Wilfried Pallhuber

Wilfried Pallhuber
Data i miejsce urodzenia	4 sierpnia 1967 ; Anterselva
Klub	C.S. Carabinieri
Wzrost	170 cm
Debiut w PŚ	17.01.1985, Oberhof; (54. miejsce - b.indywidualny)
Pierwsze punkty w PŚ	28.01.1988, Ruhpolding (24. miejsce - b.indywidualny)
Pierwsze podium w PŚ	21.03.1992, Nowosybirsk (1. miejsce - sprint)
Dorobek medalowy
	Reprezentacja Włochy
	Mistrzostwa świata
	Puchar Świata
3. miejsce ;	1994/1995
	Puchar Świata (bieg indywidualny)
2. miejsce ;	1994/1995

Wilfried Pallhuber (ur. 4 sierpnia 1967 w Anterselvie) – włoski biathlonista, wielokrotny medalista mistrzostw świata.

Kariera

W zawodach Pucharu Świata zadebiutował 7 stycznia 1985 roku w Oberhofie, zajmując 54. miejsce w biegu indywidualnym. Pierwsze pucharowe punkty zdobył 28 stycznia 1988 roku w Ruhpolding, kiedy zajął 24. miejsce w tej samej konkurencji. Na podium zawodów tego cyklu pierwszy raz stanął 21 marca 1992 roku w Nowosybirsku, wygrywając rywalizację w sprincie. W zawodach tych wyprzedził Austriaka Ludwiga Gredlera i Mikaela Löfgrena ze Szwecji. W kolejnych startach jeszcze sześć razy stanął na podium, odnosząc przy tym pięć zwycięstw: 4 marca 1993 roku w Lillehammer, 10 marca 1994 roku w Hinton, 19 stycznia 1995 roku w Oberhofie i 5 grudnia 1996 roku w Östersund wygrywał biegi indywidualne, a 1 lutego 1997 roku w Osrblie zwyciężył w sprincie. Najlepsze wyniki osiągnął w sezonie 1994/1995, kiedy zajął trzecie miejsce w klasyfikacji generalnej, za Norwegiem Jonem Åge Tyldumem i kolejnym Włochem, Patrickiem Favre. W tym samym sezonie był też drugi w klasyfikacji biegu indywidualnego.

Na mistrzostwach świata w Oslo/Mińsku/Kontiolahti w 1990 roku wspólnie z Pieralberto Carrarą, Johannem Passlerem i Andreasem Zingerle zdobył złoty medal w sztafecie. Był to pierwszy w historii złoty medal dla Włoch w tej konkurencji. Na rozgrywanych rok później mistrzostwach świata w Lahti razem z Hubertem Leitgebem, Gottliebem Taschlerem i Simonem Demetzem zwyciężył w biegu drużynowym. Także to zwycięstwo było pierwszym włoskim triumfem w historii. Kolejne zwycięstwo w sztafecie, startując z Passlerem, Carrarą i Zingerle, odniósł podczas mistrzostw świata w Borowcu w 1993 roku. Ponadto w 1994 roku reprezentacja Włoch w składzie: Carrara, Leitgeb, Zingerle i Pallhuber zwyciężyła w biegu drużynowym na mistrzostwach świata w Canmore.

Swój jedyny indywidualny medal wywalczył na mistrzostwach świata w Osrblie w 1997 roku. Zwyciężył tam w sprincie, wyprzedzając swego rodaka - René Cattarinussiego i Olega Ryżenkowa z Białorusi. Został tym samym pierwszym w historii włoskim mistrzem świata w tej konkurencji. Osiem dni później razem z Cattarinussim, Favre i Carrarą zajął na tej imprezie trzecie miejsce w sztafecie. Był też między innymi siódmy w sprincie podczas mistrzostw świata w Ruhpolding rok wcześniej.

W 1992 roku wystartował na igrzyskach olimpijskich w Albertville, gdzie w swoim jedynym starcie zajął 40. miejsce w biegu indywidualnym. Na rozgrywanych dwa lata później igrzyskach w Lillehammer zajął 20. w tej konkurencji i 24. miejsce w sprincie. Podczas igrzysk olimpijskich w Nagano w 1998 roku był między innymi czternasty w sprincie i dziewiąty w sztafecie. Na igrzyskach w Salt Lake City w 2002 roku we wszystkich startach plasował się poza czołową dziesiątką. Brał również udział w igrzyskach w Turynie w 2006 roku, gdzie najwyższe lokaty zajął w biegu indywidualnym i sztafecie, zajmując odpowiednio dziewiątą i ósmą pozycję.

