Przejdź do zawartości

Zimowe Igrzyska Olimpijskie 2026

Z Wikipedii, wolnej encyklopedii
Ten artykuł dotyczy przyszłego wydarzenia sportowego. Informacje w nim zawarte zmienią się w przyszłości.
XXV Zimowe Igrzyska Olimpijskie
Ilustracja
IO 2022

IO 2030

Stolica igrzysk

Mediolan/
Cortina d’Ampezzo
 Włochy

Otwarcie

6 lutego 2026

Zamknięcie

22 lutego 2026

Stadion

San Siro
Arena di Verona[1]

XXV Zimowe Igrzyska Olimpijskie – międzynarodowe wydarzenie sportowe, którego gospodarzem będzie Mediolan oraz Cortina d’Ampezzo.

Pierwotnie miasto-gospodarz igrzysk miało zostać wyłonione podczas 134. sesji Międzynarodowego Komitetu Olimpijskiego 11 września 2019 roku w Mediolanie. Uniemożliwił to jednak status Mediolanu jako miasta-kandydata. Ze względu na przepisy Międzynarodowego Komitetu Olimpijskiego, gospodarz został wybrany 24 czerwca 2019 roku podczas sesji w Lozannie[2].

W głosowaniu kandydatura Mediolanu i Cortiny d’Ampezzo uzyskała 47 głosów, wobec 34 głosów oddanych na ofertę Sztokholmu i Åre. Ceremonia otwarcia igrzysk ma odbyć się w stadionie San Siro w Mediolanie, a ceremonia zamknięcia – w werońskiej arenie[3][4].

Podczas drugiego wieczoru Festiwalu Piosenki Włoskiej w San Remo 2024 zaprezentowano oficjalne maskotki igrzysk, gronostaje Tina i Milo[5][6][7].

Kalendarz organizacyjny

[edytuj | edytuj kod]

Zarząd Międzynarodowego Komitetu Olimpijskiego zebrał się 9 czerwca 2017 w Lozannie, aby omówić procedurę wyboru gospodarza XXV Zimowych Igrzysk Olimpijskich. Podczas nadzwyczajnej sesji Międzynarodowego Komitetu Olimpijskiego, która odbyła się w dniach 11–12 lipca 2017, zaakceptowano „nowe podejście”[8]. W zamierzeniu Międzynarodowego Komitetu Olimpijskiego miał odgrywać bardziej aktywną rolę w udzielaniu pomocy i wsparcia miastom, które rozważały kandydaturę na gospodarza igrzysk w 2026. Faza zgłoszeń została wydłużona do roku i rozpoczęła się 13 września 2017, a faza kandydacka została skrócona do jednego roku i ma trwać w latach 2018–2019.

Faza dialogu

[edytuj | edytuj kod]
  • Rozpoczęcie fazy dialogu (29 września 2017).
  • Wspólny briefing w formie wideokonferencji (13 października 2017).
  • Wizytacje miast przez ekspertów MKOl w celu udzielenia wsparcia (listopad 2017 – kwiecień 2018).
  • Obserwacja igrzysk olimpijskich w Pjongczangu przez przedstawicieli miast kandydatów (9-23 lutego 2018).
  • Ostateczny termin przystąpienia do etapu dialogu (31 marca 2018).
  • Podsumowanie zimowych igrzysk olimpijskich w Pjongczangu (Pekin, czerwiec 2018).
  • Skierowanie raportu grupy roboczej MKOl do zarządu MKOl (wrzesień 2018).
  • Udzielenie przez Zarząd MKOl rekomendacji na sesji MKOl co do miast, które powinny zostać zaproszone do fazy kandydackiej (październik 2018).
  • Zaproszenie miast do fazy kandydackiej na sesji MKOl (październik 2018).

Faza kandydacka

[edytuj | edytuj kod]
  • Ostateczny termin składania wniosków o organizację wraz ze wstępnymi gwarancjami przez miasta-kandydatów (11 stycznia 2019).
  • Wstępne wizyty ekspertów MKOl (luty 2019).
  • Wizyty komisji oceniającej MKOl w każdym z miast kandydatów wraz ze składaniem przez komisję wniosków o przedstawienie przez kandydatów dodatkowych informacji lub gwarancji (marzec/kwiecień 2019).
  • Ostateczny termin złożenia pełnych gwarancji (12 kwietnia 2019).
  • Publikacja raportu przez komisję oceniającą (maj 2019).
  • Możliwość odpowiedzi ze strony miast-kandydatów na raport komisji oceniającej (czerwiec 2019).
  • Prezentacja miast-kandydatów na sesji MKOl w Lozannie, a następnie wybór miasta gospodarza XXV ZIO (23 czerwca 2019).

Miasta kandydaci

[edytuj | edytuj kod]

Mediolan i Cortina d’Ampezzo zostały wybrane jako miasta-gospodarze 24 czerwca 2019 roku podczas 134. sesji MKOl w Lozannie w Szwajcarii[9]. Trzech włoskich członków MKOl, Franco Carraro, Ivo Ferriani i Giovanni Malago, oraz dwóch szwedzkich członków MKOl, Gunilla Lindberg i Stefan Holm, nie kwalifikowało się do głosowania w wyborach do miasta gospodarza zgodnie z zasadami Karty Olimpijskiej.

Miasta biorące udział w fazie dialogu

[edytuj | edytuj kod]

Poniższe miasta biorą udział w fazie dialogu[10]. Calgary, Sapporo, Sztokholm i Sion wzięły udział w programie obserwacji igrzysk w Pjongczangu[11]. Z tego grona jako pierwsi wycofali się Szwajcarzy w czerwcu 2018, kolejni byli Austriacy w lipcu, we wrześniu z rywalizacji wycofało się Sapporo, w październiku odpadło Erzurum, zaś w listopadzie po referendum zrezygnowało Calgary.

Miasta biorące udział w fazie kandydackiej

[edytuj | edytuj kod]

Poniższe dwie propozycje to aktywni kandydaci do organizacji ZIO w 2026, którzy uczestniczą w fazie dialogu i, o ile wypełnią do 11 stycznia 2019 stawiane im wymagania formalne, zostaną oficjalnymi kandydatami.

