Wybory parlamentarne w Dominikanie w 2010 roku
Wybory parlamentarne w Dominikanie w 2010 roku – wybory do Kongresu Narodowego Dominikany przeprowadzone 16 maja 2010. Zwycięstwo w wyborach odniosła rządząca Partia Wyzwolenia Dominikany (PLD) prezydenta Leonela Fernándeza.
Organizacja wyborów
[edytuj | edytuj kod]W wyborach obywatele decydowali o obsadzie 183 miejsc w Izbie Deputowanych oraz 32 miejsc w Senacie. Równocześnie z wyborami parlamentarnymi odbyły się wybory lokalne, w których do obsady było 155 stanowisk burmistrzów[1], a także wybory 20 deputowanych do Parlamentu Środkowoamerykańskiego. Uprawnionych do głosowania było ponad 6 mln obywateli[2][3].
Parlament Dominikany wybierany jest co 4 lata, poprzednie wybory odbyły się w maju 2006. Faworytem wyborów pozostawała rządząca liberalna Partia Wyzwolenia Dominikany (PLD) prezydenta Leonela Fernándeza. Jej głównym rywalem była opozycyjna socjaldemokratyczna Dominikańska Parta Rewolucyjna (PRD) na czele z Miguelem Vargasem Maldonado[1][4].
Przebieg i wyniki wyborów
[edytuj | edytuj kod]W dniu głosowania 16 maja 2010 w starciach między zwolennikami PLD i PRD zginęło 5 osób, a 13 zostało rannych. Prezydent Fernandez potępił akty przemocy[4][3].
Zdecydowane zwycięstwo w wyborach odniosła rządząca Partia Wyzwolenia Dominikany, która zdobyła 105 mandatów w Izbie Deputowanych i 31 mandatów w Senacie. Opozycyjna Dominikańska Partia Rewolucyjna zdobyła 75 miejsc w Izbie Deputowanych, a Chrześcijańsko-Społeczna Partia Reformistyczna (PRSC) 3 mandaty w izbie niższej i jeden mandat w izbie wyższej. W wyborach deputowanych do Parlamentu Środkowoamerkańskiego PLD zdobyła 10 mandatów, PRD – 9, a PRSC – 1 mandat. W wyborach lokalnych PLD obsadziła 91 urzędów burmistrzów, PRD – 58, a PRSC – 4 urzędy[5].
Organizację wyborów monitorowało 50 obserwatorów z Organizacji Państw Amerykańskich (OPA). Stwierdzili oni, że generalnie głosowanie przebiegło normalnie, pomimo odnotowania pojedynczych aktów przemocy. Obserwatorzy z OPA skrytykowali jednocześnie wykorzystywanie publicznych mediów dla potrzeb jednej partii politycznej i nierównowagę w finansowaniu kampanii spowodowaną brakiem granicy maksymalnych wydatków na nią. Opozycja zarzuciła PLD wykorzystywanie państwowych funduszy i publicznej telewizji na potrzeby swojej kampanii wyborczej[4][2].
- Wyniki wyborów parlamentarnych:
| Partia polityczna | Liczba głosów | % | Liczba deputowanych | Liczba senatorów | |
|---|---|---|---|---|---|
| Partia Wyzwolenia Dominikany (Partido de la Liberación Dominicana) | 1 804 727 | 54,62 | 105 | 31 | |
| Dominikańska Partia Rewolucyjna (Partido Revolucionario Dominicana) | 1 384 206 | 41,89 | 75 | 0 | |
| Chrześcijańsko-Społeczna Partia Reformistyczna (Partido Reformista Social Cristiano) | 48 308 | 1,46 | 3 | 1 | |
| Partido Revolucionario Social Demócrata | 20 482 | 0,62 | — | — | |
| Movimiento Independencia, Unidad y Cambio | 15 821 | 0,48 | — | — | |
| Dominicanos por el Cambio | 15 392 | 0,48 | — | — | |
| Partido Revolucionario Independiente | 7 976 | 0,24 | — | — | |
| Unión Demócrata Cristiana | 3 915 | 0,12 | — | — | |
| Partido Demócrata Institucional | 1 734 | 0,05 | — | — | |
| Alianza Social Dominicana | 553 | 0,02 | — | — | |
| Partido Verde de la Unidad Democrática | 520 | 0,02 | — | — | |
| Razem (frekwencja ~58%) | 3 304 174 | 100% | 183 | 32 | |
| Źródło:[6][5] | |||||
Przypisy
[edytuj | edytuj kod]- ↑ a b Dominican legislative vote could boost president. Associated Press, 16 maja 2010. [dostęp 2010-05-27]. (ang.).
- ↑ a b Three dead as Dominican Republic holds elections. Stabroek News, 17 maja 2010. [dostęp 2010-05-27]. (ang.).
- ↑ a b Bloodshed mars Dominican elections. AFP, 16 maja 2010. [dostęp 2010-05-27]. [zarchiwizowane z tego adresu (2013-01-24)]. (ang.).
- ↑ a b c Dominican Republic Election Date: May 16, 2010. Angus Reid Global Monitor. [dostęp 2010-05-27]. (ang.).
- ↑ a b Oposición dominicana insiste en fraude y denuncia amenazas de oficialistas. European Pressphoto Agency, 22 maja 2010. [dostęp 2010-05-26]. [zarchiwizowane z tego adresu (2012-09-05)]. (hiszp.).
- ↑ TOTAL NACIONAL CONGRESUAL SIN ALIANZAS. Junta Central Electoral. [dostęp 2010-05-27]. (hiszp.).