Jego siostra, Siegrid, także została biathlonistką, a brat - Hubert Pallhuber był kolarzem górskim.

Osiągnięcia

Igrzyska olimpijskie

Rok	Miejscowość	Konkurencje
Rok	Miejscowość	IN	SP	PU	MS	RL	MR	SR
1992	Albertville	40.	–	nd.	nd.	–	nd.	–
1994	Lillehammer	20.	24.	nd.	nd.	–	nd.	–
1998	Nagano	41.	14.	nd.	nd.	9.	nd.	–
2002	Salt Lake City	50.	50.	33.	nd.	16.	nd.	–
2006	Turyn	9.	22.	17.	24.	8.	nd.	–

Mistrzostwa świata

Rok	Miejscowość	Konkurencje
Rok	Miejscowość	IN	SP	PU	MS	RL	MR	SR
1989	Feistritz	–	14.	nd.	nd.	4.	nd.	–
1990	Oslo/Mińsk/Kontiolahti	16.	24.	nd.	nd.	1.	nd.	–
1991	Lahti	47.	30.	nd.	nd.	–	nd.	–
1993	Borowec	48.	–	nd.	nd.	1.	nd.	–
1994	Canmore	nd.	nd.	nd.	nd.	nd.	nd.	–
1995	Anterselva	79.	46.	nd.	nd.	4.	nd.	–
1996	Ruhpolding	41.	7.	nd.	nd.	10.	nd.	–
1997	Osrblie	41.	1.	12.	nd.	3.	nd.	–
1998	Pokljuka/Hochfilzen	nd.	nd.	28.	nd.	nd.	nd.	–
1999	Kontiolahti/Oslo	21.	33.	21.	12.	8.	nd.	–
2000	Oslo/Lahti	–	50.	51.	–	5.	nd.	–
2001	Pokljuka	31.	69.	–	–	10.	nd.	–
2003	Chanty-Mansyjsk	78.	32.	19.	–	18.	nd.	–
2004	Oberhof	26.	25.	30.	–	15.	nd.	–
2005	Hochfilzen	10.	25.	13.	23.	9.	nd.	–
2005	Chanty-Mansyjsk	nd.	nd.	nd.	nd.	nd.	19.	–
2006	Pokljuka	nd.	nd.	nd.	nd.	nd.	12.	–
2007	Anterselva	46.	24.	27.	–	4.	6.	–

Puchar Świata

Miejsca w klasyfikacji generalnej

Sezon	Miejsce
1984/1985	-
1987/1988	43.
1988/1989	33.
1989/1990	26.
1990/1991	8.
1991/1992	9.
1992/1993	17.
1993/1994	5.
1994/1995	3.
1995/1996	34.
1996/1997	15.
1997/1998	23.
1998/1999	24.
1999/2000	54.
2000/2001	27.
2001/2002	67.
2002/2003	31.
2003/2004	43.
2004/2005	43.
2005/2006	46.
2006/2007	47.

Miejsca na podium w zawodach chronologicznie

Lp.	Dzień	Rok	Miejscowość	Konkurencja	Lokata	Pudła	Czas biegu	Strata	Zwycięzca
1.	21 marca	1992	Nowosybirsk	Sprint na 10 km	1.	0+0	28:10,5	–	–
2.	4 marca	1993	Lillehammer	Bieg indywidualny na 20 km	1.	0+1+0+0	55:08,6	–	–
3.	10 marca	1994	Hinton	Bieg indywidualny na 20 km	1.	0+0+0+0	56:07,6	–	–
4.	19 stycznia	1995	Oberhof	Bieg indywidualny na 20 km	1.	0+0+0+1	58:55,4	–	–
5.	9 marca	1995	Lahti	Bieg indywidualny na 20 km	3.	1+0+0+0	1:07:08,8	+32,5	Ludwig Gredler
6.	5 grudnia	1996	Östersund	Bieg indywidualny na 20 km	1.	1+1+0+0	50:46,7	–	–
7.	1 lutego	1997	Osrblie	Sprint na 10 km	1.	0+0	26:24,4	–	–

Bibliografia

Profil na stronie IBU. services.biathlonresults.com. [dostęp 2010-11-06]. (ang.).
Wilfried Pallhuber. skisport365.com. [dostęp 2020-07-25]. (ang.).
Olympedia - Wilfried Pallhuber. olympedia.org. [dostęp 2020-07-25]. (ang.).