaplice w Woronczynie i Zagajach (powiat horochowski) i Małyńsku (powiat kostopolski)[8]. W Kisielinie napastnicy rozstrzelali część wiernych w nawie kościelnej, część osób (z ks. Witoldem Kowalskim) podjęła desperacką obronę zakrystii, zmuszając ostatecznie Ukraińców do odstąpienia[9]. Władysław Filar wspomina o 11 zniszczonych do września 1943 kościołach[10]. Do dramatycznego starcia doszło również w kościele we Włodzimiercu 8 sierpnia 1943. Grupa ukrytych tam Polaków broniła się, strzelając do napastników z kurenia "Borystena" z czterech karabinów i oblewając kwasem solnym próbujących wyważyć drzwi. Upowcy zdołali zaminować i wysadzić tylną ścianę kościoła, jednak nadejście niemieckiej odsieczy dla napadniętego wcześniej posterunku uniemożliwiło im dalsze działania i uratowało Polaków[11]. Podobna fala napadów na kościoły w czasie mszy świętej miała miejsce w Boże Narodzenie 1943 roku[12]. Biuletyn Informacyjny Małopolski podawał, iż "Około 100 parafii już zlikwidowano, reszta wegetuje w oczekiwaniu zagłady"[13].

Z niszczeniem kościołów wiązało się mordowanie duszpasterzy katolickich. Leon Popek podaje, iż 23 księży i zakonników oraz 2 zakonnice zostało zamordowanych w czasie odprawiania nabożeństwa lub wykonywania innych czynności związanych z posługą duszpasterską, 17 księży zostało zabitych w zbiorowych atakach na swoje miejscowości, dalsze 17 osób zostało zabitych na swojej plebanii. Brakuje danych o losach kolejnych kilkunastu osób duchownych[14]. Ataki na katolickie osoby konsekrowane były przeprowadzane przez członków i sympatyków OUN od początku okupacji Wołynia, przy czym w latach 1939-1942 ginęły pojedyncze osoby (łącznie Popek podaje 16 ofiar[15], zaś w latach 1943-1944 zamordowano łącznie ich 80[16]. Ginęli również księża nierzymskokatoliccy, którzy wyrażali sprzeciw wobec działalności UPA i mordowania ludności polskiej - w cerkwi w Żabczach został zabity jej proboszcz ks. Serafin Jarosiewicz, który wcześniej w kazaniach potępił zbrodnie UPA[17], podobny los spotkał ks. Bakę, który na prośbę wiernych obrządku łacińskiego odprawiał dla nich nabożeństwa w tym rycie[18]. Za sprzeciw wobec antypolskiej akcji UPA został zabity również prawosławny arcybiskup Aleksy (Hromadśkyj) oraz trzy inne osoby duchowne[19].

Wskutek działalności UPA na Wołyniu przestało istnieć 70% parafii rzymskokatolickich, zniszczono co najmniej 62 kościoły i 33 kaplice[20]

W sprawozdaniu z dnia 23 sierpnia 1945 roku przeznaczonym dla Stolicy Apostolskiej kanclerz kurii diecezji łuckiej ks. Jan Szych wskazywał na rzeź wołyńską jako jeden z powodów całkowitego upadku diecezji:

W 1943 r. Ukraińcy zorganizowali straszną rzeź. Uzbrojeni atakowali Polaków i mordowali ich z całym okrucieństwem: rąbali siekierami, palili żywcem, wydłubywali oczy i wyrywali języki, niektórych owinięto w druty kolczaste i wrzucono do dołów. Kilkakrotnie Ukraińcy oblegali kościół w czasie Mszy św., mordując wiernych i księży, a kościół wysadzając w powietrze. Według zeznań, ilość zamordowanych wynosi 30 000, a nawet i 50 000. Wtenczas właśnie zamordowano 17 księży, niektórych torturowano przed śmiercią. Ks. Karol Baran został podobno przepiłowany na dwoje. Popi pobłogosławili w swej świątyni noże do mordowania Polaków.[21]

Wykaz księży i osób duchownych zamordowanych przez nacjonalistów ukraińskich

[edytuj | edytuj kod]

