Zarzyce Wielkie
wieś | |
Dwór w Zarzycach Wielkich | |
Państwo | |
---|---|
Województwo | |
Powiat | |
Gmina | |
Wysokość |
250 m n.p.m. |
Liczba ludności |
544 |
Strefa numeracyjna |
33 |
Kod pocztowy |
34-142[2] |
Tablice rejestracyjne |
KWA |
SIMC |
0057023 |
Położenie na mapie gminy Kalwaria Zebrzydowska | |
Położenie na mapie Polski | |
Położenie na mapie województwa małopolskiego | |
Położenie na mapie powiatu wadowickiego | |
49°53′08″N 19°43′35″E/49,885556 19,726389[1] |
Zarzyce Wielkie – wieś w województwie małopolskim, w powiecie wadowickim, w gminie Kalwaria Zebrzydowska.
W latach 1975–1998 miejscowość administracyjnie należała do województwa bielskiego.
Położenie
[edytuj | edytuj kod]Wieś leży w zachodniej części Pogórza Wielickiego 250 m n.p.m., na prawym brzegu Skawinki (Cedronu). Starsza część wsi usadowiła się bliżej Doliny Skawinki i Doliny Solcy, a nowsza na grzbiecie wydłużonej, wschodniej części Krowiej Góry.
Według TERYT integralnymi częściami Zarzyc Wielkich są: Dół, Granice.
Historia
[edytuj | edytuj kod]Zarzyce Wielkie od początku swojego istnienia związane były z Leńczami. Zaczęły się one wyodrębniać z macierzystej wsi po 1274, kiedy rzeka Skawinka na tym odcinku stała się granicą państwową między Księstwem opolskim (po północnej stronie Skawinki), a ziemią krakowska (po południowej stronie Skawinki). Nazwa „Zarzecze” jako oznaczenie „zarzecznej” części Leńcz, po raz pierwszy została użyta w 1381. W 1453 wieś nazwano Leńczami Średnimi.
W 1680 z tego „Zarzecza”, czyli Leńcz Średnich, wyodrębniły się kolejne jednostki: Zarzecze Wielkie i Zarzecze Małe. Jednak aż do końca XVIII wieku stanowiły one część Leńcz. Dopiero w XIX wieku zostały ostatecznie wydzielone pod nazwą Zarzyce (Wielkie i Małe).
Zabytki
[edytuj | edytuj kod]Obiekt wpisany do rejestru zabytków nieruchomych województwa małopolskiego[3].
- Zespół dworski: dwór, zabudowa gospodarcza i resztkówka parku krajobrazowego.
We wsi znajduje się willa „Mądrzykówka” oraz zespół podworski, w którym obecnie mieści się przedsiębiorstwo usług hotelarsko-turystycznych „Dwór”. Obiekt ten pochodzi z XVIII w. W 1905 r., należał on do J. Rybickiego, a podczas okupacji niemieckiej (1939-45) należał do dr. Klimały, który był związany z podziemną działalnością ruchu oporu[4].
Zobacz też
[edytuj | edytuj kod]Przypisy
[edytuj | edytuj kod]- ↑ Państwowy Rejestr Nazw Geograficznych – miejscowości – format XLSX, Dane z państwowego rejestru nazw geograficznych – PRNG, Główny Urząd Geodezji i Kartografii, 9 stycznia 2024, identyfikator PRNG: 159257
- ↑ Oficjalny Spis Pocztowych Numerów Adresowych, Poczta Polska S.A., październik 2022, s. 1605 [zarchiwizowane 2022-10-26] .
- ↑ Wykaz obiektów wpisanych do Rejestru Zabytków Nieruchomych Województwa Małopolskiego z uwzględnieniem podziału na powiaty i gminy [online], wuoz.malopolska.pl [dostęp 2024-01-01] .
- ↑ Zinkow J., Wokół Klawarii Zebrzydowskiej i Lanckorony, 2000, Wyd. Calvarianum