Augustyn

Augustyn (język polski)

wymowa:

IPA: [awˈɡustɨ̃n], AS: [au̯gustỹn], zjawiska fonetyczne: nazal.• u → ł  ​

znaczenia:

rzeczownik, rodzaj męskoosobowy, nazwa własna

(1.1) polskie imię męskie pochodzenia łacińskiego; zob. też Augustyn w Wikipedii

rzeczownik, rodzaj żeński, forma fleksyjna

(2.1) D. lm od: Augustyna

odmiana:

(1.1)

 

przypadek	liczba pojedyncza	liczba mnoga
mianownik	Augustyn	Augustynowie
dopełniacz	Augustyna	Augustynów
celownik	Augustynowi	Augustynom
biernik	Augustyna	Augustynów
narzędnik	Augustynem	Augustynami
miejscownik	Augustynie	Augustynach
wołacz	Augustynie	Augustynowie

przykłady:

(1.1)

składnia:

kolokacje:

(1.1) pan Augustyn • brat / kuzyn / wujek / dziadek Augustyn • mężczyzna imieniem (o imieniu) Augustyn • święty / błogosławiony Augustyn • mieć na imię / nosić imię / używać imienia Augustyn • dać na imię / nadać imię / ochrzcić imieniem Augustyn • otrzymać / dostać / przybrać imię Augustyn • dzień imienin / imieniny Augustyna • na Augustyna (o dniu)

synonimy:

(1.1) reg. śl. Gustlik

antonimy:

hiperonimy:

hiponimy:

holonimy:

meronimy:

wyrazy pokrewne:

rzecz. augustianin m, augustianka ż, augustianizm m, augustynizm m, Augustynów m, Augustów m

forma żeńska Augustyna ż

przym. Augustynowy, augustyński, augustiański

związki frazeologiczne:

etymologia:

(1.1) łac. Augustinus

uwagi:

tłumaczenia:

• francuski: (1.1) Augustin m
• hiszpański: (1.1) Agustín m
• łaciński: (1.1) Augustinus m
• nowogrecki: (1.1) Αυγουστίνος m
• ukraiński: (1.1) Августин m
• włoski: (1.1) Agostino m

źródła: