Przejdź do zawartości

Zespół dworski w Świdniku

Z Wikipedii, wolnej encyklopedii
Zespół dworski w Świdniku
Zabytek: nr rej. I-3-55/46[1].
Ilustracja
Państwo

 Polska

Miejscowość

Świdnik

Adres

Świdnik 1, 34-606 Łukowica

Typ budynku

dwór

Rozpoczęcie budowy

1752

Pierwszy właściciel

Rogowscy

Kolejni właściciele

m.in.: Marianna z Walterów Śmiałowska, Collegium Medicum Uniwersytetu Jagiellońskiego, Mieleckie Przedsiębiorstwo Budowlane, Gmina Łukowica

Obecny właściciel

Twardowscy

Położenie na mapie Polski
Mapa konturowa Polski, na dole nieco na prawo znajduje się punkt z opisem „Zespół dworski w Świdniku”
Położenie na mapie województwa małopolskiego
Mapa konturowa województwa małopolskiego, blisko centrum po prawej na dole znajduje się punkt z opisem „Zespół dworski w Świdniku”
Położenie na mapie powiatu limanowskiego
Mapa konturowa powiatu limanowskiego, na dole po prawej znajduje się punkt z opisem „Zespół dworski w Świdniku”
Położenie na mapie gminy Łukowica
Mapa konturowa gminy Łukowica, na dole po prawej znajduje się punkt z opisem „Zespół dworski w Świdniku”
Ziemia49°35′31″N 20°31′47″E/49,591944 20,529722

Zespół dworski w Świdniku – zespół dworski znajdujący się w Świdniku, w gminie Łukowica, w powiecie limanowskim, w Polsce.

W 1752 roku Rogowski – dziedzic w Świdniku rozpoczął budowę dworu, który zachował się do czasów obecnych. Jest to dworek drewniany, zbudowany na zrąb, tynkowany, bielony, parterowy z facjatą od tyłu, na narożnikach ma kwadratowe alkierzyki. W ogrodzie dworskim znajdują się pozostałości zbudowanego w XVI w. przez Marcina Rogowskiego zboru braci polskich. Zachowała się sklepiona dwudzielna piwnica, w obrębie wału ziemnego o trzech ramionach, przylegających do stoku wzgórza. W 1620 roku chłopi z Łącka, Ochotnicy i Kamienicy dokonali napadu na okoliczne dwory w tym też na świdnicki dwór i tamtejszy zbór. Według tradycji kaplica dworska wzniesiona została na zbiorowym grobie pomordowanych braci polskich.

Od 1821 roku właściciele zmieniali się wielokrotnie. Po II wojnie światowej w 1946 roku ostatnia właścicielka Marianna z Walterów Śmiałowska została wysiedlona. Dwór był następnie siedzibą władz gromadzkich, szkoły, ośrodka wypoczynkowego Akademii Medycznej w Krakowie oraz Mieleckiego Przedsiębiorstwa Budowlanego. W latach 1958–1959 i 1978–1980 został wyremontowany. W 1991 roku dwór wraz z parkiem przejęła Gmina Łukowica, która wydzierżawiła go osobom prywatnym. Zaniedbany dwór odzyskał spadkobierca, który w 2002 sprzedał go Twardowskim ze wsi Owieczka. W 2009 roku dach pokryto nowym gontem.

Dwór został wpisany do rejestru zabytków nieruchomych województwa małopolskiego. Oprócz zabytkowego dworku we wsi znajduje się kaplica dworska, murowana z XVIII w. oraz park dworski.

Przypisy

[edytuj | edytuj kod]

Linki zewnętrzne

[edytuj | edytuj kod]