Osoba|Data śmierci|Informacje o osobie|Źródło


WOŁYŃ

Nazwisko Data i miejsce śmierci Informacje o osobie
ks. Wacław Majewski 19 marca 1943, las k. Mielnicy proboszcz parafii Mielnica, zastrzelony przez policjantów ukraińskich
br. Piotr Mojsijonek 5 kwietnia 1943, las pomiędzy Pniewem a Skoromochami pijar z Lubieszowa, pojmany w czasie podróży, zamordowany wraz z ks. Józefem Szostakiem
ks. Józef Szostak 5 kwietnia 1943, las pomiędzy Pniewem a Skoromochami administrator parafii Małe Hołoby, pojmany w czasie podróży, zamordowany wraz z br. Piotrem Mojsijonkiem
ks. Jerzy Jan Cimiński maj 1943, między Wołkowyjami a Demidówką proboszcz parafii Zofiówka, pojmany podczas podróży, zamordowany wraz z ks. Hieronimem Szczerbickim
ks. Hieronim Szczerbicki maj 1943, między Wołkowyjami a Demidówką proboszcz parafii w Tesłuchowie, pojmany podczas podróży, zamordowany wraz z ks. Janem Cimińskim
ks. Piotr Walczak czerwiec lub lipiec 1943, Połonka (?) ksiądz emeryt, prawdopodobnie pojmany podczas podróży i zamordowany
ks. Józef Aleksandrowicz 11 lipca 1943, Zabłotce proboszcz parafii w Zabłotcach (Zabłoćcach?), zabity w czasie mszy
ks. Jan Kotwicki 11 lipca 1943, Chrynów proboszcz parafii w Chrynowie, zastrzelony w czasie mszy
ks. Bolesław Szawłowski 11 (?) lipca 1943, Poryck proboszcz parafii w Porycku. Istnieje kilka wersji jego śmierci. Według jednych został zabity w czasie mszy lub na placu przed kościołem. Według innej wersji, uznawanej za bardziej prawdopodobną, ksiądz został tylko ranny i wzięty za nieżywego. Gdy upowcy odeszli, udał się do domu duchownego prawosławnego Szelesta, który się nim zaopiekował. Ksiądz Szawłowski został tam jednak wykryty przez UPA i zabity.
ks. Karol Baran 12 lipca 1943, Stężarzyce proboszcz parafii w Korytnicy, w czasie wojny obsługiwał także parafię w Stężarzycach. Uprowadzony przez UPA, według niektórych relacji przecięty piłą.
ks. Konstanty Turzański lipiec 1943, Wyszogródek proboszcz parafii Wyszogródek, zamordowany podczas mszy
ks. Stanisław Dobrzański 30 sierpnia 1943, Ostrówki proboszcz parafii Ostrówki. Jedna z ofiar zbrodni w Ostrówkach.
br. Józef Harmata 30 sierpnia 1943, Ostrówki brat zakonny Towarzystwa Chrystusowego dla Polonii Zagranicznej. Jedna z ofiar zbrodni w Ostrówkach.
o. Ludwik Wrodarczyk 6 grudnia 1943, Karpiłówka proboszcz w Okopach ze zgromadzenia oblatów. Pojmany podczas napadu na Okopy, zamordowany po torturach.
ks. Stanisław Grzesiak 16 stycznia 1944, Poryck proboszcz parafii Skurcze. Zastrzelony w kościele w Porycku, gdzie udał się, by pomodlić się za zamordowanego tam wcześniej ks. Bolesława Szawłowskiego
o. Józef Kamil Gleczman 7 (?) lutego 1944, Wiśniowiec karmelita z Wiśniowca, jedna z ofiar zbrodni w Wiśniowcu
br. Jan Cyprian Lasoń 7 (?) lutego 1944, Wiśniowiec karmelita z Wiśniowca, jedna z ofiar zbrodni w Wiśniowcu
ks. Stanisław Fijałkowski 12 marca 1944, Podkamień proboszcz parafii Poczajów (Wołyń). W lipcu 1943 schronił się wraz z parafianami w klasztorze w Podkamieniu. Jedna z ofiar zbrodni w Podkamieniu.

Ocaleli z ataków:

ks. Witold Kowalski|?|proboszcz parafii Kisielin, 11 lipca 1943 został ciężko ranny (postrzelony w twarz) w czasie obrony murowanej plebanii|ib.

ks. Stefan Zawadzki|?|proboszcz parafii Cumań, w lipcu 1941 roku napadnięty przez Ukraińców, zraniony nożem w gardło, pozostał kaleką do końca życia (problemy z mówieniem i przyjmowaniem pokarmów)|ib.

o. Franciszek Wiktor Honorat Jedliński|?|Podczas napadu na plebanię w Noworodczycach (prawdopodobnie czerwiec 1943) został przywiązany za nogi do żyrandola i powieszony głową w dół. Odnaleziony nazajutrz przez parafian.|ib.


MAŁOPOLSKA

Nazwisko Data i miejsce śmierci Informacje o osobie
ks. Józef Kluz koniec 1939 r. katecheta z Kołomyi. Zabity przez Ukraińców przy próbie przekroczenia granicy polsko-rumuńskiej
o. Jan Gałek 27 czerwca 1941, Komarno bernardyn ze Lwowa
ks. Franciszek Stańko 29 czerwca 1941 proboszcz parafii Równe k. Drohobycza.
ks. Marian Bosak 23 sierpnia 1941, Mariampol proboszcz parafii Mariampol. Wywołany z plebanii pod pretekstem wyjaśnienia sprawy urzędowej i zastrzelony 1km za wsią
ks. Rajmund Gałązka sierpień 1941 przeor Konwentu Karmelitów Trzewiczkowych w Trembowli. Zabity podczas podróży.
ks. Jan Ciąpała 12 września 1941 wikariusz parafii w Kałuszu. Zamordowany podczas podróży na wieś
ks. Leon Chudy 22 czerwca 1942 kapelan wojskowy, po kampanii wrześniowej osiadł w Stryju. Zamordowany podczas podróży
ks. Władysław Selwa 9 marca 1943, Tuligłowy proboszcz parafii Tuligłowy, zastrzelony w kancelarii parafialnej przez syna duchownego ukraińskiego Jarki z Boratyna
ks. Józef Grzesiowski 24 lipca 1943 administrator parafii Pistyń. Uprowadzony z plebanii pod pozorem aresztowania (nazwiska dwóch porywaczy są znane – byli to Wołodymyr Tkaczuk i Wasyl Iwaniszyn). Następnego dnia znaleziono księdza uduszonego.
ks. Michał Duszeńko 3 września 1943 administrator parafii Halerczyn-Wysocko. Zastrzelony podczas napadu bojówki OUN na plebanię. Według relacji dziekana brodzkiego ks. Emila Kobierzyckiego dochodzenie wykazało, że inspiratorem zbrodni był miejscowy ksiądz ukraiński.
ks. Władysław Klakla 14 września 1943 wikariusz parafii Mogielnica. Podczas podróży z Trembowli do Lwowa zabity i wyrzucony z pociągu przez grupę Ukraińców.
ks. Władysław Biliński 8 września 1943 administrator parafii Kotów. Wracając rowerem z odpustu w Litiatynie został napadnięty przez grupę Ukraińców, jego ciała nie odnaleziono.
ks. Tadeusz Stroński 10 października 1943 administrator parafii Skoromochy Stare. Zginął podczas napadu na plebanię.
ks. Antoni Wierzbowski 13 listopada 1943 administrator parafii Bybło. Uprowadzony z drogi w godzinach wieczornych, wywieziony do lasu i tam zastrzelony. Wraz z nim zginął nauczyciel Stanisław Wróbel.
ks. dr Andrzej Kraśnicki 8 grudnia 1943 proboszcz parafii Jazłowiec. Porwany z plebanii przez grupę UPA, zaginął bez wieści.
ks. o. Mikołaj Ferenc 14/15 stycznia 1944 kapucyn, administrator parafii Markowa. Zabity podczas napadu UPA na Markową.
ks. o. Witalis Borsuk 5 lutego 1944, droga Rohatyn-Fraga bernardyn, wikariusz parafii Fraga, pojmany w czasie podróży i zamordowany, jego ciało wrzucono do rzeki
ks. Michał Kucab 9 lutego 1944 administrator parafii Bednarów. Wywołany z plebanii przez grupę Ukraińców i zastrzelony.
ks. Józef Kaczorowski 11 lutego 1944 administrator parafii Wołków. Zabity podczas napadu UPA na plebanię. Ciężko raniono także jego matkę, która następnego dnia zmarła w szpitalu.
ks. Jan Kuszyński 14 lutego 1944 wikariusz parafii Toporów. Zastrzelony podczas napadu na plebanię.
ks. Stanisław Kwiatkowski 14 lutego 1944 proboszcz parafii Świrz. Wracając z pogrzebu zamordowanego przez UPA ks. Józefa Kaczorowskiego został zatrzymany przez Ukraińców i zabity. Razem z nim zginęło dwóch parafian.
s. Helena Dżugała 19 lutego 1944, Podkamień (pow. rohatyński) Jedna z ofiar napadu UPA na wieś, kościół, plebanię i klasztor. Przed śmiercią dokonano na niej zbiorowego gwałtu.
br. Euzebiusz Kowalski 19 lutego 1944, Fraga aspirant zakonu OO Bernardynów, zamordowany podczas napadu na Fragę
ks. o. Joachim Szafraniec 19/20 lutego 1944, Fraga proboszcz parafii Fraga i przeor klasztoru OO. Bernardynów. Zamordowany podczas napadu UPA na miejscowość
br. Roch Sałek 22 lutego 1944[22] bernardyn z klasztoru w Fradze
ks. Albin Barnaś 21 lutego 1944 proboszcz parafii Szutowa. Uprowadzony z plebanii przez bojówkarzy OUN-UPA, zaginął bez wieści.
br. Jan Franciszek Frączyk 12 marca 1944, Podkamień ur. 8.11.1866 r. , dominikanin z Podkamienia. Jedna z ofiar zbrodni w Podkamieniu
br. Gracjan Jóźwia 12 marca 1944, Podkamień ur. 6.10.1895 r. , dominikanin z Podkamienia. Jedna z ofiar zbrodni w Podkamieniu
br. Kryspin Karol Rogowski 12 marca 1944, Podkamień ur. 29.01.1867 r. , dominikanin z Podkamienia. Jedna z ofiar zbrodni w Podkamieniu
ks. Stanisław Fijałkowski 12 marca 1944, Podkamień proboszcz parafii Poczajów na Wołyniu. W lipcu 1943 schronił się wraz z parafianami w klasztorze w Podkamieniu. Jedna z ofiar zbrodni w Podkamieniu.