W czerwcu 2017 przewodniczący Włoskiego Narodowego Komitetu Olimpijskiego (CONI) Giovanni Malagò zaproponował, aby Mediolan był gospodarzem XXV Zimowych Igrzysk Olimpijskich. Malagò uważał Mediolan wraz z doliną Valtellina za odpowiednich kandydatów. Plan zakładał Mediolan jako gospodarza sportów rozgrywanych na lodzie, a sporty rozgrywane na śniegu miałyby miejsce w Bormio, Santa Caterina di Valfurva i Livigno[12][13].
10 marca 2018 burmistrz Turynu Chiara Appendino potwierdziła na swojej stronie na portalu Facebook[14], że rozważana jest kandydatura miasta w dwudziestą rocznicę XX ZIO. Zasugerowała, że ta kandydatura stworzyłaby nowy, rewolucyjny model organizacji igrzysk ze zrównoważonym rozwojem na pierwszym planie[15]. 17 marca Appendino wysłała list do CONI, oficjalnie wyrażając swoje poparcie po tym, jak rozwiązała spór co do organizacji igrzysk, który pojawił się wśród członków jej partii w turyńskiej Radzie Miasta[16]. W kolejnym tygodniu Rada Miasta wyraziła zgodę na utworzenie stowarzyszenia, które miało zająć się przygotowaniem kandydatury – „Torino 2026”[17].
29 marca 2018, na dwa dni przed ostatecznym terminem przystąpienia miast do fazy dialogu, zostało potwierdzone, że CONI będzie się ubiegać o igrzyska jako połączona kandydatura Mediolanu i Turynu i do MKOl-u został wysłany list intencyjny[18]. Kandydaturę utrudnił fakt, że 134. sesja MKOl-u miała się odbyć w Mediolanie. Jeśli Mediolan trafi do fazy kandydackiej, wtedy MKOl będzie zmuszony przenieść 134. sesję do innego kraju.
Koncepcja wspólnej organizacji ZIO przez Turyn i Mediolan napotkała problemy. 4 lipca 2018 burmistrz Turynu ogłosiła na konferencji, że stara się o organizację igrzysk dla Turynu, a podwójna kandydatura to tylko prasowa, luźna spekulacja. Burmistrz Mediolanu Giuseppe Sala stwierdził, że jego miasto nie jest zainteresowane łączoną kandydaturą. Jednakże wbrew tym wypowiedziom, 1 sierpnia CONI ogłosił potrójną łączoną kandydaturę Turynu, Mediolanu i Cortiny d’Ampezzo[19][20].
18 września 2018 CONI ogłosił, że o XXV ZIO będzie się ubiegać łączoną kandydatura Mediolanu i Cortiny d’Ampezzo. Z projektu odpadł Turyn, który wycofał się z kandydowania, nie mogąc się pogodzić z wiodącą rolą Mediolanu w kandydaturze[21]. 19 września 2018 włoski wicepremier Matteo Salvini powiedział, że włoski rząd poprze wysiłki na rzecz organizacji XXV Zimowych Igrzysk Olimpijskich. Poza tym CONI pozostawił otwarte drzwi dla powrotu Turynu do włoskiej kandydatury[22][23].
1 października 2018, CONI potwierdził łączoną kandydaturę Mediolan-Cortina d’Ampezzo. Włoski rząd poparł kandydaturę, ale odżegnał się od wspierania jej finansowo. Jednakże regiony Lombardii i Wenecji Euganejskiej zamierzają sfinansować igrzyska przy pomocy środków publicznych i prywatnych[24][25][26]. Otwarta pozostaje kwestia organizacji konkurencji w obiektach zlokalizowanych w regionie Trydent-Górna Adyga. Burmistrz Cortiny uznał porozumienie z Trydentem za bezpieczne, ale co do Bolzano zauważył problem. Pojawiają się też pomysły aby przenieść biathlon z Rasen-Antholz do Valdidentro albo Livigno[27]. Luca Zaia, prezydent Wenecji Euganejskiej, oświadczył, że o ile region Trydent-Górna Adyga nie dołączy do grona organizatorów, bo jest na to za późno, o tyle otrzyma ważne konkurencje, nie sprecyzował jednak które dokładnie[28].
Włoska kandydatura wypełniła wymagania co do złożenia dokumentacji kandydatury do 11 stycznia 2019[29]. MKOl zarekomendował użycie w czasie igrzysk toru w Sankt Moritz jako tańszą opcję niż remont toru w Cortinie d’Ampezzo[29].
1 kwietnia 2019 sekretarz rządu, Giancarlo Giorgetti, potwierdził, że włoskie władze dadzą igrzyskom pełne gwarancje finansowe w wymaganym terminie[30][31]. 5 kwietnia 2019 do MKOlu wpłynął list od premiera Włoch Giuseppe Conte z gwarancjami finansowymi dla igrzysk[32]. Przeprowadzone z inicjatywy MKOlu badanie opinii publicznej we Włoszech zdeterminowało, że organizację igrzysk popiera 83% Włochów i 87% mediolańczyków[33].
Szwecja zrezygnowała z ubiegania się o organizację poprzednich igrzysk, jednakże Prezydent Szwedzkiego Komitetu Olimpijskiego oświadczył w grudniu 2014, że Szwecja chce kandydować ponownie, biorąc pod uwagę fakt, iż MKOl zamierza obniżyć koszty organizacji igrzysk, w związku z problemami z wyborem gospodarza XXIV ZIO[34]. Szwedzki Komitet Olimpijski zgodził się na przeprowadzenie studium wykonalności kandydatury na organizatora XXV ZIO[35]. Podczas losowania półfinalistów Konkursu Piosenki Eurowizji w 2016 31 stycznia, Eva-Louise Erlandsson Slorach, przewodnicząca Rady Miejskiej w Sztokholmie, ogłosiła, że miasto będzie się ubiegać o zimowe igrzyska w 2026. 26 kwietnia 2017 przedstawiciele Szwedzkiej Socjaldemokratycznej Partii Robotniczej oświadczyli, że Sztokholm nie będzie się ubiegał o igrzyska w 2026[36]. Mimo to, Szwedzki Komitet Olimpijski postanowił kontynuować prace nad wnioskiem. Jak na razie żadna z partii politycznych nie poparła igrzysk, Szwedzki Komitet Olimpijski wciąż ma jednak nadzieję, że przekona Sztokholm i inne ośrodki, które obejmuje projekt[37]. W czerwcu 2018 burmistrz Sztokholmu Karin Wanngård uznała, że igrzyska w Sztokholmie w 2026 nie mają szans[37]. Jednakże nowa burmistrz Sztokholmu Anna König Jerlmyr jeszcze przed wyborami wskazywała, że organizacja igrzysk przez Sztokholm jest nadal możliwa i spotkania między miastem, MKOlem i Szwedzkim Komitetem Olimpijskim były owocne, wypracowywane są na nich rozwiązania, które mają stanowić niskie ryzyko dla miasta i podatników[37]. Nowa umowa koalicyjna w Radzie Miejskiej w Sztokholmie zakłada, że na organizację igrzysk nie zostaną przeznaczone pieniądze podatników, jednakże nie przekreśla to koncepcji organizacji igrzysk w Sztokholmie, gdyż komitet organizacyjny oświadczył, że jest w stanie sfinansować igrzyska w 100% z prywatnych środków[38]. Jerlmyr zasugerowała, że Sztokholm może się ubiegać o organizację zimowych igrzysk, jednak w późniejszym terminie[38]. W ewentualnych igrzyskach w Sztokholmie konkurencje alpejskie miałyby się odbyć w Åre oddalonym o 520 km od Sztokholmu. 21 lutego 2018 Richard Brisius ogłosił rozpoczęcie negocjacji z Łotewskim Komitetem Olimpijskim co do możliwości ugoszczenia konkurencji w bobslejach, skeletonie i saneczkarstwie na torze w Siguldzie, 465 km od Sztokholmu[39].
Christoph Dubi, dyrektor wykonawczy MKOl-u w listopadzie 2018 w rozmowie ze szwedzkimi dziennikarzami powiedział, że szwedzka kandydatura to „projekt, który naprawdę kochamy”, sytuację finansową nazwał „jasną”, potwierdził plany sfinansowania igrzysk w pełni ze środków prywatnych i określił szanse Sztokholmu na bycie gospodarzem XXV ZIO na 50%[40].
Komitet dotrzymał terminu co do zgłoszenia kandydatury do 11 stycznia 2019[29]. Doszło do zmiany w koncepcji organizacji igrzysk, Åre dołączyło jako współgospodarz[29]. 9 kwietnia 2019 MKOl został notyfikowany przez szwedzki rząd, że igrzyska otrzymają gwarancje finansowe[41][42]. Przeprowadzone z inicjatywy MKOlu badanie opinii publicznej w Szwecji zdeterminowało, że organizację igrzysk popiera 55% Szwedów[33].
Wynik[9]
Wyniki głosowania:
Miasto Państwo Głosy
Mediolan–Cortina d’Ampezzo  Włochy 47
Sztokholm–Åre  Szwecja 34
Jeden członek komisji powstrzymał się od głosu[9]

Kandydatury wycofane w etapie dialogu

[edytuj | edytuj kod]

Następujące miasta były postrzegane jako potencjalni kandydaci i wzięły udział w etapie dialogu, ale wycofały się z różnych powodów:

Burmistrz Calgary Naheed Nenshi potwierdził 16 września 2015, że grupa „liderów społecznych” pracuje nad kandydaturą Calgary na miasto gospodarza XXV ZIO[43]. W czerwcu 2016 Rada Miasta Calgary zatwierdziła budżet 5 milionów dolarów kanadyjskich na 15-miesięczne badanie możliwości kandydowania[44]. Pojawiły się propozycje nowych obiektów takich jak np.: kontrowersyjna[45] arena CalgaryNEXT, wielofunkcyjny kompleks sportowo-rekreacyjny, mający pełnić zarówno funkcję lodowiska hokejowego i stadionu piłkarskiego. Zakładano też użycie obiektów, które wcześniej wykorzystano w XV ZIO w 1988[46]. John Furlong, dyrektor wykonawczy Zimowych Igrzysk Olimpijskich 2010 w Vancouver, przewodzi grupie przy Kanadyjskim Komitecie Olimpijskim, która to grupa ma pomóc Calgary[47].
20 listopada 2017 Rada Miasta Calgary oficjalnie zatwierdziła kolejne 2 miliony dolarów finansowania na wsparcie wniosku, pod warunkiem, że zarówno federalny, jak i prowincjonalny rząd poprą wniosek do stycznia 2018[48]. W celu zmniejszenia kosztów zaproponowano, aby niektóre konkurencje alpejskie czy nordyckie odbyły się w Whistler, a jeszcze inne w Edmonton, aby zmniejszyć liczbę nowych budynków infrastruktury koniecznej do zbudowania w Calgary[49]. 16 kwietnia 2018 Rada Miasta stosunkiem głosów 9 do 6 poparła dalsze prace nad wnioskiem, mimo obaw prasy, że Rada wycofa swoje poparcie[50]. Rządy odpowiednio prowincji Alberta i Kanady także poparły kandydaturę, wspierając ją kwotą ok. 30 milionów dolarów[51]. 23 kwietnia 2018 Rada Miejska zgodziła się na referendum w sprawie organizacji igrzysk. Koszty referendum szacuje się na około 2 miliony dolarów[52][53]. 8 czerwca 2018 Calgary ogłosiło Scott Hutchison, byłego narciarza alpejskiego, przewodniczącym spółki odpowiedzialnej za kandydaturę[54]. 24 czerwca 2018 Kanadyjski Komitet Olimpijski ogłosił swoją zgodę na kandydaturę Calgary na organizatora XXV ZIO[55]. 1 sierpnia 2018 ogłoszono datę referendum, które ma się odbyć 13 listopada 2018[56]. 11 września 2018 zespół Calgary 2026 zaprezentował w ratuszu swój projekt igrzysk, szacując koszty na 5,2 miliarda dolarów, z czego pokrycie 3 miliardów będzie podzielona pomiędzy rządem federalnym, rządem prowincji Alberta i samym Calgary. Plan zakłada rozgrywanie konkurencji w Calgary, Banff, Whistler i ewentualnie w Edmonton[57]. Tego samego wieczoru Rada Miasta po raz kolejny przegłosowała kontynuację starań o organizację igrzysk, tym razem stosunkiem głosów 12 do 3[58].
Rada Miasta Calgary, rząd Alberty i rząd Kanady w październiku 2018 weszły w spór co do finansowania igrzysk. Rząd Kanady proponował pokryć 50% wydatków, jednakże władze lokalne liczyły na większy udział w wydatkach ze strony władz federalnych[59]. Ostatecznie doszło o kompromisu, na mocy którego rząd ma pokryć 50% wydatków, ale będzie to mniejsza suma, gdyż obniżono budżet z 3 miliardów do 2,875 miliarda dolarów[60]. 31 października 2018 doszło też do kolejnego głosowania nad przyszłością kandydatury, jej przeciwnikom po raz pierwszy udało się je wygrać, uczynili to przewagą 8:7[61]. Jednakże do anulowania kandydatury i referendum potrzebna była większość kwalifikowana – 10 głosów[61]. 13 listopada doszło do referendum, w którym 56,4% wyborców zagłosowało przeciwko organizacji igrzysk[62][63]. 19 listopada Rada Miasta Calgary jednogłośnie podjęła uchwałę o wycofaniu się Calgary ze starań o organizację XXV ZIO[64].
Prezydent Turcji Recep Tayyip Erdogan ogłosił, że jego kraj rozważa złożenie wniosku o przeprowadzenie Zimowych Igrzysk Olimpijskich 2026 w prowincjach Erzurum, Erzincan i Kars[66]. W kwestii tureckich starań o igrzyska, już wcześniej Stambuł starał się o organizację letnich igrzysk i przegrał kolejno z Sydney, Atenami, Pekinem, Londynem i Tokio, jednakże w przypadku zimowych igrzysk był to pierwszy turecki wniosek. Erzurum wcześniej gościło Zimową Uniwersjadę 2011 i Zimowy Olimpijski Festiwal Młodzieży Europy 2017[67].
30 marca, kilka godzin przed ostatecznym terminem, Erzurum zostało oficjalnie potwierdzone jako uczestnik fazy dialogu, otrzymując wsparcie od prezydenta Turcji[68]. 4 października 2018 MKOl ogłosił, że Erzurum nie otrzyma rekomendacji Zarządu w związku z brakami w transporcie, telekomunikacji i infrastrukturze lotniskowej, w efekcie tej rekomendacji Erzurum nie otrzymało zaproszenia do fazy kandydackiej[69].
Przedstawiciele Sapporo, organizatora ZIO w 1972, oświadczyli, że miasto rozważa organizację igrzysk w 2026 lub 2030. Miasto przewiduje, że koszt organizacji może wynieść 456,5 mld jenów (4,3 mld dolarów) i zakłada, że 90% obiektów sportowych będzie się znajdować w odległości pół godziny drogi od wioski olimpijskiej. Te informacje zawierał raport opublikowany 12 maja 2016. Konkurencje narciarstwa alpejskiego miałyby się odbyć w Niseko, a wioska olimpijska miałaby się znajdować nieopodal stadionu Sapporo Dome[71]. Plany te zostały przedstawione przez Japoński Komitet Olimpijski 8 listopada 2016. 15 listopada 2017 Sapporo otrzymało zgodę od Japońskiego Komitetu Olimpijskiego[72]. Z doniesień medialnych wynikało, że Sapporo mogłoby użyć toru przygotowanego na igrzyska w Nagano lub zbudować nowy[73]. Na potrzeby ZIO w 1972 w Sapporo wybudowano trzy tory zjazdowe: bobslejowy na górze Teine (rozebrany w 1991 gdy Nagano otrzymało igrzyska[74]), saneczkowy na górze Teine (rozebrany niedługo po zakończeniu igrzysk w 1972[75]) i rezerwowy saneczkowy w Fujino (nadal w użyciu w celach treningowych i w zawodach krajowych[76])[77]. 13 września 2018 Sapporo wycofało się ze starań o organizację XXV ZIO i ogłosiło, że skupi się na walce o XXVI ZIO[78]. Jedną z przyczyn tej decyzji była konieczność naprawy szkód po trzęsieniu ziemi, które nawiedziło Hokkaido[79].
Po tym jako wyborcy w Innsbrucku i Tyrolu odrzucili koncepcję organizacji XXV ZIO, styryjskie miasta Graz i Schladming, w 2017 gospodarze VIII Światowych Zimowych Igrzysk Olimpiad Specjalnych, postanowiły przygotować kandydaturę pod nazwą „Austria 2026”. Przede wszystkim miały być użyte już istniejące obiekty. W Grazu miały się odbywać konkurencje na lodzie (łyżwiarstwo figurowe, short track, curling), w Schladming miały się odbyć konkurencje alpejskie. Inne miejscowości w koncepcji to: Kreischberg (miało by tu się odbyć narciarstwo dowolne i snowboard), Bischofshofen i Ramsau am Dachstein (skoki narciarskie, biegi narciarskie, kombinacja norweska) i Hochfilzen (biathlon). Austriackie miasta takie jak Wiedeń, Linz, Klagenfurt lub Kapfenberg gościłyby turniej hokejowy. Rozważano, że niektóre dyscypliny odbędą się w Niemczech (łyżwiarstwo szybkie w Inzell a bobsleje, saneczkarstwo i skeleton w Schönau am Königssee)[80][81].
Potencjalna kandydatura wzbudziła kontrowersje w Austrii, jako że burmistrzowie miast Graz i Schladming zaczęli planować wniosek bez powiadomienia rządu federalnego lub krajowego. Anton Lang, skarbnik Styrii, ogłosił, że kraj nie ma wolnych środków na organizację igrzysk[82]. Heinz-Christian Strache, austriacki federalny minister sportu, również miał wątpliwości – po tym jak wyborcy odrzucili kandydaturę Innsbrucku, uznał, że co do kandydatury Grazu i Schladming również powinno odbyć się referendum weryfikujące poparcie społeczeństwa dla projektu[83][84]. 19 marca 2018 Komunistyczna Partia Austrii wezwała do referendum co do wniosku o organizację XXV ZIO. 6 lipca 2018 Austriacki Komitet Olimpijski ogłosił, że Graz wycofał swój wniosek z powodu braku wsparcia ze strony rządu krajowego.
Szwajcarski Komitet Olimpijski podjął decyzję o ubieganiu się o organizację XXV ZIO na zgromadzeniu ogólnym 11 marca 2016. Pięć miast-kandydatów skierowało swoje listy intencyjne do granicznego terminu 31 maja 2016[85]. Szczegółowe aplikacje miały być złożone do 15 grudnia 2016 do Szwajcarskiego Komitetu Olimpijskiego. Komitet miał wyłonić oficjalną szwajcarską kandydaturę do 7 marca 2017[86][87]. Początkowo o organizację ubiegało się pięć lokalizacji. Szwajcaria Środkowa wycofała się, gdyż Lucerna została wybrana gospodarza Zimowej Uniwersjady 2021. Dwie inne kandydatury, które w zamierzeniu miały być ogólnokrajowe, postanowiły połączyć swoje siły z kandydaturą Romandii. Kandydatura Gryzonii i Partnerów została odrzucona przez mieszkańców w referendum z 12 lutego 2017. Następnie Sion został ostatecznie wybrany na miasto kandydackie reprezentujące Romandię. Odrzucono Montreux, a Lozanna i Crans-Montana wycofały się[88]. Kandydatura Sionu obejmowała obiekty znajdujące się w obrębie czworokąta o rogach w miastach Lozanna, Martigny, Visp i Berno[89]. Sion wcześniej ubiegał się o organizację zimowych igrzysk olimpijskich w 1976, 2002 i 2006, ale przegrał odpowiednio z Denver (Innsbruckiem), Salt Lake City i Turynem.
Kanton Valais przeprowadził referendum 10 czerwca 2018, aby zdecydować o losie kandydatury na miasto gospodarza XXV Igrzysk[90]. W lutym 2018, na cztery miesiące przed głosowaniem sondaże wskazywały, że 64% wyborców zagłosuje przeciwko kandydaturze. Ostatecznie 10 czerwca 2018 wygrali przeciwnicy organizacji igrzysk, zdobywając 53,96% oddanych głosów. Burmistrz Sionu Philip Varone stwierdził, że ponieważ nie ma żadnej rezerwowej kandydatury, oznacza to koniec szwajcarskich starań o organizację XXV ZIO[91].

Wcześniej zainteresowani w kandydowaniu

[edytuj | edytuj kod]

W poniższych miasta poddawano dyskusji ideę organizacji XXV ZIO, jednak nie znalazły się one nawet w oficjalnej fazie dialogu.

6 kwietnia 2017 pojawiła się w mediach informacja, że Lillehammer rozważa możliwość ugoszczenia ZIO w 2026 lub 2030. W Lillehammer odbyły się w Zimowe Igrzyska Olimpijskiej 1994 i Zimowe Igrzyska Olimpijskie Młodzieży 2016. Studium wykonalności opublikowano w marcu. Rozważano łączoną kandydaturę z innymi norweskimi miastami takimi jak Oslo, Bergen, Stavanger czy Trondheim[92]. Jednakże Lillehammer nie uzyskało poparcia ze strony Norweskiej Konfederacji Sportu i Narodowego Komitetu Olimpijskiego i Paraolimpijskiego. Po upadku kandydatury Telemarku, Lillehammer znowu sygnalizowało chęć organizacji igrzysk[93].
Rezygnacja Lillehammer z kandydowania na miasto gospodarza XXV Zimowych Igrzysk Olimpijskich została potwierdzona 30 marca 2018, jednakże pozostaje otwarta możliwość kandydowania na gospodarza ZIO w 2030[94].
31 października 2017 na konferencji prasowej na szczycie Gaustatoppen działacze z okręgu Telemark, znanego jako kolebka nowoczesnego narciarstwa, ogłosili chęć organizacji XXV ZIO. Ich bazą miałyby być bliźniacze miasta Rjukan i Notodden w północnej części okręgu[95]. Zgłaszali również postulat dodania narciarstwa telemarkowego do programu igrzysk. Norweski Komitet Olimpijski odrzucił tę kandydaturę 25 stycznia 2018, bez wskazania alternatywnej lokalizacji[96].
Ałmaty według doniesień prasowych miały rozważać kandydaturę na gospodarza XXV ZIO po przegraniu z Pekinem stosunkiem głosów 40-44 praw do organizacji XXIV ZIO. Jednakże burmistrz Ałmaty Bay’yrjan Bai’bek zdementował te plotki[97]. Andriej Kriukow, wiceprzewodniczący Kazachskiego Komitetu Olimpijskiego potwierdził, że Ałmaty nie będą się ubiegać o organizację XXV ZIO, jednakże nie wyklucza to kandydatur w przyszłości.
17 lutego 2016 w artykule „Tiroler Tageszeitung” napisano, że prezydent MKOl Thomas Bach zwrócił się do stolicy Tyrolu z prośbą o ubieganie się o Zimowe Igrzyska Olimpijskie 2026. Innsbruck jako gospodarz zimowych igrzysk olimpijskich w 1964 i 1976, a także Zimowych Igrzysk Olimpijskich Młodzieży 2012 mógłby ponownie wykorzystać wiele obiektów z poprzednich imprez. W październiku 2016 Austriacki Komitet Olimpijski (ÖOC) zgodził się przeprowadzić studium wykonalności co do możliwości zgłoszenia kandydatury[98]. 6 grudnia 2016 ÖOC zlecił grupie roboczej, w której skład wchodziły znane firmy przeprowadzenie tego studium, którego rezultaty opublikowano 22 czerwca 2017[99]. Studium zaproponowało wykorzystanie obiektów w całym Tyrolu: Innsbrucku i jego dzielnicy Igls, Kühtai (w gminie Silz), Sankt Anton am Arlberg, Hochfilzen i Seefeld. Dwa lodowiska hokejowe miały dopiero zostać wybrane, przyjęto także opcję wykorzystania istniejącego lodowiska do łyżwiarstwa szybkiego w Inzell w Niemczech. Innsbruck mógłby zostać pierwszym miastem, które trzykrotnie gościło zimowe igrzyska olimpijskie. Referendum w Innsbrucku co do kwestii organizacji ZIO miało miejsce 15 października 2017. W referendum wygrała opcja porzucenia kandydatury, którą wybrało 53% głosujących.
Pomysł organizacji igrzysk w Dolinie Aosty pochodzi od komitetu obywatelskiego. Planował on przy pomocy publicznych debat zdobyć poparcie mieszkańców regionu dla idei olimpijskiej i oddolnie wypromować Aostę jako kandydata na gospodarza ZIO w 2026 lub później[100]. W Dolinie Aosty sporty zimowe mają duże znaczenie gospodarcze. Od lat siedemdziesiątych miało tam miejsce wiele międzynarodowych wydarzeń sportowych. Konkursy Pucharu Świata w narciarstwie alpejskim odbyły się w Courmayeur w 1976, w Breuil-Cervinia w 1978 i w La Thuile w 2016, na torze bobslejowym w Breul-Cervinii odbyły się mistrzostwa świata w 1971, w Cogne miały miejsce konkursy Pucharu Świata w biegach narciarskich w 1984 i 2006, w Fénis odbyły się w 1986 mistrzostwa świata w saneczkarstwie na torach naturalnych. W 1993 w Aoście odbyła się pierwsza edycja zimowa olimpijskiego festiwalu młodzieży Europy, a w 2010 odbyła się pierwsza edycja zimowa światowych wojskowych igrzysk sportowych. W 1991 miasto ubiegało się o organizację XVIII ZIO, ale przegrało z Nagano, ewentualna kandydatura w 2026 byłaby drugą. Aosta zrezygnowała z kandydowania z powodów regulaminowych, gdy ogłoszono, że Mediolan będzie gościł 134. sesję MKOl, która wybierze miasto gospodarza XXV ZIO.
Kanton Gryzonia stworzył projekt o nazwie Gryzonia i partnerzy, który prezentował możliwe obiekty bez wskazywania miasta gospodarza[101]. Mapa projektu przedstawiona 16 grudnia 2016 ogłosiła St Moritz miastem gospodarzem[102]. Zurych odrzucił możliwość goszczenia igrzysk jeszcze zanim mu to zaproponowano[103]. 12 lutego 2017 odbyło się w Gryzonii referendum, którego przedmiotem było zaciągnięcie przez kanton kredytu w wysokości 25 milionów franków na ubieganie się o organizację XXV ZI. Jednak 60,09% wyborców opowiedziało się przeciw kredytowi, co zakończyło starania organizacyjne Gryzonii[104]. Był to trzeci raz, gdy gryzończycy odrzucili igrzyska w referendum, w takim sam sposób przepadły kandydatury Gryzonii na gospodarza ZIO w 1980 i w 2022.
Barcelona (miasto gospodarz Letnich Igrzysk Olimpijskich 1992) krąży wokół idei organizacji zimowych igrzysk olimpijskich od 2010, kiedy ówczesny burmistrz Barcelony Jordi Hereu ogłosił plany organizacji XXIV ZIO w mieście. Jego następca Xavier Trias nie przystąpił nawet do fazy dialogowej kandydatury, uznając, że Barcelona nie jest jeszcze gotowa na organizację ZIO i zamiast tego „powinna skupić swoje wysiłki i poświęcenie w celu osiągnięcia celu olimpijskiego do 2026”[105]. 17 czerwca 2015 Barcelona ogłosiła, że nie będzie się ubiegać o przeprowadzenie Zimowych Igrzysk Olimpijskich 2026. Nowa burmistrz Ada Colau uznała, że nie jest to priorytetowy projekt dla miasta[106]. Według pierwotnych planów organizatorów, Barcelona miała być pierwszym miastem, które ugości zarówno igrzyska letnie, jak i zimowe, jednakże w międzyczasie ubiegł ją Pekin, gospodarz Igrzysk XXIX Olimpiady i XXIV ZIO[107].
Ewentualna kandydatura Barcelony zakłada rozgrywanie konkurencji narciarskich i snowboardowych w La Molinie i Maselli[108].
Burmistrz Altenbergu Thomas Kirsten rozpoczął dyskusję o sprowadzeniu ZIO do Drezna w listopadzie 2013, po tym jak Bawarczycy odrzucili w referendum kandydaturę Monachium na miasto gospodarza XXIV ZIO. Kandydatura Drezna zakładała rozgrywanie konkurencji w Dreźnie, Altenbergu, Klingenthal, Oberwiesethal i Czechach[109]. Niemiecki Komitet Olimpijski rozpatrzył tę propozycję negatywnie. Przeszkodę stanowił brak ośrodków narciarstwa alpejskiego w Saksonii, co wymagało użycia obiektów czeskich[110]. Drezno nie planuje kandydować na gospodarza XXVI ZIO, jednakże Altenberg prowadzi rozmowy z polsko-czeskim komitetem Karkonosze 2030, który rozważa rozegranie bobslejów, saneczkarstwa i skeletonu na torze w Altenbergu[110].
Quebec początkowo wyrażał zainteresowanie kandydaturą. Jednakże we wrześniu 2011 burmistrz Quebecu Régis Labeaume wykluczył kandydaturę na miasto gospodarza XXIV ZIO. Pozostawił jednak „otwarte drzwi” co do przyszłych igrzysk[111]. Ówczesny prezydent MKOl Jacques Rogge powiedział, że 2026 to realistyczny termin na zorganizowanie przez miasto ZIO[112]. Quebec ma problem ze znalezieniem odpowiedniej góry na zjazd, proponowany ośrodek narciarski Le Massif (w gminie Charlevoix) nie został zatwierdzony[113]. We wrześniu 2015 podczas wywiadu dla Radio-Canada Labeaume wykluczył jakąkolwiek możliwość zgłoszenia Quebecu jako organizatora ZIO w 2026[114]. Próbował także utworzyć łączone kandydatury: z Calgary, Vancouver lub też Lake Placid, żadna z tych prób nie skończyła się sukcesem[115].

Stany Zjednoczone

[edytuj | edytuj kod]

9 stycznia 2018 Komitet Olimpijski USA (USOC) wykluczył ubieganie się organizację XXV ZIO i postanowił zajmować się kandydaturą na 2030[116].

Boston aktywnie rozważał kandydaturę na miasto gospodarza XXV ZIO. Kampania ta jednak została porzucona, gdy Boston został wyznaczony przez Komitet Olimpijski USA jako amerykański kandydat na miasto gospodarza letnich igrzysk w 2024[117]. Jednakże z powodu silnego społecznego sprzeciwu, kandydatura Bostonu została wycofana i tę rolę otrzymało Los Angeles. Ostatecznie MKOl jednocześnie wybrał gospodarzy letnich igrzysk w 2024 i 2028, te pierwsze przyznając Paryżowi, a drugie właśnie Los Angeles.
W 2014 zawiązał się komitet popierający organizację XXV ZIO w południowo-zachodniej części stanu Montana, na północ od Parku Narodowego Yellowstone. Kluczowymi miejscowościami w kandydaturze byłyby Bozeman i Big Sky. Komitet jednak pozostawał nieaktywny po 2014[118][119][120].
Lake Placid, gospodarz dwóch ZIO (w 1932 i 1980), rozważał łączoną kandydaturę na organizatora XXV ZIO wraz z Albany[121], ale musiał przerwać swoje staranie, kiedy USOC zdecydował się nie złożyć amerykańskiej kandydatury w 2026.
Salt Lake City, gospodarz ZIO w 2002, rozważa możliwość organizacji igrzysk po raz drugi[122]. 16 października 2017 władze Salt Lake City i stanu Utah ogłosili utworzenie oficjalnego Olimpijskiego Komitetu Badawczego[123]. Salt Lake City rozważało dwa terminy: 2026 i 2030, ze wskazaniem na ten drugi, jednak za miasto ostatecznie zadecydował USOC, rezygnując z kandydowania w 2026[124]. USOC potwierdził w marcu 2018, że Salt Lake City znajduje się w gronie trzech potencjalnych kandydatów na oficjalnego kandydata USA w 2030, poza nim w grze są także Reno i Denver[125].

Zainteresowani jako kandydatury rezerwowe

[edytuj | edytuj kod]
31 października 2018 Argentyński Komitet Olimpijski (COA) ogłosił, że zleci przeprowadzenie studium wykonalności XXV ZIO w Argentynie[126]. Powodem takiego działania była niepewność trzech pozostających wówczas w rywalizacji kandydatur. Na decyzję Komitetu wpłynął także sukces organizacyjny letnich igrzysk młodzieży w Buenos Aires. Dyscypliny rozgrywane na lodzie miałyby odbywać się w Buenos Aires, a te na śniegu w Ushuai. Ushuaia jest określana jako najbardziej wysunięte na południe miasto na świecie i charakteryzuje się chłodnym klimatem, który pozwoliłby na zmagania na śniegu[127][128]. Jednakże Argentyńczycy rozważają przede wszystkim organizację XXVI ZIO, a cztery lata wcześniej mogliby wkroczyć w sytuacji awaryjnej, gdy inne miasta się wycofają[129]. W sferze zainteresowań COA jest również organizacja letnich igrzysk w 2032 w Buenos Aires i zimowych igrzysk młodzieży w 2024 w Ushuai[126].
W lipcu 2018 hiszpańscy działacze sportowi spotkali się z wiceprezydentem MKOl-u, Juanem Antonio Samaranchem[130]. O ile dyskutowano głównie w perspektywie XXVI ZIO, to Dyrektor Generalny Sportu w Katalonii, Gerard Figueras, stwierdził, że 2026 pozostaje otwartą możliwością, jeśli MKOl się zwróci z tym do Barcelony[130].

Rozgrywane dyscypliny

[edytuj | edytuj kod]

18 czerwca 2021 r. Międzynarodowy Komitet Olimpijski zaproponował włączenie skialpinizmu jako sportu do Zimowych Igrzysk Olimpijskich 2026. Propozycja została zatwierdzona 20 lipca[131].

24 czerwca 2022 r. MKOl ogłosił ostateczny program na rok 2026. Oprócz trzech wydarzeń związanych z skialpinizmem do programu olimpijskiego dodano pięć nowych wydarzeń w czterech dyscyplinach sportowych, które były już w programie. W ten sposób zaplanowano łącznie 116 wydarzeń w ośmiu dyscyplinach sportowych[132].

Transmisje telewizyjne

[edytuj | edytuj kod]

Przypisy

[edytuj | edytuj kod]
  1. ↑ Laine Higgins, Italy Selected as Host for 2026 Winter Olympics, „Wall Street Journal”, 24 czerwca 2019, ISSN 0099-9660 [dostęp 2021-06-27] (ang.).
  2. ↑ Lausanne To Host Vote For Winning 2026 Winter Olympic Bid Instead of Milan After Italy Enters Race GamesBids.com [online], gamesbids.com [dostęp 2018-10-12] (ang.).
  3. ↑ Ap, Milan Mayor: 2026 Ceremony Will Be Held in Old San Siro, [w:] www.nbclosangeles.com [online], NBC, 29 października 2021 [dostęp 2024-02-07] (ang.).
  4. ↑ Verona inherits an opening ceremony [online], Francs Jeux [dostęp 2024-02-07], Cytat: For budgetary reasons, it will take place at the Verona Arena, planned to host the closing ceremony of the 2026 Olympic Games. (ang.).
  5. ↑ Scaletta seconda serata Sanremo 2024, l'ordine di uscita dei cantanti [online], Sky TG24, 7 lutego 2024 [dostęp 2024-02-07] (wł.).
  6. ↑ Giorgio Billone, Milano-Cortina 2026, ecco le mascotte. Malagò a Sanremo: "Grazie Amadeus per la vostra attenzione" [online], SportFace, 7 lutego 2024 [dostęp 2024-02-07] (wł.).
  7. ↑ Malagò sul palco presenta le mascotte di Milano-Cortina: ecco gli ermellini Tina e Milo [online], La Gazzetta dello Sport, 7 lutego 2024 [dostęp 2024-02-07] (wł.).
  8. ↑ IOC Approves New Candidature Process for Olympic Winter Games 2026, „International Olympic Committee”, 19 lipca 2017 [dostęp 2018-10-15] (ang.).
  9. ↑ a b c Milano Cortina awarded the Olympic Winter Games 2026 [online], Olympics.com [dostęp 2021-06-28].
  10. ↑ NOCs from seven countries on three continents confirm interest in staging the Olympic Winter Games 2026, „International Olympic Committee”, 3 kwietnia 2018 [dostęp 2018-10-12] (ang.).
  11. ↑ Four 2026 Olympic Bid Cities To Travel To PyeongChang For Observer Program [online], gamesbids.com [dostęp 2018-10-12] (ang.).
  12. ↑ BORMIO – L’IPOTESI OLIMPIADE INVERNALE CON MILANO NEL 2026 [online], dovesciare.it [dostęp 2018-10-15] (wł.).
  13. ↑ OLIMPIADI – PER L’EDIZIONE INVERNALE 2026 SALA PROPONE MILANO E VALTELLINA [online], dovesciare.it [dostęp 2018-10-15] (wł.).
  14. ↑ Chiara Appendino [online], facebook.com [dostęp 2018-10-15] (wł.).
  15. ↑ Olimpiadi 2026, arriva il via libera da Chiara Appendino, „TorinoToday” [dostęp 2018-10-15].
  16. ↑ M5S in Turin split over Olympic bid (3) – English, „ANSA.it”, 12 marca 2018 [dostęp 2018-10-15] (ang.).
  17. ↑ Olimpiadi 2026, il primo passo: Torino crea un’associazione per valutare la candidatura, „Repubblica.it”, 27 marca 2018 [dostęp 2018-10-15] (wł.).
  18. ↑ Olympics: Italy puts forward bid to host 2026 Games in Milan and Turin, „Reuters” [dostęp 2018-10-15] (ang.).
  19. ↑ PROPOSTA DELLA COMMISSIONE DI CALUTAZIONE DEL CONI PERLA CANIDATURA DELL’ITALIA QUALE SEDE DEI GIOCHI OLIMPICI E PARALIMPICI INVERNALI 2026 [online] [dostęp 2018-10-15].
  20. ↑ Milan, Turin and Cortina d’Ampezzo to launch combined Italian bid for 2026 Winter Olympics, „Inside the Games” [dostęp 2018-10-15].
  21. ↑ Italy’s 2026 Olympic Bid Declared „Dead” As Government Refuses To Support Conflicted Three-City Project, But Milan-Cortina To Be Presented To IOC [online], gamesbids.com [dostęp 2018-10-15] (ang.).
  22. ↑ Around the Rings – Welcome Home! [online], aroundtherings.com [dostęp 2018-10-15] (ang.).
  23. ↑ Italy pursuing new two-way bid for 2026 Winter Olympics but claim door still open for Turin after withdrawal, 1537 [dostęp 2018-10-15].
  24. ↑ Olimpiadi 2026, l’Italia candida Milano-Cortina. Malagò: „Un progetto innovativo”, „Repubblica.it”, 1 października 2018 [dostęp 2018-10-15] (wł.).
  25. ↑ La Lega vince la sfida della Olimpiadi. Il M5s va a rimorchio e Appendino resta a casa [online] [dostęp 2018-10-15] (wł.).
  26. ↑ Italy confirm Milan and Cortina D’Ampezzo put forward for 2026 Winter Olympics but bid will not receive Government funding, „Inside the Games” [dostęp 2018-10-15].
  27. ↑ Olimpiadi 2026: il biathlon si allontana da Anterselva [online], NEVEITALIA.IT, 18 października 2018 [dostęp 2018-10-18] (wł.).
  28. ↑ Marco Bonet, Olimpiadi, gare e budget a meta Una parte dello sci va in Valtellina, „Corriere del Veneto”, 18 października 2018 [dostęp 2018-10-18].
  29. ↑ a b c d Liam Morgan, Stockholm-Åre and Milan-Cortina d’Ampezzo submit bid books for 2026 Winter Olympics and Paralympics to IOC [online], insidethegames.biz, 11 stycznia 2019 [dostęp 2019-01-30].
  30. ↑ Valerio Piccioni, Giochi 2026, delegazione del Cio a Venezia. Giorgetti: “Siamo ottimisti” [online], La Gazzetta dello Sport – Tutto il rosa della vita, 1 kwietnia 2019 [dostęp 2019-04-02] (wł.).
  31. ↑ Duncan Mackay, Italian Government to sign IOC guarantees for Milan Cortina 2026, including €415 million security budget, insidethegames.biz, 1554 [dostęp 2019-04-02].
  32. ↑ Duncan Mackay, Italian Prime Minister signs crucial letter providing Government guarantees for Milan Cortina 2026 [online], insidethegames.biz, 5 kwietnia 2019 [dostęp 2019-04-10].
  33. ↑ a b Adam Suski, Włosi chcą Zimowych Igrzysk Olimpijskich w Mediolanie i Cortinie [online], Skijumping.pl, 9 kwietnia 2019 [dostęp 2019-04-10] (pol.).
  34. ↑ SVT Sport, Nytt beslut öppnar för OS i Sverige, „SVT Sport”, 8 grudnia 2014 [dostęp 2018-10-15] (szw.).
  35. ↑ Stockholm går vidare med OS-ansökan 2026 [online], sok.se [dostęp 2018-10-15] (szw.).
  36. ↑ Inget OS i Sverige 2026, „Aftonbladet” [dostęp 2018-10-15] (szw.).
  37. ↑ a b c Stockholm bid for 2026 Winter Olympic Games back on track [online] [dostęp 2018-10-15].
  38. ↑ a b Stockholm deal threatens 2026 Olympics bid [online], ESPN.com, 12 października 2018 [dostęp 2019-03-09] (ang.).
  39. ↑ Stockholm 2026 reveal plan to use sliding track in Latvia as part of Winter Olympic bid [online] [dostęp 2018-10-15].
  40. ↑ James Diamond, Dubi talks up Stockholm's chances of hosting 2026 Winter Games and claims not concerned about political situation [online], Inside The Games, 17 listopada 2018 [dostęp 2018-11-22].
  41. ↑ Robert Livingstone, The Race Is On: Swedish Government To Guarantee Stockholm-Åre 2026 Winter Olympic Bid [online], GamesBids.com, 9 kwietnia 2019 [dostęp 2019-04-10] (ang.).
  42. ↑ Adam Suski, Szwedzi nie składają broni w walce o organizację ZIO 2026 [online], Skijumping.pl, 9 kwietnia 2019 [dostęp 2019-04-10] (pol.).
  43. ↑ 2026 Winter Olympics bid being considered, Calgary’s mayor confirms, „CBC” [dostęp 2020-03-08] (ang.).
  44. ↑ City votes in favour of exploring 2026 Olympic bid, „Calgary Herald”, 21 czerwca 2016 [dostęp 2018-10-12] (ang.).
  45. ↑ Calgarians remain divided on CalgaryNEXT as Edmonton debuts new arena [online], CTV Calgary News, 13 września 2016 [dostęp 2018-11-03] (ang.).
  46. ↑ Calgary 2026 Olympic bid should hinge on reuse of 1988 facilities, councillor says, „CBC” [dostęp 2020-03-08] (ang.).
  47. ↑ A potential 2026 Olympic bid raises complicated questions for Calgary [online] [dostęp 2018-10-15].
  48. ↑ Calgary 2026 Remains In Olympic Bid Race As City Approves Further Funding [online], gamesbids.com [dostęp 2018-10-15] (ang.).
  49. ↑ Calgary Olympic bid could include Whistler, Edmonton venues, IOC official says, „CBC” [dostęp 2020-03-08] (ang.).
  50. ↑ Lucas Meyer, Faced with off-ramp, Calgary continues on road to potential 2026 Olympic bid [online], 660 CITYNEWS, 16 kwietnia 2018 [dostęp 2018-11-03] (ang.).
  51. ↑ On verge of killing 2026 Olympic bid, Calgary city council instead decides to keep thinking about it, „Montreal Gazette”, 16 kwietnia 2018 [dostęp 2018-10-15] (ang.).
  52. ↑ Olympic plebiscite overwhelmingly supported by Calgary city council, „CBC” [dostęp 2020-03-08] (ang.).
  53. ↑ Calgary inches closer to setting plebiscite date on 2026 Winter Olympics, „770 CHQR” [dostęp 2018-10-15] (ang.).
  54. ↑ Leader named for Calgary’s 2026 Olympic bid corporation, „Calgary Herald”, 8 czerwca 2018 [dostęp 2018-10-15] (ang.).
  55. ↑ Canadian Olympic Committee approves Calgary 2026 Olympic bid, „Calgary Herald”, 24 czerwca 2018 [dostęp 2018-10-15] (ang.).
  56. ↑ The vote on Calgary’s Olympic bid set for Nov. 13. Here’s the question, „Calgary Herald”, 1 sierpnia 2018 [dostęp 2018-10-15] (ang.).
  57. ↑ $5.2-billion Olympic plan unveiled as council votes to send Calgarians to the polls, „Calgary Herald”, 12 września 2018 [dostęp 2018-10-15] (ang.).
  58. ↑ Calgary city council moves forward with plebiscite on Olympic bid, „Calgary”, 12 września 2018 [dostęp 2018-10-15] (ang.).
  59. ↑ Meghan Potkins, Council will be asked to kill Calgary 2026 bid this week, „Calgary Herald”, 30 października 2018 [dostęp 2018-11-03] (ang.).
  60. ↑ Braid: A late-night Olympic formula is struck. Now it’s up to council, „Calgary Herald”, 31 października 2018 [dostęp 2018-11-03] (ang.).
  61. ↑ a b Sarah Rieger, Drew Anderson, Calgary council votes to revive Olympic bid from near-death [online], CBC News, 31 października 2018 [dostęp 2020-03-08] (ang.).
  62. ↑ Meghan Potkins, Calgarians vote No on hosting 2026 Olympic Games, „Calgary Herald”, 14 listopada 2018 [dostęp 2018-11-22] (ang.).
  63. ↑ IO 2026: Mieszkańcy Calgary w referendum przeciw kandydaturze, „Polsat Sport” [dostęp 2018-11-22] (pol.).
  64. ↑ Igrzyska 2026. Rada Miasta Calgary za wycofaniem kandydatury [online], Interia.pl [dostęp 2018-11-22] (pol.).
  65. ↑ Erzurum eliminated from contest for 2026 Winter Olympics as Calgary, Milan-Cortina d’Ampezzo and Stockholm put forward to next stage [online] [dostęp 2018-10-15].
  66. ↑ Turkey considering bid for 2026 Winter Olympics, „AP NEWS”, 12 kwietnia 2017 [dostęp 2018-10-18].
  67. ↑ Turkey prepares for 2026 Winter Olympic bid, „OlympicTalk”, 12 kwietnia 2017 [dostęp 2018-10-15] (ang.).
  68. ↑ Erzurum, Turkey Officially Enters Growing 2026 Olympic Bid Race [online], gamesbids.com [dostęp 2018-10-15] (ang.).
  69. ↑ Erzurum eliminated from contest for 2026 Winter Olympics as Calgary, Milan-Cortina d’Ampezzo and Stockholm put forward to next stage [online] [dostęp 2018-10-15].
  70. ↑ Sapporo set to withdraw bid for 2026 Winter Olympic and Paralympic Games, 1536 [dostęp 2018-10-12].
  71. ↑ Sapporo to Show JOC Plan for 2026 Olympic Winter Games After Rio [online], bloomberg.com [dostęp 2018-10-12].
  72. ↑ Japan Olympic Committee gives Sapporo go-ahead to bid for 2026 Winter Games, „The Japan Times Online”, 15 listopada 2017, ISSN 0447-5763 [dostęp 2018-10-12] (ang.).
  73. ↑ Exclusive: Sapporo considering building new sliding track for 2026 Winter Olympic bid, 1519 [dostęp 2018-10-12].
  74. ↑ 6 Abandoned Olympic Venues You Can Still Visit [online], 13 lutego 2014 [dostęp 2018-10-12] (ang.).
  75. ↑ 藤野リュージュ競技場 札幌リュージュ連盟 [online], luge.main.jp [dostęp 2018-10-12] (jap.).
  76. ↑ 大会成績 札幌リュージュ連盟 [online], luge.main.jp [dostęp 2018-10-12] (jap.).
  77. ↑ 1972 Olympic Winter Games Official Report [online], s.242.
  78. ↑ Sapporo To Drop Japan’s Plans To Bid For 2026 Winter Olympics [online], gamesbids.com [dostęp 2018-10-12] (ang.).
  79. ↑ Trzęsienie ziemi pokrzyżowało plany Sapporo. Kandydatura do organizacji igrzysk wycofana, „TVN24.pl” [dostęp 2018-10-12].
  80. ↑ Austria 2026. Olympic Winter Games Austria 2026. Graz:Styria [online] [zarchiwizowane z adresu 2018-01-29] (niem.).
  81. ↑ Diskutieren Sie mit!: Graz und Schladming wollen sich für Olympia 2026 bewerben, „www.kleinezeitung.at” [dostęp 2018-10-15] (niem.).
  82. ↑ Steirischer Finanzlandesrat: „Kein Spielraum” für Olympia 2026, „Die Presse” [dostęp 2018-10-15] (niem.).
  83. ↑ Strache: „Bevölkerung bei Olympia mitnehmen” [online], 14 lutego 2018 [dostęp 2018-10-15] (niem.).
  84. ↑ Austrian KPÖ Party Petition Close To Forcing Referendum Over Graz 2026 Olympic Bid [online], gamesbids.com [dostęp 2018-10-15] (ang.).
  85. ↑ Five Swiss bids in sprint for 2026 Olympics, „SWI swissinfo.ch” [dostęp 2018-10-15] (ang.).
  86. ↑ Buenos Aires 2018 [online], Swiss Olympic Team [dostęp 2018-10-15] (niem.).
  87. ↑ Swiss bid for the 2026 Olympic and Paralympic Winter Games [online] [dostęp 2018-10-15] (ang.).
  88. ↑ Montreux will Olympia 2026 austragen – Konkurrent Sitten gibt sich noch bedeckt, „Aargauer Zeitung” [dostęp 2018-10-15] (niem.).
  89. ↑ Candidature romande aux JO 2026 déposée, „Tribune de Genève” [dostęp 2018-10-15].
  90. ↑ Swiss canton set to hold referendum on Sion 2026 bid next June, 1510 [dostęp 2018-10-15].
  91. ↑ Switzerland 2026 Olympic bid rejected by public vote, „OlympicTalk”, 10 czerwca 2018 [dostęp 2018-10-15] (ang.).
  92. ↑ Lillehammer considers Winter Olympic bid, „OlympicTalk”, 6 kwietnia 2017 [dostęp 2018-10-12] (ang.).
  93. ↑ Norway Renews Interest In 2026 Winter Olympics Bid With Lillehammer [online], gamesbids.com [dostęp 2018-10-12] (ang.).
  94. ↑ Lillehammer ruling out bid for 2026 Winter Olympics, „Mail Online” [dostęp 2018-10-12].
  95. ↑ Telemark outlines plans for winter Olympics bid, „SportBusiness Group”, 2 listopada 2017 [dostęp 2018-10-12] (ang.).
  96. ↑ Thor Øistein Eriksen, Idrettsstyret sier nei til OL i Telemark, „NRK” [dostęp 2018-10-12] (norw. bokmål).
  97. ↑ INFORM.KZ, Mayor refutes rumors of Almaty bidding to host 2026 Olympics [online], inform.kz [dostęp 2018-10-15] (ros.).
  98. ↑ Innsbruck emerges as contender for 2026 Winter Olympics after Austrian Olympic Committee launch feasibility study, 1477 [dostęp 2018-10-15].
  99. ↑ Olympia 2026: Machbarkeitsstudie bis Sommer [online], 6 grudnia 2016 [dostęp 2018-10-15] (niem.).
  100. ↑ Redazione MeteoWeb, La Valle d’Aosta lancia il dibattito sulle Eco-Olimpiadi „più” invernali [FOTO], „Meteo Web”, 10 stycznia 2015 [dostęp 2018-10-15] (wł.).
  101. ↑ Botschaft der Regierung an den Grossen Rat. Kandidatur für die Olympischen und Paralympischen Winterspiele 2026. [online] [zarchiwizowane z adresu 2016-11-12].
  102. ↑ Karte. OWS Graubünden & Partner 2026 [online] [zarchiwizowane z adresu 2016-12-20].
  103. ↑ Olympisches Feuer kocht in Zürich auf Sparflamme, „az Limmattaler Zeitung” [dostęp 2018-10-15] (niem.).
  104. ↑ Abstimmungen – Graubünden erteilt Olympia erneut eine Abfuhr, „Schweizer Radio und Fernsehen (SRF)”, 11 lutego 2017 [dostęp 2018-10-15] (niem.).
  105. ↑ Barcelona won’t bid for 2022 Winter Games, will wait for 2026 [online] [dostęp 2018-10-15] (ang.).
  106. ↑ Clara Blanchar, Barcelona will not bid for 2026 Winter Olympics, says new mayor, „El País”, Madrid, 17 czerwca 2015, ISSN 1134-6582 [dostęp 2018-10-15] (ang.).
  107. ↑ Barcelona will not be a candidate for the Winter Olympics 2026 [online], eldigital.barcelona.cat [dostęp 2018-10-15] (ang.).
  108. ↑ La Molina y Masella serán sedes de Barcelona 2022 – Noticias – Nevasport.com, „Nevasport.com” [dostęp 2018-11-03] (hiszp.).
  109. ↑ „Wir meinen es ernst” – Olympische Spiele 2026 in Altenberg, Dresden und Klingenthal geplant [online], DNN – Dresdner Neueste Nachrichten [dostęp 2018-11-03] (niem.).
  110. ↑ a b Olympia 2030: Riesengebirge will sich mit Altenberg bewerben [online], 31 lipca 2017 [dostęp 2018-10-15] [zarchiwizowane z adresu 2017-07-31].
  111. ↑ GamesBids.com – No 2022 Winter Bid From Quebec City [online], 11 listopada 2014 [dostęp 2018-10-15] [zarchiwizowane z adresu 2014-11-11].
  112. ↑ IOC’s Jacques Rogge encourages Olympic bids for Quebec City, Toronto [online], CBC, 26 maja 2012 [dostęp 2020-03-08] (ang.).
  113. ↑ It’s looking downhill for Quebec’s Olympic bid, „National Post”, 13 grudnia 2010 [dostęp 2018-10-15] (ang.).
  114. ↑ Le maire Régis Labeaume ne répond pas aux questions [online], Gravel le matin | ICI Radio-Canada Première, 14 września 2015 [dostęp 2018-10-15] [zarchiwizowane z adresu 2016-02-04] (fr.).
  115. ↑ Québec ends interest in 2026 Winter Olympic bid [online] [dostęp 2018-10-15].
  116. ↑ Robert Livingstone, USOC Says They Will Protect Los Angeles’ Financial Interests And Not Bid For 2026 Winter Games [online], 8 lutego 2018 [dostęp 2018-10-15] (ang.).
  117. ↑ Boston Winter Olympics 2026 [online], Boston Winter Olympics 2026 [dostęp 2018-10-15].
  118. ↑ Bozeman 2026 Winter Olympics [online], bozeman2026.com [dostęp 2018-10-15] (ang.).
  119. ↑ Bozeman Begs to Host 2026 Winter Olympics [online] [dostęp 2018-10-15] [zarchiwizowane z adresu 2018-11-22] (ang.).
  120. ↑ Group pushes for Olympic bid for Bozeman [online], 22 grudnia 2015 [dostęp 2018-10-15] [zarchiwizowane z adresu 2015-12-22].
  121. ↑ Ted Booker, Lake Placid working toward taking part in 2026 Winter Olympics, „Watertown Daily Times”, 22 października 2015 [dostęp 2018-11-03] [zarchiwizowane z adresu 2018-11-04].
  122. ↑ Salt Lake City ready, willing and able to host 2026 Winter Olympics but obstacles remain, „The Salt Lake Tribune” [dostęp 2018-10-15] (ang.).
  123. ↑ Utah takes big step toward bidding for 2026 or 2030 Winter Olympics, „The Salt Lake Tribune” [dostęp 2018-10-15] (ang.).
  124. ↑ US leaning towards 2030 Winter Games bid [online] [dostęp 2018-10-15] (ang.).
  125. ↑ Three U.S. cities interested in 2030 Winter Olympics, „SI.com” [dostęp 2018-11-03] (ang.).
  126. ↑ a b Liam Morgan, Argentine Olympic Committee to launch feasibility study on possible bid for 2026 Winter Olympics and Paralympics [online], Inside The Games, 31 października 2018 [dostęp 2018-11-03].
  127. ↑ Klimat: Ushuaia: Klimatogram, wykres temperatury, tabela klimatu – Climate-Data.org [online], pl.climate-data.org [dostęp 2018-11-03].
  128. ↑ What it’s really like visiting Ushuaia, the world’s southernmost city, „Intrepid Travel Blog”, 11 maja 2017 [dostęp 2018-11-03] (ang.).
  129. ↑ Adrian Dworakowski, ZIO 2026: Sensacyjna propozycja Argentyny [online], skijumping.pl, 3 listopada 2018 [dostęp 2018-11-03].
  130. ↑ a b Barcelona Could Be Available To Host 2026 Winter Olympics If Current Bid Race Collapses [online], gamesbids.com [dostęp 2018-10-15] (ang.).
  131. ↑ Por Filip Vachuda, Ski mountaineering added to 2026 Winter Olympic program [online], infobae, 21 lipca 2021 [dostęp 2024-07-24] (hiszp.).
  132. ↑ https://olympics.com/ioc/news/milano-cortina-2026-set-to-become-the-most-gender-balanced-olympic-winter-games-in-history
  133. ↑ IOC reaches agreement for broadcast rights in Brazil with Grupo Globo through to 2032 – Olympic News, „International Olympic Committee”, 24 stycznia 2017 [dostęp 2018-10-12] (ang.).
  134. ↑ IOC awards broadcast rights to the Japan Consortium through to 2032 – Olympic News [online], International Olympic Committee, 7 listopada 2020 [dostęp 2021-03-21] (ang.).
  135. ↑ a b IOC awards 2026-2032 Olympic Games broadcast rights in Korea to JTBC – Olympic News [online], International Olympic Committee, 7 listopada 2020 [dostęp 2021-03-21] (ang.).
  136. ↑ IOC awards Olympic Games broadcast rights to NBCUniversal through to 2032 – Olympic News, „International Olympic Committee”, 9 sierpnia 2017 [dostęp 2018-10-12] (ang.).
Igrzyska olimpijskie
Symbole
Dewiza
Flaga
Hymn
Maskotka
Order
Znicz
Letnie igrzyska olimpijskie
Zimowe igrzyska olimpijskie
Alternatywne

Flaga olimpijska

  1. ↑ Odbyły się w 2021
Źródło: „https://pl.wikipedia.org/w/index.php?title=Zimowe_Igrzyska_Olimpijskie_2026&oldid=75250681”