Związek Polski Piłki Nożnej

Związek Polski Piłki Nożnej

Państwo	Polska
Siedziba	Kraków Lwów
Data założenia	25 czerwca 1911
Zakończenie działalności	16 maja 1920
Rodzaj stowarzyszenia	stowarzyszenie kultury fizycznej
Zasięg	Austro-Węgry Rzeczpospolita Polska
Data rejestracji	13 grudnia 1911
Powiązania	Austriacki Związek Piłki Nożnej Polski Związek Piłki Nożnej
brak współrzędnych

Związek Polski Piłki Nożnej (zwany również wymiennie Polskim Związkiem Piłki Nożnej) – stowarzyszenie sportowe (związek klubów piłkarskich), założone 25 czerwca 1911 we Lwowie z inicjatywy Stanisława Kopernickiego przez cztery polskie kluby piłkarskie: Czarnych Lwów, Pogoń Lwów, Cracovię i RKS Kraków.

Związek działał do czasu wybuchu I wojny światowej wyłącznie na terenie Galicji i miał organizować życie piłkarskie w tym zaborze. Powstanie ZPPN było ważnym krokiem dla podkreślenia narodowej odrębności Polaków. Przed jego powstaniem polskie kluby należały bezpośrednio do austriackiej federacji. Do ZPPN nie przystąpiły żydowskie i ukraińskie kluby z terenu Galicji.

Historia

Prace nad statutem organizacji rozpoczęły się jesienią 1910, a zakończyły w kwietniu 1911. Zebranie założycielskie stowarzyszenia odbyło się 25 czerwca 1911 we Lwowie. 13 grudnia 1911 oficjalnie zarejestrowano ZPPN, zatwierdzając jego statut. 8 maja 1913 dzięki staraniom ZPPN zainaugurowano 1. mistrzostwa Galicji w piłce nożnej (klasy A i klasy B). Formalnie związek ten działał w strukturach Austriackiego Związku Piłki Nożnej (niem. Österreichischer Fußball-Verband – ÖFV), jako w pełni autonomiczna jednostka - miał pełną swobodę organizowania własnych rozgrywek piłkarskich, nie mógł jednak oficjalnie wystawiać własnej reprezentacji narodowej, bowiem FIFA zezwalała - i zezwala do dziś na grę tylko jednej reprezentacji w ramach jednego związku (przy ÖFV grała już reprezentacja Austrii). ÖFV nie miał wpływu na działalność ZPPN, stosowny punkt statutu stwierdzał bowiem, że ewentualne spory rozstrzygać miała FIFA. W rzeczywistości wpływ był odwrotny, to bowiem Polacy zasiadali we władzach austriackiej federacji, a wiceprezesem ÖFV wybrano Stanisława Kopernickiego. Reprezentant ZPPN brał udział w kongresie FIFA zajmując jedno z czterech miejsc przynależnych ÖFV. Od 1911 Austriacki Związek Piłki Nożnej miał strukturę federacji, a związek galicyjski był jednym z pięciu (obok czeskiego, morawsko-śląskiego, dolnoaustriackiego i alpejskiego) związków członkowskich.

Jako pierwszą siedzibę ZPPN obrano Kraków, jednak w 1912 przeniesiono ją do Lwowa. ZPPN nadawał rangi tzw.klasy klubom - w zależności od prezentowanego poziomu od klasy I poprzez klasy II A, II B do II C. W 1913 ZPPN zrzeszał aż 24 kluby (4 w klasie I i 20 w klasie II).

Protoplasta - założonego po odzyskaniu przez Polskę niepodległości - Polskiego Związku Piłki Nożnej. Wśród członków pierwszego zarządu PZPN niemal komplet stanowili działacze ZPPN. Sam związek, który po 1918 nazywano Małopolskim Związkiem Piłki Nożnej rozwiązał się 16 maja 1920.

Prezesi ZPPN

• Stanisław Kopernicki – tymczasowy prezes komitetu organizacyjnego od 25 czerwca 1911 do 23 listopada 1911
• Ludwik Żeleński – od 23 listopada 1911 jako p.o. prezesa komitetu organizacyjnego, od 21 stycznia 1912 do 23 lutego 1913 jako prezes
• Ludwik Christelbauer – od 23 lutego 1913 do 30 listopada 1919 (w tej dacie rozpatrywano jego rezygnację, nie ma pewności, czy została formalnie przyjęta)
• Edward Cetnarowski - po 30 listopada 1919 (prawdopodobnie faktycznie kierujący związkiem, który nie prowadził już aktywności do dnia rozwiązania)

Członkowie

stan na 17 marca 1912

klasa	klub
I	Cracovia
II A	Czarni Lwów
	Pogoń Lwów
	Wisła Kraków
II B	RKS Kraków
II C	AZS Kraków
	Krakus Podgórze
	Polonia Kraków
	Lwowia Lwów
	Rzeszowskie Koło Sportowe

Zobacz też

• mistrzostwa Galicji w piłce nożnej
• piłka nożna w Polsce
• Polski Związek Piłki Nożnej

Bibliografia

• Kukulski Janusz "Pierwsze mecze, pierwsze bramki...", Wydawnictwo Literackie, Kraków, 1988
• WikiPasy.pl - encyklopedia KS Cracovia online [1] [2] [3] [4]