o. Bartłomiej Piotr Czosnek 13 marca (luty?) 1944 karmelita, wikariusz parafii Bołszowce. Wywołany do udzielenia sakramentów choremu. W drodze pojmany przez UPA i po torturach zabity.
ks. Franciszek Będkowski (Bętkowski?) 5/6 kwietnia 1944 proboszcz parafii w Żulinie, zabity podczas napadu na miejscowość
ks. Błażej Czuba 6 kwietnia 1944 proboszcz parafii Dołha Wojniłowska-Ziemianka. Zginął wraz z grupą parafian w podpalonej przez UPA plebanii.
s. Czesława Antonina Stieber 25 kwietnia 1944, Rypne józefitka w parafii Rożniatów
s. Weronika Melinger 7/8 maja 1944, Derżów szarytka z klasztoru w Rozdole, filia Derżów, zabita wraz z grupą ok. 20 wiernych przez UPA podczas napadu na miejscowość
s. Wiktoria Misiak 7/8 maja 1944, Derżów szarytka z klasztoru w Rozdole, filia Derżów, zabita wraz z grupą ok. 20 wiernych przez UPA podczas napadu na miejscowość
s. Agnieszka Poniecka 7/8 maja 1944, Derżów szarytka z klasztoru w Rozdole, filia Derżów, zabita wraz z grupą ok. 20 wiernych przez UPA podczas napadu na miejscowość
ks. Jan Mazur 11 lipca 1944, Tarnawka proboszcz parafii Tarnawka, zamordowany na plebanii przez dwóch policjantów ukraińskich
ks. Józef Kopeć 12 lipca 1944 wikariusz parafii Borownica. Wyprowadzony z plebanii i zastrzelony na podwórzu.
ks. Marceli Zmora 19 lipca 1944 proboszcz parafii Husaków. Uprowadzony z plebanii 14 lipca 1944, przetrzymywany w nieustalonym miejscu i po kilku dniach zabity.
s. Stefania Ustyanowicz 23 sierpnia 1944, między Niżniowem a Jazłowcem zakon niepokalanek, przełożona klasztoru w Niżniowie. Ujęta podczas podróży, zabita wraz z s. Marią Szembek
s. Maria Szembek 23 sierpnia 1944, między Niżniowem a Jazłowcem zakonnica z klasztoru w Jazłowcu. Ujęta podczas podróży, zabita wraz z s. Stefanią Ustyanowicz
ks. Marian Kłonowski 25 sierpnia 1944, Chlebowice Wielkie administrator parafii Chlebowice Wielkie. Przebywając w ogrodzie został raniony z broni palnej i dobity łopatą.
o. Józef Kostuś 20 czerwca 1944, Lwów zamordowany przez policjantów ukraińskich
ks. Stanisław Wilkoński 23 października 1944 katecheta w parafii Podwołczyska
s. Anna i Helena Żarkowskie (Żarnowskie?) 2 listopada 1944 służebniczki pracujące w sierocińcu we wsi Hnilcze Wielkie
ks. Adam Drzyzga 23 listopada 1944 administrator parafii Sorocko. Zginął w wyniku ataku UPA na kondukt pogrzebowy. Grzebano żołnierza IB; w pogrzebie brało udział kilkunastu żołnierzy IB. Księdza raniono z broni palnej i dobito bagnetami.
ks. Andrzej Kolbusz 6 grudnia 1944 parafia Niżniów. Zamordowany podczas napadu na miejscowość
ks. Stanisław Szczepankiewicz 24 grudnia 1944, Ihrowica proboszcz parafii Ihrowica, zginął razem z rodziną i grupą kilkudziesięciu mieszkańców wsi
s. Adela Augustyna Pawłowicz 29 grudnia 1944 józefitka, pielęgniarka w szpitalu w Dolinie, zamordowana w drodze z pracy do domu
ks. Szczepan Jurasz 3 lutego 1945 proboszcz parafii Czerwonogród. Podczas napadu UPA na tę miejscowość ukrył się w szczelinie skalnej wraz z grupką ludności; nad ranem został znaleziony martwy. Przypuszcza się, że zmarł na zawał serca w wyniku doznanych wrażeń.
ks. Marian Dziamarski 28 lutego 1945 administrator parafii Bekerów-Nowosiółka. Porwany z plebanii przez UPA, zaginął bez wieści.
o. Stanisław Mieczysław Mucha 7 marca 1945, k. Dobraczyna bernardyn, administrator parafii Sokal-Zabuże. Zastrzelony podczas podróży z Sokala do Krystynopola, wraz z nim zginęło dwóch innych Polaków.
s. Franciszka Kosiorowska 7 marca 1945 niepokalanka z klasztoru parafii Niżniów, spalona żywcem
s. Zofia Leokadia Kulpa 7 marca 1945 józefitka z parafii Niżniów, spalona żywcem
s. Anna Teresa Skałecka 7 marca 1945 józefitka z parafii Niżniów, spalona żywcem
ks. Józef Skrabalak 28 maja 1946, Sanok do 1944 roku proboszcz parafii Budki Nieznanowskie. Po jej zniszczeniu przez UPA przeniósł się do rodzinnego Temeszowa. Tu padł ofiarą ataku sotni „Hromenki”. Ranny, zmarł następnego dnia w szpitalu w Sanoku.
ks. Józef Suszczyński ? Babulińce
ks. Karol Procyk ? Bawarów
ks. Wiktor Szklarczyk ? Sarnki Dolne
ks. Jan Kuszyński ? Toporów
ks. Jan Walniczek ? Kociubińce
ks. Marceli Zmowa ? Husaków
ks. Franciszek Szarewicz ? Stojanów
ks. Jan Gach ? Kotów
ks. Antoni Faranowski ? Podwysokie
s. Andrzeja ? Lubieszów, sercanka
s. Gana ? Lubieszów, sercanka
ks. Józef Szady ? ?


Ocaleli z ataków:

ks. Roman Daca, proboszcz parafii Nowosielce. W nocy z 28 na 29 września 1943 podczas napadu bojówki UPA na plebanię schował się w zamaskowanej kryjówce i ocalał. Zabito jego matkę i gospodynię, które nie chciały podać miejsca ukrycia księdza, oraz pobito jego woźnicę – Ukraińca.

ks. Zygmunt Targosz, administrator parafii Tartaków. W listopadzie 1943 roku wracając z pogrzebu Polaków zamordowanych przez UPA w Leszczatowie ksiądz został ujęty przez upowców, poraniony nożami i pozostawiony na drodze. Oprawcy prawdopodobnie sądzili, że ksiądz nie żyje.

ks. Michał Sempowicz, administrator parafii Podmichale. 17 stycznia 1944 podczas napadu na plebanię wyskoczył przez okno i zdołał zbiec pomimo oddanych w jego stronę strzałów.

ks. Józef Miezin, proboszcz parafii Baligród. 6 sierpnia 1944 podczas napadu UPA na kościół w Baligrodzie do jego zabicia nie dopuścił ksiądz greckokatolicki Olenko. Zginęło 40 parafian.

ks. Jan Poręba, proboszcz parafii Piskorowice. 3 stycznia 1945 podczas podróży z Rzuchowa do Piskorowic ostrzelany z broni maszynowej. Ranny w prawą rękę, pierś i brodę, został kaleką do końca życia.

ks. Zygmunt Gorzeński, katecheta w parafii Stary Sambor. Podczas napadu w nocy z 9 na 10 czerwca 1945 ranny w rękę, został kaleką do końca życia.

ks. Józef Jastrzębski|?|Toporów|ib.

s. Kryspina|?|Petlikowce Stare|ib.

Zniszczone obiekty sakralne

[edytuj | edytuj kod]

Powiat sarneński

[edytuj | edytuj kod]
Miejscowość Zniszczony obiekt sakralny Data zniszczenia
Chinocze Kaplica z 1937 1943
Włodzimierzec Kościół św. Józefa z XIX w. oraz cmentarz 1943
Bereźnica Kościół św. Rafała Archanioła z XVII w. 1943
Okopy Kościół św. Jana Chrzciciela z 1934 1943
Wojtkiewicze Kościół Wniebowzięcia NMP z 1927 1943

Powiat lubomelski

[edytuj | edytuj kod]
Miejscowość Zniszczony obiekt sakralny Data zniszczenia
Piszcz Drewniana kaplica należąca do parafii w Pulemcu, wzniesiona po 1937 1943
Szack Drewniany kościół parafialny istniejący od 1938 1943
Opalin Kościół parafialny św. Antoniego z Padwy z XVII w. 1943
Wólka Uhruska Drewniana kaplica należąca do parafii w Opalinie 1943
Ostrówki Kościół św. Andrzeja z 1765 8 września 1943
Jankowce Drewniana kaplica św. Marii Magdaleny z 1925 1943
Horodno Kaplica należąca do parafii w Lubomlu 1943
Maszów Kaplica należąca do parafii w Lubomlu 1943

