cętka

cętka (język polski)

cętki (1.1)

wymowa:

IPA: [ˈʦ̑ɛ̃ntka], AS: [cẽntka], zjawiska fonetyczne: nazal.• asynch. ę 

​

znaczenia:

rzeczownik, rodzaj żeński

(1.1) mała plamka na tle o jednolitej barwie

(1.2) st.pol. blaszka ozdobna

odmiana:

(1.1-2)

 

przypadek	liczba pojedyncza	liczba mnoga
mianownik	cętka	cętki
dopełniacz	cętki	cętek
celownik	cętce	cętkom
biernik	cętkę	cętki
narzędnik	cętką	cętkami
miejscownik	cętce	cętkach
wołacz	cętko	cętki

przykłady:

(1.1) Futro w cętki jest cechą recesywną, kiedy cętki i paski kota krzyżują się, młode mają futro w paski.

składnia:

kolokacje:

(1.1) w cętki

synonimy:

antonimy:

hiperonimy:

(1.1) ciapka, kropka, plamka

hiponimy:

holonimy:

meronimy:

wyrazy pokrewne:

rzecz. cętkowanie n, cętkowaność ż, cętkowatość ż

czas. cętkować ndk.

przym. cętkowany, cętkowaty

związki frazeologiczne:

etymologia:

uwagi:

tłumaczenia:

• angielski: (1.1) dot, fleck, marking, speck, speckle, spot
• czeski: (1.1) skvrna ż
• esperanto: (1.1) makulo
• francuski: (1.1) tache ż
• hiszpański: (1.1) mancha ż, mota ż, pinta ż
• holenderski: (1.1) vlek ż
• interlingua: (1.1) lentigine
• litewski: (1.1) šlakas m
• łaciński: (1.1) macula ż
• niemiecki: (1.1) Fleck m
• portugalski: (1.1) mancha ż
• rosyjski: (1.1) крапинка ż
• słowacki: (1.1) škvrna ż
• szwedzki: (1.1) fläck w, prick w
• turecki: (1.1) benek
• ukraiński: (1.1) пляма ż, цятка ż, цята ż
• węgierski: (1.1) folt
• włoski: (1.1) macchia ż

źródła: