Zapiski Błękitnej Skały
Zapiski Błękitnej Skały albo Błękitnego Urwiska (chiń. 碧巖錄, pinyin: Bìyán lù; kor. Pyŏkam lok, jap.: 碧巌録 Hekiganroku, wiet. Bích nham lục) – zw. też Zapiski Lazurowej Skały lub Księga Błękitnej Skały – jeden z najbardziej znanych zbiorów gonganów (kōanów), a zarazem jeden z klasycznych tekstów chanu (jap. zenu).
Historia tekstu
[edytuj | edytuj kod]Autorem wyboru tych 100 specyficznych opowieści był wybitny mistrz chanu ze szkoły yunmen Xuedou Chongxian, który nazwał go Boze songgu. Xuedou wybrał 82 przypadki z Jingde chuandeng lu (景德傳燈錄), a pozostałe z Yunmen guanglu (雲門廣録) (Obszerne zapiski Yunmena Wenyana) (864–949).
Dopiero później, po około stu latach, mistrz chanu szkoły yangqi Yuanwu Keqin dopisał do owych gonganów komentarze. Cały ten zestaw został przez jego uczniów nazwany Biyan lu, gdyż w jego celi klasztornej wisiała kaligrafia z dwoma znakami bi (碧) (błękit) i yan (巖) (skała).
Inny wybitny mistrz i następca Yuanwu – Dahui Zonggao zniszczył oryginalny tekst Księgi, gdyż obawiał się, że w przyszłości gongany staną się intelektualną grą, a intelektualizacja pracy nad gonganem spowoduje utratę drogi do oświecenia. Pierwotny tekst został jednak zrekonstruowany przez jednego z mnichów, który pozbierał wszystkie rękopisy i skompilował nową całość.
Do Japonii tekst został zawieziony przez Dōgena Zenji (道元禅師; 1200–1253), założyciela szkoły sōtō – japońskiego odpowiednika chińskiej szkoły chanu caodong. Ostatniej nocy przed powrotem do ojczyzny Dōgen zobaczył egzemplarz „Zapisków Błękitnej Skały” po raz pierwszy, i przez całą noc przepisywał książkę.
Przekład polski i przekłady zachodnie
[edytuj | edytuj kod]Istnieje przekład polski samych gonganów, wydany w formie powielonej broszurki, na potrzeby wewnętrzne Stowarzyszenia Buddyjskiego Zen „Czogie” (obecnie: Szkoła Zen Kwan Um w Polsce): 碧巖錄. Księga Błękitnej Skały, na j. angielski tłumaczył Mistrz zenu Seung Sahn. Przekład polski K.N., Copyright by Providence Zen Center, bmw. [Warszawa-Falenica] 1981, nlb. [70 s.][1]
Najpowszechniej cytowanym przekładem jest przekład angielski Thomasa i J.J. Clearych[2], jednak najpełniejszym, najdokładniejszym jest przekład niemiecki Wilhelma Gunderta[3].
Konstrukcja przypadku
[edytuj | edytuj kod]Układ tekstu związanego z każdym gonganem wykazuje wspólne cechy, chociaż nie wszystkie występują w każdym ze 100 przypadków (np. w kilku przypadkach nie występuje część wstępna, sugerująca czy też wskazująca na coś istotnego)
- Część wstępna – sugestia
- Przypadek – właściwy gongan
- Przypisy – uwagi Yuanwu (były one umieszczone przez niego bezpośrednio w tekście, ale są obecnie wyodrębniane)
- Komentarz – komentarz Yuanwu do każdego gonganu
- Wiersz – wiersz Xuedou (często z bezpośrednimi uwagami Yuanwu, obecnie w formie przypisów między wersami wiersza)
- Komentarz – komentarz Yuanwu do wiersza i jego związków z przypadkiem
Mistrzowie chanu występujący w poszczególnych gonganach
[edytuj | edytuj kod]- Bodhidharma, Baozhi
- Zhaozhou Congshen
- Mazu Daoyi
- Deshan Xuanjian, Guishan Lingyou
- Xuefeng Yicun
- Yunmen Wenyan
- Fayan Wenyi
- Cuiyan Lingcan, Baofu Congzhan, Changqing Huileng, Yunmen Wenyan
- Zhaozhou Congshen
- Muzhou Daozong
- Huangbo Xiyun
- Dongshan Shouchu
- Baling Haojian
- Yunmen Wenyan
- Yunmen Wenyan
- Jingqing Daofu
- Xianglin Chengyuan
- Nanyang Huizhong
- Jinhua Juzhi
- Longya Judun, Cuiwei Wuxue, Linji Yixuan
- Zhimen Guangzuo
- Xuansha Shibei, Xuefeng Yicun, Yunmen Wenyan, Baofu Congzhan, Changqing Huileng
- Baofu Congzhan, Changqing Huileng, Xuedou Chongxian, Jingqing Daofu
- Guishan Lingyou, Liu Tiemo
- pustelnik Xiang
- Baizhang Huaihai
- Yunmen Wenyan
- Nanquan Puyuan
- Dasui Fazhen
- Zhaozhou Congshen
- Magu Baoche, Zhangjing Huaihui, Nanquan Puyuan
- Linji Yixuan
- Zifu Rubao, Xuedou Chongxian
- Yangshan Huiji, Yunmen Wenyan
- X
- Changsha Jingcen
- Panshan Baoji
- Fengxue Yanzhao
- Yunmen Wenyan
- Nanquan Puyuan
- Touzi Datong
- Pangyun
- Dongshan Liangjie
- Heshan Wuyin
- Zhaozhou Congshen
- Jingqing Daofu
- Yunmen Wenyan
- Mingzhao Deqian
- Xuefeng Yicun, Sansheng Huiran
- Yunmen Wenyan
- Yantou Quanhuo, Xuefeng Yicun,
- Zhaozhou Congshen
- Mazu Daoyi, Baizhang Huaihai
- Yunmen Wenyan
- Daowu Yuanzhi, Shishuang Qingzhu
- Qinshan Wensui
- Zhaozhou Congshen
- Zhaozhou Congshen
- Zhaozhou Congshen
- Yunmen Wenyan
- Fengxue Yanzhao, Xuedou Chongxian
- Yunmen Wenyan
- Nanquan Puyuan
- Nanquan Puyuan, Zhaozhou Congshen
- Budda, Ānanda
- Yantou Quanhuo, Xuefeng Yicun
- Jiashan Shanhui, Baozhi
- Yangshan Huiji, Sansheng Huiran
- Guizong Zhichang
- Wufeng Changguan, Guishan Lingyou, Baizhang Huaihai, Yunyan Tansheng
- Wufeng Changguan, Baizhang Huaihai
- Yunyan Tansheng, Baizhang Huaihai
- Xitang Zhizang, Baizhang Huaihai, Mazu Daoyi
- Jinniu, Xuedou Chongxian, Changqing Huileng?
- Wujiu Youxuan, Jingzou Shizang
- Danxia Tianran, Changqing Huileng, Baofu Congzhan
- Yunmen Wenyan
- X
- Touzi Datong
- Zhaozhou Congshen, Touzi Datong
- Yaoshan Weiyan,
- Dalong
- Yunmen Wenyan
- Vimalakirti, Manjushri
- pustelnik Dongfeng, Xuedou Chongxian
- Yunmen Wenyan
- Yunmen Wenyan
- Yunmen Wenyan, Xuansha Shibei
- Yunyan Tansheng, Daowu Yuanzhi
- Zhimen Guangzuo
- Yanguan Qi’an, Touzi Datong, Xuedou Chongxian, Shishuang Qingzhu, Zifu Rubao, Baofu Congzhan, Zhimen Guangzuo
- Budda, Manjushri
- Daguang Juhui
- X
- Changqing Huileng, Baofu Congzhan
- Zhaozhou Congshen
- X
- Tianping Congyi, Xiyuan Siming
- Nanyang Huizhong
- Baling Haojian
Zobacz też
[edytuj | edytuj kod]Przypisy
[edytuj | edytuj kod]- ↑ Opis w katalogu Biblioteki Uniwersyteckiej KUL.
- ↑ Thomas Cleary & J.C. Cleary. The Blue Cliff Records, Shambala. Boston i Londyn, 1992 ISBN 0-87773-622-7, dostępny w Internecie, dawniej w ramach (nieistniejącego już) serwisu OpenBuddha, obecnie (kopia w Archiwum Internetu).
- ↑ Bi-Yän-Lu: Meister Yüan-wu’s Niederschrift von der Smaragdenen Felswand. Vollständige Ausgabe in der Übersetzung von Wilhelm Gundert / Aus dem Nachlaß herausgegeben und durch weitere Beiträge ergänzt. Übersetzt und erläutert von Wilhelm Gundert. Hanser Verlag: München – Wien 1960, 1973 (3 tomy); Marix Verlag: Wiesbaden 2005 (3 tomy w 1: t. 1 (rozdz. 1-33), s. 1–580; t. 2 (rozdz. 34-50), s. 3–364; t. 3 (rozdz. 51-100), s. 3–168) ISBN 3-86539-031-5.
Bibliografia
[edytuj | edytuj kod]- The Blue Cliff Records, tłum. Thomas Cleary & J.C. Cleary, Shambala. Boston i Londyn, 1992 ISBN 0-87773-622-7.
- Encyklopedia mądrości Wschodu. Buddyzm, hinduizm, taoizm, zen, red. Stephan Schuhmacher i Gert Woerner, Warszawski Dom Wydawniczy, Warszawa 1997, s. 40, ISBN 83-7140-178-7 (oryginał niemiecki: Lexikon der östlichen Weisheitslehren, Scherz Verlag, Bern 1986; wydanie angielskie: The Encyclopedia of Eastern Philosophy and Religion. Shambala. Boston, 1989 ISBN 0-87773-433-X)
- Maciej St. Zięba, Bìyánlù, [w:] Powszechna Encyklopedia Filozofii, t. 1: A-B, PTTA: Lublin 2000, s. 590–590.
- The Kōan. Text and Context in Zen Buddhism, ed. Steven Heine i Dale S. Wright, Oxford University Press. Oxford, 2000 ISBN 0-19-511749-2.
- Oryginał chiński w ramach Chinese Text Project