Powiat kowelski

[edytuj | edytuj kod]
Miejscowość Zniszczony obiekt sakralny Data zniszczenia
Niesuchojeże (obecnie Łapki) Nieukończony murowany kościół powstały dla parafii erygowanej w 1939 1943
Rudniki Kaplica należąca do parafii św. Stanisława w Kowlu 1943
Karasin Kościół drewniany z 1938 lipiec 1943

Powiat włodzimierski

[edytuj | edytuj kod]
Miejscowość Zniszczony obiekt sakralny Data zniszczenia
Przewały Kościół parafialny Wniebowzięcia NMP pochodzący z 1862 sierpień 1943, kościół został zaatakowany i spalony w czasie nabożeństwa
Ziemlica Drewniana kaplica należąca do parafii Binduga sierpień 1943
Stawki Drewniany kościół parafialny z 1927 sierpień 1943
Korytnica Kościół św. Antoniego z Padwy z XVII w. 12 lipca 1943
Stężarzyce Kościół drewniany z 1931 1943
Swojczów Drewniany kościół Narodzenia NMP z XVII wieku oraz kaplica 11 VII 1943, kościół zaatakowany w czasie nabożeństwa
Chrynów Drewniany kościół z 1937 11 VII 1943, kościół zaatakowany w czasie nabożeństwa
Litowiż Kościół św. Michała Archanioła z XVII w. 1943
Zabłoćce Kościół Trójcy Świętej z XVIII w. 11 VII 1943, kościół zaatakowany w czasie nabożeństwa
Poryck Kościół Trójcy Świętej i św.Michała Archanioła 11 VII 1943, kościół zaatakowany w czasie nabożeństwa

Powiat horochowski

[edytuj | edytuj kod]
Miejscowość Zniszczony obiekt sakralny Data zniszczenia
Woronczyn Kościół z 1936 z kaplicą z 1820 25 czerwca 1943, kościół zaatakowany w czasie nabożeństwa
Kisielin Kościół Niepokalanego Poczęcia NMP z XVIII 11 lipca 1943, kościół zaatakowany w czasie nabożeństwa
Twierdynie Drewniana kaplica należąca do parafii Kisielin lipiec 1943
Nowy Zahorów Kościół Narodzenia NMP, w latach 1839-1921 cerkiew prawosławna 1943
Koniuchy Kościół Wniebowzięcia NMP z XVII wieku styczeń 1944
Drużkopol Kościół Niepokalanego Poczęcia NMP i św. Stanisława Biskupa z początku XX wieku 6/7 stycznia 1944
Zagaje Kaplica z 1910, należąca do parafii Drużkopol 12 lipca 1943, kaplica zaatakowana w czasie nabożeństwa
Bużany Drewniana kaplica należąca do parafii Drużkopol 1943
Nowe Gniezno Nieukończony (budowany od 1936) kościół 1943
Łobaczówka Nieukończony (budowany od 1935) kościół 1943
Nowosiółki 1943

Powiat łucki

[edytuj | edytuj kod]
Miejscowość Zniszczony obiekt sakralny Data zniszczenia
Kołki Drewniany kościół Wniebowzięcia NMP z XVII w. czerwiec 1943
Sokul Kościół NMP Wspomożenie Wiernych z XVII w. 1943, od 1994 trwa odbudowa
Emilin Stary Drewniana kaplica należąca do parafii Hołoby 1943
Torczyn Kościół św. Trójcy i Jana Chrzciciela z XVIII w. koniec stycznia 1944
Okorsk Wielki Drewniana kaplica należąca do parafii Torczyn 1943
Aleksandrówka Nieukończony kościół (budowa rozpoczęta w 1938) 1943
Watyń Kaplica należąca do parafii Skurcze 15 stycznia 1944
Skurcze Kościół Wniebowzięcia NMP z XVII w. 15 stycznia 1944
Nieświcz Kościół św. Macieja z XVII w. początek 1944
Ławrów Kaplica z 1816 październik 1943
Sienkiewiczówka Kaplica z 1933 październik 1933
Zofiówka Drewniany kościół św. Zofii i Matki Bożej Dobrej Rady z 1921 1 lipca 1943
Poddębce Drewniana kaplica z 1937 wrzesień 1943

Powiat kostopolski

[edytuj | edytuj kod]
Miejscowość Zniszczony obiekt sakralny Data i okoliczności zniszczenia
Wyrka Drewniany kościół Podwyższenia Krzyża Świętego z 1934 18 VII 1943, spalony po napadzie na wieś
Huta Stepańska Drewniany Najświętszego Serca Jezusa 19 VII 1943, kościół spalony po napadzie na wieś, obecnie na jego miejscu znajduje się krzyż pamiątkowy
Stepań Kościół św. Michała Archanioła z XIX w. 1943
Perełysianka Drewniana kaplica 1943
Janowa Dolina Drewniana kaplica św. Jana Chrzciciela 23 kwietnia 1943
Kazimierka (Kuźmówka) Kościół św. Kazimierza z XVII w. 1943, znajdujący się w kościele cudowny obraz maryjny został przeniesiony do nieistniejącej dziś cerkwi w Stepaniu
Reginówka Kościół z 1929 1943
Piłsudczyzna Drewniana kaplica z 1934 należąca do parafii Kostopol 1943
Anowal lub Anowola Kościół św. Czesława z 1926 marzec 1943
Bystrzyce Kaplica z XIX w. 1943
Rudnia Potasznia Kościół św. Józefa Oblubieńca z 1938 1943, rozbiórka kościoła zakończona po 1945
Myszakowa Drewniany kościół NMP z Góry Karmel z 1924 kwiecień 1943, po pacyfikacji wsi przez Niemców w lutym 1943
Ludwipol Drewniany kościół Serca Jezusowego 1943
Dermanka Kościół św. Izydora Rolnika z 1932 czerwiec 1943

Powiat rówieński

[edytuj | edytuj kod]
Miejscowość Zniszczony obiekt sakralny Data
Ulbarów Drewniana kaplica należąca do parafii Warkowice 1943
Aleksandria Kościół Zaślubin NMP 1943
Pustomyty Drewniana kaplica z 1934 należąca do parafii Tuczyn 1943
Niewirków Kościół i klasztor dominikanów 1943, zniszczony po walkach UPA z samoobroną polską
Hłuboczek Kościół NMP Królowej Polski z 1928 1943

Powiat dubieński

[edytuj | edytuj kod]
Miejscowość Zniszczony obiekt sakralny Data
Jałowicze Kościół Objawienia NMP z XVIII w. 1943
Ostrożec Murowana kaplica z 1934, należała do parafii w Jałowiczach czerwiec 1943, na terenie kaplicy miało miejsce starcie polsko-ukraińskie
Targowica Kościół Matki Boskiej Różańcowej 1943, ruiny rozebrane przez władze stalinowskie po 1945
Złoczówka Kościół NMP 1943
Bilcza Murowana kaplica należąca do parafii Złoczówka 1943
Łysin Kościół Przemienienia Pańskiego z XVIII w. lipiec 1943
Ilpiboki Drewniana kaplica z XVIII w., należąca do parafii w Łysinie lipiec 1943
Werben Drewniana kaplica należąca do parafii Beresteczko lipiec 1943
Tesłuchów Kościół Objawienia NMP z Lourdes z 1928 1943
Pelcza Kościół Matki Boskiej Częstochowskiej z 1928 1943
Smordowa Kaplica należąca do parafii Młynów 1943
Radów Kościół św. Ignacego Loyoli z 1925 1944
Ptycza Kościół św. Trójcy z XVII w. 1943
Kozin Kościół z 1937 (filialny parafii Ptycza) 1944
Onyszkowe Kaplica z 1936 lipiec 1943
Krupiec Kościół Niepokalanego Poczęcia NMP z 1927 1943
Smyga Kościół drewniany w budowie (rozpoczęta 1938) 1943

Powiat zdołbunowski

[edytuj | edytuj kod]
Miejscowość Zniszczony obiekt sakralny Data
Mizocz Kościół św. Jana Nepomucena z XVIII w. lato 1943; na terenie kościoła miały miejsce walki z polska samoobroną
Noworodczyce Kościół św. Józefa Oblubieńca NMP 1943
Milatyn Kaplica z XVII w. należąca do parafii Hłuboczek 1943

Powiat krzemieniecki

[edytuj | edytuj kod]
Miejscowość Zniszczony obiekt sakralny Data
Uhorsk Niewykończony kościół (budowa rozpoczęta w 1939) 1943
Kąty (Kuty) Kościół św. Izydora kwiecień 1943, zniszczony po walkach z polską samoobroną
Dederkały Kościół Podwyższenia Krzyża Św i klasztor reformatów marzec 1944, wcześniej ośrodek samoobrony polskiej i schronienie dla ok. 300 osób
Szumbar Kościół Najświętszego Serca Jezusa i były klasztor trynitarzy z XVIII w. lipiec 1943
Zahajce Wielkie kaplica należąca do parafii Szumbark 1943
Poczajów Kaplica Imienia Marii z 1928 1944
Wiśniowiec Stary Kościół św. Stanisława z XVIII w. luty 1944, kościół był miejscem zbrodni na ok. 200 Polakach
Wiśniowiec Nowy Kościół św. Michała Archanioła i klasztor karmelitów luty 1944, kościół zniszczony po walkach z polską samoobroną
Kołodno Kościół św. Józefa i św. Elżbiety z XVIII w. 14 lipca 1943
Wyszogródek Kościół św. Ducha z XVIII w. 1943
Łanowce Kościół Wniebowzięcia NMP z XIX w. Spalony w czasie napadu na Łanowce 4 lutego 1944
Domaniówka Drewniany kościół z XVIII w., filia parafii w Łanowcach 1943
Napadówka Kaplica należąca do parafii w Łanowcach 1943
Kozaczki-Hrynki Kaplica w budowie (od 1939) 1943
Białozórka Kaplica z 1921 1943

Bibliografia

[edytuj | edytuj kod]
  • Cz. Piotrowski, Zniszczone i zapomniane osiedla polskie oraz kościoły na Wołyniu, Warszawa 2002, Okręg Wołyński Światowego Związku Żołnierzy AK, ISBN 83-915111-1-1
  • Cz. Piotrowski Zniszczone i zapomniane osiedla polskie oraz kościoły w powiecie sarneńskim na Wołyniu, Warszawa 2004, Okręg Wołyński Światowego Związku Żołnierzy AK, ISBN 83-915111-0-3

Przypisy

[edytuj | edytuj kod]
  1. W.Mędrzecki, Polityka narodowościowa II Rzeczypospolitej a antypolska akcja UPA w latach 1943-1944 [w:] Antypolska akcja OUN-UPA 1943-1944. Fakty i interpretacje, Warszawa, Instytut Pamięci Narodowej 2003, ISBN 83-89078-09-0, s.14
  2. [W. Filar, Wołyń 1939-1944. Eksterminacja czy walki polsko-ukraińskie, Adam Marszałek, Toruń 2004, ISBN 83-7322-976-0, s.112
  3. W. Filar, Eksterminacja ludności polskiej na Wołyniu w drugiej wojnie światowej, Warszawa 1999, s.64
  4. M. Dębowska, Kościół katolicki na Wołyniu w warunkach okupacji 1939-1945, Instytut Pamięci Narodowej, Rzeszów 2008, ISBN 978-83-60464-83-0, s.21-23
  5. G. Motyka, Ukraińska partyzantka 1942-1960. Działalność Organizacji Ukraińskich Nacjonalistów i Ukraińskiej Powstańczej Armii, Instytut Studiów Politycznych PAN, Oficyna Wydawnicza Rytm, Warszawa 2006, ISBN 978-83-88490-58-3, s.332
  6. E. Siemaszko, Ludobójcze akcje OUN-UPA w lipcu 1943 na Wołyniu [w:] Warszawa, Instytut Pamięci Narodowej 2003, ISBN 83-89078-09-0, s.67
  7. E. Siemaszko, op.cit., s.67
  8. E. Siemaszko, op.cit, s.73
  9. G.Motyka, op.cit.,s.334
  10. W. Filar, Wołyń 1939-1944. Eksterminacja czy walki polsko-ukraińskie, Adam Marszałek, Toruń 2004, ISBN 83-7322-976-0, s.96. Autor ten wskazuje na kościoły w Hucie Stepańskiej, Sokólu, Chrynowie, Porycku, Kisielinie, Zaturcach, Stepaniu, Kazimiercach, Wojtkiewiczach, Wyrce i Swojczowie oraz na cerkiew greckokatolicką w Żabczach.
  11. G. Motyka, op.cit.,s.345
  12. W. Filar, op.cit, s.98
  13. W. Filar, op.cit., s.112
  14. L. Popek, Losy księży rzymskokatolickich na Wołyniu i w Galicji Wschodniej w latach 1943-1944 [w:]Antypolska akcja OUN-UPA 1943-1944. Fakty i interpretacje, Warszawa, Instytut Pamięci Narodowej 2003, ISBN 83-89078-09-0, s.78
  15. L. Popek, op.cit., s.78
  16. L. Popek,op.cit., s.78
  17. L. Popek,op.cit, s.79
  18. L. Popek, op.cit.,s.79
  19. L. Popek, op.cit.,s.79
  20. L. Popek, Zbrodnie OUN – UPA na mieszkańcach Kresów Wschodnich RP w latach 1943 – 1944 na przykładzie Wołynia
  21. Oprócz rzezi wołyńskiej ks. Szych wskazuje na inne klęski, które dotknęły diecezję: sowieckie deportacje, niemieckie pacyfikacje i wywózki na przymusowe roboty do Rzeszy oraz tzw. repatriację - zob. Maria Dębowska, Leon Popek, Duchowieństwo diecezji łuckiej. Ofiary wojny i represji okupantów 1939-1945, Lublin 2010, ISBN 978-83-7270-791-8, s. 201-202
  22. uwaga: Siekierka nie podaje tej daty

Leon Popek używa pojęcia a.r.